Sunday, September 29, 2019

රූමස්සල හැදුණේ සූර්යයාගෙන් කඩාවැටුණු උල්කාපාතයකින්ද ? (rumassala Galle අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - හෙල පුරාණය)

ගාල්ල සිට මාතර දෙසට කිලෝමීටර් දෙකක් පමණ දුර ගෙවා ගිය විට ස්වභාව සෞන්දර්යයෙන් අනූන සිතුවමක් බඳු කඳුවැටියක් හමුවේ. ලොව වෙනත් කිසිදු පරිසර පද්ධතියක් හා සම කළ නොහැකි අමුතුම ආකාරයේ පරිසර පද්ධතියකින් හෙබි මෙම කඳුවැටිය රූමස්සලයි. රූමස්සල කඳුවැටිය හබරාදූව ප්‍රාදේශීය ලේකම් කොට්ඨාසයේ උණවටුන නැගෙනහිර, උණවටුන මධ්‍යම, උණවටුන බටහිර හා යද්දෙහිමුල්ල යන ග්‍රාමසේවා වසම්වලට අයත් වේ. රූමස්සල ක්‍රි.පූ. 3000 තරම් ඈතට දිවයන්නකි.  
තෙත් කලාපයට ආවේණික ශාක වර්ග මෙන්ම වියළි කලාපයට ආවේණික කටු පඳුරු ශාක වර්ග ද, ශුෂ්ක රූපී ලක්‍ෂණ සහිත ශාක, කඩොලාන විශේෂ, වැලි තලා, මුහුදු වෙරළ ආශ්‍රිත ශාක වර්ග රූමස්සල කන්දේ හා ඒ අවට පරිසර පද්ධතියේ බහුලව දැකිය හැක. රූමස්සල යනු මුහුදු මට්ටමේ සිට මීටර් 110 පමණ උසින් පිහිටි රමණීය කඳු වැටියකි. මෙහි මුහුද දෙසට නෙරා ගිය තුඩු දෙකක් දැකිය හැකි අතර ඉන් එකක් ගාලු වරාය සඳහා යොදාගෙන ඇත. අනෙක් තුඩුවෙහි සුප්‍රකට වැල්ලේ දේවාලය පිහිටා ඇත. රූමස්සල උස්බිම් ශ්‍රේණියට අයත් පාෂාණයන්ගෙන් සැකසී ඇත.   
ලෝකයේ වැඩිම ගුරුත්වාකර්ෂණ බලයක් සහිත ස්ථානය වන්නේද රූමස්සල කඳුවැටියයි. ලොව ප්‍රකට විද්වතෙකු වූ ආචාර්ය ආතර් සී. ක්ලාක් මහතා, මීට වසර කෝටි ගණනකට පෙර පෘථිවිය මතට කඩා වැටුණු උල්කාපාතයකින් රූමස්සල කඳුවැටිය නිර්මාණය වී ඇති බව සඳහන් කර තිබේ. ඇතැම් විද්‍යාඥයින් මෙය සූර්යයාගෙන් කඩා වැටුණු උල්කාපාතයක් ලෙසද හඳුන්වයි. ඇල්ෆඩ් වෙග්නර්ගේ මහද්වීප ප්ලාවිත සංකල්පයට අනුව මෙය ඉන්දියාව දෙසින් පාවී ආ හිමාලයේ කොටසකි.
 
මෙරටට පැමිණි ආචාර්ය ආතර් සී. ක්ලාක් මහතා උණවටුන වෙරළ ආසන්නයේ වූ නිවසක (1970 සිට 1983 දක්වා) දීර්ඝ කාලයක් දිවි ගෙවමින් උණවටුන වෙරළේ සුන්දරත්වය විඳිමින් ඒ පිළිබඳව විදේශීය සඟරාවලට ලිපි ද සම්පාදනය කරනු ලැබ ඇත. උණවටුන මුහුදු වෙරළ ලොව ඇති සුන්දරම සහ මනස්කාන්ත වෙරළ 13 අතුරින් ප්‍රමුඛ ස්ථානය ගන්නා බවද ආචාර්ය ආතර් සී. ක්ලාක් මහතා සඳහන් කර තිබේ.   
රූමස්සල බිහිවීම සම්බන්ධයෙන් ජනප්‍රවාදයේ එන්නේ රස මුසු කතා පුවතකි. ඉන්දියාවේ සිට සීතා කුමරිය මෙරටට පැහැර ගෙන ආ රාවණ රජු ඇයව රූමස්සල කන්දේ වූ ගල් ලෙනක සිර කර තබා ඇත. සීතා කුමරිය සොයා මෙරටට පැමිණි රාම රජු රාවණ රජු සමඟ සටන් කොට ඇය මුදා ගෙන ඇත්තේ රූමස්සල කන්දේ ඇය සිරකර තබා තිබූ ගල්ලෙන් දොරටුව අහුරා තිබූ දැවැන්ත ගල් කුළ ඔසවා විසි කර දමමිනි. ඒ අනුව රාම ඉස්සූ ගල යන අරුතින් ‘‘රාමස්සුගල’’ රූමස්සගල වී පසුව එය රූමස්සල යනුවෙන් ව්‍යවහාරයට පැමිණි බවට මතයකි.
වාල්මිකී විසින් රචිත රාමායණයේ සඳහන් වන පරිදි රාම රාවණ යුද්ධයේදී රාමගේ සොහොයුරු ලක්ෂ්මණයන් රාවණගේ හී සර පහරකින් විපතට පත්විය. ඔහුගේ ජීවිතය බේරා ගැනීම සඳහා සුපේෂණ ගේ ඉල්ලීම පරිදි හිමාල අඩවියෙන් ඖෂධ පැළෑටි කීපයක් ගෙන එන්නට හනුමන්තාට නියම කෙරිණි. මිනිසුන් දෙදෙනෙකු ගැහැනියක වෙනුවෙන් කරන ලද අනුවන සටන ගැන සිතමින් හිමාලය බලා ගිය හනුමන්තාට ගෙන ඒමට නියම කළ ඖෂධ පැළෑටිවල නම් අමතක විය. මේ නිසා හිමාලයේ වූ ඖෂධ පැළෑටි සහිත කන්දක්ම ඔහු විසින් රැගෙන එනු ලැබීය. එහි වූ ජාතවිශල්‍ය, සාවර්ණපකරණි, යංජීවකරණි, සත්වාන යන ​ඖෂධ වර්ගවලින් ඖෂධයක් සකසා නැහැයට ළං කොට හුස්ම ගැන්වූ කෙණෙහිම ලක්ෂ්මනයන් සුවය ලබා සිටි බව සඳහන් වේ. 

අවශ්‍ය ඖෂධ ලබා ගැනීමෙන් පසු හනුමන් රැගෙන ආ ඖෂධ පැළෑටි සහිත කඳු ශිඛරය දැමූ ස්ථානය රූමස්සල වූ බවටද මතයකි. හිමාල වනයේ පමණක් දක්නට ලැබෙන ඖෂධ පැලෑටි බොහොමයක් අදටත් රූමස්සල කඳුවැටියේ දක්නට ලැබීමද විශේෂත්වයෙකි.   
අතීතයේ රූමස්සල සෘෂිවරුන් වාසය කළ බව ද ජනප්‍රවාදයෙන් තොරතුරු ලැබේ. ඔවුන් වාසය කළ බව කියන එහි වූ ගල් ලෙන් බොහොමයක් මේ වන විට ගල් බෝරකරුවන් විසින් ගල් බෝර ගසා විනාශ කර කළුගල් ලබා ගෙන ඇත. හිමාලයේ නොමැති ඖෂධ පැළෑටි පවා එවකට මෙහි තිබී ඇත. ඇතැමුන් ඉන්දියාවේ සිට ද දුර්ලභ ඖෂධ පැළෑටි සොයා මෙහි පැමිණ තිබේ. ඔවුන් ඖෂධ පැළෑටි වලට දැක්වූ ඉමහත් ගෞරවය නිසා ඒවා පෑගීමට අකමැත්තෙන් බිම දිගේ ඇදී ගොස් අවශ්‍ය කරන ඖෂධ පැළෑටි උදුරා ගත් බව පැරැන්නෝ කියති. ​අදටත් මෙම කඳුවැටියේ ඇති පැළෑටි වලින් බොහොමයක්ම ඖෂධ පැළෑටිය.   
රූමස්සල කළුනික පවතින බවට ද ජනප්‍රවාද ගත ​ෙතාරතුරු ලැබේ. ඖෂධ පැළෑටි සොයා පැමිණි බ්‍රාහ්මණයකු තමන්ට අවශ්‍ය කරන කෑම බීම සකස් කර ගැනීම සඳහා නුදුරු ගමක විසූ ඉතාමත් වයෝවෘද්ධ අයෙකු කැඳවා ගෙන පැමිණ තිබේ. දිනක් බ්‍රාහ්මණයා ඖෂධ පැළෑටි සොයමින් සිටිය දී මහල්ලා දිවා ආහාරය සකස් කරමින් සිට ඇත. බත උයමින් සිට ඇති ඔහු එය පැසීගෙන එද්දී අසල වූ ගසකින් කෝටුවක් කඩාගෙන ඉන් බත කූරු ගා බත් ටිකක් අතට ගෙන ඒවා අනුභව කර ඇත. සුළු මොහොතකින් එම මහල්ලාගේ අබල දුබලකම් සියල්ල නැති වී ගොස් ඔහුට නව ජීවයක් ලැබුණු බව සඳහන් වේ. ඖෂධ පැළෑටි සොයා ගෙන පැමිණි බ්‍රාහ්මණයා බත කූරු ගෑ කෝටුව පරීක්ෂා කර එය කළුනික ලෙස හඳුනාගත් බවද කියති.   
රූමස්සල ඈත අතීතයේ සිටම ‘‘රුහුණු ඔසු උයන’’ ලෙසින් හැඳින්විණි. 1991 දී කරන ලද අධ්‍යයනයකට අනුව ඖෂධ පැළෑටි 150ක් පමණ රූමස්සලින් සොයාගෙන තිබුණි. ඉන් ඖෂධ පැළෑටි වර්ග 141ක්ම රූමස්සලට ආවේණික වූ ඖෂධ පැළෑටි වර්ග වෙති. ශ්‍රී ලංකාවේ අතිශය දුර්ලභ ක​ෙඩාලාන විශේෂයක් වන කෝන්තාලං ශාක (xylocarpusrumphii/Meliaceae) කීපයක් ද වැල්ලේ දේවාල භූමියේ දැක ගත හැක. ලෙඩ රෝග 108කට ප්‍රත්‍යක්ෂ ගුණ දෙන ආයුර්වේදයේ එන ‘‘ගොපලු ගුළිය’’ නම් ඖෂධයේ ප්‍රධාන සංඝටකය ලෙස මෙම ගසේ ගෙඩි යොදා ගැනේ.   
රූමස්සල විශාල පාෂාණ නිධියකින් සමන්විත වන අතර තෙත්, ශුෂ්ක හා වියළි යන කලාප තුනටම අයත් ශාක එහි දැක ගත හැක. කුලුනු කන්ද නමැති ප්‍රදේශයේ වියළි හා ශුෂ්ක කලාපීය ශාක හා වැල් වර්ග දැක ගත හැක. අක්කපාන, පතොක්, දළුක්, නවහන්දි, පලු, ඊතන සහ ඉලුක් ඉන් සමහරකි. උණවටුන රජයේ රෝහල පිහිටා ඇති ප්‍රදේශයේ හෙල්දොඹ, කොට්ටම්බා, දන්කෙන්ද, වල් දෙල්, ගොඩපර, වැනි වැසි වනාන්තරවල වැවෙන ශාක දැකගත හැක.   
බටහිර වෙරළ තීරයේ මාවේවැල්, කිතුල්, ගොඩපර, කැරන් ආදී වැසි වනාන්තරවල වැවෙන ඖෂධීය ශාක දැකගත හැක. නිරිත හා දකුණු දිග පෙදෙසේ කඳු මුදුන් හි රත් මල්, මාදං, හිඹුටු වැනි ශුෂ්ක කලාපයේ වැවෙන පඳුරු දැක ගත හැක. රූමස්සල ආශ්‍රිතව දර්ශණීය සමනල විශේෂ 84ක් ද, නිරීක්ෂණය කළ හැකිය. පක්ෂි විශේෂ 72ක් නිරීක්ෂණය කළ හැකි අතර ඉන් මුහුදු රාජාලීන්ට සහ මුහුදු ලිහිණියන්ට විශේෂ තැනක් හිමි වේ. දඬු ලේනුන්, මුවන්, මීමින්නන්, පඳුරු කොටියන්, ඉත්තෑවුන් වැනි ක්ෂීරපායී සතුන්ද, නයා, පිඹුරා, පොළඟා, ඇහැටුල්ලා, පොළොන් තෙලිස්සා, මාපිලා වැනි සර්ප විශේෂයන්ද රූමස්සල දී දැකගත හැක.   
ශ්‍රී ලංකාවේ හමු වූ ඉහළම ජෛව විවිධත්වය සහිත කොරල් පරය ලෙස රූමස්සල කන්ද පාමුල ගාලු බොක්ක තුළ පිහිටි බොනවිස්ටා කොරල්පරය සැලකේ. ‘‘බොනවිස්ටා’’ යන පෘතුගීසි වදනේ තේරුම සුන්දර දසුන යන්නයි. සුන්දරත්වය අතින් වෙනත් කිසිදු කොරල් පරයක් හා සම කළ නොහැකි මෙම කොරල් පරයෙන් මත්ස්‍ය විශේෂ 491ක් සොයා ගෙන ඇත. මෙය මෙරට කොරල් පරයකින් හමු වූ වැඩිම මත්ස්‍ය විශේෂ සංඛ්‍යාව වෙති. හික්කඩුව කොරල් පරයෙන් හමු වී ඇති මත්ස්‍ය විශේෂ සංඛ්‍යාව 168 වන අතර කල්පිටියට නුදුරින් පිහිටි කොරල් පරයෙන් හමු වී ඇති මත්ස්‍ය විශේෂ සංඛ්‍යාව 286කි. 

ලෝක සංරක්ෂණ සංගමය (ICUN) 1993 ප්‍රකාශයට පත් කළ ජාතික තත්ව වාර්තාවට අනුව ලොව වඳවී යාමේ තර්ජනයට ලක්ව ඇතැයි නම් කර ඇති මත්ස්‍ය විශේෂ 72 න් 36ක්ම බොනවිස්ටා කොරල් පරයේ ජීවත් වෙති. මෙම කොරල් පරයයෙන් හමු වී ඇති මත්ස්‍ය විශේෂ 64ක්ම මෙරට වෙනත් කිසිදු ස්ථානයකින් වාර්තා වී නොමැත. කොරල් පරයක විශිෂ්ටත්වය මනිනු ලබන්නේ එහි වෙසෙන පනාවන් විශේෂ (Butterfly fish) සංඛ්‍යාව අනුවය. පනාවන් විශේෂ 36න් 25ක් මේ වන විට මෙම කොරල් පරයෙන් හමු වී තිබේ.   
සියයට 71ක් සජීවී කොරල්වලින් සමන්විත මෙහි පසැඟිල්ලන්, ඉකිරියන්, ඉස්සන්, කකුළුවන්, මුහුදු පනුවන් වැනි කොඳු ඇට රහිත සත්ව විශේෂ 300 පමණ වන අතර වන සත්ව වෘක්ෂලතා ආඥා පනතින් ආරක්ෂිත සතුන් ලෙස නම් කර ඇති කොඳු ඇට පෙළ රහිත සත්ත්ව විශේෂ 89න් විශේෂ 39ක් මෙම කොරල් පරයේ වෙති.   
මෙම කොරල් පරයේ වෙසෙන තවමත් හඳුනාගෙන නොමැති සත්ව විශේෂ සංඛ්‍යාව හඳුනාගෙන ඇති සත්ව විශේෂ සංඛ්‍යාවට වඩා හතර ගුණයක් පමණ විය හැකි බව පර්යේෂකයින්ගේ මතයයි. 20 වැනි සියවස මුල භාගයේ ගාල්ලේ ජීවත් වූ ‘‘බෙනට්’’ නමැති විද්‍යාඥයෙකු මෙම කොරල් පරයෙන් මත්ස්‍ය විශේෂ 15 පමණ අලුතින්ම ලෝකයට හඳුන්වා දීමට සමත්ව තිබුණි. මෙය සමුද්‍රික මත්ස්‍ය ඉතිහාසයේ සුවිශේෂී සිද්ධියක් ලෙස සැලකේ. 
රූමස්සල පලතුරු උයනක් පවතින බවත් එය දැක ගත හැක්කේ මං මුළා වී කුසගින්නේ අතරමං වූවකුට පමණක් බවත් ජනප්‍රවාදයේ සඳහන් වේ. කුසගින්න නිවා ගැනීමට ඇති තරම් පලතුරු මෙහිදී අනුභව කළ හැකි බවත්, පලතුරු රැගෙන ඒමට කිසිවෙකුටවත් නොහැකි බව ඒ අය කියති.   
රූමස්සල කඳුවැටියේ දකුණු දිග දළ බෑවුමේ කුඩා කරදිය මලක් හෙවත් හුම්මානයක් දැකිය හැක. ඉන් වාරකන් සමයේදී මීටර් කිහිපයක් උසට මුහුදු රළ විහිදෙනු දැක ගත හැකිය. රූමස්සල කඳු වැටියේ බෑවුම් දෙකක් අතර පිරිසිදු ජලය ගලා හැලෙනා ‘‘බෙහෙත් දොළ’’ ලෙසින් හැඳින්වෙන දොළ පහරක් ද දැකිය හැක. මෙයින් දිය නෑ විට ‘‘දෙයියන්ගේ ලෙඩ’’ ඇතුළු බොහෝ ලෙඩ සුව වන බවට ද ප්‍රදේශවාසීන් තුළ විශ්වාසයක් පවතී. කළු ගල් කැඩීමත්, වනාන්තරය විනාශ කිරීමත්, හේතු කොට මෙම බෙහෙත් දොළ මේ වන විට සිඳී යාමට ලක් ව ඇත.   
1875 දී බ්‍රිතාන්‍යයින් විසින් ඉදි කරන ලද අඩි 50ක් පමණ උසැති කුලුනක් රූමස්සල කුලුනු කන්ද නමින් හැඳින්වෙන ප්‍රදේශයේ දැක ගත හැක. ගාල්ල සිට මාතර දක්වා දුම්රිය මඟ තැනූ මිනින්දෝරු නිලධාරීන් සිහි කිරීම සඳහා මෙය නිර්මාණය කරන ලද බව සඳහන් වේ. මෙය මිනුම් කුලුනක් ලෙස ද භාවිතයට ගත් බව කියති. දෙවන ලෝක යුද්‍ සමයේ බ්‍රිතාන්‍ය හමුදාව විසින් සතුරු නැව් විනාශ කර දැමීම සඳහා මෙම කුලුනේ ව්‍යාජ ආලෝක පහනක් සවි කර තිබී ඇත.   
ගාල්ල කොටු පවුර මත වූ ප්‍රදීපාගාරයේ ආලෝක පහන් නිවා දමා මෙහි පහන් ක්‍රියාත්මක කළ විට ඒ මඟ ඔස්සේ පැමිණි සතුරු නැව් විශාල ප්‍රමාණයක් රූමස්සල අවට මුහුදේ ඇති ගල්පරවල හැපී මුහුදුබත් වූ බව පැරැන්නෝ කියති. එලෙස මුහුදුබත් වූ නාවික යාත්‍රා 21ක පමණ සුන්බුන් අදටත් මුහුදු පත්ලේ දී දැක ගත හැකි බව කිමිදුම්කරු​වෝ පවසති.
 
බ්‍රිතාන්‍යයින් විසින් ගාලු වරායට සේන්දු වූ නෞකාවලට ජලය ලබා දීම සඳහා රූමස්සල කන්ද පා මුල මුහුදු වෙරළ සමීපයේ ළිඳක් ද ඉදිකර තිබී ඇත. ගාලු වරායට සේන්දු වූ නෞකාවල සිටි වසංගත ඇතුළු විවිධ රෝගවලට ගොදුරු වූවන්ට ප්‍රතිකාර කිරීම සඳහා මෙහි රෝහලක් ද පවත්වා ගෙන ගොස් ඇත. එම ගොඩනැගිලිවල වර්තමානයේ බොනවිස්ටා වැඩිහිටි නිවාසය පවත්වා ගෙන යති.   
බ්‍රිතාන්‍යයින් විසින් රූමස්සල ප්‍රදේශයේ දේවස්ථානයක් ද පවත්වා ගෙන ගොස් ඇත. එහි කටයුතු භාරව සිටි ප්‍රධානියාගේ නැගණිය ළමුන් පිරිසකට ඉංග්‍රීසි ඉගැන්වීම සඳහා ඉංග්‍රීසි පාඨශාලාවක්ද ආරම්භ කර ඇත. එම පාඨශාලාව වර්තමානයේ බොනවිස්ටා විද්‍යාලය නමින් පවත්වා ගෙන යති.
 
බ්‍රිතාන්‍යයින් විසින් 1874 ආරම්භ කරන ලද සුසාන භූමියක් ද බොනවිස්ටා ප්‍රදේශයේ දැක ගත හැක. රූමස්සල කන්දේ ගාල්ල දෙසට විහිදී ඇති තුඩුවේ වධකාගාරයක, පෝරකයක සහ වෙඩි ගෙයක නටබුන් ද ශේෂ වී පවතී. ගල් බිත්ති වලින් නිමවා ඇති වධකාගාරයක අඩි 10ක් පමණ උසින්, අඩි 12 පමණ පළලින් සහ අඩි දෙකක් පමණ ඝනකම බිත්ති වලින් යුක්ත වේ.   
බ්‍රිතාන්‍යයින්ට එරෙහිව කටයුතු කළ සිංහලයින් අල්ලා ගාල්ල ඕලන්ද බළ කොටුවේ සිරකර තබා අශ්ව කරත්තවල නංවා වරින් වර මෙම වධකාගාරයට රැගෙන ආ බව සඳහන් වේ. ඔවුන්ව වධකාගාරය තුළ දැඩි රැකවරණ මැද සිරකර තබා නියම කරන ලද දිනයකදී මරණයට පත්කර සිරුර අසල වූ මුහුදට දැමූ බව සඳහන් වේ. යුද සෙබළුන්ට අවි පුහුණුව ලබා දුන් වෙඩි ගෙය මේ වන විට මුහදු වැලිවලින් වැසී ගොස් ඇත. කුකුලේවත්ත නමැති ඉඩමේ පිහිටා තිබෙන එහි දිග අඩි අටකි. පළල අඩි අටකි. උසද අඩි අටකි. එහි බිත්ති අඩියක් පමණ ඝනකමින් යුක්ත වේ.   
රූමස්සල කඳු දෙකක් මැද පිහිටි අක්කර හතකින් පමණ සමන්විත කුඹුරු යායක්ද දැකගත හැක. මුහුදු මට්ටමේ සිට මීටර් 20 ඉහළින් මුහුදු වෙරළට මීටර් 100 පමණ නුදුරින් මෙම කුඹුරු යාය පිහිටා ඇත.
සටහන හා ඡායාරූප
රත්ගම ගාමිණී මහදුර
lankadeepa
================================================
උපුටා ගැනීම් සහිතයි ....!!! 
දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

Sunday, August 18, 2019

ශරීර ලක්ෂණ අනුව නාඩි වාක්‍ය කියනහැටි බලංගොඩ නා හිමියෝ විස්තර කරති......(balangoda myethrei deha lakshana vidyawa අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - ශාස්ත්‍රීය ළිපි)

බලංගොඩ ආනන්ද මෛත‍්‍රිය මහ නා හිමිගේ මෙතෙක් පළ නොවූ ලිපි පෙළ -
අරුම පුදුම නාඩි ග‍්‍රන්ථ
ලොව්තුරා බුදු රජු ආදි මහා පුරුෂයන් හඳුන්වන ලක්ෂණ විස්තර කරන ‘‘මහා පුරුෂ ලක්ෂණ’’ නම් විද්‍යාවක් ඇතැයි දික්සඟියේ අම්බට්ඨ සූත‍්‍රාදී දේශනා පෙළෙහි ද එයට කළ අටුවාහි ද සඳහන් වේ.

එය ගාථා සොළොස් දහසක් පමණ වෙතැයි අම්බට්ඨ සූත‍්‍ර අටුවාහි දැක්වේ.

එහි බුදුරදුන් මතු නොව බුද්ධ මාතෘ, පීතෘ අග‍්‍රශ‍්‍රාවකාදීන් ද හඳුන්වන ලකුණු ඇතැයි කියන ලදී. (සුමංගල විලාසිනි) මෙයටම තුඩුදෙන කියුමෙක් ජාතක අටුවා නිධාන කථා කාණ්ඩයේ සඳහන් වේ.

බුදු කෙනකු පහළ වන්නට අවුරුදු දහසක් ඉදිරියට තිබීයැ දී ශුද්ධාවාසික බ‍්‍රහ්ම රාජයෙකු මිනිස් වෙසින් ලොවපුරා හැවිද ‘‘තව දහස් වසකින් ලොව්තුරා බුදු රජක් හූ පහළ වෙතැ’’ යි ද ‘‘ඔබ දක්නට දන්, පිං කරව්’’ යි ද අඬ ගා කියන බව එහි දැක්වේ.

මේවා අටුවා ඇදුරන්ගේ මතිමාත‍්‍ර හෝ අතිමාත‍්‍ර වර්ණනා යැයි ඉවැතෑ ලියා යුතු හෝ නොතකා හැරිය යුතු හෝ දෑ නොවේ. මෙ බඳු කිසි දැයෙක් වී නම් එයට සාධක බුදුසස්නට බොහෝ පෙරැ සිට එන වෛදික ධර්මයට අයත් ග‍්‍රන්ථවල අංශු මාත‍්‍රයෙන් නමුදු තිබියැ යුතුය.

‘‘අතඃ කාලෞසම්ප‍්‍රවර්ත්තේ, සංමොෂාය සුරද්විෂාම්

බුද්ධ නාම්නා ජනශ‍්‍රැතඃ කී කටේ ෂූඟවිෂ්‍යති.’’

ඉක්බිති කලියුගය පවත්නා කලැ අසුර විනාශය හෙවත් පාප විනාශය පිණිස බුද්ධ නමින් ජනයා අතරැ ප‍්‍රකට උතුමෙක් කීකට ප‍්‍රදේශයේ (ගයායෙහි) ඇති වන්නේ ය, යන මේ කියුම භගවත් පුරාණයෙහි එයි. විෂ්ණු පුරාණාදියෙහිද බුදුරදුන්ගේ පහළවීම ගැන මෙබඳුම කියුම් දක්නා ලැබේ.
අද ඇති භගවත් පුරාණාදි පුරාණ ග‍්‍රන්ථ බුද්ධ කාලයෙන් මෑත භාගයෙහි රචිත වුවද, ඒවා ඒ නමින්ම බොහෝ පෙර පටන් කිසියම් ප‍්‍රාකෘත භාෂා විශේෂයෙකින් මුඛ පරම්පරායෙන් ගෙන ආ ග‍්‍රන්ථයන්ගේ සංස්කෘත පරිවර්තනයෝය.
ඒ බව ඒවායේම දැක්වෙන ‘‘නාරද උවාච, වශිෂ්ඨ උවාච, නාරදර්ශී කීල, වශීෂ්ඨර්ෂි කීල’’ යන ආදී බුදුරදුනට බොහෝ පෙර සිටි ඍෂීන් ගේ අනාවැකි ලෙසින් දැක්වුණ පාඨවලින් හැෙඟ්.
මේ පුරාණ ග‍්‍රන්ථ ද වේදයේ අවයවයෝ - වේදාංගයෝය.
ඉහත සඳහන් කරුණු ‘‘මහා පුරුෂ ලක්ෂණ විද්‍යාව ද ‘බුද්ධ මන්ත‍්‍ර’ නමින් සුදවැසි දෙවියන්, බමුණු වෙසින් හිඳ බමුණනට ඉගැන්වූහ.’’යි ද ‘‘වේදයනට අන්තර්ගත කැරිණෑ’’ යි ද දික්සඟි අටුවා හි සඳහන් වේ.

බෝසතාණන් උපන් පස් දිනෙන් රජගෙට කැඳවුණ බමුණු පඬිවරුන්ගෙන් කෙනෙකු ඔබ ගත ලකුණු බලා ‘‘මොවුන් බුදු හෝ සක්විති හෝ වෙතැ යි ද තව කෙනෙකු බුදුවෙතිමය. ගිහිගෙයි නොරඳතැ’’යි ද කී හයි අටුවාහි එයි.
මෙයින් මහා පුරුෂ විද්‍යාව ද කිසිතැනක මඳ මඳ වෙනස්ව ඔවුන් උගත් නියාවෙක් හැෙඟ්.
මුලදී සුදවැසියන්ගෙන් ද පසුව තව තව දේවාදීන් ගෙන් ද ලැබී පරපුරෙන් පරපුරට මුඛ පාඨයෙන් දරාගෙන එන දැයෙක කල් යෑමේදී කිසි විවිධතා ඇතිවීම අරුම නො වේ.

බුදුරජුන් පිරිනිවී පසු ඔබ පිළිබඳ වූ මහා පුරුෂ විද්‍යා කොටස ක‍්‍රමයෙන් අභාවයට යතැයි ද යට කී අටුවාහි ම සඳහන් වෙයි.
බුදුරජුන් හෝ ඔබ මා පිය ආදීන් හෝ අභාවයට ගිය පසු ඒ ලකුණු පිළිබඳ කථා මුඛපාඨයෙන් දරන්නට කරන වෑයම වැඩකට නැති එකෙකි.
කලූරිය කළවුන් ගේ ජන්මපත‍්‍ර රැක ගැන්මක් බඳු එකෙකි. එ බැවින් එබඳු කොටස් එයින් හැඟවෙන තැනැත්තන්ගේ අභාවයෙන් ක‍්‍රමයෙන් අභාවයට යෑම ස්වභාවයෙකි.
එහෙත් ඒ උතුමන් ගේ යම් යම් විශේෂ චරිතාංගාදිය වූ කලී රැක ගනු විය හැක්ක.
අද ‘‘නාඩි ග‍්‍රන්ථ’’ නමින් ප‍්‍රකට වැ ඇති ලක්ෂ සංඛ්‍යාත ග‍්‍රන්ථ රාශිය මෙහි කී මහ පුරුෂ ලක්ෂණ විද්‍යාවේ ඉතිරි කොටස් යැයි හැෙඟ්.
එකී ලක්ෂණ විද්‍යාවේ දෙතිස් මහා පුරුෂ ලක්ෂණ වලින් හෙබි බුදුරජුන් ගැන පමණක් නොව මහා පුරුෂ ලක්ෂණවලින් එයට ගණනින් අඩු ලකුණු ඇති බුදු මා පියන් ගේ ද අගසව් ආදීන් ගේ ද වග තුග ඇතුළත් වී නම්,

එයට ද ගණනින් අඩු මහා පුරුෂ ලක්ෂණ එකක් හෝ ඇති අයගේත් තොරතුරු ද ඒ සතරෙහි ඇතුළත් නොවූවොත් එය අඩුවෙකි.

එ බැවින් එබඳු සෙසු අය ගේ තොරතුරු ද එහි තිබියැ යුතු ය.

නාඩි ග‍්‍රන්ථ නමින් හැඳින්වෙන පොත් හි ලොව ඉන්නා හැමදෙනාගේම චරිත නොලැබේ.

පින් මහිමයෙන් උසස් වූ සීමා සහිත ගණනක ගේ ම චරිත පමණෙක් ලැබේ.

ජ්‍යොතිෂ ශාස්ත‍්‍රය කෘත යුගයේ මුල් අවධියේ ම ඊශ්වර ප‍්‍රසාදයෙන් මිනිස් ලොවට ලැබිණැ යි ද, නාඩිවාක්‍ය ග‍්‍රන්ථ ත්‍රෙත්තා යුගයේ අවසානයේ දී ලැබිණැ යි ද නාඩි ග‍්‍රන්ථවල ම සඳහන් වේ.

එතැන් සිට ඍෂීන් විසින් ද සිද්ධයන් විසින් ද මුල් නාඩි අනුව තව තවත් ග‍්‍රන්ථ නිපැයුණු බව පෙනේ. දැන් මෙහි දෙනුයේ මේ කී නාඩි ග‍්‍රන්ථ පිළිබඳ තරමෙක හැඳින්වීමෙකි.

අනාවැකි ඇතුළත් මේ ග‍්‍රන්ථ කොටස් දෙකකට බෙදේ. ජන්ම පත‍්‍ර අනුව චරිත විදහා පාන ග‍්‍රන්ථ ද,

ශරීර ලක්ෂණ අනුව පලාපල දක්වන ග‍්‍රන්ථ ද වශයෙනි.

එහි ද ජන්ම පත‍්‍ර අනුව ඵල කියන ග‍්‍රන්ථ ද සායන නිරයන භේදය අනුව දෙගොඩකට බෙදෙයි.

කාක භූජන්ධර මහා වාක්‍යය කාකයර් නාඩිය, සූර්යසංහිතා නාඩිය, කෞමාර නාඩිය, චන්ද්‍ර කලා නාඩිය, කුජ නාඩිය, බුද්ධ නාඩිය, ගුරු නාඩිය, ශුක‍්‍ර නාඩිය, ශනි නාඩිය, සූකර් පෙරිය නාඩිය, කෞශික නාඩිය, සත්‍ය සංහිතා නාඩිය, ධ‍්‍රැව නාඩිය, ස්කන්ධර් නාඩිය, විනායක නාඩිය, භෘගු සංහිතා නාඩිය, නන්දිකේශ්වර නාඩිය, සප්තර්ෂි නාඩිය, රාවණ සංහිතා නාඩිය, අගස්ති වාක්‍යය, පුලස්ති වාක්‍ය ය, කමලමුනි වාක්‍යය යන ආදී වශයෙන් අනාවැකි පවසන ග‍්‍රන්ථයෝ සිය ගණනෙකි.
මදුරාසිය මයිසෝරය මයිරේ, කුට්ටාලම, ති‍්‍රවන්දම, බොම්බාය, ලක්නවු, බාරාණසිය, කුසිනාරා පෙදෙස ආදී බොහෝ තන්හි පැරැණි පොත් ගුල්වල ද යම් යම් පුද්ගලයන් සතුව ද මේ නාඩි ග‍්‍රන්ථ අදත් පවතී.
කලකට පෙර ති‍්‍රවංඩුම්හි රාජකීය පුස්තකාලයෙහි තුබුණු කෝටි ගණනක් නාඩි ග‍්‍රන්ථ එය අයත්ව සිටියවුන් ගේ නොසැලකිල්ලෙන් එයින් ඉවත් වැ විසිරී ගියේ ය.
ජර්මනිය, එංගලන්ත, ඇමෙරිකා යන රටවලට ලක්ෂ ගණනක් මේවා ගෙන යන ලදැයි (Celestial India) නම් පොතේ සඳහන් වේ.
මේවායේ මතු උපදනවුන් පිළිබඳ කථා පමණක් නොව නා නා විධ යන්ත‍්‍ර සූත‍්‍ර නිපැදැවීමේ උපදෙස් ද විවිධ ශිල්ප ශාස්ත‍්‍ර ක‍්‍රම ද දැක්වේ.
කොටින් කියතොත් සංස්කෘත, දෙමළ, තෙළිඟු, කන්නාඩ, මලයාල ආදී භාෂාවලින් නිබද්ධ කෝටි සංඛ්‍යාත මේ ග‍්‍රන්ථ රාශිය ආකරයෙකි.
මදුරාසි මයිසොර් ආදී පෙදෙස් හි මහා පුස්තකාලයන් හි කාකයර් කෞටාර නාඩි ද අගස්ති වාක්‍ය ද ඇත.
භෘගු සංහිතා නාඩිය ලක්නව්හි සරෝජිනීනයිදු මාවතේ පදිංචි පණ්ඩිත පරමේශ්වර බිවේදී බමුණු මහතා වෙත ද රාවණ සංහිතා නාඩිය කුසිනාරාවට මයිල පහළොවක් පමණ ඈත්හි වූ ද්‍රෝරියා දිස්ති‍්‍රක්කයට අයත් රාජපාකර් ගමෙහි පදිංචි ගුරුවාලියා නම් කෙනකු ළඟ ද තුබුණා දුටුමි.
චන්ද්‍ර නාඩිය මදුරාසියේ (Oriental Manuscript Library) නමින් ප‍්‍රසිද්ධ පොත් ගුලේ තිබේ.
එහෙත් තැන තැන කොළ දිරා ගොස් ඇත. ශුක‍්‍ර නාඩිය මුද්‍රිතව ඇත ද අසම්පූර්ණය. සප්තර්ෂි නාඩිය මදුරාසි ආණ්ඩුව මගින් සම්පූර්ණයෙන් මුද්‍රිතව ඇත. දේට කේරලය හෙවත් චන්ද්‍ර කලා නාඩිය මෙයින් වර්ෂ 18 කට පමණ පෙර මුද්‍රාපිත වෙමින් තිබිණ. එහි වැඩ නිම වී දැයි නො දනිමු.

උඩ කී නාඩි ග‍්‍රන්ථ අතුරෙන් කුජ, බුධ, ගුරු ආදී ග‍්‍රහ නාම වලින් හැඳින්වුණු නාඩි කිහිපයෙක් නාම මාත‍්‍රාව ශිෂ්ටය.
මේ නාඩි ග‍්‍රන්ථ අතුරෙහි කාකභූජන්ධර කෞමාර ධ‍්‍රැව ආදී වැඩියක් නාඩි ග‍්‍රන්ථ නිරයණ ක‍්‍රමය අසුව ගියේ ය.
ධ‍්‍රැව නාඩි ආදී කිහිප දෙනෙක් සාධන ක‍්‍රමානුගතයෝ ය.
නිරයණ ක‍්‍රමය අනුව කියන ඵල සියයටත් ම හරි යන අතර, සායන ක‍්‍රමය අනුව කියන ඵල තුන්සියයකට හතක් වැරැදි යතැ යි කියත්,
ශුක‍්‍ර භෘගු සංහිතා රාවණ සංහිතා ආදී සමහර නාඩි ග‍්‍රන්ථ සකු බසින් ද කාකයර් කෞමාර ආදී බොහෝ නාඩි ග‍්‍රන්ථ දෙමළ, තෙළිඟු, කන්නාඩි ආදී ද්‍රවිඩ ගණයට අයත් භාෂා වලින් ද රචිත හ.
මේ නාඩි ග‍්‍රන්ථවල කර්තෘවරයන් ගැන ද යමක් කිය යුතු ය. කාකභුජන්ධර නාඩිය කාකයර් නමින් ප‍්‍රකටක ව සිටි මහ බලවත් සිද්ධයෝගියකු ගේ කෘතියෙකි.
මෙය කලියුගාරම්භ සමයේ රැසැයුණෙකි. එ යෝගියා ම කලියුග වර්ෂ 3000 දී එනම් මෙයින් වර්ෂ 2080 වකට පමණ පෙර දී යළිත් මිනිස් වැ ඉපිද ගත වූ දෑ පිළිබඳ අනවශ්‍ය කොටස් අත්හැර එය සකස් කළැ යි ඒ නඩි ග‍්‍රන්ථයේ ම සඳහන් වේ.
මෙහි දී විශේෂයෙන් කිය යුත්තෙක් ඇත. ඒ ග‍්‍රන්ථය අනුව කලියුගය ඇරැඹුණේ කි‍්‍රස්තු පූර්ව 3102 වන වර්ෂයේ පෙබරවාරි මස 17, 18 යන දෙදින අතර ? මධ්‍යම භාගයේ ය. මෙයින් වර්ෂ 5080 වකට පෙර ය.
කාකභුජන්ධර වාක්‍යයේ සෙසු නාඩි ග‍්‍රන්ථ වල නැති විශේෂ කොටස් ගණනාවෙක් ඇත. එහි මහා වාක්‍යය විශාල එකෙකි.

සම්පූර්ණ බුද්ධ චරිතය එහි විස්තරයෙන් අඩංගු ය.
එය අයත් ව සිටි පණ්ඩිත තංගවේලූ මහතා ගෙන් එය ගැන විමැසුමු. එය පුස්කොළ පොතින් පිටපත් කොට ලියන්නටත් ඉංගිලිසියට නඟන්නටත් තුන් මසක් පමණ ගත විය හැකියැ යි ද ඒ සඳහා රුපියල් තුන් දහසක් ගෙවුවොත් එය කරත හැක්කැ යි ද හේ කී ය.
කාකභුජන්ධර වාක්‍යවල සංක්ෂේපය කාකයර් නාඩි නමින් හැඳින් වේ.
මෙහි ප‍්‍රථම කාණ්ඩයේ ජීවිතාන්තය දක්වා සාමාන්‍ය තොරතුරු ද කේන්ද්‍රය ද, දෙවෙනි කාණ්ඩයේ වර්ෂ 2 1/2 න් 2 1/2 ට තරමක ජීවිත විස්තර ය ද දැක්වේ.
කේන්ද්‍රයේ රාශි දොළස අනුව කාණ්ඩ දොළොසකි. එහි පස්වෙනි භාවයේ දූ පුතුන් ගේ ගණන ද ඔවුන් ගේ නම් ද, පැවිද්දකුගේ කේන්ද්‍රයෙක නම් ඔහුට ඇති වන ශිෂ්‍යයන් ගේ නම් හා චරිතය ද සැකෙවින් දැක්වේ.
දසවන භාව කොටසේ කේන්ද්‍ර හිමියා ගේ රැකියාව හා දිවිහිමි කොට මාසික ආදායම් ප‍්‍රමාණය ද විස්තර කොට දැක්වේ.

සත්වන භාවය පිළිබඳ කාංඩයෙහි ඔහුගේ භාර්යාවගේ නම, ගතිගුණ ද, අනියම් බිරියක ඇතොත් ඇය ගේ නම් ගම් ද දැක්වේ. මෙසේ භාව දොළොසට අයත් කාණ්ඩවල ඒවාට අයත් විස්තර විභාග තත්ත්වාකාරයෙන් දක්වා ඇත.
කාකයර් නාඩියට අයත් ප‍්‍රත්යේක කාංඩ (තනි කංඩම්) නම් වාක්‍ය කොටසෙක් ද ඇත.
මොන ම ප‍්‍රශ්නයක් වුව ද සිතා තමා ගේ කේන්ද්‍රය දුන් විට, එය නාඩි ශාස්ත‍්‍රඥයා තමා ළඟ තිබෙන ප‍්‍රත්‍යෙක කාණ්ඩය හා සසඳා බලා එහි ඒ කේන්ද්‍රය සොයා ගත් කෙණෙහි ම
‘‘ඔබේ නම, ඔබ මා පියන් ගේ නම් මෙසේ මෙසේ ය, ඔබ සිතු දෑ මෙය ය, ඔබ සිතුයේ මේ නම් තැනැත්තා ගැන යැ’’යි හෙතෙම කියයි.
ඉන්පසු ප‍්‍රශ්නයකට එහි සඳහන් උත්තරය ලියා දෙයි. ඉතිහාසය නවීන විද්‍යා ආදී කවර විෂයයක් ගැන ප‍්‍රශ්නයක් සිතුවත් එයට කෙළින් ම උත්තර ලැබේ. දිය යුත්තේ දීර්ඝ විස්තරයක් වී නම්,
‘‘මෙය අසෝ ගත්කතුහු රැසැ යු අසෝ නම් පොතෙහි අසෝ පිටෙහි දක්වා ඇතැ’’යි උත්තරය ලැබේ.
(මෙය අසවල් ගත් කතුවරයා විසින් රචනා කර ඇති අසවල් පොතෙහි අසවල් පිටුවේ දක්වා ඇත.)
අද යුරෝපා, ඇමැරිකා රටවල මුද්‍රිත වැ පවත්නා පොත්වල නම් ද ඇති ලෙස ම ඒ උත්තරවල ඇතුළත් වේ.
මේවා ලබා ගත් කවරකු වුව ද ‘‘මේ නම් අනාගතය පැහැදිලිව දක්ටනා පුදුම ගැඹුරු නුවණ ඇත්තවුන් විසින් පැවැසුණුදැ’’ යැයි සිතත් මය, සැක නො කරති.

මනෝමය ප‍්‍රශ්න මඟින් අපි සංක්ෂිප්ත බුද්ධ චරිතය ද, ජේසු චරිත ය ද ලදමු. බුද්ධ ජන්ම වර්ෂය ද බුද්ධ පරිනිර්වාණ වර්ෂය ද හෙළදිවැ ථෙරවාද පොත් හි එන සැටි ම ය. ශූක සංහිතා නාඩිය පරමේශ්වරිය විසින් ශුක ඍෂිහට දෙන ලදැ යි මෙහි මුල් සිලොවින් දැක්වෙයි.
මෙහි පරාශර වරාමිහිර ආදීන් ගේ කෘතිවලැ නො ලැබෙන විශේෂඥ ග‍්‍රහයෝග දක්නා ලැබේ. ශුක මහර්ෂිහු මෙය සිය සිසු මාර්කණ්ඬේයයාට ඉගැන්වූහ. මෙය ය සිදුවූයේ ද්රාපරයුගයේ දී ය.
මේ කාලයේදීම ශී‍්‍ර කෘෂ්ණයන් ද සහදේවයාට නාඩි වාක්‍ය ඉගැන් වූ බව ද ඒ පොත් හි සඳහන් වේ.
සූර්යය සංහිතා නාඩිය කර්දම භෘගු ප‍්‍රහ්ලාද බලි ජනක යන ඍෂිවරුන් ගේ සංවාදයෙකි. මේ ඍෂි සභාවේ සභාපති වූයේ හිරු මඬලට අධිගෘහිත සූර්ය නම් දෙව් පුතෙකි. එහෙයින් එයට සූර්ය නාඩි නමින් එ තැන් සිට බැවහරය විය.
කෙනකු ගේ පූර්ව ජන්මයේ තොරතුරු ද එය අනුව මේ ජන්මයේ විඳුනා සැප දුක් ද මෙහි දැක්වේ. මතු ජන්මය සාර්ථක කැරැ ගන්නා සැටි ද ලබත හැකි මතු අත් බව ද සැකෙවින් සඳහන් වේ.
කලියුගාරම්භයේ මහා සිද්ධයෝ අටොළොස් දෙනෙක් නාඩි ග‍්‍රන්ථ රැසක් නිපැයූහ. ඔවුන් කලකට පසු මේ ඝන ශරීරය අත් හැර සියුම් සිරුරෙකින් මිනිස් ලොව ම මිනිස්නට සෙත් සදමින් වෙසෙතැ යි ඒ සමහර නාඩි ග‍්‍රන්ථයෙක පැවැසේ.
තියෝසොෆි පරම විඥානවාදීහු ද මෙසේ ම සියුම් සිරුරින් ලොවැ වෙසෙමින් ලෝකාර්ථයෙහි යෙදුණු කුථුමි, මෝරිය, ජ්ටාලාකුල, රකොක්සි ආදී සිද්ධයන් සමූහයක් ඇතැයි කියත් ඔවුන් ‘‘මහාත්මා’’ (මාස්ටර්වරු) නමින් හඳුන්වති.
උඩ දැක්වුණු පරිදි කලියුගාරම්භයේ සිටි සිද්ධයන් ගෙන මහ බලවතෙක් පෝගර් (භෝග) නමින් හැඳින්වේ.
බොහෝ පෙර ඝන ශරීරය හැරු දැමූ (කලූරිය කළ) මේ සිද්ධයා අද ද දකුණු ඉන්දියාවේ පලනි නම් නගරයේ පිහිටි ප‍්‍රසිද්ධ ස්කන්ධ කුමාර දේවාලයයෙහි කඳ කුමරුට ආවතේව කරමින් වෙසෙතැ යි එහි වූ නාඩි ග‍්‍රන්ථයෙක පැවැසෙයි.
පලනි දෙවොලෙහි පොත්ගුලේ ‘‘පෝගර් සත් දහස’’ යන අරුත ඇති නමෙකින් හැඳින්වෙන ද්‍රවිඩ භාෂාමය මහා නාඩි ග‍්‍රන්ථයෙක් ඇත.
එහි ජ්‍යොතිෂ් ශාස්ත‍්‍රය පිළිබඳ වූ ද යන්ත‍්‍ර මන්ත‍්‍රාදී ගුප්ත විද්‍යාංශ පිළිබඳ වූ ද බොහෝ වැදගත් උපදේශ ඇතුළත් ය.
මේ ග‍්‍රන්ථය කියැවූ කේ. වී. වෙන්කට රාමන් නම් මහතා මේ පොතේ දැක්වෙන පුදුම පුවතක් බැංගලෝර් හි පළ වන "Astrological Magazine" නම් සඟරාවේ 47 වැනි කාණ්ඩයේ එක් කලාපයෙක කලකට පෙර පළ කැරැවී ය. එය සැකෙවින් මෙසේ ය.

‘‘බොහෝ පෙර කලියුගයෙහි මුල් අවධියෙහි පෝගර් ප‍්‍රමුඛ සිද්ධ පිරිස අද ප‍්‍රංශ, ඉතාලි, ජර්මන්, එංගලන්ත යන ආදී නම් වලින් හැඳින්වෙන යුරෝපයට අයත් රටවල ගැවැසුණහ.

අද විද්‍යා අතිනුත් සභ්‍යත්වය අතිනුත් ඒ රටවල් යම් දියුණුවක් ලබා ඇත් ද ඒ සියලූ දියුණුවට මුල පිරූහ. මඟ පෑදූහ.

ඔවුන් අතුරෙන් එංගලන්තයට ගිය පෝගර් නම් සිද්ධයා එහි කඳ කුමරුන් සඳහා මහ දෙවොලක් ඇති කෙළේය.

එය පිහිටි පෙදෙස එදා ‘‘ස්කන්ධ පූරි’’ නමින් වැහැරැවිණ. කල් යෑමෙන් ඒ නම ම පෙරැළි එය ම කැන්ටබරි (Canterbury) නමින් හැඳින්විණ.

එක්තරා අයිරිශ් ගත් කතුවරයෙක් තමා කළ පොතෙක අද ශාන්ත පාවුලූ මහා දෙවොල (St' Paul's Cathedral) ඇති තැන වර්ෂ 2,500 කට පෙර එනම් ජේසුතුමන් පහළ වන්නටත් අවුරුදු පන්සියයකට තරම් පෙර අන් කිසි සමයකට අයත් මහ දෙවොලක් තිබිණැයි සඳහන් කෙරෙයි.
මේ උඩ නම් සඳහන් දේව ස්ථානය ස්කන්ධ කුමර දෙවියන් ඇදැ හූ සිද්ධයකු ගේ සමාධිය පිහිටි තැන යැ යි එක් හින්දු ස්වාමිවරයෙක් කියයි.
දෙවෙනි ලෝක යුද්ධ සමයෙහි හිට්ලර් එංගලන්තයට ගොඩ බස්නට හැම සැටියෙන්ම පිළියෙළ වී සැරැසුණ ද එය ව්‍යර්ථ වූයේ යථෝක්ත සිද්ධයා ගේ බැල්ම නිසා යැයි ද හේ කියයි.
පලනි නුවරැ කඳ කුමර දෙවොලෙහි පොත් ගුලෙහි ඇතැයි යට කී ග‍්‍රන්ථයෙහි ම ජේසුතුමන් ළපැටි වියෙහි භාරතයට ආහ යි ද, පසු ව හිමාලය පෙදෙසෙහි යෝගීනට එක් වැකලක් ම යෝග වැඩූහ’ යි ද තිස් වන වයසේ සිය ජන්ම භූමියට වැඩිය හ’ ද සඳහන් ව ඇත.
මෙතෙක් කරුණු දැක්වූයේ පෝගර් නාඩිය ගැන ය. මෙය කාකයර් නාඩිය සේ ම අංග සම්පූර්ණ එකෙකි.
පරාශර සංහිතාවේ දශාක‍්‍රම දෙසාළිසක් දැක් වී ඇති ද, මේ කලියුගයට ගැළපෙනුයේ උඩුදශා ක‍්‍රමය පමණ යැ යි ශුක‍්‍ර නාඩිය පවසයි. ශී‍්‍ර රාම නාඩිය භීම කවි නම් ඇදුරක්හු රැසැ යූ කුඩා ගතෙකි. ඒ ඒ භාවයෙහි ග‍්‍රහයන් සිටීමෙන් ලැබෙන ඵල මෙහි දැක්වේ.
අන් ජ්‍යොතිෂ ග‍්‍රන්ථවලැ නැති විශේෂ ග‍්‍රහයෝග රාශියක් මෙහි සඳහන් වෙයි.

සූර්ය සංහිතා (හාස්කර) නාඩිය බොම්බායේ ජායාශාස්ත‍්‍රි නමින් ප‍්‍රසිද්ධ බමුණු පඬිවරයා වෙත තිබේ. එහි ගොස් සිය නම් ගම් වතගොත රැකියා ආදී ජීවිත විස්තර ලබා ගත්තෝ මවිත වෙති.
භෘගු නාඩියේ කර්තෘ බොහෝ පෙරැ සිටි භෘගු නම් ඍෂිවරයෙකි. මෙහි රාශියක් අංශ එක්සිය පනසකට බෙදෙයි.
ලබන සතියට......
බදුල්ලේ මෛතී‍්‍ර රත්නායක
divaina
================================================
උපුටා ගැනීම් සහිතයි ....!!! 
දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya

Monday, August 12, 2019

හූනියම් හා හූනියම් දෙවියෝ..... (huniyam Deviyo suniyam අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - haskam)

සමාජයෙහි මේ වචන දෙක ඇසෙන විට ම කිසියම් බියක් තැතිගැනීමක් ඇතිවේ. නූතන සමාජයෙහි සුලභව දැකිය හැකි වෙන්නේ විවිධ දේශපාලනඥයන්ගේ මැදිහත් වීමෙන් හා පෞද්ගලික වශයෙන් යම් යම් පුද්ගලයන්ට අහිතක් කිරීමේ චේතනාවෙන් යුක්තව පොල් ගැසීම, මිරිස් ඇඹරීම හා අනවිණ කටයුතු සිදු කිරීමය. මෙවැනි ක්‍රියාවන් විවේචනයට ලක් කරන ඇතැම් පුද්ගලයන් තමන් ද ඉතා හොර රහසේ ම මෙවැනි ක්‍රියාවල නිරත වන අවස්ථා ද දැක ගත හැකියි. මෙම ලිපිය මගින් අප බලාපොරොත්තු වෙන්නේ හූනියන් හා හූනියන් දෙවියන්ගේ භාවිතය පිළිබඳව දළ හැඳින්වීමක් කිරීමයි.

ලෝකයේ විවිධ රටවල හූනියම් කිරීම් නිසා දඬුවම් දුන් අවස්ථා පිළිබඳව දැක්වේ. ඉන්දියාවේ ද කාන්තාවන් දස දෙනෙකු මෙසේ දඬුවමට ලක් වීමක් පිළිබඳව අන්තර්ජාලයෙහි සඳහන් ව තිබිණි. ඇතැම් අරාබි රජයන් ද මෙවැනි ක්‍රියා තහනම් කර ඇත. සූනියම යන්න සමානාර්ථයේ යෙදෙන්නකි. භාෂාවේ දී ‘ස’ ශබ්දය ‘හ’ යනුවෙන් භාවිත වෙන අවස්ථා ඇත. සහල් හාල් වීමද, හද සඳ වීම ආදී වශයෙනි. සූනියම, හූනියම, හූනියං, ගුරුකම් කොඩිවින යන්න ඇතැම් පුද්ගලයන්ගේ ජීවිතයෙහිම කොටසක් වී ඇත. තමන්ගේ ජීවිතයෙහි වැඩිම කාලයක් ගත වෙන්නේ මෙවැනි ක්‍රියාවන් හා සම්බන්ධයෙනි. මෙවැනි ක්‍රියාවක පවත්නා මානසික පසුබිම ද මෙහි දී අවබෝධ කර ගත යුතුයි.
විවිධ ශබ්ද කෝෂකරුවන් මෙය විග්‍රහ කරන්නේ කිසියම් පුද්ගලයකුගේ පවුලක ක්‍රියාකාරකම් මන්ත්‍ර ගුරුකම් බලයෙන් පාලනය කොට අහිතකර අපල උපද්‍රවයන් පැමිණීම ලෙසයි. මීට අමතරව ස්වභාවිකව සිදුවන ඇතැම් අශූභ දෑ ද සූනියම් ලෙස විග්‍රහ කෙරේ. මීට අමතරව ඇස්වහ හා කටවහ යන්න, හෝවා යන්න, ද සමාජයෙහි පවත්නා සිද්ධියකි. ඔයැ ඊක්ජන ්රඑ :ෘැබබසි උයැ්කඑැහ* කෘතියෙන් ඊජිප්තුව වැනි රටවල පවත්නා විවිධ මළවුන් උපයෝගි කරගෙන සිදු කරන විවිධ මන්ත්‍ර ගුරුකම් ආදිය දැක්වේ.

මහ වංශයෙහි 07 වෙනි පරිච්ජේදයේ දැක්වෙන ආකාරයට කුවේණිය මන්ත්‍ර ශාස්ත්‍ර්‍ය දැනගත් කෙනෙක් බවත් මන්ත්‍ර ගුරුකම් බලයෙන් විජය රජු ඇතුළු පිරිස සඟවා තැබු බව දැක්වේ. කුවේණිය කළ ශාපය කොහොඹ යක් කංකාරියේ ද දැක්වේ. රාජාවලියේ ද මෙවැනි සිදුවීමක් වාර්තා කරයි. යකුන් ඇති රටක වාසය කළ නොහැකි බව පැවසූ විජය රජු කුවේණිය වෙළඹ වේශයක් මවාගෙන විජය රජු ද පිට තබා ගනිමින් සියලු යක්ෂ පිරිස විනාශ කළ බව දැක්වේ. මෙයින් කුවේණිය සතුව කිසියම් මන්ත්‍ර බලයක් තිබිණි.

සද්ධර්මරත්නාවලියෙන් ද (479-924) මෙවැනි මන්ත්‍රයන් පිළිබඳ දෑක් වේ. සද්ධර්මාලංකාරයෙහි - නන්දිය වෙළෙන්දාගේ භාර්යාව ලබා ගැනීම සඳහා සිව නම් වූ ඇමතියා කළ ක්‍රියාව දැක්වේ (676-677) රාජාවලිය හා ලංකා පුරාවෘත්තය යන කෘතින් ගෙන් දැක්වෙන ආකාරයට එදිරිමාන්න සූරිය රජුට සූනියම් කර මැරවීම හේතුවෙන් රාජසිංහ රජු විසින් වේලායුධ ආරච්චියා උල හිඳුවා මැර වූ බව රාජාවලියේ දැක් වේ.
ලංකා පුරාවෘතයේ දැක්වෙන ආකාරයට රාජසිංහ රජු සූනියම් දේවතාවුන් ඇදහූ බව දැක්වේ. රාජසිංහ රජුගේ පාදයේ ඇනුන විස කටුවට දොඩම්පේ ගණිතයා විසින් විෂ කැවු බවත් එයින් රජ මරණයට පත් වූ බවත් දැක්වේ. මහනුවර යුගයේ දී සූනියම් කිරීම දැඩි ලෙස සිදු වූ අතර ම එය තහනමට ද ලක් වූ බව දැක් වේ. ඬේවි දුටු ලංකාවේ දැක්වෙන ආකාරයට මහනුවර යුගයේ දී රජවරු සූනියම් කළවුන්ට දැඩි දඬුවම් දුන් බව ද දැක්වේ. දිව්රීම සම්බන්ධයෙන් මහනුවර යුගයේ දී පැවති ක්‍රමයක් ද දැක්වේ. එකිනෙකා සූනියම් නොකළ බව පවසනුයේ තමන්ගේ දරුවන් හෝ වෙන යම් කෙනෙක් මුල් කරගෙන වේ. අනෙක් අතට බෝධියක් ළඟ  දී දිවුරීම, තල් කොළයක් හෝ වෙනත් ද්‍රව්‍යයක් තමන්ගේ අතේ හෝ පොල් කොළයක තෙල් තැවරීමෙන් මෙය සිදු වේ.
සූනියම් හා හූනියම් සම්බන්ධ සාහිත්‍යගත තොරතුරු විමසීමේ දී මෙවැනි ශාස්ත්‍රයක් පිළිබඳව පූර්වයෙහි පටන්ම මිනිසා දැනගෙන සිටි බව පෙනේ. යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර හා ජ්‍යොතිෂය යනුද එක්තරා විද්‍යාවකි. එසේ නැතහොත් ශිල්ප ශාස්ත්‍රයකි. අප නූතනයේ භාවිත කරන විද්‍යාව පමණක්ම නිවැරදි යැයි කීම සුදුසු නොවන්නේ නූතන විද්‍යාව එකම ශාස්ත්‍රය ලෙස පිළිගත නොහැකි බැවිනි. මුල් අවස්ථාවේ දී භික්ෂුන් වහන්සේ ද නක්ෂත්‍රය වැනි ශාස්ත්‍රයන් උගත්තේ විනය කටයුතු සඳහා ආධාරකයක් වශයෙනි. පොහොය කිරීම, පවාරණය හා වස් විසීම වැනි භික්ෂුන් වහන්සේලාගේ විනය කර්මවල දී මාසය, පක්ෂය, තිරිය, වැනි කරුණු නිවැරදි ආකාරයෙන් දත යුතු නිසා එම ශාස්ත්‍රය ඉගෙන ගත් බව පෙනේ. ඉන්දියාවේ සකු බසින් ලියැවී තිබුණු විවිධ නක්ශස්ත්‍ර ග්‍රන්ථ පොළොන්නරු හා දඹදෙණි යුගයේ දී ප්‍රකට විය.
කෝට්ටේ යුගයේ විසූ තොටගමුවේ රහල් හිමියන් දහඅටක් ශිල්ප ශාස්ත්‍රයන්හි ප්‍රකටව සිටි බව දැක් වේ. කෝට්ටේ යුගයේ පිරිවෙන් අධ්‍යාපනය තුළ ද මෙවැනි ශාස්ත්‍රයන් අධ්‍යයනය කර ඇති බව පෙනේ. මේ පිළිබඳව වෙනම සාකච්ඡා කළ යුතුවේ. කෙසේ වෙතත් විවිධ ශිල්ප ශාස්ත්‍රයන් අතර බෞද්ධ සාහිත්‍යාගත තොරතුරු විමර්ශනයේ දී බ්‍රහ්මජාල සුත්‍රයේ භික්ෂුන් වහන්සේලා නොකළ යුතු ක්‍රියා 27 ක් දැක්වේ. මෙය සුමංගල විලාසිත අට්ඨකතාවේ ද දැක් වේ.
 අප කුඩා කාලයේදී මැදියම් රැයේ දී බල්ලන්ගේ බිරීමක් සමග ඇති වෙන ශබ්දයක් සමග ගැමි විශ්වාසය පිහිටියේ සූනියම් දෙවියන් පැමිණෙන බවයි. සුදු කමිසයක් හා සුදු සරමක් ඇඳගෙන ජටාවක් බැඳ කෙවිටක් අතින් ගෙන සැරිසරන කෙනෙක් ගැන ගම්මු තමවත් විශ්වාස කරති. රාත්‍රී නවයෙන් පසුව පහන තිබීමෙන් සූනියම් දෙවියන්ගේ ස්වරූපය දැකිය හැකි බව ගැමි විශ්වාසය වේ.යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර ශාස්ත්‍ර අතර පිල්ලි යැවීම් ක්‍රමයක් පැවතිණි. මේ බව පෙන්නුම් කරන අවස්ථා සාහිත්‍යයෙහි ද දැක ගත හැකිය. පැරණි සමාජයෙහි තුන් කුළුඳුල් පිරිමි දරු උපතක් සිදු වූ විට එය ආරක්ෂා කර ගන්නට උත්සාහ ගනී. ඇතැම් විට එම දරුවා මිය ගිය හොත් අනව්‍යශ කොටස් ඉවත් කර සූනියම් දැහැල් වලින් මැතිරීම කර ප්‍රාණයන් දක්වා යම් කිසි කෙනෙක් විනාශ කරන්නට අවශ්‍ය කී විට එවැනි සිදු කළ කර ගත හැකි බව පුරාණයෙහි විශ්වාසය වේ. මෙවැනි අවස්ථාවක් පිළිබඳව සද්ධර්මාලංකාරයෙහි හිරණ්‍ය වෙළෙන්දාවේ කතාවෙන් හඳුනා ගත හැකිය. මෙය ඉතා අපූරු අවස්ථාවක් වේ. 
සිව විජ්ජා - සොහොනක සිට යක්ෂයින් ගෙන්වා ශාන්තිකර්ම කිරීම හා සිහලුන්ගේ හඬ විද්‍යාව භූත වෙජ්ජ - සූනියම් කැපීම හා කිරීම, අග්නි හෝම විවිධ දර වලින් පූජා පැවැත්වීම - ගින්නට විවිධ දෑ දැමීම, ලෝහිත හෝම - දකුණු උරහිස පලා ලේ ගෙන මන්ත්‍ර කිරීම, අට්ඨි හෝම - ඇගිල්ලක ඇටයක් ගෙන මන්ත්‍ර ජප කිරීම, වත්ථු විජ්ජා - ගෙවල්වල හා ඉඩම්වල ගුණ දොස් පැවසීම, භුරි විජ්ජා - විශාල ගෙයක සිට මන්ත්‍ර ජප කිරීම, අභි විජ්ජා - සර්පයන් දෂ්ට කළ විට ප්‍රතිකාර කිරීම හා මන්ත්‍ර බලයෙන් සතුන් ගෙන්වීම, විස විජ්ජා - පැරණි විස තිබේනම් ඒවා වැඩි කිරීමක් අලුත් විස ඇති කිරීමත්, සර පරිස්ථානං - විදින ලද ඊතලය තමන් වෙත නෝඒමට සිදු කරන විද්‍යාව, මුද්දා - හස්ත මුද්‍රාවෙන් ප්‍රකාශ කිරීමේ ක්‍රමය - අංගම් වැනි දෑ, සුබග කරණං - ප්‍රිය මනාප බව ඇති කිරීම, සූනියම් වැනි ශාන්ති කර්ම, ජීවිහා නිත්ථධන - මන්ත්‍ර ජප කර කථා කිරීමට නොහැකි වන සේ දිව අකර්මණ්‍ය කිරීම මුඛ බන්ධනය, හණු සංගණනං - මන්ත්‍ර ජප කර හකු දෙක නොසෙල්වීමට සැලැස්වීම, හත්ථාභිජප්පන - හත් පියවරක් තුළ සිට අනෙක් පුද්ගලයාගේ අත් පෙරළීමට මන්ත්‍ර ජප කිරීම, කණ්ණප්පන - කණෙන් හඬ නොඇසීමට මන්ත්‍ර ජප කිරීම, ආදාසප්පන - කණ්ණාඩියට දෙවියන් ගෙන්වා ආවේශ කර ප්‍රශ්න ඇසීම - අංජනම් බැලීම, කුමාරික්කප්පන - ගැහැණු ළමයකුට යම් කෙනෙකුගේ ආත්මය ආරූඨ කිරීම, දේවප්පන - දේව දාසියකගේ ශරීරයට දෙවි කෙනෙකු ආරූඨ කර ප්‍රශ්න ඇසීම, ආදිවච්චුපට්ඨාන - ජීවිකාව උදෙසා හිරු දෙවියන් යැදීම. සූනියම් ශාන්ති කර්මය අවසානයේදී හිරු දෙවියන්ට පින් දීම සිදු කිරීම, අබුජ්ජලන මන්ත්‍ර ජප කර මුඛයෙන් ගිනි දැල් පිට කිරීම, සන්නිකම්ම ශාන්තිකර්ම කිරීම හා දෙවියන්ට භාර වීම, පණිධි කම්ම භාර හාර ඔප්පු කිරීම සූනියම් කිරීමේ දී භාර ඔප්පු කිරීම, වස්ස කම්ම පිරිමියකු නපුංසකයකු බවට පත් කිරීම හා නපුංසකයකු පිරිමියෙකු බවට පත් කිරීම, වත්තු පරි කිරණ -බලි බිලි දීම, ජූහන - යම් යම් අවශ්‍යතාවන් සඳහා ගිනි පිදීම, තඹ පත්‍රයක යමක් ලියා රත් කිරීම මෙවැනි තොරතුරු රාශියක් සාහිත්‍යගතව ඇත. 
මජ්ජිම නිකාය අට්ඨ කථාවේ ද දැක්වෙන්නේ (උපාලි සූත්‍රයේ) පෙර බෝසතුන් වහන්සේ සැඩොල් කුලයක ඉපිද තම පුතාගේ හා බමුණෙකුගේ මානය බිඳිනු වස් මන්ත්‍ර බලයෙන් ක්‍රියා කළ බවයි. සැඩොල් ලියකගේ බන්ධනයට අසු වූ ආනන්ද තෙරුන් ඉන් මුදවනු වස් බුදුන් වහන්සේ ක්‍රියා කළ අයුරු ජනශ්‍රෑතියේ දැක්වේ. මෙම විජ්ජාවන් හා ලංකා සමාජයෙහි නිරත්තරයෙන් බැදෙන දේව සංකල්පය වන්නේ සූනියම් දෙවියන්ය. ජාතික දෙවි කෙනෙක් ලෙස නොව ඒ ඒ පළාත්වල සිටින දෙවි කෙනෙක් ලෙස පෙනි සිටින මෙම දේවතාවියේ සම්භවය සම්බන්ධයෙන් ඒකමිතියක් දැක ගත නොහැකියි. සාමාන්‍යයෙන් ජනශ්‍රෑතියේ දී මේ ස්වභාවය සුලභව දැක ගත හැකිය. 

සූනියන් දේව සංකල්පය පිළිබඳ දේශීය හා බටහිර දාෂ්ටි කෝණයෙන් ද විවිධ ශාස්ත්‍රීය පර්යේෂණ සිදු කර ඇති බව පෙනේ. පුර පක්ෂයේ දී දෙවියන් ලෙස ද අව පක්ෂයේ දී යක්ෂයකු ලෙස ද දැක්වේ. සූනියම් යකා, ඔඞ්ඩි යකා, වින යකා, නාග ඔඞ්ඩිස, කුමාර ඔඞ්ඩිස, ගොඩළු ඔඞ්ඩිස, රාජ ඔඞ්ඩිස යනුවෙන් හත් වාරයකින් උපදින කතාදිය ද ජනප්‍රවාදයෙහි පවතී. සූනියම් දෙවියන් ගම්භාර දෙවියන් ලෙස ද සලකන අතර අර්ධ යක්ෂ හා අර්ධ දේව යන්න ද විමසිය යුත්තකි. පෝල් වර්ස් දක්වන ආකාරයට සුනියම් කාස්සප බුදුන් දවස ඇති වූ යක්ෂයකුගේ කතා ප්‍රවෘත්තියට සම්බන්ධ කර දක්වයි. සූනියම් දේවතාවගේ ස්වභාවය පෙන්නුම් කරන ජන විඥානයෙහි දැක්වෙන්නේ 

සුරතට කඩුවකි මරුවෙස් ගනිමින් සිරසට නයි පෙන තුනක්     දරා 
වමතට ගිනි කබලක් දරමින් සිට පෙන දෙකකුත් දෙඋකුලෙහි දරා 
මුඛයට ලේ පොළගෙක් දරමින් සිටි වාහනයට තුරගෙක් ඒ වරා 
රෝස කොට වසවත් එකුමරු මේ ලෙස සවු සත බිය කරනවා එවරා 

මෙමගින් සූනියම් දෙවියන්ගේ ඇති බාහිර ස්වභාවය දැක ගත හැකි යි. කඩුවක් දරා, සිරසෙහි නයි පෙන තුනක් කරාගෙන, වම් අතින් කබලක් ගෙන, නයි පෙන දෙකක් උකුලෙහි දරා, මුඛයෙහි ලේ පොළගෙක් දරා ගෙන, අශ්වයකු වාහනයක් ලෙස භාවිත කරමින් ඉතා රෞද්‍ර විලාසයකින් පෙනී සිටින බව මෙයින් දැක්වේ. මහාචාර්ය තිස්ස කාරියවසම් මහතාගේ සූනියම් කැපිල්ල නම් කෘතියේ දී පෙන්නුම් කරන ආකාරයට සූනියම් දෙවියන් බෞද්ධ සම්ප්‍රදායට අනුගත කළ අවස්ථාවක් දැක ගත හැකියි. කාශ්‍යප බුදුන් දවස සාගල නුවර සාගල රජුගේ පුතෙක් වෙලා උත්පත්තිය ලබපු පුත් කුමරා හිමාල දේශයට ගොස් තුඹසක් ළඟ දී පොළඟුන් තිදෙනෙක් ශරීරයෙහි දරා ගෙන තවත් සර්පයෙක් කටින් ගෙන කාස්සප බුදුන් ධර්ම දේශනා කරන ස්ථානයට පැමිණි මිනිසුන්ට ලෙඩ කරන්නට වරම් ඉල්ලා සිටී. යක්ෂයන් හත් දහසක් එක්කාසු කරගෙනම මෙම අවස්ථාවට සම්බන්ධ වී ඇත. මුගලන් හිමියන් මේ අවස්ථාවේ දී සඳහන් කර ඇත්තේ මිනිසුන් ලෙඩ කිරීම සඳහා එවැනි අවස්ථාවක් නොලැබෙන බවයි. මේ ආකාරයට අවස්ථා තුනක දී ම මෙසේ පැමිණියත් කාස්සප බුදුන්ගේ තේජසින් විලංගු දා බැඳ අවීචියට යැවිය යුතු යැයි තීරණය කරයි. එසේ නොකළ යුතු යැයි කී අවස්ථාවේ දී මොහුට සඳහන් කරන්නේ නුඹ තම්මැන්නාවට යා යුතු බවයි. එහි ද ඇඳුරෙක් ඇති බවත් ඒ ඇඳුරා ළඟ මන්ත්‍රයක් ඇති අතරම එය ජප කරන ලෙසත් එවිට මිනිසුන් ඔබට පිදෙනි දෙන බවත්ය. එසේ වූ කල්හි ලෙඩ කර ඇති මිනිසුන් සුවපත් කරන ලෙසත් නියම කරන ලදි. 
මෙම ප්‍රවෘත්තියෙන් පැහැදිලි වන්නේ සූනීයන්ගේ සම්භවය ලංකා සමාජයෙහි සමාජ ගත ආකාරයකි. හැම දෙවි කෙනෙකුටම දීර්ඝ ඉතිහාසයක් ඇත. සූනියම් දෙවියන් උත්පත්තිය එකිනෙකට  වෙනස් වේ. ජනශ්‍රෑති කරුවා ඉදිරිපත් කරන මතවාදයන්ගේ ද යම් වෙනසක් දැක ගත හැකියි. වෛදික යුගයේ දී යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර මගින් මිනිසුන්ට ලෙඩ කර වු අවස්ථා දැක ගත හැකියි. ඒ අර්ථයෙන් සූනියම් දෙවියන් අණවින වලට සම්බන්ධ වේ. ප්‍රභවය සම්බන්ධයෙන් විමසීමේ දී මැණික්පාල බිසවගේ කතාව ද මෙහි දී සඳහන් කළ යුතුයි. ඇය විෂ්ණු දෙවියන්ගේ නංගි ලෙස දක්වා ඇත. ඇයට ගැබ් ගැනීම සිදු වේ. ඇගේ දරුවා විදියට මේ සූනියම් දෙවියන් උත්පත්තිය ලබයි. තවත් කතාවක දක්වන ආකාරයට ඇයගේ ස්වාමියා යනු මහා සම්මත රජුයි. ඔහු යුද්ධයට පිටතට ගිය අවසථාවක මැණික් පාලබිසව තනියම නිවසේ සිටින විට සූනියම් නැමැත්තා ඇයට ආරාධනයක් කරනුයේ ඇය හා හිතවත් වන ලෙසයි. ඇය එය ප්‍රතික්ෂේප කරයි. ඔහු ඇයට රෝගා බාධ ඇති කරයි. මෙහිදී ශක්‍ර දෙවියන් මැදිහත් වී මේ රෝගී තත්ත්වය සුව කර ගැනීම වෙන ඍෂිවරයෙක් උතුරු කුරු දිවයිනින් ගෙනෙයි. විෂ්ණු දෙවියන් ද මේ සඳහා මැදිහත් වී ඇත. සුනියම් ශාන්ති කර්මය ලෙස හඳුන්වා ඇත්තේ ද මෙය වේ. 
රාජාවලියෙහි නොදැක්වෙන මල්සරා රාජ කුමාරයෙක් හා සම්බන්ධ ප්‍රවෘත්තියක් ඇත. මේ මල්සරා රජුට විවාහයක් කර ගත්තේ නැත්නම් දරු උත්පත්තියක් ලබා ගත්තේ නැත්නම් රටට අභාග්‍යයක් සිදු වෙන බව දෛවඥයෝ ප්‍රකාශ කළහ. ඔහුට විවාහය සඳහා කෙනෙක් සොයද්දී දස අට දේශයකයට දූතයන් පිටත් කර හරිති. එවිට වඩිග දේශයේ වඩිග රජුගේ කුමාරිකාවන් අට දෙනාගේ බාලම දියණිය මේ මල්සරා රජුට සරණ පාවා දෙන්න තීරණය කරයි. පසුව විවිධ අණ වින කොඩිවින ආදියට යොදා ගත හැකි විවිධ භාණ්ඩ ඇතුළත් තඹ වලින් සකස් කරන ලද කරඬුවක් මුහුදට මුදා හරියි. මෙය ඇයගේ සහෝදරියන් හත් දෙනා ඇගේ විවාහයට ඊර්ෂ්‍යාවෙන් කළ කටයුත්තක් ලෙස ද දැක්වේ. 
ඇය ලංකාවට පැමිණි පසුව මුහුදේ ගිය කණ්ඩායමකට මේ කරඬුව හමු වී මල්සරා රජුට බාර දෙයි. එවිට එය විවර කරන්න එපා යැය විවාහක බිරිඳ මල්සර කුමරුට කීවත් එය නොතකා එය විවර කිරීමෙන් පසුව විවිධ අණවිණ කොඩි වින ආදී නපුරු දෑ ලංකාවට  මුදා හැරුනු බව ජනශ්‍රෑතියේ දැක්වේ. එයින් පසුව ඇති වූ විවිධ අණ විණ ඉවත් කිරීම සඳහා කළ ශාන්ති කර්මය සූනියම් ශාන්ති කර්මය ලෙස ද දැක්වේ. 

අප කුඩා කාලයේදී මැදියම් රැයේ දී බල්ලන්ගේ බිරීමක් සමග ඇති වෙන ශබ්දයක් සමග ගැමි විශ්වාසය පිහිටියේ සූනියම් දෙවියන් පැමිණෙන බවයි. සුදු කමිසයක් හා සුදු සරමක් ඇඳගෙන ජටාවක් බැඳ කෙවිටක් අතින් ගෙන සැරිසරන කෙනෙක් ගැන ගම්මු තමවත් විශ්වාස කරති. රාත්‍රී නවයෙන් පසුව පහන තිබීමෙන් සූනියම් දෙවියන්ගේ ස්වරූපය දැකිය හැකි බව ගැමි විශ්වාසය වේ.
යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර ශාස්ත්‍ර අතර පිල්ලි යැවීම් ක්‍රමයක් පැවතිණි. මේ බව පෙන්නුම් කරන අවස්ථා සාහිත්‍යයෙහි ද දැක ගත හැකිය. පැරණි සමාජයෙහි තුන් කුළුඳුල් පිරිමි දරු උපතක් සිදු වූ විට එය ආරක්ෂා කර ගන්නට උත්සාහ ගනී. ඇතැම් විට එම දරුවා මිය ගිය හොත් අනව්‍යශ කොටස් ඉවත් කර සූනියම් දැහැල් වලින් මැතිරීම කර ප්‍රාණයන් දක්වා යම් කිසි කෙනෙක් විනාශ කරන්නට අවශ්‍ය කී විට එවැනි සිදු කළ කර ගත හැකි බව පුරාණයෙහි විශ්වාසය වේ. මෙවැනි අවස්ථාවක් පිළිබඳව සද්ධර්මාලංකාරයෙහි හිරණ්‍ය වෙළෙන්දාවේ කතාවෙන් හඳුනා ගත හැකිය. මෙය ඉතා අපූරු අවස්ථාවක් වේ. 

ලංකාවේ මාවටු පුරයෙහි ශිව කියන ඇමතිවරයෙකුට අයබදු එකතු කර ගැනීම සඳහා අවස්ථාවක් ලබා දෙන ලදී. එහිදී ශිව ඇමතියා නගරයට යන්නට සූදානම් වෙන විට නගරයේ මිනිස්සු ඔහු පිළිගැනීම සඳහා උත්සවයක් සංවිධානය කරති. ශිව ඇමතියා ද නගර සංචාරය කරයි. මේ නගරයේ ජීවත් වෙන හිරණ්‍ය නමින් යුත් වෙළෙන්දෙක් වෙයි. ඔහු වසර තුනකට වෙළෙඳ කටයුතු සඳහා මුහුදින් එතරට යෑමට පිටත් වෙයි. මේ අතර ශිව ඇමතියා වීදි සංචාරය කරන අවස්ථාවේ දී හිරණ්‍යක වෙළෙන්දාගේ බිරිය දකියි. ඈ පිළිබඳව සිතක් පහළ වී වෙනත් කාන්තාවක් අත තමන්ගේ කැමැත්ත ප්‍රකාශයට පත් කර පණිවිඩයක් යවයි. එහෙත් හිරණ්‍යක බිරිඳ ඊට අකමැත්ත ප්‍රකාශ කරමින් ජීවිතයෙහි ඇති අනියත ස්වරූපය සඳහන් කරයි. එම පණිවිඩය ශිව ඇමතිට කී කල්හි ඔහුගේ සිත දැඩි ලෙස රාගයෙන් මත්වී කල්පනා කරනුයේ හිරණ්‍යක වෙළෙන්දා මරණයට පත් කර හෝ ඇයව ලබා ගැනීමටයි. ඔහු ඇඳුරෙක් මේ කටයුත්ත භාරගෙන ශිව ඇමතියා ද රැගෙන සොහොනක් සමීපයට ගොස් මළ මිණියකට මැතීරීම සිදු කරයි. ඒ අවස්ථාවේ දී භූතාවේෂ වූ මළ මිණිය නැගිට මොකක් කළ යුතු ද යන්න අසයි. එවිට හිරණ්‍යක වෙළෙන්ඳා මහා මුහුදේ ගමන් කරන බවත් ඔහුව මේ කඩුවෙන් විනාශ කරන ලෙසත් ඉල්ලා සිටී. භූතාවේෂ වූ මළ මිණිය මහ මුහුදට යයි. හිරණ්‍යක ප්‍රමුඛ වෙළෙඳ පිරිස මුහුදේ ගමන් කරයි. එවිට ඈතින් එන භූත රූපය දැක නෑවේ සිටින සියලු පිරිස බියට පත් වෙති. එහෙත් හිරණ්‍යක සඳහන් කරනුයේ බිය නොවී සරණ ශිලයෙහි පිහිටා මෛත්‍රී වඩන්න යැයි සියලු දෙනාගෙන් ඉල්ලා සිටී. මේ භූතාත්මයට නැව සමීපයට ආසන්න සීටීමට නොහැකි වෙයි. තුන්වතාවක් මෙලෙස මතුරා භූත ආත්මය ගිය ද හිරණ්‍යක විනාශ කළ නොහැකි වෙයි. පසුව භූතාත්මය ශිව ඇමතියා ද, ඇදුරා ද මරා මළ මිනිය බිම ඇඳ වැටීම සිදු වෙයි. මේ සිදුවීමෙන් පෙන්නුම් කරනුයේ පුද්ගලයන්ගේ චර්යාත්මක ස්වභාවය නිසා වෙනත් බාහිර බලවේගවලින් විනාශ කළ නොහැකි බව යි.

රාහු කේතු දශාවන්ගේ වෙනස් වීම මත පුද්ගලයන්ගේ සිතුවිලිවල වෙනස්වීම ඇති විය හැකිය. මේ නිසා ගම්භාර දෙවියන්ට හෙවත් සූනියම් දෙවියන්ට භාරවීම සිදුවේ. ඇතැම් කරුණු විද්‍යාත්මක දෘෂ්ටියකින් බැලිය හැකි අතර ඇතැම් කරුණු ගැමි දෘෂ්ටියේ ද බැලිය යුතු වේ.  එසේම සමාජ මානව විද්‍යාත්මක දෘෂ්ටියකින් මේ දෙස බැලිය හැකිවේ. සූනියම් සංකල්පය පිළිබඳව බටහිර ඇසින් කරන ලද ප්‍රාමාණික අධ්‍යනයක් ලෙස බෘෂ් කැප්ටර්ගේ අධ්‍යන සඳහන් කළ හැකි වේ. සූනියම් දේව රූපයේ එක් පසෙක දේව රූපයත් අනෙක් පසින් යක්ෂයකුගේ මුහුණත් දැක ගත හැකියි. යක්ෂ හා දේව ගුණ දෙකම එකම මුහුණක දැකීම හොඳ නරක දෙකේම මිශ්‍ර වූ සංකල්පයක් සේ කාලය වේ. අව පක්ෂයේ දී කළුවර පක්ෂය ඇති වීමවේ. මිනිසෙක් යහපත් ක්‍රියාවන්හි නිරතවෙන කල්හි පුර පක්ෂය ද අයහපත් ක්‍රියා කරන කල්හි අවපක්ෂය නියෝජනය කිරීමක් කරයි. 
සමාජ මානව විද්‍යාත්මක දෘෂ්ටියෙන් පෙන්නුම් කරනුයේ පුද්ගලයන්ගේ චර්යාවන්ගේ සුවිශේෂිතාවකි. සෑම මනුස්ස ජීවිතයකම හොඳ හා නරක සංකල්පයකි. නූතන විද්‍යාව කෙතරම් දියුණු වුවද විශ්වයේ සියලු දෑ තවමත් සොයා ගත නොහැකියි. පරීක්ෂණ නිරීක්ෂණ මගින් ප්‍රත්‍යක්ෂ කරගත් සිද්ධාන්ත පමණක් ම පරම සත්‍ය ලෙස පිළිගත යුතු නොවේ. හිරු සඳ දෙදෙනාගේ කිරණ හේතුවෙන් පුද්ගලයාගේ චර්යාවේ වෙනස්කම ඇතිවිය හැකිය. සඳ මෝරණ කාලයෙහි මානසික රෝග උත්සන්න වේ.

 ජන සමාජයෙහි ඇස් වහ, කටවහ, හෝවා යන්න සමාජයෙහි මුල් බැස ගත් සංකල්පයක් වේ. ඇතැම් මිනිසුන්ගේ නරක සිතුවිලි තරංගයක් සේ අවකාශයට නිකුත් වේ. මෙවැනි ස්වභාවයක් සත්ව ජීවිතයට කිසියම් බලපෑම්ක සිදු විය හැකිය. ඇතැම් කෙනෙක් තමන්ගේ නිවාස සකස් කිරීමේ දී ද පඹයන් තැබීම දැක ගත හැකියි. ප්‍රථමයෙන්ම දකින මිනිසාගේ නෙත ගැටනුයේ පඹයා වේ. එයින් පුද්ගල මනසේ කිසියම් වෙනසක් ඇති විය හැකිය. මිනිසුන් සෙත් කවි හා වස් කවි යනුවෙන් ව්‍යවහාර කරනුයේ ද නරක හෝ හොඳ සිතුවිල්ලක් මුල් කර ගනිමින් කරන ක්‍රියාවක්ම වේ. මර අක්ෂර ලෙස හඳුන්වන එ,ක,ය,ම,ර,ජ,අ,ණ,ල.අං යන අක්ෂර උච්චාරණ කිරීමෙන් ශබ්ද ධ්වනියෙහි යම් වෙනසක් තිබිය හැකිය.
විශ්වයේ පවතින විශ්වාස පද්ධතිය වෙනස් කළ නොහැකිය. සමාජයට හිතකර දෑ ගැනීමටත් අහිතකර දෑ ඉවත් කිරීමටත් ශිෂ්ට සම්පන්න මිනිසාගේ වගකීම වේ. ඇතැම් මිනිසෙක් හූනියම් තමන්ම තමන්ගේ මනසේ සකස් කරගෙන ජීවත් වෙයි. එහෙත් සියලු දෘෂ්ටීන්ගෙන් පෙන්නුම් කරනුයේ පුද්ගලයාගේ මානසික ශක්තිමත් භාවය හා යහපත් චර්යාවන් ගොඩ නගා ගන්නා කල්හි බොහෝ බාහිර බලවේග පාලනය කර ගත හැකි බවයි.
ආචාර්ය 
ඔලගන්වත්තේ චන්දසිරි හිමි,
අංශ ප්‍රධාන, මානව ශාස්ත්‍ර අධ්‍යයනාංශය
ශ්‍රී ලංකා රජරට විශ්ව විද්‍යාලය.
lankadeepa
================================================
උපුටා ගැනීම් සහිතයි ....!!! 
දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

Sunday, August 11, 2019

පිලිපීනයේ ගුහාවක අවුරුදු හැටදාහක් පැරණි මිනිහෙක්......(Homo luzonensis oldest man of the world අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya -නව සොයා ගැනිම්.)

වරින් වර සිදුකෙරෙන පුරාවිද්‍යාත්මක සොයාගැනීම් විටෙක අප පුදුමයට පත්කරන්නේ නොදන්නා ඉතිහාසයක් හැටි හැටියේ අනාවරණය කරමිනි. පසුගිය අප්‍රේල් 10 වැනිදා එවැනි තවත් සිදුවීමක් සමස්ත ලෝකයේ ම අවධානයට ලක් විය.   
ඒ වර්තමාන මිනිසා වූ නූතන මානවයා මෙන්ම වූ තවත් මිනිස් වර්ගයක් මේ ලෝකයේ වාසය කර ඇති බවට පුරාවිද්‍යාඥයන් පිරිසක් විසින් සාධක ඇතිව තහවුරු කිරීමයි. පිලිපීනයේ ල්‍යුසෝන් දූපතේ ගුහාවකින් 2007 වර්ෂයේ හමුවූ කුඩා අස්ථි කැබලි කිහිපයක් ඔස්සේ පර්යේෂණ කළ පුරාවිද්‍යාඥයෝ මේ අපූර්ව හෙළිදරව් කිරීම කර තිබිණි. 
මේ අනුව මානව පවුලේ ඉතිහාසය අලුතින් ලිවීමට සිදුවෙයි. පුරාවිද්‍යාඥයන්ට අනුව අලුතෙන් සොයාගත් මානවයා නූතන මානවයන්ගේ සහ ආදි මානවයන්ගේ ලක්ෂණවල සංකලනයකි. 
පුරාවිද්‍යාඥ ආමන්ඩ් සැල්වදෝර් මිජාරස් විසින් 2007 වර්ෂයේ දී පිලිපීනයේ ල්‍යුසෝන් දූපතේ කල්ලාඕ ගුහාවෙන් මානව අස්ථි කොටස් කිහිපයක් සොයාගන්නා ලදී. පර්යේෂණ මගින් තහවුරු වූයේ එම අස්ථි අදින් වසර 67,000කට පමණ පෙර ජීවත් වූ මානවයකුගේ බවයි. මේ මානවයා නොගැඹුරු මුහුද ඔස්සේ මේ දිවයිනට පැමිණ ජීවත්වන්නට ඇතැයි ද අනුමාන කර ඒවා කෞතුකාගාරයක තැන්පත් කර තබන ලදී. 
නමුත් මේ අස්ථි කිහිපය සියුම්ව පරීක්ෂා කළ විට ඒ මානවයා හෝමෝ සේපියන්ස් හෙවත් නූතන මානවයකු නොවිය හැකි යැයි යන්න පිළිබඳ සැකයක් ද හටගෙන තිබිණි. පිලිපීන විශ්වවිද්‍යාලයේ ආචාර්ය මිජාරස් සහ ඔහුගේ කණ්ඩායම මේ ගුහාවේ තවදුරටත් කරන ලද කැණීමකින් මානව දත් සහ තවත් අස්ථි කොටස් රැසක් සොයා ගැනීමට සමත් විය. 
මේ ගැන අධ්‍යයනය කළ පර්යේෂකයන්ට පෙනී ගියේ එම අස්ථි කොටස් සහ ආමන්ඩ් විසින් මුලින් සොයාගත් අස්ථි කොටස් එකම මානව විශේෂයක කිහිප දෙනකුට අයිති බවයි. අතක ඇඟිලි පුරුක් අස්ථියක්, පාද අස්ථි මෙන්ම කලවා අස්ථියක් සහ දත් ඇතුළු අස්ථි කොටස් 13ක් දැන් හමුවී තිබේ. මේවා වැඩිහිටි මානවයන් තිදෙනකු සහ කුඩා දරුවකුට අයිති බව තහවුරු කර ගැණිනි. 
ඒ මානවයන් හෝමෝ සේපියන්ස් හෝ මෙතෙක් සොයාගත් මානවයකු නොවිය හැකි බව අධ්‍යයනය කළ විද්‍යාඥයෝ කියති. නමුත් අස්ථි කොටස් හෝමෝ සේපියන්ස්ගේ ලක්ෂණවලට බොහෝ සෙයින් සමානතා පෙන්වීම ද විශේෂ කරුණකි. ඇතැම් ලක්ෂණ ඕස්ට්‍රලෝපිතකස්ට සමානය. ඒ අනුව මේ හමුවී ඇත්තේ හොමෝ පරපුරේ මෙතෙක් සොයා නොගත් නව විශේෂයක් විය හැකි බව ද ඔවුන්ගේ අදහස වී තිබිණි. 
ඔවුන්ගේ ඇඟිලි සහ පාද අස්ථි යම් පමණකින් වක්‍ර ස්වභාවයකින් යුක්ත බැවින් ඔවුන්ගේ ඇවිදීම අදින් වසර මිලියන හතරකට පමණ පෙර අප්‍රිකාවේ වාසය කළ මුල් කාලීන මානව විශේෂවලට හෝ වානර ලක්ෂණවලට සමාන විය යුතුය. මේ වක්‍රතාව ගස් හා කඳු නැගීමට වැදගත් වන බව ද මානව විද්‍යාඥයෝ කියති. එබැවින් වැඩි කාලයක් ඔවුන් තුරු මත ගත කරන්නට ඇතැයි ද විශ්වාසයක් පවතී. 
මේ සියලු කාරණා සැලකිල්ලට ගත් අධ්‍යයන කණ්ඩායම අස්ථි කොටස්වල හිමිකරුවන් හෝමෝ ල්‍යුසොනෙන්සිස් Homo luzonensis නමින් නව මානව විශේෂයක් ලෙස නම් කර ඇත. මේ නවතම සොයා ගැනීම පර්යේෂකයෝ අප්‍රේල් 10 වැනි දා ලෝකයට ප්‍රසිද්ධ කළෝය. ඒ සමග ලෝක මානව ඉතිහාසයේ නව පරිච්ඡේදයක් පෙරැළිණි. 
“එය පුදුම සහගත ප්‍රවෘත්තියක්. මේ මිනිසාගේ පරිණාමීය ගසට හැමදාමත් නව මානව විශේෂ සොයාගන්න හෝ නම් කරන්න ලැබෙන්නේ නැහැ.”යනුවෙන් මේ ගැන පර්යේෂණ කළ ප්‍රාග් ඉතිහාසය පිළිබඳ මැක්ස් ප්ලාන්ක් අධ්‍යයන ආයතනයේ ප්‍රාග් ඓතිහාසික මානව පරිනාමය පිළිබඳ මහාචාර්ය මයිකල් පෙට්‍රග්ලියා පැවසීය. 
“මේ වැඩේ ඉතාමත් අසීරු, ඉතා ශක්තිසම්පන්න දෙයක්. අපේ ජාන තුළට නව විශේෂයක් ඇතුළු වෙනවා කියන්නේ පුදුම සහගත දෙයක්” යැයි ද ඔහු පවසයි. 
මෙම පර්යේෂණය සිදුකරන ලද්දේ ඕස්ට්‍රේලියානු සහ ප්‍රංශ කණ්ඩායමක් විසිනි. වසර 50,000කට වඩා පැරණි මේ අස්ථිවලින් ඩීඑන්ඒ ලබා ගැනීමට නොහැකි වූ බැවින් සීටී ස්කෑන්, ක්ෂුද්‍ර මිනුම්ගත කිරීම් සහ ත්‍රිමාණ ස්වරූප පරීක්ෂා කිරීම් ඇතුළු සියුම් පර්යේෂණවලට ඒවා භාජනය කර ඇත. 
ඒවා සියුම්ව පරීක්ෂා කර අදින් වසර මිලියන 1.5 ක් හෙවත් වසර ලක්ෂ 15කට පෙර කාලය දක්වා මිහිතලය මත විසුවේ යැයි සැලකෙන මානව පූර්වජයන්ගේ සියලු කොටස් සමග සංසන්දනය කරන ලදී. නමුත් වසර 50,000කට පමණ පෙර පිලිපීනයේ විසූ මේ මානව විශේෂය මිනිසාගේ අතීත පූර්වජයන් කිසිවෙකුට සමාන වූයේ නැත. මේ මානවයා ඔවුන්ගෙන් වෙන් වූ වෙනස්ම මානව විශේෂයක් බව තවදුරටත් තහවුරු වන්නට විය. 
පර්යේෂණ කණ්ඩායම පවසන්නේ අප්‍රිකාවෙන් බිහිවී ලෝකය පුරා ව්‍යාප්ත වූ බව සැලකෙන මානවයන් අතරින් පිලිපීන දූපත්වලට මුහුද ඔස්සේ සංක්‍රමණය වූ මානව විශේෂයක් එහි තමන්ට ආවේණික ලක්ෂණ දරමින් වසර දහස් ගණනක් පරිණාමය වී එම ප්‍රදේශයට පමණක් ආවේණික විශේෂයක් ලෙස ජීවත්වන්නට ඇති බවයි. නමුත් ඔවුන් මුහුද තරණය කළේ කෙසේ ද යන්න ගැටලුවකි. පසුව ඔවුන් වඳවී යන්නට ඇති බවත් මේ හමුවී තිබෙන්නේ ඔවුන්ගේ කොටස් බවත් විද්‍යාඥයෝ කියති. 
හෝමෝ ල්‍යුසොනෙන්සිස් විශේෂයට අමතරව ඩෙනිසෝවන් නමැති මානව විශේෂයක්ද අග්නිදිග ආසියාවේ සිටි බවට සාධක හමුවී ඇත. ඔවුන් පසුකාලීනව හෝමෝ සේපියන්ස් සමග මිශ්‍ර වූ බව විද්‍යාඥයන් විශ්වාස කරයි. එය ඩීඑන්ඒ පරීක්ෂා කිරීමෙන් ලැබුණු සාක්ෂිවලින් තහවුරු වී ඇත. ඉන්දුනීසියාවට අයත් ෆ්ලොරෙස් දූපතෙන් හෝමෝ ෆ්ලොරෙසියන්සිස් නමැති මානව විශේෂයක කොටස් හමුවී ඇති අතර ඔවුන් ප්‍රමාණයෙන් කුඩා විශේෂයක් බැවින් හොබිට් ලෙසද නම් කර තිබේ. අදින් වසර 50,000ත් 100,000ත් අතර කාලයේ ජීවත් වී ඇති බවට විශ්වාස කරන හොබිට් නූතන මානවයා විසින් විනාශ කර දමන්නට ඇතැයි මතයක් පවතී. 
ල්‍යුසෝන් දූපතේ කල්ලාඕ ගුහාවෙන් කාලයක සිට ප්‍රාග් ඓතිහාසික මානව අවශේෂ හමුවෙමින් තිබුණේ වසර ගණනාවක සිටය. 2018 දී කළ පර්යේෂණයකින් මෙම ගුහාවේ සිට කිලෝමීටර 20ක් පමණ දුරැති ස්ථානයකින් ද ගල් ආයුධ සහ රයිනෝ අස්ථිවලින් සාදන ලද ආයුධ හමුවී තිබිණි. අවම වශයෙන් මේ ගුහාවේ ඇති සාධක වසර 709,000ක් පමණ පැරණි යැයි තක්සේරු කර ඇත. 
කෙසේ වෙතත් අලුතෙන්ම සොයාගත් හෝමෝ ල්‍යුසොනෙන්සිස් මානවයා පැරණිම මානයාගෙන් පැවත එන්නෙක් ද නැතිනම් වෙනත් ආකාරයකින් පරිණාමය වූ මානව විශේෂයක් ද යන්න තවමත් තහවුරු කරගෙන නැත. මේ මානවයා ගැන නිවැරදි තක්සේරුවක් ලබා ගැනීමටනම් එම විශේෂයේ අද්විතීය ගති ලක්ෂණ ගැන තවදුරටත් සියුම් ලෙස අධ්‍යයනය කළ යුතුව තිබේ. 
කෙසේ වෙතත් මෙය පුරාවිද්‍යා ක්ෂේත්‍රයේ විස්මිත සොයාගැනීමකි. පිලිපීනයෙන් හමුවූ මෙම මානවයා නව විශේෂයක් ලෙස නම් කිරීමට දැනට ඇති සාක්ෂි ප්‍රමාණවත් නොවන බවට චෝදනා කරන පිරිසක් ද සිටිති. 
මෙම පරීක්ෂණයට සහභාගී නොවූ ජෝර්ජ් වොෂිංටන් විශ්වවිද්‍යාලයේ මානව සම්භවය පිළිබඳ මහාචාර්ය බර්නාඩ් වුඩ් පවසන්නේ “මෙය ඉතා සිත්ගන්නාසුළු දෙයක්. සත්‍යවශයෙන්ම මේ නව විශේෂයක් පිළිබඳ තිබෙන අවසාන සාක්ෂිය විය හැකියි” යනුවෙනි. 
ඔහු පවසන්නේ දත්වල සුවිශේෂී ලක්ෂණ පිළිබඳ ඇතැම්විට වෙනත් පැහැදිලි කිරීමක් තිබිය හැකි බවයි. එමෙන්ම මහාචාර්ය වුඩ් පවසන්නේ මේ සොයාගත්තේ හුදකලා මානවයෙක් නොව පිලිපීන් දූපත්වල ජීවත් වූ කිහිප දෙනකු වුවත් ඔවුන් සමග තවත් ජනගහනයක් සිටින්නට ඇති බැවින් ඒ අයගේ ඉතිරි කොටස්ද සොයා ගැනීමට උනන්දු විය යුතු බවයි. 
මින් පෙර මානව පරිණාමය පිළිබඳ තිබුණේ ඉතා සරල පැහැදිලි කිරීමකි. අතීතයේ අප්‍රිකාවේ සිට සංක්‍රමණය වූ හොමෝ ඉරක්ටස් හෝමෝ සේපියන්ස් දක්වා පරිණාමය වී නූතන මානවයා බිහි වී සිටියි. නමුත් මේ සොයා ගැනීමෙන් ඒ මතය තවදුරටත් අභියෝගයට ලක් වේ. 
අප්‍රිකාවෙන් මානවයන් අග්නිදිග ආසියානු කලාපයට සංක්‍රමණය වන විට එම කලාපයේ වෙනස් වූ මානව විශේෂ තුනක් හෝ ඊට වැඩි ගණනක් වාසය කරන්නට ඇතැයි දැන් තහවුරු වෙමින් තිබේ.
දූපත් සහිත මෙවැනි ස්ථානයක වෙනස්ම වූ මානවයකු ඇතිවූයේ කෙසේ ද? ඔවුන් ගොඩබිම් අතර මුහුද තරණය කරමින් යාත්‍රා කළේ කෙසේද? නැතිනම් සුනාමි වැනි අවස්ථාවක දී මුහුදු ආසන්නයේ සිට දූපත්වලට ගසාගෙන විත් දිවි ගලවාගෙන එහි වසර දහස් ගණනක් සිය වර්ගයා බෝ කරමින් වෙනස්ම ආකාරයෙන් පරිනාමය වූවාද? මේ සියලු ගැටලු විසඳීමට නම් තවදුරටත් පරීක්ෂණ රැසක් කිරීමට සිදුවනු ඇත. 
සිදුව ඇත්තේ අප්‍රිකාවේ සිදුවූවා යැයි කියන මානව උත්පත්තියට දැන් ආසියාවෙන් එයටම ආවේණික වූ පැරණි මානවයන් විසින් අභියෝග කිරීමයි. ඒ අභියෝගය භාර ගෙන විසඳීමට සිදුව ඇත්තේ නූතන මානවයා වූ හෝමෝ සේපියන්ස්  නම් අපටය.
සජීව විජේවීර
lankadeepa.lk
================================================
උපුටා ගැනීම් සහිතයි ....!!!
දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya

Thursday, August 8, 2019

ප්‍රේතයා නිධන් තණ්හාවෙන් නිසංසලාගේ සිරුරට ව‍ැහෙයි....(Nidhan prethaya අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - හොල්මන් කතා. holman katha)

විහාර දේපළ සොරකම් කිරීම බලු කපුටන් වී ඉපදීමට හේතුවන බව ඉපැරැණි ශිලා ලේඛනවල පවා සටහන් කොට ඇත. රාජ්‍ය සන්තක පොදු දේපළ අනවසරයෙන් තමන්ගේ පෞද්ගලික ප්‍රයෝජනයට ගැනීම ද ඒ හා සමාන ය. බලය හා නීතිය තමන් අතට ගත් අපරාධකරුවන් පාපයට බය නැත.” කරන කලට පව් මීරිය මීසේ - විඳින කලට දුක් දැඩිවෙයි ගිනි සේ.” රජය සතු වනාන්තරවල වන වගාවන් අක්කර දහස් ගණන් නීති විරෝධී අන්දමින් කපා තම ප්‍රයෝජනයට ගත් සොරුන් අද දිට්ඨධම්ම වේදනීය විපාක විඳින බව ප්‍රසිද්ධ රහසකි.

මිහින්තලේ නිසංසලා විසි හය හැවිරිදි ය. රූමත් ය. විවාහය අසාර්ථක වී ඇත. රාත්‍රියට ඇගේ ශරීරය යමෙක් හ‍ූරන බව දැනෙයි. ආහාරයට උයා ගන්නා කෑම ටික ඉක්මනින් සෙවල ගතියට හැරෙයි. නිවස පුරා වරින් වර දුර්ගන්ධයක් හමා යයි. ඒ අවස්ථාවල නිවසේ එහා මෙහා යන ඡායාවක් නිවැසියන්ට දර්ශනය වෙයි.
ඒ තත්ත්වයෙන් මිදෙන්නට වත්පිළිවෙත් ගණනාවක් කළත් ප්‍රතිඵලයක් නොවූයෙන් නිසංසලාගේ මවුපියෝ ඇතුල්කෝට්ටේ ගුප්ත ගවේෂණ මධ්‍යස්ථානයට ඇය කැඳවාගෙන ආහ.
ආධ්‍යාත්මීය උපදේශකවරයා මුණ ගැසී තමන්ට එළඹ ඇති තත්ත්වය පැහැදිලි කළේ ය. තම පවුලේ අයට තමන්ගේ නිවසේ වාසය කළ නොහැකිව අනුරාධපුර නගරයේ නිවසක් කුලියට ගෙන ජීවත්වන බව ද පියා කීවේ ය.

ගවේෂකවරයා ප්‍රථම රෝග පරීක්ෂාවේ යෙදෙන විට දුවත් මවත් ගැහෙන්නට වූහ. ඔවුන්ට භූතාත්මයක බලපෑමක් ඇති බව වටහාගත් ගවේෂකවරයා ඔවුන් දැනට පදිංචි ගමේ පන්සලේ දී දින විසි එකක් බෝධි පූජා පවත්වා නැවත එන්නැයි උපදෙස් දුන්නේ ය.
ඒ උපදෙස්වලට අනුව බෝධි පූජා පවත්වා ඔවුහු නැවත පැමිණියහ. එදින ගවේෂකවරයා ප්‍රතිකාර ආරම්භ කරන විට නිසංසලාගේ ශරීරයෙන් භූතාත්මය අවදි වී කතා කරන්නට වූයේ ය. ගවේෂකවරයා ඒ භූතාත්මයෙන් ප්‍රශ්න කරන්නට විය.‍

“කවුද මේ ශරීරයට ඇතුල් වෙලා ඉන්නේ?”

“මම හින්නි අප්පු” භූතාත්මය කීවේය.

“කවුද මේ හින්නි අප්පුය කියන්නේ?”

“දන්නේ නැහැ. මතක නැහැ.”

“ගම කොහේද?”

“ඒත් මතක නැහැ”

“ඉතින් මේ නිසංසලාගෙ ශරීරයට ආවේ කොතැන ඉඳලාද?”

“පියදාස කට්ටාඩියාගේ ඇගේ ඉඳලා.”

“ඇයි ඉතින් පියදාස කට්ටාඩියාගේ ඇගේ ඉන්නේ නැතුව මේ ළමයාගේ ඇඟට ආවේ?”

“තණ්හාව, ආසාව.”

“කවුද පියදාස කට්ටාඩියා කියන්නේ?”

“මේ අයගේ නිධානය ගන්න ආපු මිනිහා. ඒ නිධානය උරුම මේ නිසංසලාට. ඉතින් මමත් නිධානයට ආසයි. නිසංසලා‍ටත් ආසයි. ඒ නිසා මෙයා ළඟ නතර වුණා.”

ගවේෂකවරයා ගවේෂණය නතර කොට නිසංසලා පියවි සිහියට පත් කොට මේ නිධන් කතාව කුමක්දැයි ඇසීය. නිසංසලා තමන් සමීපයේ සිටි පියාගේ මුහුණ බැලීය. පියා නිධානය පිළිබඳ තොරතුරු කියන්නට විය.

“මහත්මයා; අපේ ගේ තියෙන්නේ මිහින්තලේ විහාරය පිටුපස පූජා භූමියට ආසන්නව. ඒ පිටුපස ප්‍රදේශය කැලේට ගිහින්. පුරාණ ඓතිහාසික නටබුන් තියෙනවා. ඒ අතරේ නිධානයක් තියෙනවා. ඒ නිධානය නිසංසලාටයි උරුම කියලා දේවාල කීපයකින් ම කියැවුණා. ඇඳුරෝ ‍කීපදෙනෙක්ම රහසිගතව ගෙන්නලා ඒ නිධානය ගන්න අපි උත්සාහ කළා. ඒත් හරි ගියේ නැහැ. ඊට පස්සෙ තමයි පියදාස කට්ටාඩියා මුණ ගැහුණේ. පියදාස කට්ටාඩියා අපි ගෙන්නලා බැලුවා. ඒ ගැන මන්ත්‍ර ශාස්ත්‍රයෙන් හොයා බලන කොට නිසංසලා දුව ආවේශ වුණා. ආවේශ වෙලා ඒ නිධානය තියෙන තැන පෙන්නුවා. නිධානය ගන්න හැටි කිව්වා.

අපි නිධානය ගන්න දිනයත් තීන්දු කළා. අපි හිටියේ පාළු ප්‍රදේශයක. කවුරුත් දන්නේ නෑ. හොර රහසේ අවශ්‍ය කළමනා ලැහැස්ති කරලා ඒ නියමිත දවසේ නිධානය ගන්න ගියා. ඒ යනකොට දුව ආවේශ වෙලා කෑගැහුවා. කෑ ගහලා පොල්ලක් අරගෙන පියදාස කට්ටාඩියාට පහර දෙන්න පටන් ගත්තා. එළව එළවා ගැහුවා. එතැන නොසිට දුවන තුරුම ගැහැව්වා. මේ කෑගැහිල්ල ඇහිලා ගමේ අය එතැනට ආවා. ඒ අය පොලිසියට දන්නලා පොලිසියෙන් ආවා. මාව අත්අඩංගුවට ගත්තා. පොලිසියෙන් මාව උසාවියට ඉදිරිපත් කළා. මට හය මාසයක් රිමාන්ඩ් එකෙත් දුක් විඳින්න සිද්ධ වුණා. ඒ එදා නිධානය ගන්න උත්සාහ කළ දවසේ ඉඳලා දුව අසනීප වුණා. ගෙදරත් කරදර ඇති වෙන්න පටන් ගත්තා. අපට ගෙදර ඉන්න බැරි තත්ත්වයක් ඇති වුණා. දැන් අපි ඒ ගේ අත හැරලා අනුරාධපුරයෙන් ගෙයක් කුලියට අරගෙන පදිංචි වෙලා ඉන්නේ” නිසංසලා ගේ පියා විස්තරය කීවේය.

ගවේෂකවරයා නැවතත් භූතාත්මය දිෂ්ටි ගන්වා කතා කළේ ය.

“පියදාස කට්ටාඩියාට මොකද වුණේ?” යැයි ඇසීය.

“ඌ දිව්වා. මම නතර වුණා.”

“ඇයි නතර වුණේ?”

“මටත් නිධානයට ආසා හිතුණා. නිධානය උරුම නිසංසලාට නිසා මම නිසංසලා ළඟ නතර වුණා.”

“ඇයි ඉතින් නිසංසලා ලෙඩ කරන්නේ?”

“අනේ මම නිසංසලා ලෙඩ කරන්නේ නැහැ.”

“අමනුෂ්‍යයෙකු මිනිසෙකු ළඟ ආදරයට නතර වුණත්, තරහට නතර වුණත් ඒ මනුෂ්‍යයා අසනීප වෙනවා. මිනිස්සුන්ටයි අමනුෂ්‍යයන්ටයි එකට ඉන්න බැහැ. ඒ නිසා නිසංසලා අතහැර යන්න” යැයි ගවේෂකවරයා භූතයාට කීවේය.

“මහත්තයා; එදා නිධානය ගන්න හදන කොට ඒක අවුල් කළේ මම. නිධානය ගන්න එක වළක්වන්න. මම දැන් නිධානයට තියෙන ආසාව නිසා නිධානයේ උරුම කාරයාව බදාගෙන ඉන්නවා. මම මේවා අතහැරලා යන්නෙත් නෑ. යන්න කියන්නත් එපා” යැයි හින්නි අප්පුගේ ප්‍රාණකාර ප්‍රේතයා කීවේය.

“තමුන් නිධානයට ආසා නම් ගිහින් ඒ නිධානය බදා ගන්න. මේ ළමයාව බදාගෙන ඉඳලා වැඩක් නැහැ.”

“ඒක කරන්න බැහැනෙ මහත්මයා; නිධානයට අරක් ගත් මට වඩා බලවත් කෙනෙක් නිධානය ළඟ ඉන්නවා. වෙන කෙනෙකුට එතැනට යන්න දෙන්නේ නැහැ. ඒත් නිධානය උරුම මේ නිසංසලාට නම් මෙයාට නිධානය ලැබෙන තුරු මම මෙයා ළඟ ඉන්නවා.”

“එ‍ෙහම නම් නිධානය නිසංසලාට ලැබෙන තුරු මෙයා ළඟින් ඉවත් වෙලා කරදර නොකර පැත්තකට වෙලා ඉන්න.”

“මහත්තයා හදන්නෙ මාව කොහොම හරි ඉවත් කරන්න නේද?”

“ඔව් ඒක මගේ යුතුකම මේ අය මාව සොයාගෙන ආවේ අසරණ වෙලා. මේ අයට පැමිණ තියෙන කරදරවලින් නිදහස් වෙන්න. මේ අයට දුක් කරදර පැමිණ තියෙන්නේ තමුන් නිසයි. තමුන් හින්නි අප්පු නොවෙයි. පාප කර්ම විපාක ගෙවන ප්‍රේතයෙක්. කරුණාකර ඉවත් වෙලා යන්න.”

“බැහැ.‍.. බැහැ... පියදාස කට්ටඩියාටත් ගහලා ‍එළවලා මම මෙතැන නතර වුණේ යන්න නෙමෙයි. මම යන්නේ නෑ... නෑ... නෑ... මයි.”

දැඩි තණ්හාවෙන් ඇලී සිටින මේ ප්‍රේතයා හොඳින් අවවාද කොට ඉවත් කළ නොහැකි බව වටහාගත් ගවේෂකවරයා ශක්ති කිරණ එල්ල කොට ප්‍රේතයා දවා දුර්වල කොට පන්නා දැම්මේ ය.

නිසංසලාටත් පවුලේ අයටත් නිවසේ උදේ හවස ඉටු කළ යුතු බෞද්ධ පිළිවෙත් කීපයක් නියම කළේ ය. ඔවුන්ටත් නිවසටත් ආධ්‍යාත්මීය ආරක්ෂා යොදා දුන්නේ ය.
මතුගම මහින්ද වි‍ෙජ්තිලක
විශේෂාංග
silumina
================================================
උපුටා ගැනීම් සහිතයි ....!!! 
දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

Saturday, July 20, 2019

යකුන් බැඳගෙන වෙල් යායක් අස්වැද්දූ ගමරාල බෝවෙල දෙවියන් වූ හැටි......(vellassa gamarala holman katha vel yaya අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - හොල්මන් කතා. holman katha)

ඉස්සර කාලයේ ඌව වෙල්ලස්ස ගම්මානයක ගොවි පවුල් විස්සක් තිහක් තිබුනලු. ඒත් මේ ගමේ එකම එක කුඹුරු බිමක්වත් තිබුණෙ නැතිලු. ගමේ ඇත්තන් බඩවියත රැකගත්තා කියන්නේ හේන් වගාවෙන්ලු. ඇල් වී හේනක්වත් කරගන්න තරම් දිය කඳුරු තියෙන ඇල්ලාරං තිබුණෙ නැති නිසා පැටාබෑටුන්ටවත් කැඳ උගුරක් හදා දෙන්ට විදිහක් නැතුව ගමේ ඇත්තන් බොහෝම දුක් ගින්දරෙන් තමයි උන්නෙ. මේ ගමේ ඇත්තන්ගෙ දුකේදීත් සැපේදීත් කරඅරින්නෙ නැතුං හිටිය මහ සකියා තමයි ගමරාල. ගමරාල තමයි ගමේ යමක් කමක් තියෙන ගං ඇත්තා. ඉතිං උන්දෑ හිතුවා මගේ ගමේ ඉන්නේ එකම සනුහරේ උන් දැන් සාගින්නේ තියන්න නාකයි. ඒ නිසාවෙන් ගමේ පහළ කලාව පුළුන් කියලා. එහෙම හිතලා හැමෝටම පයිංඩෙ කෙරුවා කැති, උදලු ඇන්න වරෙල්ලා පිටිය බිඳලා කුඹුරක් අස්සද්දන්ට කියලා. ගමේ ඇත්තනුත් ඇවිල්ලා වැඩ කෙළා. ඉස්සරෝම කෙළේ දිය කඳුරක් හරස් කේලා අමුණක් බැඳපු එක. සමෝගෙම ගමේ ඇත්තන් ඇවිදුන් වැඩ කේද්දිත් ගමේ ඇත්තියන් ඇවිදුන් කෑම බීම උයා පිහා දුන්නා. අඩුම කුඩුම ඔක්කොම ගමරාල උන්දැගේ ගෙදරින්. ඔයි විදිහට ඇළ කඳුරු හරස්කෙරල ඉවර වෙනකොට ගමරාල උන්දැගෙ අටුකොටුත් ටිකෙන් ටික හිස් වුණා.ගමේ ඇත්තන්ගෙ ගෙවල්වල අඩුපාඩුත් වැඩිවුණා. මොකද පිරිමි ඇත්තන් ඇළ අමුණු බඳින්ට එනවා. බවලත් ඇත්තියන් උන්ට කොටාබාන්ට උයා පිහා දෙන්ට එනවා. හේන්පිටිවලට රුක්මක් බැල්මක් නැති කොට වල් ඌරන් වැටකඩොලුවලට උඩින් මලක්කන් අල්ලලා හේන් බිම් අසානාසි කෙළා. ගමේ ඇත්තන්ගේ නැතිබැරිකම් ඉහවහා ගියාම උන් කුඹුරු අස්සද්දන වැඩෙන් මග ඇරියා.
අන්තිමට ගමරාල විතරයි ඉතුරු උනේ. කොහොමහරි ගමරාල අමුණෙයි ඇළෙයි වැඩ අහවරකෙරලා කල්පනා කෙළා මට ඉතරක් වී පෑලක හමාරක කුඹුරක් අස්සද්දාගෙන මොනාට ගමේ උන්ගේ පැටුං බැටංට කොහෙන් කන්නෙ? එතකොට කමයි ගමරාල උන්දැට මතක් වුණේ මංතර සෑත්තර ගැන හැබෑට බොල මෙතෙක් කල් මේ වැඬේ සිහිපරාද විලානෙ උන්නෙ. කියල පෙට්ටගම ඇරල අප්පුච්චගෙ පුස්කොළ පොත් ගොන්න ඇදගෙන යක්කුන්ගෙන් වැඩ ගත්තු හැටි බලා කියා ගත්තා. ගමරාලඋන්දැ මංතර සාස්තර වෙදහෙදකම් ටිකක් ටිකක් ප්‍රශ්න කරලයි හිටියෙ. උන්දෑ අප්පච්චිගෙ උරුම් වාසියෙන් එන මංතර ගුරුකම් සියල්ලම වගේ බලා කියාගෙන කෙම්මුර දවසක වැඬේ ආරම්භ කෙළේ ගමේ එවුන්ට තුන්වේලම බත්කන්ඩ දෙන්ට හිතාගෙනයි. ගමරාල සිතුවා වගේම වැඬේ හරි ගියා. ගමරාල උන්දෑ බොහොම බලගතු මංතර බන්ධනේකින් ශක්ති සම්පන්න යකෙක් බන්දා ගත්තා. දැන් යකාත් එක්ක දෙන්න කුඹුර අස්සද්දන්ට ගත්තා. පෝය දෙකක් ගතවෙද්දී යකා ඉසිබිසි නැතුං වැඩ කෙළා. ඒත් යකාට මේ වැඬේ තනියෙන්ම කේගන්ට බෑ. තාම ලියදි තුන හතරයි හදාගන්ට පුළුවන් වුණේ. එදා ගමරාල යකාට ආඩපාලි කියන්නට ගත්තා.
යකෝ මොනා බං තාමත් බැරි වුනානේ උඹට මේ වැඬේ නිමකේන්ට කියලා. යකාට ගමරාලගේ කතාවෙන් වුණේ මදිපුංචිකමක්නේ. ඉතිං යකා කේපු වැඬේ රෑ හදිසියේ නිදි පැදුරෙන් නැගිටලා හත් ගව්වක් ඈත කැලේට වැදිලා කැලේ උන්න යක්ෂ සේනාවම කැටුව ඇවිත් අරෙයි කැලෑ බිම්කඩම කුඹුරුයායක් බවට පත් කෙළා. පහුන්දා උදෑහැනැක් ගමරාල ගිහින් බැලුවම මුලින් දා තිබූ ඇබිත්තින් වෙල බෝ වෙලා. බොහෝ ලොකු වෙල් යායක් වෙලා.
ගමරාල උන්දැට ඉහේ මලක් පිපිච්ච ගානට සන්තෝසයි. උන්දෑ මහ හයියෙන් හූ තුනක් තිබ්බා ම ගමේ උන් ඔක්කෝමලාම දුවගෙන දුවගෙන ආවා. මේං බලාපල්ලා වෙල බෝ වෙලා දැන් ඉතිං උඹලා හැමෝම වෙල් යාය බෙදාගෙන ආරෝවක් නැතිව වැඩ කරපල්ලා කියලා හැමෝටම කුඹුරු බෙදා දුන්නා. මංතර බන්ධනෙන් බැඳගෙන හිටිය යකාටත් නිදහස දුන්නා. ගමේ උන් බොහෝම සතුටෙන් බෝ වෙච්ච වෙල් යායට දියවර ඇරගෙන බෝවෙලා වැපුරුවා. ටික කාලයක් යනකොට මේ ගම්මානයට බෝවෙල කියන නම පටබැඳුනා විතරක් නෙමෙයි හැමෝගෙම ගෙවල්වල වී අටුකොටුත් පිරුණා.
ටික කාලයක් ගතවෙද්දී ගමරාල ගෙනා ආයුෂ ඉවර වෙලා මියැදුනාම දේව ආත්මයක් ලැබිලා බෝවෙල දෙවියන් බවට පත්වෙලා හාස්කම් දක්වන්න පටන් ගත්තා. ගම්වැසියන් බෝවෙල මැද්දේ බෝවෙල දෙවියන් උදෙසා දෙවොලක් හදලා පුද පූජා පවත්වන්ට ගත්තා. අදටත් ඌව වෙල්ලස්ස පුරාම බෝවෙල දෙවියන්ට පුද පූජා පවත්වන්නේ වෙල්යායක් කරවූ පිංවතාට කෘත ගුණ දැක්වීමටයි.
ඌව වෙල්ලස්සේ කාරි යායේ දී මෙන්ම කම්බ කණුව ගිනිහම්වල නැටීම ආදී යාඥා කර්මවලදී බෝවෙල දෙවියන් උදෙසා පිදවිලි දීම සිදු කරන්නේ

බෝවෙල බෝවෙලා බල ඇති දෙවියෝ
ඊටත් වැඩියෙන් ගිනිමල් දෙවියෝ
කයෙන් පැමිණි රෝ දුක් දුර හැරියෝ
යාදිනි කියනා බෝවෙල දෙවියෝ

මෙවැනි කෝල්මුර කවි ගායනා කරමිනි. එදා මෙරට විසූ ජන ප්‍රධානීන් රටට බත සදන්නට වැව් අමුණු බැඳ වෙල් අස්වද්දා දීමෙන් දේවත්වයට පත්වූයේ පරම්පරාවෙන් පරම්පරාවට ජන හදවත් තුළ නොමියෙන සටහන් තබමිනි.

සඳරුවන් ලොකුහේවා නිල්ලඹ, මහ ඔය.
lankadeepa
============================================================ 

උපුටා ගැනීම් සහිතයි ....!!!
දයාබර-පාථක-සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya

Friday, July 19, 2019

මිනිස් සිරුරේ රෝග නසන රාවණාගේ වෙද පොත හමුවෙයි වසර පන්දහසක් පැරණියි....(lakgala hela wedakama අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - rawana )

අනාදිමත් ඉතිහාසයකට නෑකම් කියන ලග්ගල වෙද පරපුරේ පැරණි පුස්කොළ පොත්
ලෝක උරුමයක් බවට පත්වූ නකල්ස් රක්ෂිත කලාපයට අයත් ලග්ගල ප්‍රාදේශීය ලේකම් කොට්ඨාසය පුරා විහිදී ගිය අතීත සිදුවීම් හා වත්මනේ දක්නට හා අසන්නට ලැබෙන බොහෝ දෑ සැබැවින්ම ඇස් අදහා ගත නොහැකි දේය.
ඉපැරණි සිංහල වෙදකම පරම්පරාවෙන් පරම්පරාවට පවත්වා ගෙන යමින් අදටත් සිංහල වෙදකමේ විස්මිත හාස්කම් පාන ලග්ගල වෙද පරපුරේ තවත් අනගි කටයුත්තක්  පාඨක ඔබ වෙත තිළිණ කරන්නට ලැබීම භාග්‍යයක් සේ සලකමි.
දේශීය වෛද්‍ය විද්‍යාවට අනුව මිනිස් සිරුරේ සුව කළ නොහැකි රෝගයක් නොමැති තරම්ය. වසර පන්දහසකට වැඩි ඉතිහාසයකට නෑකම් කියන පරපුරක පුරුක් යැයි හඳුන්වන ලග්ගල පැරැන්නන් අතර හෙළ වෙදකමේ දක්ෂකම් දක්වන දේශීය වෛද්‍යවරුන් පිරිසක් තවමත් ලග්ගල ප්‍රදේශයේ නිහඬ සේවාවක නිරතව සිටිති. ලග්ගල ප්‍රාදේශීය ලේකම් කාර්යාලය මගින් පවත්වාගෙන යනු ලබන ලග්ගල ආයුර්වේද සංරක්ෂණ සභාව නියෝජනය කරමින් කටයුතු කරන පනහකට වැඩි වෛද්‍යවරුන් පිරිසක් ලග්ගල අදටත් වෙසෙති.  ඔවුනොවුන් අතරින් විවිධ ප්‍රතිකාර ක්‍රම සඳහා විවිධ දක්ෂකම් දක්වන පිරිස් බොහෝය. එහෙත් ඔවුනට සිය වෛද්‍ය විද්‍යාව තුළ ඖෂධ නිෂ්පාදනය කෙරෙහි බලපා ඇති ගැටලු රැසකි.  මෙම තත්ත්වය හොඳින් වටහාගත් දුම්බර මිතුරෝ පරිසර සංවිධානය ලග්ගල දේශීය වෛද්‍යවරුන්ගේ ආයුර්වේද නිෂ්පාදන ඉහළ නැංවීමේ අරමුණින් පසුගියදා වැඩසටහනක් සංවිධාන කර තිබිණි.
අඳුරේ සැකසෙන ලග්ගලට පමණක් ආවේණික 
නීල්‍යාදී තෛලය සැකසෙන අයුරු
ඖෂධ නිෂ්පාදනයේ දී බලපාන ගැටලු විසඳා ඔවුන් නගාසිටුවීමේ අරමුණින් මෙම වැඩටහන සංවිධනය කර තිබිණි.  දින ගණනක් තිස්සේ විවිධ පූජෝපහාර පවත්වමින් මහ වන මැද ගමන් කර අවශ්‍ය ඖෂධ රැගෙනවිත් ආයුර්වේද දෙපාර්තමේන්තුවේ හෝ නොමැති “ලග්ගල නීල්‍යාදි තෛල්‍ය” සිඳීමේ කටයුතු සුභ නැකතින් පසුගියදා ආරම්භ විය.  සිය ගණනක් වූ දේශීය ඖෂධ වර්ග වෙන්කර නිසි පිළිවෙත් පුරා නීල්‍යාදි තෛල්‍ය ළිප මත තබන්නට ආයුර්වේද වෛද්‍ය (විශේෂ) ඩබ්ලිව්.එම්.කේ.එම්.ජී. කිරිබණ්ඩා වෙද මහතා අප ඉදිරියේ කටයුතු කළේය.  දින හතරක් මදගින්නේ කැකෑරෙන මේ අතිශ්‍ය වැදගත් තෛලය සිඳෙන්නේ අඳුරෙන් වටවූ ස්ථානයක දීය.  අනාදිමත් පරපුරක පස්වැනි පුරුක වන ආයුරේද වෛද්‍ය කිරිබණ්ඩා මහතා භක්තියෙන් සිය වෙද පරම්පරාවේ තතු අප හා හෙළි කළේ මහත් අභිමානයෙනි.
“ මේ තෙල හිඳිද්දි ගින්දර වැඩියේ දාන්නේ නැහැ. දින ගණනක් යන කටයුත්තක් පසුව තමයි ක්‍රම ක්‍රමයෙන් ගින්දර වැඩිකරන්නේ.  දින හතරක් විතර යනවා මේ තෙල හිඳගන්න. මේ තෙලට කියන්නේ නීල්‍යාදි තෛලය කියලයි.  නීල්‍යාදි කියන්නේ නිල් ඇවරිය ප්‍රධාන කරගත්තු ඖෂධ වට්ටෝරුවක් තමයි මේකේ තියෙන්නේ.  නිල් ඇවරියවල තියෙන විශේෂ ගුණය තමයි හිස කෙස්වලට තියෙන ගුණය. හිස කෙස් කළු කිරීම, වැටීම, පෑසීම වගේ දෙවල් මේ තෙලෙන් නවත්වන්න පුළුවන්. ඒ වගේම මේ තෙලට එක්කරන අනෙක් ඖෂධවලින් හිසේ සෙසු රෝග මෙන්ම වාත රෝගවලටත් ප්‍රතිකාර ලැබෙනවා. සෙම, පිත වාගේ අවස්ථාවන් වලදී පවා මේ තෙලට එක්කර තිබෙන ඖෂධ වලින් ගුණ ලැබෙනවා.  

ඒ වගේම ඇදුම රෝගයට පිටතින් ගාන්න පුළුවන් තෙලක් මේක. වාත රෝග පවතින පුද්ගලයින්ටත් මේ තෙල භාවිත කරන්න පුළුවන්.

ඒ වගේම තමයි කැඩුම් බිඳුම් අංශයට අදාළ ඖෂධත් මේ තෙලට එකතු වෙනවා.
ඒ නිසා තමයි යම් කෙනෙකුගේ හිසට පහරක් වැදුණහම මේ තෙල් ටිකක් ගාපුවහම අඩුවෙලා යන්නේ.
සිරුරේ තැළීම් සීරීම් මෙන්ම කුඩා කෘමි සතුන්ගෙන් සිරුරට සිදුවන හානිවලටත් මේ තෙල භාවිත කරනවා.
විශේෂයෙන් පිලිස්සුම් ආදී තත්ත්වයන්වල දී පවා මේ තෙල භාවිත කරනවා.
අපේ වෙද පරම්පරාවේ පසු වැනියා තමයි මම. මේ කියපු සේරම ප්‍රතිකාර විධි වගේම බෙහෙත් වට්ටෝරු අදටත් පුස්කොළ පොත්වල ලියලා අප සතුව තියෙනවා. වෙන කවුරුත් ගාව මේවා නැහැ.
ආයුර්වේද දෙපාර්තමේන්තුව පවා මේ තෙල අපෙන් ඉල්ලනවා.
නමුත් වානිජ මට්ටමෙන්ම මේ තෙල හිඳින්න පහසුකම් අපිට නැහැ. එහෙම බලාපොරොත්තුවකුත් නැහැ.
මොකද මේ තෙල්වලින් සුවය ලබන්නේ අවට ජීවත්වන පිරිස්. ඔවුන්ගේ සුභසිද්ධිය වෙනුවෙන් තමයි මේ තෙල හිඳින්නේ.

අපේ මුත්තලා තමයි මේ පිළිබඳ වසර 200 ක පමණ ඈත අතීතයේ පර් යේෂණ කරලා මේ ලග්ගලටම ආවේණික නීල්‍යාදි තෛලය සොයා ගෙන තියෙන්නේ. ඒ පුස්කොළ පොත්වල අපේ මුත්තලාගේ නම් පවා ලියවිලා තියෙනවා.
වනාන්තරවල තියෙන අමු ඖෂධ වර්ග ගෙනැල්ලා කොටලා ඒවගේ යුෂ වෙනම වෙන්කරලා සරක්කු වර්ග ඉතා සියුම් විදිහට කුඩු කරලා අරගෙන අඹරන්න තියෙන ඖෂධ වර්ග අඹරලා අරන් තමයි මේ තෙල සැකසෙන්නේ.
මගේ පියතුමත් වෛද්‍යවරයෙක්. එතුමා නැතිවෙලා දැනට වසර 35 ක් පමණ වෙනවා. මමත් මේ කටයුතු කරන්න අරන් වසර 30ක් පමණ වෙනවා.”
පාරම්පරිකව අනාදිමත් කාලයක සිට පැවත එන ලග්ගල වෙද පරපුර වෙනුවෙන් ඔවුන්ගේ නිෂ්පාදන නැවත පණ ගැන්වීම වෙනුවෙන් අත හිත ලබාදුන් දුම්බර මිතුරෝ පරිසර සංවිධානයේ සභාපති ආනන්ද කනහැරආරච්චි මහතා කියා සිටියේ සිය සංවිධානයේ අරමුණ වී ඇත්තේ වැනසී යන දේශීය වෛද්‍ය විද්‍යාවට නැවත ජීවයක් ලබාදීම බවයි.
“ඇත්තටම ලග්ගල කියන්නේ “ජන කෝෂ්ඨාගාරයක්” සිංහල වෙදකමේ අක්මුල් තිබුණු ස්ථානයක්.

මේ ප්‍රදේශයේ ඉතාම පැරණි මෙන්ම අත්දුටු ඖෂධ වර්ග ගණනාවක් අදටත් ඉතිරිවෙලා තියෙනවා. අපි කනගාටු වෙන්න ඕනේ ඒවගේ ඉතාමත් රහස්‍ය බෙහෙත් හා ඖෂධ වර්ග පිළිබඳ දැනන් හිටපු බොහෝ වෛද්‍යවරුන් පිරිසක් මේ වෙනකොට ජීවතුන් අතර නෑ මේ පරිසරයේ.

මේ කටයුතුවල නිරතවෙලා ඉන්න මේ වෙදමහත්වරු ඇත්තටම ජාතික සම්පතක් වගේම ලෝකයටම සම්පතක්.
ඒ නිසාම තමයි අපි උත්සාහ කළේ ලෝකේ මිනිසුන්ට සෙත ශාන්තිය සලසන්න පුළුවන් මේ ප්‍රතිකාර ක්‍රම ඉදිරියට ගෙනියන්න.
හිසේ රෝග සුව කරනවා කියන්නේ මිනිස්සුන්ගේ ජීවිතේම ගොඩදැමීමක්නේ. ඒ නිසා තමයි දුම්බර මිතුරෝ පරිසර සංවිධානය විදිහට අපි උත්සාහ කළේ මේ තෙල් වර්ග නිෂ්පාදනය කරන්න.
මෙතන දී එක කාරණයක් කියන්න ඕනෑ. මේ උත්සාහය මේ නිෂ්පාදන රට පුරා බෙදන්න හෝ ලාභ උපයන්න නෙවෙයි. මේ අයගෙන්ම බෙහෙත් ගන්න එන අයට ප්‍රතිකාර කරන්නයි මේ වෑයම.
තවත් කාරණයක් තමයි මේ වෙදමහත්වරු සමග එකතුවෙලා අතීතයේ භාවිතයට ගැනුණු ප්‍රතිකාර ක්‍රමවලට ජීවයක් ලබාදෙන එකත් අපේ අරමුණක්.
මේ කටයුතු සාර්ථක කරන්න අපට එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ JEP පරිසර වැඩසටහන තමයි උදව් උපකාර කරන්නේ.
අපි ඉදිරියටත් බලාපොරොත්තු වෙනවා මේ වෙද මහත්වරුන්ගේ තවත් වට්ටෝරු කිහිපයක් අත්හදා බලන්න වගේම ඒ සඳහා අවශ්‍ය සහාය ලබාදෙන්න.”

ආනන්ද කනහැරආරච්චි මහතා සිය අදහස් එලෙස ප්‍රකාශ කරද්දී කිරිබණ්ඩා වෙද මහතා විසින් ආරක්ෂා
කරගෙන එනු ලබන සිය පරම්පරාවේ පුස්කොළ පොත් සියල්ල අප ඉදිරියේ දිගහැරියේ මහා අතීතයක සිය උරුමය නිර්ලෝභීව තවකෙකුට පෙන්වන විලාශයෙනි.
ඇසේ කටුවක් ඇනුණු කල ඇසට හානියක් නොමැතිව ඉවත් කරන විස්මිත වෛද්‍ය ක්‍රම මෙන්ම මිනිස් සිරුරේ සිදුවන සියලු ලෙඩ රෝගවලට ප්‍රත්‍යක්ෂ මෙන්ම අත්දුටු බව සඳහන් කළ වටිනා පුස්කොළ පොත් රැසක් තවමත් මේ වෙද මහතා සුරැකිව තබාගෙන සිටියි.
සිංහල භාෂාවේ අපූරු දියුණු යුගයක (පුස්කොළ පොත්වල සටහන් වී ඇති ආකාරයට 1904 වර්ෂයේ පමණ මේවා ලියා තිබේ) සිංහල ආකාරාදී පිළිවෙළට මෙම පුස්කොළ පොත් ලියා ඇත.
මෙහි අංකනය කිරීම් මෙන්ම වැරදුණු ස්ථානයක් වේ නම් පුස්කොළ පොතේ අවසානයේ එවා නිවැරදි කර නැවත ලියා ඇති ආකාරය විස්මය දනවනසුලුය.
එපමණක්ද නොව කිරිබණ්ඩා මහතාගේ පරම්පරාවේ අතීත මුත්තන් විසින් මෙම බෙහෙත් අත්හදා බලා සාර්ථක වූ කල පුස්කොළ පොත්වල විවිධ ක්‍රම ඔස්සේ සලකුණු තබා ඇති බව අපට පෙන්නා දුන්නේ කිරිබණ්ඩා වෙද මහතාය.
ලග්ගල පුරාණය පිළිබඳ ගවේෂකයෙකුට හමුවන ලිඛිත මෙන්ම ප්‍රවාද ඔස්සේ ගමන් කළ විට අතීත රාවණ යුගය පිළිබඳ බොහෝ දේ සොයාගත හැකිය.
රාවණාගේ ඖෂධ උයනක් ලකේගල සමීපයේ පැවතීම හා ඒ ආශ්‍රිතව ජීවත්වූ අතීත පිරිස් මේ උයනේ ඖෂධ විවිධ ප්‍රතිකාර ක්‍රම සඳහා යොදා ගැනීම සිදුකර ඇති බවට සාක්ෂි මේ පරිසරයේ කොතෙකුත් හමුවේ.

විශේෂයෙන් ළිං හැරීමේ දී ලග්ගල වැසියන්ට හමුවී ඇති විවිධ ආයුධ කොටස් (මේවා ආචාර්ය සූරිය ගුණසේකරයන්ට අනුව ‘ශර’ ලෙස හැඳින්වෙයි) මේ පිළිබඳව විමර්ශනය කිරීමේ දී එවා පාර්ලිමේන්තුවේ සෙංකෝලයේ අගකොටසට සමාන බව ලග්ගල වැසියන් පවසා ඇතැයි පෘතුගීසි ජාතික ක්වේරෝස් පියතුමන් පවසා ඇතැයි මේ සම්බන්ධයෙන් අප කළ විමසීමකදී ආචාර්ය සූර්ය ගුණසේකර මහතා කියා සිටියේය.
මෙවැනි දෑ රාවන යුගයේ අවි ආයුධවල කොටස් බව පවසන සූරිය ගුණසේකරයන් කියා සිටියේ එවැනි අවි පැවති සමාජයක ඒවායින් සිදුවන තුවාල සඳහා ප්‍රතිකාර විධික්‍රම ද ලග්ගල පරිසරය තුළ පැවති බවයි.
ලග්ගල, රූමස්සල, සීතාඑළිය හා හග්ගල පවතින පැරණි ඔසු උයන් ද රාවණ යුගය දක්වා දිවයන බවත් ලග්ගල නොහොත් ඉලක්කගල රාවණාගේ ජ්‍යෙතිෂ්‍ය විද්‍යාවේ අංශක බිංදුවේ අංශකය වූ බවත් ලග්ගල වැසියන් සඳහන් කරන බවත් සූරිය ගුණසේකර මහතා කියා සිටියේය.
බුදුන්වහන්සේ ලංකාවට වැඩම කළ සමකාලීන අවදියේ එනම් ක්‍රි.පූ. 6 සියවසේ දී මධ්‍යම කඳුකරයේ විශාල ඔසු උයනක් පැවති බවට සැක සිතිය හැකිය.
සූරිය ගුණසේකරයන්ට අනුව පුලින්ද, ව්‍යාධ, සබර, මලක්ක, මනුස්ස, උපචරක, වන චරක යනාදී විවිධ නම්වලින් හැඳින්වූ ආදීවාසී ජන කොටස් මෙම ඔසු උයන්වල සේවයේ යෙදී ඇති බවට සාක්ෂි පවතියි.
ශ්‍රී පාද වන්දනාවේ ගිය බොහෝ බැතිමතුන් අතරින් අතරමං වූ ඇතැමෙක් අවස්ථා ගණනාවක දී පලතුරු බහුල වූ වනාන්තරවල දින දෙක තුනක් ඇවිද අවසානයේ මාර්ගවලට පැමිණි අවස්ථා විස්තර කරන මහලු උපාසක උපාසිකාවන් පිළිබඳ පුවත් අදටත් සාක්ෂි දරන්නේ අතීතයේ පැවති උයන් විශේෂ පිළිබඳව වත්මනට සාක්ෂි සපයමිනි.
එනිසාම ලග්ගල දී හමුවන රාවණාගේ මල් උයන මෙන්ම එම පරිසරයේ පමණක් හමුවන විවිධ පැළෑටි වර්ග අදටත් මහා අබිරහසක් ඉතිරි කර තිබේ.
මේ පැළෑටි වලින් අතීතයේ ලබාගත් මහඟු ප්‍රතිඑල වර්තමානයේ තාක්ෂණය විසින් උදුරාගෙන තිබේ.

සටහන හා ඡායාරූප
නාඋල ඉන්දික අරුණ කුමාර
.lankadeepa
================================================
උපුටා ගැනීම් සහිතයි ....!!!
දයාබර,,පාථක,,සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....

අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya