රාවණා රජතුමා පිටසක්වළ ජීවීන් සමග සබඳතා පැවැත්වූ ආකාරය.. (අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - rawana riverston nuwaraeliya rooms himalaya manigala lkegala pitawalapathana )

රාවණා යුගයේ යෝගී ධර්ම වඩවන සුසන්ත සත්‍යා යෝගීතුමා මේ හෙළිදරවු කරමින් සිටිනුයේ වඩවාලු ආධ්‍යාත්මික ශක්තීන් මතින් විශ්වය කියාදුන් පාඩම් සමූහයයි. එහිදී යෝගීතුමා එක් න්‍යායක් උකහාගෙන සිටියි. ඒ මෙයයි. තම ශරීරය තුළටම සවන් දෙන්න. එයට බාහිර පරිසරයෙන් සවන් මුදවන්න. සැබැවින්ම, ඔබට එය කළහැකි නම් විශ්වය මැනැවින් වටහාගත හැකියි.

විශ්වයේ දිව්‍යමය ගුණය මනාව විඳගත හැකියි. එවිට ඔබට විශ්වය සමඟින් මනා සබඳතාවක් ඇතිකරගත හැකියි. ඒ සඳහා පෙළගස්වන ආධ්‍යාත්මික කණ්ඩායමට එකතුව, ආධ්‍යාත්මික ශක්තීන් වඩවා, ආධ්‍යාත්මික ගමනක් යෑමට, හෙළ දිවයිනේත්, හෙළයාගේත්, රාවණ පරපුරේ යක්මහ රැජනගේ නීලකුම්බිලා ශක්තියත් අවදි කෙරුමට ඔබ කැමැත්තක් දක්වනුයේ නම්, හෙළයේ ශක්තියෙන් ලොව ජය ගැනුමට කැමැතිනම්, සුසන්ත සත්‍යා යෝගීතුමා සමඟ එක්වීමට ඔබට අවස්ථාව හිමිවී තිබේ. දුරකතන අංක 081-5654647න් යෝගිතුමා ඇමතීමෙන් මේ මහා ජාතික කර්තව්‍යයට ඔබටද සම්බන්ධ විය හැකියි.

රිවර්ස්ටන්

මේ හෙළිදරව් කරනුයේ පිටවලපතන පිළිබඳ වන පුළුල් රහසයි. මෙම රහස තුළ ඔබ කියවනුයේ පිටවලපතන හෙවත් රිවර්ස්ටන් ආශ්‍රිතව පවත්නා වූ සවිස්තරාත්මක විස්තරයයි. ඒ තුළ තිඛෙනුයේ නැරඹුම් හා සංචාරක පරිසර පද්ධතිය තුළ සැඟැවුණා වූ ශක්ති සමූහයයි. ආධ්‍යාත්මිකව වඩවා ගනු ලැබූ මනැස් සංඥා පණිවුඩ හරහා ලැබුණු එමඟින් කියැවුණේ මෙබන්දකි.

රිවර්ස්ටන් කන්ද බලන්න. එහි කඳු මුදුනට යන්න. ඒ යන ඔබට එක් ස්ථානයකදී ශක්ති ගලක් හමුවනු ඇති. ඔබට එය දැනෙනු ඇති. එහි නවතින්න. එය ගලකි. ශක්ති කළා වූ ගලකි. එම ගල මත සිට ඔබ යෝගධර්ම වඩන්න. එය ඔබට විශ්වය සමඟ බැඳීම් ඇතිකරගැනුමටත්, විශ්ව රහස් දැනගැනුමටත් උපකාර කරයි. ඔබ එය ලොවට වටහා දෙන්න.

එහිදී ඔබ විශ්වයේ ගුප්ත රහස් බලය හඳුනාගනී. ඒ අඳුර, ආලෝකය, ශබ්දය සහ නිහ~ බවයි. මෙය විශ්ව නිර්මාපක න්‍යායයි. විශ්ව නිර්මාපකයා මෙය සාධක සතරකින් ඔබට ගෙනහැර දක්වයි. ඝන, ද්‍රව, වායු සහ ශක්ති එම සාධක සතරයි.

යෝග විද්‍යාවේ මූලධර්ම මෙවන් දෙයක් කියයි. ඒ මිනිසා සහ විශ්වය එක හා සමාන වන බවයි. විශ්වය නිර්මාණය කළා වූ සාධකම මිනිසාද නිර්මාණය කෙරුමට දායක වූ බවයි. මිනිස් සිරුර ඝන, ද්‍රව, වායු, ශක්තීන් එකතුවෙන් නිර්මාණය වූ බවයි. විශ්වය නිර්මාණය කළා වූ මිනිසා නැවතත් විශ්වයටම එකතුවන බවයි.

මේ විශ්වයේ සත්‍යයයි. මිනිසාගේ ප්‍රාණය නිරුද්ධ වූ කල්හි මිනිසාගේ ඝන, ද්‍රව, වායු, ශක්ති යළි විශ්වයටම එකතුවීම, එය සනාථ කරවන හොඳම සාක්ෂියයි. මිනිසා විශ්වයට පොදුවන සාධකයක් මිස, මම හෝ අපි යනුවෙන් කියැවෙන පෞද්ගලික වස්තුවක් නොවන බවයි. මෙය නිවැරැදිව වටහා ගැනුම සිදුකළ කල්හි විශ්වය හා එක්විය හැකි බව, විශ්වය තුළ පවතින්නා වූ ශක්තීන් සමඟ එකතුවීම සිදුකළ හැකි බව යෝග විද්‍යාව පෙන්වා දෙයි.

රාවණා රජතුමා

මෙම එකතුවීම මූලිකවම කියනුයේ මිනිස් සිරුර ගැනයි. එහි ශක්තීන් තුනක් පිළිබඳවයි. එය වම් නාඩිය, දකුණු නාඩිය, සුෂුම්නා නාඩිය ලෙසින් හඳුන්වයි. සුෂුම්නා නාඩිය මෙහිදී විශේෂ වෙයි. ඒ නිලයක් හෙවත් චක්‍රයක් සම්බන්ධවයි. එය කියනුයේ සුෂුම්නා නාඩිය ඇසුරෙහි. නිලයන් හෙවත් චක්‍ර පහක් තිඛෙන බවයි. මූලාධාර, ස්වාධිෂ්ඨාන, මණිපුර, අනාහත, විසුද්ධ එම චක්‍ර පහයි. මෙහි තවත් වැදගත් චක්‍රයක් තිබේ. ඒ ආඥා චක්‍රයයි. එය තිඛෙනුයේ නළලේ දෙබැමට යටිනුයි. මෙහි යෝග විද්‍යාවේ බලවත් ශක්තියක් ගැබ්ව තිබේ. ඒ කුණ්ඩලීනි ශක්තියයි. එය සැඟව පවතිනුයේ මූලාධාර චක්‍රය තුළයි. ප්‍රාණයාම වැඩවීම තුළින් කුණ්ඩලීනි ශක්තිය වඩවාගත හැකියි.

පිටවලපතන අයත්වනුයේ මධ්‍ය කඳුකරයටයි. නකල්ස් කඳු පන්තිය යනු ඉහළ අහසයි. එය ඉහළ ශක්තිය සපයමින් සිටියි. දුම්බර මිටියාවත යනු පහළ පොළෝතලයයි. එය පහළ ශක්තිය සපයමින් සිටියි. මෙය විශේෂ ශක්තියකි. මෙම ශක්තීන් යෝග වැඩීමේදී විශේෂිත අගයක් ගනියි. එයට එක් හේතුවක් තිබේ. ඒ පිටවලපතන හෙළයේ පරිසර කඳු පන්තියේ මධ්‍ය කේන්ද්‍රයේ පිහිටීම නිසයි. එය දෙආකාරයකට හැඳින්විය හැකියි. සූර්ය ශක්තියෙන් බැබළීම, ගන මීදුමෙන් සීතලවීම එම හැඳින්වීමයි. මෙම ත්‍රිත්ව අවස්ථාවන් ශක්ති විශේෂයන් තුනක් සපයයි. ඒ රිවර්ස්ටන් කාල හෝරාව සම්බන්ධවයි. රිවර්ස්ටන් පැය විසිහතර පුරාවට නොබිෙඳන රටාවකින් යුතුව, නියමිත කාල හෝරා ගණනයෙන් විශ්වයේ කාල නියමයන් සමඟින් බද්ධ වෙයි. එමඟින් ශක්ති බිමක් බවට පත්වෙයි.

නකල්ස් කඳු පන්තිය

රිවර්ස්ටන්හි විශ්වීය ක්‍රියාකාරිත්වයක් පවතියි. එහි ආධ්‍යාත්මික බලයක්ද තිබේ. එතුළ හෙළ ඉතිහාසයේ සැඟව ගිය යටගියාව පවතියි. ඒතුළ අවස්ථාවන් දෙකක් තිබේ. ඒ මනුෂ්‍ය වාසයෙන් තොරවූ විට අදෘශ්‍යමානවන්නා වූ, දෘශ්‍යමානවන්නාවූ ක්‍රියාකාරීත්වයන් සමූහයක් මෙහි පිරී පැවතීමයි. පිටවලපතන හා බැඳී පවතින ප්‍රබල සාධකයක් ගැනද මෙහිදී හෙළිදරවු කෙරෙයි. එනම්, රාවණා නිරිඳුන් පිටසක්වළ හා සම්බන්ධකම් පැවැත්වීමට රිවර්ස්ටන් ශක්ති කේන්ද්‍රය උපයෝගී කරගත් බවයි.

ආදී ශක්ති වරමින් යෝග ධර්ම වැඩවීම සඳහා වන ශක්ති කේන්ද්‍ර කිහිපයක් රිවර්ස්ටන්හි තිබේ. ඒ මහා ශිව ශක්තියයි. මහා ශිව ශක්තිය මෙහිදීත් ප්‍රබල වනුයේ ශිව දෙවිඳුන් හරහායි. එමඟින් කෙරෙනුයේ ලෞකික බවේ ආධ්‍යාත්මික ශක්තීන්හි ප්‍රබලත්වය වැඩවීමයි. ශිව ශක්තිය මුදාහරිමින් සිටින ශිව දෙවිඳුන් වැඩ සිටින භූමිය වනුයේ හිමාලයයි. හිමාලය ආධ්‍යාත්මික ශක්තිවන්තයන්ගේ සහ ශක්ති වඩවන්නන්ගේ නිජබිමයි.

මේ හිමාලය සහ රිවර්ස්ටන් අතර පැතිර තිඛෙන්නා වූ තවත් රහස් හෙළිදරව්වකි. හිමාලයේ කේන්ද්‍රීය රේඛාව සිරස්ව විහිදෙනුයේ හිමාල නාභිය ස්පර්ශ කරගෙනයි. හිමාල නාභිය යනු, හිමාලය සතු සියලූ ශක්තින් ඒකරාශී කරගන්නා වූ ගබඩාවයි. එය ස්පර්ශ කරමින් දිවයන සිරස් රේඛාව නාභියෙන් මුදාහරිනු ලබන යෝග ශක්තීන්ගෙන් පිරෙමින් පවතියි. මේ පිරෙමින් පවතින්නා වූ ශක්ති සමූහය සිරස් රේඛාවට කාවැදී සිරස් අතට ගමන් කරයි.

හිමාලය

හිමාල නාභිය ස්පර්ශ කරමින් විහිදෙන සිරස් රේඛාවේ අනෙක් කෙළවර සම්බන්ධ වනුයේ හෙළ දිවයිනටයි. හෙළ දිවයිනේ නාභියටයි. හෙළ දිවයිනේ මෙම නාභිය වූ කලී රිවර්ස්ටන් ශක්ති කේන්ද්‍රයයි. හිමාලයේ ශක්තිය ස්පර්ශ කරන සිරස් රේඛාව හරහා රිවර්ස්ටන් නාභිය ස්පර්ශ වීම තුළින් හිමාලය සතු සියලූ යෝග ශක්තීන් රිවර්ස්ටන් නාභිය තුළින් පිටවල පතනට ගලායයි. හිමාලය යෝගිවරුන්ගෙන් පිරී පවතින තාක් කල් මෙම ශක්ති වීම සිදුවෙයි. එමතාක් කාලයක් එම ශක්තීන් රිවර්ස්ටන් බිම ශක්ති කරවයි. විශ්වයේ රහස වනුයේ මෙයයි.

රිවර්ස්ටන් හෙළ ඉතිහාසයට සම්බන්ධ ශක්ති බිමක් වනුයේ එම ආකාරයටයි. එම ශක්ති බිම තුළ ආදි ශිව ශක්තිය, මානස පුත්තු හත්දෙනාගෙත්, සප්ත මහා සෘෂිවරුන්ගෙත්, හෙළයට සම්බන්ධ මුනිවරයන් තිදෙනාත්, රාවණා නිරි¼දාත්, ඉන්ද්‍රජිත් කුමාරයාත්, නීලකුම්බිලා දේවතාවියත් රැඳී සිටි බව ආධ්‍යාත්මික සංඥා සහ පණිවුඩ කියාපායි.

මෙහි සිට යෝග ධර්ම වැඩීමේදී බලපාන විශේෂිත කරුණක් තිබේ. ඒ වේගය සම්බන්ධවයි. වේගයේ ප්‍රමාණය පිළිබඳ වන හැඳින්වීම කෙරෙනුයේ ආලෝකයේ වේගයෙන් යන්නයි. රිවර්ස්ටන් ශක්ති කේන්ද්‍රය මත යෝග වැඩීම තුළින් ආලෝකයේ වේගයෙන් ආධ්‍යාත්මික භාවය ලැබිය හැකි බව එහි සරල අරුතයි. මෙය පැහැදිලි ලෙසම කියනුයේ රිවර්ස්ටන් යනු විශ්වය හා බලපැවැත්වීමට අවශ්‍ය ශක්තීන් ක්ෂණිකවම ලබාදෙන කේන්ද්‍රස්ථානයක් බවයි. එය එසේ වනුයේ ආධ්‍යාත්මික දැනුමක් සහ හැකියාවක් ඇත්තවුනට පමණක් බව ඒ සමඟම කියයි.

රාවණා නිරිඳුන් විසින් විශ්වයේ ශක්තීන් බලගැන්වීම සඳහාත්, ආලෝකයේ වේගයෙන් ලොව වටා යා හැකි ගමන් වේගයක් නිර්මාණය කරනු ලැබුවේත් මෙම ශක්ති කේන්ද්‍රය තුළ සිටිමිනුයි. මෙය විශ්වයේ සක්වළ දොරටු ක්‍රියාත්මක වීමේ ශක්ති කේන්ද්‍රයක් බවද ලැඛෙන සංඥා සහ පණිවුඩ කියාපායි. ඒ සමඟම කියනු ලබන අනෙක් කාරණය වනුයේ පිටසක්වළ තොරතුරු හෙළ ඉතිහාසයේ මහා රාවණා විසින් ලබාගනු ලැබුවේ සහ රාවණා විසින් සක්වළ තරණය කරනු ලැබුවේ මෙම ස්ථානයේ සිට බවයි. ලැඛෙන වෙනත් සංඥා පණිවුඩවලින් තවත් අදහසක් මතුකර පෙන්වයි. රාවණ නිරිඳුන් ද~ුමොනර විමාන සක්වළ තරණය කළ ස්ථානයෙදී මෙය වන බවයි.

රිවර්ස්ටන් ශක්ති ගල ගල්කුළක් මැද පිහිටි කුඩා ගල්කුළකි. එහි ගියවිට එහි විශේෂත්වය දැකීමට හැකියි. පිටවලපතනේ හානිය වන එහි සිට අවට බැලීමේදී පිටවලපතනත්, එහි පැතිර පවත්නා වූ සියලූ ශක්ති කේන්ද්‍රස්ථානත් මනාව දර්ශනය වෙයි.

මානිගල

ඉන් ප්‍රධානම තැන් කිහිපයක් වෙයි. මානිගල, ඉලක්කගල, ලග්ගල ඉන් ප්‍රධාන තැනක් ගනියි. මෙහිදී ශක්ති වඩවන ගල සහ මානිගල විශේෂයක් දක්වයි. ඒ එම ස්ථාන එකිනෙක සමඟින් කේන්ද්‍ර වන හෙයිනි. මානිගල යනුවෙන් හැඳින්වෙනුයේ යම් හැඩතලයකට පිහිටි ගල් කැපුමකි. මේ පිළිබඳ වෙනස් වූ පාරම්පරික විශ්වාසයක් මෙන්ම මතවාදයක්ද තිබේ. ඒ කාල හෝරාව හෙවත් දවසේ වේලාව ගණනය සඳහා කරන ලද්දක් බවයි.

මෙවන් ස්ථාන තිඛෙනුයේ දෙකකි. ඉන් එකක් වනුයේ හෙළ දිවයිනේ මානිගලයි. අනෙක වනුයේ පේරු රටේ තිඛෙන මේ හා සමාන ගල්කැපුමයි. බැලු බැල්මට මේ දෙකෙහිම වෙනසක් නොපෙනෙයි. නොදැනෙයි. මේ තුළ තවත් විශේෂත්වයක් දැක්වේ. ඒ හෙළ දිවයින ගුරුත්වාකර්ෂණය අඩු රටක් වශයෙන් වන හැඳින්වීමයි. පේරු රට ගුරුත්වාකර්ෂණය වැඩි රටක් ලෙසින් වන හැඳින්වීමයි. මේ දෙය තුළ කියැවෙන කතාවක් තිබේ. එනම්, මෙම කැපුම්තල අතර යම් ශක්තියක් ක්‍රියාත්මක වන බවය. ක්‍රියාත්මක වන එම ශක්තිය මතින් මෙම කැපුම්තල ස්ථානයත් ශක්ති වන බවය.

ලග්ගල

රිවර්ස්ටන්හි ක්‍රියාත්මක වන ශක්ති විශේෂයන් ගැනද පණිවුඩ ලැඛෙමින් පවතියි. ඒ තුළ සූර්ය ශක්තිය, පංච මහා භූත ශක්තිය, විශ්වයෙන් එන ප්‍රාණවේග, ඥානයෝග නම් ශක්තීන් කිහිපයයි.

රිවර්ස්ටන් ශක්තිගල තුන්පසෙකින් සහ වක්‍රාකාර ලෙසින් සුවිශේෂී බලවේගයන් ක්‍රියාත්මක කරමින් සිටියි. ශක්ති ගල ඉදිරිපසින් හිමාලයේ සිට එන්නා වූ ශක්තීන් සමූහයද, වම්පසින් මානිගල සිට එන්නා වූ ශක්තීන් සමූහයද, ඉහළින් විශ්වයෙන් එන්නා වූ ශක්තීන් සමූහයද හේතුවෙන් ශක්තිවෙමින් තිඛෙයි.

රිවර්ස්ටන් සමඟින් ඒකාත්මික වන තවත් ශක්ති කේන්ද්‍රයක් වනුයේ නාලන්දා ගෙඩිගෙයයි. නාලන්දා ගෙඩිගෙය රිවර්ස්ටන් ශක්ති කේන්ද්‍රය සමඟින් රේඛීයව ක්‍රියාත්මක වෙමින් පවතියි. මෙම ඒකීය රේඛාව කොටස් දෙකකින් සමන්විතයි. ඒ රත්තොටින් උඩකොටස රිවර්ස්ටන් හා මානිගල වශයෙන්. මේ හරහා ක්‍රියාත්මක වූයේ ශාන්ති කර්මයයි. ශාන්ති කර්මය අදටත් මුල්තැන් ගෙන තිඛෙනුයේ රණමුරේ ගමටයි. ඒ යක්කම ශාන්ති කර්මය ලෙසිනුයි. යක්කම ශාන්ති කර්මයත් එක්කම එන්නේ පිරිමිඩ ශක්තියයි. එය ත්‍රිකෝණාකාරයි. මේ හරහා සිදුවූයේ සූර්ය නමස්කාරයයි. එය සරලව ගත්විට අග්නි පූජාව ලෙසින් කියැවෙයි.

පිටවලපතන

රිවර්ස්ටන් ඒකීය රේඛාවෙන් පහළ කොටස අයත්වනුයේ ලග්ගල පල්ලේගමටයි. මේ යටතේ ලග්ගල කඳු පන්තිය විශේෂයි. මෙහි විශේෂත්වය වනුයේ මෙයයි. පිටවලපතන සම්පූර්ණවම මුළු සක්වළවල් සමඟින් බලවත් වන ඒකීය කේන්ද්‍රයක් වීමෙනුයි. මෙම ඒකීය කේන්ද්‍රයේ මධ්‍ය ලක්ෂ්‍ය ලෙසින් මෙම ස්ථානය සැලකිය හැකියි. නිතරම වායු ශක්තිය ප්‍රබලව හැසිරෙන පිටවලපතන තුළ යෝගයන් වඩවන විට පමණක් වෙනත් පරිසර පද්ධතියක් නිර්මාණය වන බව කිව හැකියි. එම නිර්මාණය කෙරෙන පරිසර පද්ධතිය වනුයේ හිමාලයේ යෝගී අවස්ථාවන්හිදී මතුවන පරිසර පද්ධතියයි.

පරිසරයේ සිදුවන වෙනස්වීම් ප්‍රබලව දැනෙන ස්ථානයක් වනුයේ ශක්ති ගලයි. ශක්ති ගල මත සිට ඕම් නමස්කාරය කීමෙන් පියවරෙන් පියවර ළඟාවන්නා වූ යෝගී ධර්මයන් පරිසරය පියවර කිහිපයකින් වෙනස් කරවයි. රිවර්ස්ටන් හැමවිටම වෙනස් වන්නාවූ පරිසර සාධක තුනකින් මිශ්‍රව පවතියි. වරෙක තද මීදුමද, තවත් වරෙක තද සුළඟට, යළිත් වරෙක සුළඟින් ගසාගෙන යනු ලබන වැහි පොදෙන්ද යුක්තයි. මෙම තත්ත්වයන් සියල්ල මැද යෝගී ධර්මයට පිවිසෙන ශක්ති ගල මත යෝගී නොවන සාමාන්‍ය අයකුට විසීම තදබල අපහසුතාවක් ගෙනදෙනු ලබයි.

යෝගිවරයකුට වඩවන ලද යෝගිධර්ම හරහා මෙම තත්ත්වයට ඉතා පහසුවෙන් මුහුණ දිය හැකියි. රිවර්ස්ටන් ශක්ති ගල මත යෝග වැඩීමේදී සිදුවන ක්‍රියාකාරකම් මෙලෙසින් දැක්විය හැකියි. එනම් පළමුව රිවර්ස්ටන්හි ස්වාභාවිකවම පවතින පරිසර තත්ත්වයන්ට මුහුණදීමට සිදුවෙයි. එම තත්ත්වයන් ඉතා දැඩි සහ දරාගත නොහැකි කටුක සහ දුෂ්කර බවින් යුක්ත බවද කිවයුතු නොවෙයි. මෙම තත්ත්වය යටතේ වැඩිය යුතු එක් යෝගයක් තිබේ. එම යෝගය සියලූ බාධක මැ~ගෙන නියමිත කාලයක් තුළ වඩවාලිය යුතුයි. මෙහිදී ප්‍රධාන වනුයේ ඕම් කාරයයි. ඕම්කාරය උච්ච ස්වරයේ සිට ශබ්ද නඟමින් මන්ද ස්වරය කරා ගෙන යා යුතුයි. මෙහිදී වරනැඟීම් සහ ස්වර රටා හැ~වීම පිළිබඳ වන නියමයන් අනුගමනය කළ යුතුයි. පැහැදිලිව කියනුයේ නම් මෙම ඕම්කාරය හැ~වීම ශබ්දය සහ නිහ~ත්වය අතර වන සංයමයක්.

ශබ්දයෙන් ශබ්ද නඟා අවදි කරවන රිවර්ස්ටන් විශ්ව ශක්තිය, එම ශබ්දය මඟින් සිරකර නිහ~ බව දක්වා රැගෙන යා යුතුයි. මෙම නිහ~ බව යනු ආධ්‍යාත්මිකව වන එකතුවීමයි. මෙම එකතුවීම කියනුයේ සැඟව පවත්නා බල ශක්තීන් සමඟ පණිවුඩ හුවමාරුකර ගැනුමට සූදානම් බව දන්වන කාල හෝරාවයි.

වඩවාලනු ලබන සියලූ යෝග ශක්තීන් සහ ලැඛෙමින් පවත්නා වූ යෝග ශක්තීන් දෙනු ලබන පණිවුඩ සංඥා ලෙසින් එකට මුණගැසෙනුයේ මෙම අවස්ථාව තුළදීයි. මෙහිදී සිදුවන දෙය වනුයේ පණිවුඩ සහ පණිවුඩ අතර හුවමාරුව සිදුවීමයි.

මේ මොහොත ඉතාමත් විශේෂිත වූවක් බව කිව හැකියි. ඒ පරිසර තත්ත්වයන් පිළිබඳ වන විමසීම තුළදීයි. මෙහිදී සිදුවනුයේ රිවර්ස්ටන් ශක්ති ගල වටා යම් සීමාවක් දක්වමින් යෝගී ශක්තිය වළල්ලක් මෙන් පැතිර යෑමයි. එහිදී සිදුවනුයේ රවුම් වළල්ල නිර්වායු තත්ත්වයකට පත්වීමයි. රිවර්ස්ටන් පොදු පරිසර තත්ත්වය තුළ තිබුණා වූ දැඩි සීතල, අධික වේගවත් වායු ධාරාව, දැඩි වැහි බින්දු කවය තුළින් ඉවත්වීම සිදුවෙයි. වෙනස්වන පරිසර තත්ත්වය තුළ මඳ රස්නයක්, තෙත් නොවූ පරිසරයක, වාතය රහිත ස්ථානයක් නිර්මාණය වෙයි.

ආධ්‍යාත්මිකභාවය ලබන යෝගියකු හට පමණක් මෙම අවස්ථාව හිමිවෙයි. එම අවස්ථාව තුළ ආධ්‍යාත්මික භාවයක් නොලැබූ, යෝගී ධර්මයන් වඩවාලීමට කැමැත්තක් දක්වන අයකු සිටියේ නම් එම වෙනසද එම අයටත් හිමිවෙයි. මෙය යෝගධර්ම විද්‍යාවේ ඉතා සුවිශේෂී අවස්ථාවක් ලෙස හැඳින්විය හැකියි. එනම් යෝගිවරයකු සමඟ ආධ්‍යාත්මික ගුණවත් බව නොලබා වුවත්, ආධ්‍යාත්මිකභාවයෙන් ලබාගත හැකි, එමෙන්ම එය ප්‍රායෝගිකව අත්විඳිය හැකි එකම අවස්ථාව එය වන බවයි. එවන් අවස්ථාවන්ට යම් අයකු අකැමැතිවන්නේද එය පෙන්වාදෙනුයේ තමන් ආධ්‍යාත්මිකව යම් පිරිහීමක් ලබන්නට කැමැත්තක් දක්වන බවයි. මෙම තත්ත්වයන් කියාපානුයේ එම අය විශ්වයේ පවත්නා වූ ගුප්ත බලයන් හඳුනා නොගත් බවයි. එමඟින් දුරස්ව සිටින බවයි. අඳුර, ආලෝකය, ශබ්දය, නිහ~තාව වටහා නොගත් බවයි. විශ්ව නිර්මාපකයා නොහඳුනන බවයි. විශ්ව නිර්මාපකයා සෑදීමට හේතුවූ ඝන, ද්‍රව, වායු, ශක්ති සාධකවලින් නිර්මාණය වූවකු වුවත්, විශ්ව නිර්මාපකයා සමඟින් නොපෑහෙන බවයි. වම් නාඩිය, දකුණු නාඩිය, සුෂුම්නා නාඩිය නොමැති බවයි. ආඥා චක්‍රය, කුණ්ඩලිනී ශක්තිය නොමැති බවයි. ප්‍රාණයාම වැඩීම සිදුනොවන බවයි. එනම් ප්‍රාණය නොමැති බවයි. ඔබ රිවර්ස්ටන් කියැවීමෙන් වටහාගත යුතු වනුයේ මෙයයි.

-අරුණඩේල් විජේරත්න-

උපුටා ගැනීම් සහිතයි ....ප්‍රිය මිතුරු මිතුරියනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

පෙනෙන නොපෙනෙන දේවතා එළි අරුමය.... (අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - haskam dewatha eli)

දෙයියන් යන මග ඔස්සේ දෙයියන්ගේ ගමට ගිය ගමනක්...

හඳ මුදුන්වී ඇත. වලාකුළින් තොර අහස පුරා බැලුවත් සඳ තනිවම එකදු තරුවක් හෝ දැකගන්නට නැති තරම්ය. කඳු පාමුලින් හමා එන සිහින් හුළං රැල්ලකින්් තේ පඳුරු අතරින් ඉහළට නැගුණු ගිනිසීරියා ගසක අතු යාන්තමට සෙලවෙයි. ඈතට පායාඹා ගිය මාවවුලන් රැලක් යළිත් දලු මඩුව ළඟ තිබෙන වල්දෙල් ගසට පියාඹා එන්නේ ක්‍රීස් හඩිනි.

එහෙත් මගේ හඬ අවදි කරවන්නට මිතුරාගෙන් තවත් මට අවසර ලැබුණේ නැත. නිහඬව නිසලව පහළ නිම්නය දෙස නෙත් යොමාගත් ඔහු නිහඬවන ලෙස මට පෑ සංඥාව තවමත් එලෙසමයි.

මමද ඔහු අනුගමනය කරමින් තවත් ඔහුට ළං වුණෙමි. ඔහුගේ විමසිලිමත් ඇස් යොමුව තිබුණේ පහළ නිම්නය දෙසටය.

මටද ඔහු අනුගමනය කරන්නට දුන්නේ නිහඬ සංඥාවකි. මම ඔහුට තවත් ළං වුණෙමි. පහළ නිම්නයේ ඇති යමක් ගැන ඔහු වඩාත් විමසිලිමත් වන බවකි මට දැනුණේ.

එහෙත් ඔහු තවමත් නිහඬය. මට දැනෙන්නේ නිහඬ බව පමණකි. සුළඟේ වැනෙන ගිනිසීරියා අතුවල අඳුරු හෙවණැලි හැරුණවිට ඉඳහිට අහසට නගින මාවවුලකු දෙන්නකු පමණක් සිදු වන්නේ කුමක්දැයි දැනගන්නට දැඩි කුතුහලයක් තිබුණත් හඬ අවදි කරන්නට තවමත් මට අවසරයක් නැත. ගෙවී ගියේ විනාඩි කීපයක් වුවත් එය මට හෝරාවකටත් වැඩි කාලයක් ලෙසය දැනුණේ.

දැක්කද?

ඔහු නිහඬතාව බිඳිමින් මගේ පිටට අත තැබුවේය.

“මොකක්ද?”

මා පෙරළා ඔහුගෙන් විමසුවේ ඇත්තටම කන්ද කපාගෙන ගලා එන හඳඑළියේ සෙලවෙන රුක්ගොමුවල හෙවණැලි හා අහසට නැගුණු මාවවුලන් හැර වෙනත් යමක් මා නොදුටු නිසාය.

දේවතාවුන් වහන්සේ මලංගම බෝධියට වැඩියා” අර එළිය පෙනෙන්නේ. එතන තමා බෝධිය. ඒ හරි අනුහස් තියෙනවා. එතනට තමා දේවතා එළි පාත් වෙන්නෙ.

ඔහු දිගටම කියාගෙන ගියත් මා දුටු එළියක් නැත. යළිත් මම පහළ නිම්නය දිහා හොඳින් බැලුවෙමි. දෙයියන්ගේ ගමට ආගන්තුක නිසා වටපිටාව ගැන මට තේරුමක් ද නොවීය.

මෙන්න මෙතනින් බලන්න. අර ඈතින් පේන්නෙ ලොකු එළියක්. ඒ ඒදණ්ඩවල හමුදා කෑම්ප් එක. ඒ එක එල්‍ලේම ඊට ටිකක් මෙහාට වන්න පෙනෙන්නෙ මලංගම බෝධිය. මෙතන හිටිනකොට මම ඉඳහිට දැකලා තියනවා දේවතා එළි එතෙන්ට වඩිනවා.

“දැනුත් මම හිටපු ගමන් ඉබේමයි දැක්කේ. විනාඩි තුනකට වඩා එතන රැඳිලා තිබුණා. කන්ද පැත්තෙන් පාවී ගෙන ගිය එළිය ගුළියක් වගේ එතන රැඳිලා තිබුණා. මම හිතුවා ඔයත් ඒක දිහා බලාගෙනයි ඉන්නෙ කියලා.”

“මම දැක්කෙ නැහැ. ඇයි ඔයා කිව්වෙ නැත්තෙ” මම මගේ මිතුරාට නෝක්කඩු කීමි.

“ඒක එහෙම කියන්න බැහැ. කිව්වොත් අත දික්කරලා පෙන්නුවොත් නිකම්ම අතුරුදන් වෙනවා. ඒ විතරක් ‍නෙවෙයි මමත් දැකපු ගමන් අන්දුන් කුන්දුන් වුණා. මේ බලන්න කියන කොටත් ඇඟේ හිරිගඩු පිපිලා.”

ඔහු තමා විඳි අත්දැකීම මට විස්තර කළේ සැබැවින්ම එහි සන්ත්‍රාසය මටද විඳගන්නා පරිදිය.

මගේ මිතුරාගේ හැසිරීම මටද හිතාගත නොහැකිය. එය අව්‍යාජය. එහෙත් පුදුමය වන්නේ ඔහු දුටු දේවතා එළිය මට නොපෙනීමය.

‍පෝය දිනයක් එනතුරු හිට මහ වැහි වහිද්දී කූඩැල්ලන් කඩ කඩා දැඩි වෙහෙසක් ගෙවා දෙයියන්ගේ ගම කන්දට රැය ගතකරන්නට ආවේ හිතේ තිබුණ ලොකු බලා‍පොරොත්තුවක් ඉටුකර ගන්නටය. එහෙත් මට ඒ වාසනාව නොලැබුණි.

මට දේවතා එළිය නොපෙනීම ගැන මගේ මිතුරාටද ඇත්තේ දැඩි කනස්සල්ලකි.

ඔහු යළිත් වරක් ගෙය තුළට ගොස් ‍පොල්තෙල් බෝතලයද රැගෙන පහන් පැලට ගියේ ටික වෙලාවකට කලින් දැල්වූ පහනට තවත් තෙල් ටිකක් දමන්නටය.

ඒ වනවිට මැදියම් රැය ඉක්ම යමින් තිබුණි. එහෙත් නිදිමතක් නොදැනෙන තරම්ය.

“අපි කහට ටිකක් බොමු. මගේ මිතුරා යෝජනා කළේ ඔහුටද නිදිවරා සිටීම එතරම් අපහසුවක් නොවුණ නිසා වන්නට ඇත.

අප ආ ගමන් ඇවුළු ගිනි මැලයේ අඟුරු තවමත් නිවී නැත. මැලයට ඉහළින් ඇති යකඩ පට්ටමින් හැදූ ළිප මතට බෝතලය තබා ළඟ තිබුණු යකඩ බටය කටට තබා දෙතුන් විටක් පිඹිද්දී ගිනිදලු ටිකෙන් ටික ඇවිළී යද්දී තෙතබරි හුළඟින් හීතලවී තිබුණු අපේ ගතටද රස්නය දැනුණි.

“ඇයි කල්පනා කරන්නෙ? ගිනිමැලයේ අයිනටම ඇන තියාගෙන වාඩිවුණු  මගේ දෑත කම්මුල් මත රඳවා ගන්නවාත් සමගම වගේ මගේ මිතුරා විමසුවේ දේවතා එළි දකින්නට පෙරුම් පුරාගෙන ආ මගේ බලා‍පොරොත්තුව ඉටු නොවීම ගැන ඔහුටද තරමක දුකක් දැනෙන නිසා විය යුතුය.

“අපි තේ ටිකක් බොමු. මම කේතලය මැ‍ලේ අයිනට තියලායි ආවේ. වතුරත් රත්වෙලා ඇති.

“නැහැ අපි දැන් බුදියමු. හුඟක් රෑවෙලානෙ. උදෙන් නැගිටලා වටපිට ඇවිදලා බලමු. මා යෝජනා කළේ නින්ද මාළඟ දවටෙන බව දැනුණ නිසාය.

එකට යාව තිබුණු ඇඳන් මත දිග ඇදෙන්නට අපි දෙදෙනාම යුහුසුලු වීමු. නිදන කොටසට යාබදව තිබෙන ගිනි මැලය කාමරයේ සීතල මකාලන බව මට දැනුණේ ඇඳමත ඇලවුණු විටය.

“රෑ එළිවෙනකම්ම ඔය ළිප පත්තු වෙනවා. ඕක හදලා තියෙන්නෙ ඒකට ගැළපෙන විදියට. ළිපේ යට කඩල තියෙන්නෙ පහළින් එන හුළඟ ඉබේම ළිප ඇතුළට එනව කබල දිගේ. එතකොට ළිප නිවෙන්නෙ නැහැ. උඩින් හොඳ අරටුව තියන දර කෑලි දෙක තුනක් දමනවා. එච්චරයි.

ඔය ක්‍රමයට තමයි ඉස්සර යකඩ උණුකරන උඳුන් හදල තියෙන්නේ. මම පසුගිය දොහක දැක්ක බළන්ගොඩ පැත්තෙ කරපු සමීක්ෂණයකදී ඉස්සර ඔය ළිප හදලා තිබුණ හැටි ගැන. ඒ ගැන හිතල මමත් මෙතන ඒ වගේ මේ ළිප හැදුවෙ අර පහළින් එන හුළං පාරට අපූරුවට මේ ළිප පත්තු කරන්න පුළුවන් නිසායි.

කතාවෙන් කතාව අප දෙදෙනාටම නින්ද ගොස් තිබුණ බව දැනුණේ වටින් ගොඩින් එළිය වැටීගෙන එද්දී වන පෙතේ කුරුලු හඬ කන වැටෙද්දීය.

එහෙත් වෙනත් කළ යුතු දෙයක් නොවුණ නිසා අපි තවත් ටිකක් ඇඳ මතම සිටියේ කලින් දින රැයේ අත්දැකීම්ද සිහිපත් කරමිනි.

“අන්න අතනින් පහළ තමා කටුගස්ඇල්ල පටන් ගන්නෙ. ඒ ඉස්මත්තෙ තියනවා ආරණ්‍යයක්. භාවනානුයෝගී ස්වාමීන් වහන්සෙ කෙනෙක් ඉන්නවා කැ‍ලේ මැද තනියම පුංචි කුටියක. අපි උන්වහන්සේව හමුවෙමු. එතකොට හුඟක් තොරතුරු දැනගන්න පුළුවන්.” මගේ මිතුරා ගෙන ආ යෝජනාව ක්‍රියාවට නගන්නට මම වඩාත් උනන්දු වූයෙමි.

එලෙස ආරණ්‍යයට යාමට එන අතරතුරය ගමේ පැරණි පදිංචිකරුවකු වූ ජයසේන මහතා අපට හමුවූයේ.

“මම අහල තියන විදියට මේ ගමට දෙයියන්නෙ ගම කියල නම වැටිල තියෙන්නෙ සමන් දෙවියන්ට කැපවෙච්ච ගමක් හින්දයි. මේ ගම සමන් දේවාලෙ පෙරහරට බෙර ගහන්න යන අයට වෙන් කරල තිබුණ කියලත් කියනවා. කොහොම හරි මේ ගම බොහොම හාස්කම් තියන ගමක්. සබරගමුව මහ සමන් දේවාලයයි සිරිපාදය අතර තියන මේ ගම රත්නපුර නගරය කිට්ටුව තියන ඉහළම ගම්මානෙ. එන්න යන්න හුඟක් අපහසුයි. දැන් දැන්නම් ටිකක් පාරවල් හැදිලා තේ ඉඩම් නිසා දලු ලොරි යනවා.” ජයසේන මහතා දිගටම කියාගෙන ගියේය.

අපි වැඩියෙන් විස්තර හොයන්නෙ ගමේ පැරණි තොරතුරු ගැන. හුඟක් අය කියනවා දෙයියන්නෙ ගමට දේවතා බැල්ම තියනවා  දේවතා එළි එනවා පේනවා කියලා. මොකද ඒ ගැන කියන්නෙ.” මම ඔහුගේ කතාව වෙනතකට හැරවූවෙමි.

ඒක ඇත්ත හැම ‍පෝයකටම වගේ මැදියම් රාත්‍රියට මේ ගම හරහා පාට පාට එළි යනවා. ගමේ හුඟක් අය දකිනවා. මමත් දැකලා තියනවා. අපි විශ්වාස කරන්නෙ සමන් දෙවි හාමුදුරුවො සමන් දේවාලෙත් සිරීපාදෙත් අතර ගමන් කරන වෙලාවට ඒ එළි පෙනෙනවා කියලයි. සමහර වෙලාවට අර පෙනෙන කබර ගලටත් ඒ එළි පාත් වෙනවා දැකලා තියෙනවා.

ගමේ අය කියන්නෙ ඒ ග‍ලේ නිධානයක් තියනවා කියලා. ලොකු ගල් කාමරයක් තියනවලු. ඒක වැහුණ මහ ගල් දොරක් තියනවලු. හුඟක් අය ඔය ගල්ගෙයි නිධාන ගන්න ගිහින් නට්ටං වුණා. අපි දන්න කාලෙදිත් අපේ තාත්තා අපිට පුංචි කා‍ලේ කියලා තියනවා හුඟක් දවස්වලට ඔය ගලට දේවතා එළි වඩින විත්තිය. දැනටත් මේ ගමේ අය හුඟක් රෑපානට ගමන් බිමන් යන්නෙ නැහැ.”

දෙයියන්නෙ ගම ආරියලතා,

කොහොමටත් හැම ‍පෝය දවසකටමත් ගම හරහා යන දේවතා එළි ගමන් කරනවා හුඟ දෙනෙක් දැකල තියනවා.

ඉතිං ඕව දේවතා එළි කියලම කොහොම ද කියන්නෙ. විදුලි කොටනවා කියලා හිතන්න බැරි?

මම ඇසුවෙමි.

“ඇයි මහත්තයො අපිට හෙණ ගහන, විදුලිය අඳුරන්න බැරි? අපි බබ්බුද? හුඟක් අය එහෙම හිතනවා ඇති. ඒත් මේ ගමේ ජීවත්වන අපි තමා ඒක දන්නෙ. ඇත්තටම මේ ගම දෙයියන්ගෙම ගමක්. නගරයෙන් ඈත වුණාට ගමන බිමන අමාරු වුණාට ගමට ආවම තමයි ගමේ හැටි දැනෙන්නෙ. බොහෝම සුවපහසුයි. සරුසාරයි. සාමකාමියි. බාහිර කරදර මොකුත් නැහැ. ගමේ හැමෝම එකමුතුයි. ඉන්න හැමෝම දෙයියො බුදුන් අදහන අහිංසක මිනිස්සු. ඉතින් දෙයියො බලනවා කියන එක අරුමයක්යෑ.”

මහත්තයටත් ඕනනම් දවසක් දෙකක් ගමේ ඉඳලා බලන්න. මම කියන්නෙ බොරුද කියලා ජයසේන මහතා කීවේ අපේ සැකය දුරු කරවමිනි.

සූරියඇල්ල ආරණ්‍යයේ වැඩ වෙසෙන අළු‍පොත දෙණියේ ‘සුමිත්තවංශ හිමියන් හමුවූයේ ඉන් අනතුරුවය.

වසර තිහකට ආසන්න කාලයක් තිස්සේ කටුගස්ඇල්ල වන රක්ෂිතයේ හුදකලා දිවියක් ගෙවන උන්වහන්සේගෙන් අප විමසා සිටියේ කිසිවෙකුත් නොමැති මෙම මහ වන මැද තනිවම ජීවත්වීම අනතුරු සහිත නැද්ද? කිසි බයක් නොදැනේද යන්නයි.

මට කවදාවත් එහෙම දැනුනෙ නැහැ. රාත්‍රියට සමහර වෙලාවට සතකු කෑගසන අමුතු සද්ද ඇහෙනවා. ඒත් කවදාවත් මට අනතුරක් දැනුනේ නැහැ. අමුත්තක් දැනුනෙන් නැහැ.

රාත්‍රියෙත් මම බණ භාවනා කරනවා. නොවරදීම පිරිත් සූත්‍ර දෙක තුනක් අවස්ථාවට අනුව තනිවම සජ්ක්ධායනා කරනවා. ඒ වගේම වන්දනා මාන කරල අහවර කරන හැම විටකම මම සමන් දෙවියන් ප්‍රධාන දෙවිවරුන්ට පින් දෙනවා. ඒක දවසට තුන් හතර වතාවක් කරනවා. මම හිතනවා මට දෙවියන්ගේ ආශිර්වාදය නොඅඩුව තියනවා කියලා.

ගමේ හුඟක් අය කියනවා මේ ගමට දෙවියන්ගේ බැල්ම තියෙනවාය, දෙවියො මේ ගම ඉහළින් යනවාය, දේවතා එළි යනවාය කියලා. ඔබ වහන්සේත් එහෙම දැකල තියෙනවද අපි උන්වහන්සේගෙන් විමසුවෙමි.

මටත් ගමේ අය හුඟක් වෙලාවට එහෙම කියලා තියනවා. ඒත් මම නම් ඒවගේ දෙයක් දැකල නැහැ. මම දෙයියෙ ගැන විශ්වාසයක් නැතිව නොවෙයි.

ඒත් මට මෙහෙම දෙයක් නම් කියන්න පුළුවන්. අපි ආගමික වතාවත් කරලා අහවර දෙවියන්ට පින් දුන්නම අපට අදෘෂ්‍යමාන විදියට ඒකෙ විපාක දෙන වෙලාවල් පැහැදිලිවම දකිනවා.

පහුගිය කා‍ලේ මේ ආරණ්‍යයට විදුලිය තුබුණේ නැහැ. මෑතක තමා ලැබුනේ. මට හිතෙන්නෙ ඒකත් හාස්කමක්ද කියලා.

මේ ගමේ ඇත්තො ඒ දවස්වල මෙතන පහන් පූජාවක් සූදානම් කළා. ඒත් බලා‍පොරොත්තු නැති මහ වැස්සක් ආව. හැමෝගෙම බලා‍පොරොත්තු බිඳිලා ගියා.

අපි මේ පුංචි ශාලාවෙ රොක්වෙලා බුදුන්ට මල් පහන් පූජා කරලා දෙවියන්ට පින් දුන්නා. වැඩිවෙලාවක් ගියේ නැහැ. වැස්ස නැවතුනා. අපි බොහෝම අලංකාරයට පහන් පූජාව පැවැත්තුවා. හැමෝම සතුටු වෙලා දෙවියන්ට පින් දුන්නා.

ඒ විතරක් ‍නෙවෙයි පහන් පින්කම පවත්වලා සති දෙකක් ගියෙ නැහැ අපේ ආරණ්‍යයට විදුලිය ලබා දෙන්න කටයුතු යෙදුණා.

ඒකයි මම කියන්නෙ මේ ගමට හොඳ දේව බැල්මක් තියනවා කියලා. ස්වාමීන් වහන්සෙ අපට කිව්වෙ ඇස පනාපිටම දෙයියන්ගෙ ගම ඇත්තන්ගේ පින් පල දෙනවා කියලා උදාහරණ ඇතිව.

දෙයියන්ගෙ ගමට දේවතා එළි එනව කියලා හැමෝම කියද්දි මට රැයක් ඉඳලත් දැකගන්න බැරිවීම ගැන මට තිබුණෙ ලොකු දුකක්.

ඒ වගේම සූරිය ඇල්ල ආරණ්‍යයේ හාමුදුරුවන්ටත් දෙයියන්නෙ ගම ජනතාවට සෙත සලසන්න දෙවියන්ගෙ බැල්ම තියනවා කියලා හොඳටම දැනිලා තිබුණත් උන්වහන්සේත් දෙවියොවත්, දේවතා එළිවත් කවදාවත් දැකලා නැතිලු.

ඒත් මගේ මිත්‍රයා මා ළඟ එකටමයි හිටියෙ. දේවතා එළිය ගමන් කරන හැටි හොඳටම දැක්ක ඒත් මට පෙනුණෙ නැහැ.

ඒ ගැන හිතන කොට මට මතක් වුණා මම ඉස්සර කියවපු ජපන් කෙටිකතාවක් ගැන. ඒකෙ තියෙන්නෙ ජපානයේ එක්තරා විලකට මකරෙක් ආපු හැටි.

මකරු ගැන තියෙන්නෙ කතා කවදාවත් මකරු දැකලා නැහැ. ඒත් මකරු හිටිය කියල විශ්වාස කරනවා.

ඒත් භික්ෂූන් වහන්සේ නමක් දවසක් නගරයට ඇවිදින් මිනිසුන්ට කියනවා නගරයෙන් ඈත අසවල් තැන තියන විලෙන් අසවල් දවසෙ අසවල් වෙලාවට දැවැන්ත මකරෙක් මතුවෙනවා. ඒ මකරා දකින්න කැමැති අය ඉන්නවානම් ඒ දවසට වෙලාවට එතනට රැස්වෙන්න කියලා.

ඒ කතාව අහපු හුඟ දෙනෙක් එදා එතනට රැස්වුණා. අර පණිවුඩය ගෙනා හාමුදුරුවොත් විල ළඟ අට්ටාලයක් බැඳගෙන බෙරයක් නාද කරකර ගාථා කිය කියා මකරාට අරාධනා කරනවා මකරාගේ හැඩරුව වර්ණනා කරනවා. දැන් හැමෝගෙම හිතේ දැන් දැන් මකරා විලෙන් ගොඩ එනවා කියලා.

කටින් ගිනිදැල් පිටකරගෙන විල මැදින් මකරා මතුවෙන හැටි හැමෝම හිතේ මවාගෙන.

හිටි ගමන් හාමුදුරුවන්ගේ බෙර වාදනය මහා වේගවත් වුණා. ගාථා කීම ඉක්මන් වුණා.

ඔන්න ඔන්න මකරා මතුවෙනවා කියලා කියාගෙන යද්දි හැමෝටම පෙනුණා මහා දැවැන්ත මකරෙක් ඒ විල මැදින් අහසට නැගල අහසෙ නොපෙනී යනවා.

ඒත් හුඟදෙනෙකුට හිතාගන්න බැරි වුණා මොකක්ද එතන වුණේ කියලා. මකරා අවෙ කොහෙන්ද කොහොමද ගියේ කියලා.

පස්සෙ තමා තේරුම් ගත්තෙ අර හාමුදුරුවො මකරගෙ පැමිණීම ගැන ලොකු විශ්වාසයක් ඒගොල්ලන්ගෙ හිත් තුලට කිඳාබස්සලා ඒ අයට ඒ සිතුවිල්ලෙන් මිදෙන්න බැරි වුණා කියලා. ඒ අය ඒ මකරා ගමනය ඇහින් නොවෙයි හිතිනුයි දැක්කෙ කියලා.

මේ දේවතා එළි ගැන කතාව හොයන්න ගිය මටත් හිතුණේ දෙයියන්ගෙ ගමටත් සිද්ධ වෙන්නෙ ඒ වගේ දෙයක්ද කියලා.

ඒත් දෙයියන්නෙ ගම අයට විතරක් නොවෙයි අහල පහල ගම්වල අයත් දෙවියන්නේ ගමට උඩින් දේවතා එළි යන එන හැටි ගැන කතා කරන්නේ ලොකුම ලොකු විශ්වාසයකින්.

ධර්මප්‍රිය ලියනආරච්චි

උපුටා ගැනීම් සහිතයි ....ප්‍රිය මිතුරු මිතුරියනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

මරණාසන්න වූවන්ගේ අත්දැකීම්..(2) (අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - ශාස්ත්‍රීය ළිපි- Near Death Experiences)

මේ කියන මහාචාර්ය ‘පින් වැන් ලෝමල්’ හට මරණාසන්න වූවන් පත් වන සිද්ධිවලට සම්බන්ධ කතන්දර, හුදු කතාන්දරවලට සීමා නොකොට මේවා ඇත්තද කියා විද්‍යාත්මකව සොයා බලන්න ඕනෑ වුණා. ඔහු මේ පිළිබඳ කළ පර්යේෂණය සම්බන්ධව සුප්‍රසිද්ධ වෛද්‍ය විද්‍යා සඟරාවක් වූ ‘ද ලන්සෙට්’ සඟරාවේ 2008 කලාපයේ පළ වී තිබෙනවා.

ඔහුගේ පර්යේෂණයට පාදක වුණේ නෙදර්ලන්තයේ රෝහල් දහයක්. ඔහුගේ නියැදි කණ්ඩායම වූයේ මේ රෝහල් දහයට ඇතුළු වන හෘදයාබාධ සෑදී හෘදයේ ධමනි හිර වීමෙන් රෝගාතුර වී, එහෙත් පණ රැකගත් රෝගීන්. හෘදයේ ධමනි හිර වීමෙන් රෝගාතුර ව රෝහලට පැමිණි සෑම රෝගියකුටම ඔහු ප්‍රශ්නාවලියක් දුන්නා. මේ ප්‍රශ්නාවලියෙන් අසා තිබුණේ හෘදයාබාධය උත්සන්න වී සිහිසුන්ව, නැත් නම් තාවකාලික මරණයට පත් වූ කාලපරාසයක් ගැන ඔවුන්ට කිසියම් මතකයක් තිබෙනවාද යන්නයි.

ඒ වගේම සැත්කම් කාමරයේදී සිදු වූ දේවල් ද ඔහු වාර්තා කර තැබුවා. මේ මගින් ඔවුන්ගේ මතකයන්ගේ නිරවද්‍යතාව පිරික්සා බලන්නට හැකි වුණා. ඔහුගේ පර්යේෂණයට භාවිත වූ නියැදියෙන්, හෘදයාබාධයට ලක් වී තාවකාලික මරණයට පත් වූවන්ගෙන් සියයට 10කට මරණාසන්න අත්දැකීම් තිබුණා. තමන් තාවකාලික මරණයට පත් වූ පසු සිදු වූ සිද්ධි පිළිබඳ අත්දැකීම් ඔවුන් විස්තර කළා.

තමන්ගේ ශරීරයෙන් වෙන් වී ඉවතට පා වී ගිය අයුරුත්, ඉන් පසු ඇසීමට නැත් නම් දැකීමට හැකි වූ අයුරුත් ඔවුන් විස්තර කළා. මේ මතකයන් සිතේ මවාගත් මතකයන්ද නැත් නම් ඇත්තටම ඇත්ත මතකයන්දැයි මහාචාර්යවරයා විමසා බැලුවා. ඔවුන් විස්තර කළ දේවල්, සිදු වූයේයැයි කියූ දේවල් පරීක්‍ෂා කිරීමේදී ඇත්තටම සිදු වී ඇති බව මහාචාර්යතුමාට සනාථ වුණා.

මහාචාර්යවරයාගේ මෙම පර්යේෂණයේ සිත ඉතාම කුල්මත් කරන කොටස නම් මරණයට පත් වී, පසුව සිහිය ඇවිත් සිය මරණාසන්න අත්දැකීම් ප්‍රකාශ කළ මේ සියයට දහයේම මොළය මැරී තිබීමයි. මරණාසන්න වූවන්ගේ අත්දැකීම් පිළිබඳ මෙම පර්යේෂණයෙන් අනාවරණය වූ සුවිශේෂම කාරණය මේක තමයි. මොළයේ ක්‍රියාකාරීත්වය එහෙම පිටින්ම අක්‍රියව තිබියදී, සිහිය තමන් කරන කියන දේවල් ගැන දැන සිටීමයි, සක්‍රීයව තිබීමයි. මහාචාර්යවරයාගේ පර්යේෂණයේ මුල කොටසින් අනාවරණය වන වැදගත් නිගමනය මේකයි.

ගැඹුරු භාවනාවේදීත් සිදු වන්නේ මෙයම තමයි. මම මේ සම්බන්ධ සිද්ධියක් දැන් ඔබට කියන්නම්. මේ කියන්න යන්නේ මෙහි අපේ දායකයකු සම්බන්ධ සිද්ධියක්. අද සැඳෑවේ නම් ඔහු මෙහි ඇවිත් නැහැ. ඔහුගේ අවසර ඇතිව මම මේ විශිෂ්ට කතාව මගේ පොතකද පළ කළා.

ඔහු ඉතා ගැඹුරු භාවනාවන්හි නියැලෙන කෙනෙක්. දවසක් ගෙදර, කාමරයේදී ගැඹුරු භාවනාවකට සමවැදී සිටි ඔහු ගැන විපරම් කළ ඔහුගේ භාර්යාව තම සැමියා කිසිම සද්දයක් නොකර නිසොල්මන් වී සිටින හැටි දැක්කා. ඇඟපත අල්ලා සෙලවූවත් ඔහු අවදි වුණේ නැහැ. තම සැමියා මරණයට පත් වන්නට ඇතැයි සිතූ ඇය, ගිලන් රථයක් කැඳවා චාල්ස් ගාර්ඩිනර් රෝහලට ඔහු රැගෙන ගියා. රෝහලේදී ඊසීජී හා ඊඊජී පර්යේෂණවලින් ඔහුගේ හෘදය වස්තුවත්, මොළයත් සක්‍රීයව තිබෙනවාදැයි පිරික්සුවත් ඒවා අකර්මණ්‍ය වී තිබුණා. පරීක්ෂණයේදී හෘදයවස්තුව දිගු වේලාවක් තිස්සේ ස්පන්දනය නොවන බවත්, ඊඊජී පරීක්ෂණයේදී මොළය අක්‍රියව ඇති බවත් අනාවරණය වුණා.

ඉන් පසු විදුලි සැර වැද්දීම්, පපුව තෙරපීම් වැනි නොයෙකුත් හදිසි ප්‍රතිකාර කළත් ඔහු ජීවත් වන ලකුණක් දැකගන්නට ලැබුණේ නැහැ. මේ අතරවාරේ ඔහු, ඔහුගේ භාවනාව නිම කොට, පියවි සිහියට එළඹුණා. ඔහු භාවනාව නිම කළ සැණින් ඊසීජී යන්ත්‍රයත්, ඊඊජී යන්ත්‍රයත් ක්‍රියාකාරී වෙන්නට පටන් ගත්තා. ඔහු වටපිට බලන විට තමා රෝහලක සිටින්නේ මක් නිසාදයැයි විස්මයට පත් වුණා. වෛද්‍යවරුන් බොහෝම කඩිනම් පරීක්ෂණයක් කළත් ඔහු ගැන කියන්නට කිසිම වරදක් නැති බව හෙළි වුණා. ඉන් පසු ඔහු ආපසු ගෙදර ගියා. ඇත්තටම ඔහු රෝහලේ සිට ආපසු පයින්ම ගෙදර ගියා. පයින් යා හැකි තරමට ඔහු නීරෝගීව සිටියා.

විස්මයජනක කාරණය නම් මේ කියන මුළු කාලය තුළ ඔහු හොඳ සිහියෙන්, සෝදිසි ඥානයෙන් යුක්තව සිටීමයි. මා මේ කතාව කිව්වේ මේ කතාවට සම්බන්ධ තැනැත්තා මෙහි එන යන අයකු නිසාත්, ගැඹුරු භාවනාව තුළින් සිදු වන්නේ කුමක්දැයි හඳුනාගැනීමට මේ කතාව ප්‍රයෝජනවත් වන නිසාත්ය. මේ විදිහට මොළයේ ක්‍රියාකාරීත්වය නතර වූ විට සිදු වන්නේ කුමක්ද යන්න පිළිබඳ මෙවැනි සාක්ෂි අප්‍රමාණව තිබෙනවා. මෙවැනි අවස්ථාවල තාවකාලිකව මරණයට පත් වීමක් සිදු වන නිසා අපි මෙවැනි අවස්ථා මරණාසන්න අත්දැකීම් ලබාදෙන අවස්ථාව ලෙස හඳුන්වනවා.

දීර්ඝ කාලීන ලෙස, සහමුලින්ම මරණයට පත් වීම අපි මරණය නමින් හඳුන්වනවා. මොළයේ ක්‍රියාකාරීත්වය නතර වුණාම සිදු වන්නේ කුමක්ද යන්න ඒත්තු ගැනීමට මේ මගින් යම් යම් සාක්ෂි අපට ලබාදෙනවා. මොළයේ ක්‍රියාකාරීත්වය නතර වීමෙන් සිදු වන තාවකාලික මරණය පිළිබඳ වැදගත්ම කාරණය නම් එය ඉතා ආනන්දජනක අත්දැකීමක් වීමයි; ප්‍රමෝදජනක අත්දැකීමක් වීමයි. මේ අත්දැකීම අත්විඳි සියල්ලන්ටම එය එසේමයි.

එය එසේ වන්නේ ඇයි? මේ වේදනාකාරි ශරීරයෙන් නිදහස ලැබීමට හැකි වීමයි. ගැඹුරු භාවනාවෙන් සිදු වන්නේ මෙයම තමයි. ඔබට මෙය මා මෙය කී සැරයක් කීවාදැයි මා දන්නේ නැහැ. එහෙත් මා මේ ගැන ඉතා අවංක විය යුතුයි. සමහර විට මෙය මා නොකිය යුතුයැයි ඔබ සිතන්නට පුළුවන්. ඒ කෙසේ වුවත් කිසිවක් සඟවන්නට අවශ්‍ය නැති නිසා මම මෙය කියනවා.

ගැඹුරු භාවනාවෙන් ලබන ප්‍රමෝදය, කාමාස්වාදයෙන් ලබන ප්‍රමෝදයට වඩා ඉහළයි. මම භික්ෂුවක් වීමට පෙර කාමාස්වාදය විඳ තිබෙනවා. නමුත් පසුගිය හතළිස් වසර තුළ මම කාමාස්වාදයෙන් තොරව බඹසර රැක්කා. එය එසේ වුවත් මට හොඳ මතකයක් තිබෙනවා. දැන් මම ගැඹුරු භාවනාවෙන් සතුටක් ලබනවා.

මක් නිසාද කිව්වොත්: භාවනාවට සමවැදුණාම ශරීරය අතුරුදන් වෙනවා. නැති වී යනවා. ඔබ මරණයට පත් වුණාමත් සිදු වන්නේ මෙන්න මේකම තමයි. මේ නිසා ශරීරයෙන් නිදහස් වීම අතිශයින්ම ආනන්දජනකයි; ප්‍රමෝදජනකයි.

මා මේ ඔබට දැන් කියන්නට යන්නේ හාස්‍යජනක කතාවක්. මා මේ කතාවට කැමතියි. එක්තරා කාන්තාවකට සැත්කමක් කරමින් සිටින අතරවාරයේ තාවකාලික මරණයට පත් වුණා. ඇය ශරීරයෙන් වෙන් වී ගොස් ඉහළ සිට පහළ සිදු වන දේවල් දිහා බලා සිටියා. ඇය කියන විදිහට මෙසේ සිටියදී මොකක්දෝ භූත බලවේගයක් ඇයට මෙහෙම කිව්වාලු:

“මේක නොවෙයි ඔයාගේ වෙලාව. ඔයා ආපහු යන්න ඕන.”

“මට බැහැ!” ඇය කිව්වා. “මම ආපසු යන්නෙ ඇයි? මම හරි සතුටෙන් ඉන්නෙ. මට ආපසු යන්න බැහැ” ඇය උත්තර දුන්නා.

“ඔයා ආපසු යන්නම ඕන!” භූත බලවේගය බල කර කියා සිටියා.

“මට ඕවයින් වැඩක් නැහැ. මම ආපහු යන්නෙ නැහැ” ඇය කිව්වා.

මේ කාලයේ ජනයා නිදහසේ වැඩ කරන්න කැමැතියි. ඔබ ඔබේ දෙමාපියන්, ඔබේ ආණ්ඩුව හෝ ඒත් නැත් නම් දෙවියන් හරි වෙන කවුරු හරි කියන විදිහට ඔබ වැඩ කරන්න කැමැති නැහැ. ඇයත් නිදහසේ වැඩ කළ කෙනෙක්. ඒ නිසා ඇයට කවුරුවත් කියන විදිහට වැඩ කටයුතු කරන්න ඕන වුණේ නැහැ.

මම බොහෝම සතුටෙන් ඉන්නවා. මම නම් ආපහු යන්නෙ නැහැ” ඇය කිව්වා.

ඒක තමයි නිදහස. අපට ආයෙත් කොහොමටවත් ආපසු යන්න ඕනකමක් තිබුණේ නැහැ. මේ විදිහට භූත බලවේගයත්, මේ කාන්තාවත් තර්ක විතර්ක කරමින් සිටි අතරවාරේ අර භූත බලවේගය ඇය අල්වා ආපහු ඇගේ ශරීරය ඇතුළට විසි කළා. ඉන් පසු පෙර තිබුණු රුදාවල්, වේදනාවල්, පීඩාවන් ආපහු ඇයට දැනෙන්නට පටන් ගත්තා.

ඇය ඇත්තටම අර භූත බලවේගය ගැන කෝපයෙන් පසු වෙනවා. මේ සිදුවීම පිළිබඳ සම්මුඛ සාකච්ඡාවේදී ඇය මෙන්න මෙහෙම කව්වා:

“මම ඊළඟ සැරේ මැරුණාම, අර හාදයා කොහොම හරි සොයාගත්තොත්, මම එයාට හොඳ පාඩමක් උගන්වනවා! ඒ හාදයා මට කරපු වින්නැහිය බලන්නකො...”

මේ කතාව හාස්‍යජනක වුවත් එයින් ලබාගත හැකි පාඩම වැදගත්. කථාවෙන් කියවෙන දෙයත් බොහෝ අයට හරිම ප්‍රයෝජනවත් වෙනවා. මරණය කොයි තරම් ප්‍රසන්න අත්දැකීමක්ද කියන පාඩමයි.

මරණාසන්න අත්දැකීම් විඳ ආපසු ශරීරයට ආ සෑම දෙනෙක්ම පවසන එක දෙයක් තිබෙනවා:

“මම දැන් මැරෙන්න බය නැහැ!” ඔවුන් සෑමදෙනාම කියනවා. “ශරීරය අත්හැර යෑම හරිම ආස්වාදජනකයි; ඒ වගේම හරිම ප්‍රමෝදජනකයි. අප්‍රමාණ නිදහසක්, සමාජයක් භුක්ති විඳින්න ලැබෙනවා. ඒ කාලය හරිම ප්‍රසන්න කාලයක්” ඔවුන් කියනවා.

මෙය කවුරු වුණත් දැනගත්තාම ලොකු ප්‍රයෝජනයක් තිබෙනවා. මේ බව දැනගත්තාම ඔබේ මරණය ගැන ඔබ තුළ ඇති බිය නැති වෙනවා. ඔබ ආදරය කරන කෙනකු මරණයට පත් වුණාම හඬාවැලපී ශෝක වීමද ඔබෙන් ඉවත් වෙනවා.

කෙනෙක් මරණයට පත් වූ පසු ‘ඔහු දැන් යහතින් ඉන්නවා’ යැයි කියා ඔබට සතුටු වෙන්න පුළුවන්. මරණයට පත් වූවන්ගේ අත්දැකීම් අනුව ඔබට මේ පිළිබඳ සාක්ෂි තිබෙනවා. ඔවුන් මරණයෙන් පසු සතුටින් සිටින බව ඔබ දන්නවා. මේ බව දැනගැනීමෙන් පුද්ගලයන් පිළිබඳ විශාල වෙනස්කම් ඇති වෙනවා.

නමුත් සියලු දෙනා මරණයෙන් පසු සතුටින් සිටින්නේ නැහැ. ඒ ඇයි? කියා ඔබ දන්නවා. සතුටු වෙන්න බොහෝ කාරණා තිබුණත් ‘මම මේ සතුට ලබාගන්න සුදුසු නැතැයි’ සමහරු සිතනවා. මෙය ඔවුන්ගේ මරණයෙන් පසු ජීවිතයට බලපානවා.

ජීවත් වීමේදී දක්වන ප්‍රතික්‍රියාවන් මරණයෙන් පසු ජීවිතයට බලපානවා. මේ මොහොත ඔබ සතුටට පත් වී සිටින මොහොතක්, සතුටෙන් සිටින කාලයක්, සතුටෙන් සිටින සති අන්තයක් කියා සතුටු වෙන්න පුළුවන් වුණත්, ‘මම ඒ වගේ සතුටක් ලබන්න සුදුසු නැතැයි’ කොයිතරම් දෙනෙක් සිතනවාද? ඔබ ඔබේ සතුට විනාශ කරගන්නවා. එය එසේ වෙන්න බැහැ. මම මගේ සතුට විඳිනවා. තමන් වරදක් කර ඇතැයි සිතීම, අසුභවාදී වීම නැත් නම් නිෂේධාත්මක වීම, නිතරම වැරදි සෙවීම, මනුෂ්‍යයන්ගේ දුර්වල ගුණාංගයක්. මේ ජීවිතයේදී එම ගුණාංග වැඩිදියුණු කරගත්තාම ඒවා ඒ විදියට මරණයෙන් පසු ජීවිතයටත් ගමන් කරනවා. මේ ජීවිතයේදී හොඳින් කල්ගත කරන්න ලස්සන අවස්ථා තිබුණත් සමහරු ඒ අවස්ථාව මගහරිනවා; තල්ලු කරදමනවා. “එහෙම වෙන්නේ කොහොමද? මම සතුටින් ඉන්න සුදුසු නැහැ. මම නරක මිනිහෙක්. මම නරක වැඩ කර තිබෙනවා” කියා සිතීම, වැරදි අඩුපාඩු සෙවීම, නිෂේධාත්මක වීම නතර කරන්න. එවිට ඔබ නිදහස්. සිකුරාදා පවත්වන දේශනාවලදී වැරදි කර ඇතැයි යන හැඟීම ඉක්මවා සුබදායක ලෙස සිතීම ගැන අප බොහෝ දේවල් කියා තිබෙනවා.

ජීවිතය ගැන සුභවාදී වෙන්න. ඔබේ අතීතය පිළිබඳ වේදනාවන් අත්හැරදමන්න. අතීත ස්මරණවල රැඳී, අතීතයේ සිරකරුවකු නොවන්න. බිත්තියක් බැන්ද පසු එහි ගඩොළු නවසිය අනූඅටක් නිවැරැදිව තැබූ ඔබ වැරදියට තැබූ ගඩොළු දෙක ගැන සිතමින් ළතවන්න එපා. ඇත්තටම මෙලෙස කටයුතු කිරීමෙන් ඔබ සුබවාදී ආකල්පවලින් නොව අසුබවාදි ආකල්පවලින් යුක්ත වෙනවා. මම ජීවිතය පිළිබඳ සුභවාදි ආකල්ප කියන යෙදුමට කැමැති නැහැ. එය තරමක් පට්ට ගැසූ සංකල්පයක්. ඒ වෙනුවට හැම වේලාවෙම සාධාරණ වෙන්න; යුක්ති සහගත වෙන්න; හේතු සහගත වෙන්න. ඔබ ගැන සිතුවොත් ඔබ නරක පුද්ගලයෙක් නොවෙයි. මගේ මුළු ජීවිත කාලය තුරාවටම මට නරක පුද්ගලයෙක් හමු වෙලා නැහැ. මට මිනීමරුවන්, ස්ත්‍රී දූෂකයන්, හිරකරුවන් හමු වී තිබෙනවා. ඒ කවුරු වුණත් ඔවුනුත් මිනිස්සු. නමුත් ඒ සෑම කෙනකුගේම යහපත් පැත්තක්, සුන්දරත්වයක් මා දැක තිබෙනවා. ඔවුනුත් මිනිස්සු. ඔවුන්ට වෛර කිරීමට, ඔවුන් විනාශ කිරීමට නුසුදුසුයි. කිසිම මිනිසකු විනාශ නොකළ යුතුයි. සෑම මිනිසකුගේම හොඳ පැත්තක්, සුන්දරත්වයක් තිබෙනවා. මෙය තේරුම් ගැනීමට වටිනා සුන්දර දෙයක්. ඔබ ගැනත් එසේ සිතන්න. ඔබ සතුටක් ලැබීමට සුදුස්සෙක්.

ජීවිතයේ අර්ථය කුමක්ද කියා ඇසුවොත් ඒ ප්‍රශ්නයට දිය හැකි උත්තරය නම් ඔබ සතුටු වීමට සුදුසුයි යන්නයි. එය තමයි ඔබේ ජීවිතයේ අර්ථය. එහි විශාල අර්ථයක් තිබෙනවා. ඔබට ඔබේ වේදනාවන් අත්හැරදමන්න පුළුවන්. ඒ වගේම සාමය සතුට පී‍්‍රතිය ළඟා කරගන්න පුළුවන්. ඔබ මරණයට පත් වීමෙන් පසු ඒ කරුණාවන්තකම ඔබත් දක්වන්න. භය බොහෝ දෙනකුගේ ජීවිතය වෙළාගෙන සිටිනවා. මා මේ දේශනය පවත්වන්නේ ඔබ වෙළා සිටින භය ඔබෙන් ඉවත් කරන්නයි.

බොහෝ පුද්ගලයන්ට මේ ලෝකය සමඟ තද බැඳීම් තිබෙනවා. තමන්ට අතහැරදමා යන්නට සිදු වන තැනැත්තන්, අත්හැරදමා යන්නට සිදු වන දේපළ හා වස්තු සම්භාරයට බැඳී සිටිනවා. ඔබට ඔබේ අතීතය අත්හැරදමන්න සිදු වනවායැයි බුද්ධාගම කියන්නේ මේ නිසයි. ඔබට මේවාත් උසුලාගෙන යන්න බැහැ. එය ඉතා පැහැදිලි කාරණයක්. ඔබ දන්නවා අත්හැර යෑමට ඔබ උගත යුතුයි; පුරුදු විය යුතුයි.

ඔබ ඔබේ ඇලීම් බැඳීම් අත්හැරයෑම නිසා ජීවිතයේ සතුට විඳින්න ලැබෙන්නෙ නැතැයි සිතන්න එපා. ඔබ, ඔබ සමඟ සිටින පුද්ගලයන් ගැන සතුටු වෙනවා. දවස නිම වූ පසු “අද කොයි තරම් විශිෂ්ට දවසක්ද?” කියා ගත වූ දවස ගැන සිතමින් ඔබට නිදාගන්න ඇඳට ගොඩ වෙන්න පුළුවන් වෙනවා. අත්හැරදමන්න. හෙට තවත් දවසක් උදා වෙනවා. මා මේ සඳහා භාවිතා කරන්නේ විශිෂ්ට සංගීත ප්‍රසංගයක් පිළිබඳ උපමාවයි. මේ ලස්සන උපමාව මට ලැබුණේ මගේ පියාගේ මරණයෙනුයි. මගේ පියා මා සමඟ අවුරුදු දාසයක් ජීවත් වූ බව මම දන්නවා. ඒත් ඔහුගේ මරණය නිසා මම ශෝකයට පත් වුණේ නැහැ. මම කිසිම පසුතැවිල්ලකට පත් වුණේ නැහැ. මා අවුරුදු දාසයක් පමණ ඔහු සමඟ සිටියා. චමත්කාරජනක අවුරුදු දාසයක මා මගේ පියා සමඟ ගත කළා. ඔහු සමඟ ජීවත් වීමට ලැබීම කොයිතරම් වාසනාවක්ද? මෙය අතිවිශිෂ්ට ප්‍රසංගයක්. සෑම ප්‍රසංගයකම අවසානයක් තිබෙනවා. ප්‍රසංග බලන්න ගිය ඇත්තන්ගෙන් කීදෙනෙක් ප්‍රසංගය නිම වුණාම ශෝකයෙන් හඬා වැලපෙනවාද? “අනේ! ප්‍රසංගය ඉවරයි. තවත් ඉතින් ඒ ප්‍රසංගය බටහිර ඕස්ට්‍රේලියාවට එන්නෙ නැනැ” කියා කී දෙනෙක් වැලපෙනවාද?

එක ප්‍රසංගයක් ගියත්, තව ප්‍රසංගයක් එනවා; ඊළඟ සතියේ එන්න ඉඩ තිබෙනවා. මේ විදිහට පුද්ගලයන්ද එනවා - යනවා. ජීවිතය පිළිබඳ යහපත්ම දෙය මේක තමයි. ජීවිතය කියන්නේ ප්‍රසංග මාලාවක්. සතුටින් සිටින මොහොතවල් තිබෙනවා. අප පී‍්‍රතියෙන් ඔදවැඩී සිටින මොහොතවල් තිබෙනවා. නමුත් මේවා අවසාන වෙන බවත් අප දන්නවා. ප්‍රසංගය අවසාන වුණා වගේ අපි සතුටින් සිටින මොහොතවල් අවසාන වුණාට අඬා වැලපෙන්නේ කුමකටද? එක ප්‍රසංගයක් ඉවර වුණාම ‘ඒක හරි විශිෂ්ටයි’ කියා සිතමින් අපි ඊළඟ ප්‍රසංගයට මාරු වෙනවා. එක දවසක් නිම වී අපි තවත් දවසකට මාරු වෙනවා. ඒ වගේම එක් ජීවිතයක් නිම වී අපි තවත් ජීවිතයකට මාරු වෙනවා. ඔබට ඔබේ ජීවිතය ගැනද මේ විදිහට සිතන්න හුරුපුරුදු වෙන්න පුළුවන්. භාවනාවේදී සිදුවන්නේ මේකයි. අපි අතීතය අත්හැරදමනවා; අතීතයෙන් නිදහස් වෙනවා; උදා වූ මොහොත ආස්වාදය කරනවා. සතුටින් පිරුණු, සාමයෙන් පිරුණු භාවනාවෙන්ද සිදු වන්නේ මේකයි. ඔබ මරණයට පත් වුණාම සිදු වන්නේ මෙන්න මේක තමයි.

අතීතය අත්හරින්න. අනාගතය ගැන බිය නොවන්න. මේ මොහොත කරුණාභරිතව, අනුකම්පාවෙන්, සිතේ සාමදානයෙන් ගත කරන්න.

මේ ගැන මා නිතර භාවිත කරන උපමා කතාවක් තිබෙනවා. ඒක තමයි ඔලොගු දෙකේ කතාව. ඔබේ අත් දෙකේ බර ඔලොගු දෙකක් ඇතැයි සිතන්න. වම් අතේ ඇත්තේ අතීතය පිළිබඳ බර පුරවාගත් ඔලොගුවයි. දකුණු අතේ ඇත්තේ අනාගතය පිළිබඳ බර පුරවාපු ඔලොගුවයි. මේවා උසුලාගෙන යන්න බැරි තරම් බරයි. ඔබ අතීතය පිළිබඳ ඔලොගුවත්, අනාගතය පිළිබඳ ඔලොගුවත් බිම තැබුවොත් ඔබේ බර සැහැල්ලු වෙනවා. ඔබ දැන් බිම තැබූ ඔලොගු දෙක අතර, ඔබේ අතීතය හා අනාගතය අතර මොහොතේ පසු වෙනවා.

ඔබ මරණයට පත් වීමේදී කළ යුත්තේ මේකයි. අත්හැරදමන්න ඔබේ අතීතය. ඔබේ පසුකාලීන ජීවිතය පිළිබඳ මුළු අතීතයම අත්හැරදමන්න. ඔබේ ජීවිතයේ බොහෝම ලස්සන, සතුටුදායක අත්දැකීම් ඇතුවා වගේම අප්‍රසන්න අත්දැකීම්ද තිබෙන්න ඇති. ප්‍රසන්න අත්දැකීම් හරියට නිවාඩු කාලය වගෙයි. ඔබේ දුෂ්කර අවස්ථා ඔබේ වැඩ රාජකාරි වගෙයි. ඔබ වැඩ කරන විට ඉන් ඉගෙනගන්නවා; ඉගෙනගනිමින් ඉදිරියට කරනවා. ප්‍රසන්න අත්දැකීම්වලින් ඉගෙනගන්න. අප්‍රසන්න අත්දැකීම් හරියට ඔබේ වැටුප් පත වගේ. ඔබට දැන් හොඳ නිවාඩුවක් ගත කරන්න පුළුවන්. එය ජීවිතේම කොටසක්. ඔබ මැරුණාම මේ සියල්ල අවසන් වෙනවා. ඔබට කිසිවක් ගෙන යා නොහැකියි. ඔබට කිසිවක් ගෙන යා නොහැකි බව කවුරුත් කියනවා. ඒත් ඔබ ඒවාත් රැගෙන යන්න හදනවා. මේක ගැටලුවක්. ඔබ අතීතය අත්හැරදමන්නට පුහුණු වුණාම ඔබට උදා වූ මේ මොහොත රස විඳින්න පුළුවන්.

බොහෝ දෙනෙක් ජීවිතය රසවිඳීම නවතා තිබීම හරි පුදුමාකාර දෙයක්. අතීතය ගැන සිතා වර්තමාන සතුටත් නැති කරගන්නවා. අතීතයේ ඔබ කළායැයි සිතන අතීතයේ ඔබ කළා කියන දේවල් ගැන සිතන්න එපා. ඒවා අතීතයයි. ඒ වගේ අතීත ස්මරණයන් ගැන සිතසිතා මේ මොහොතේ සතුට පාලන කරගන්නට හදන්නෙ ඇයි? බුදුදහමේ ඉතාම බලසම්පන්න ඉගැන්වීමක් නම් ඔබ ඔබේ අතීතය ඔසවාගෙන වර්තමානයට නොයා යුතුයි යන්නයි. ඔබට ඔබේ අතීතය අත්හැරදමන්න පුළුවන්. එසේ කිරීමට බාධාවක් නැහැ. එය කළ යුතුයි. එමගින් ලොකු සහනයක් ලබාගන්න පුළුවන් වෙනවා. ඔබට ලොකු නිදහසක් ලබාගන්න පුළුවන්. කිසිම වරදක් කර නැති, සහමුලින්ම පරිශුද්ධ කෙනෙක් නැහැ. ඔබ කළ වරද තවත් කෙනෙකු කර තිබෙන්න පුළුවන්. ඒ නිසා වරදක් කළාය කියන හැඟීම, අතීත ස්මරණ අත්හැරදමන්න..

ඇත්තද නැත්තද කියා මට හරියට කියන්න බැරි වුණත් මරණාසන්න වූවන් පිළිබඳ කතාන්දර අතරින් මගේ ජනපි‍්‍රයම කතාවක් මම දැන් ඔබට කියන්නම්. ලංඩන් නුවර විසූ ඉතාම ධනවත් කාන්තාවක් අසනීප වී, ඇයට සුළු ශල්‍යකර්මයක් කරන්න සිදු වුණා. ඇය ඉතා ධනවත් නිසා මේ සුළු සැත්කම කිරීමටත් සුප්‍රසිද්ධ ශල්‍ය වෛද්‍යවරුන් සිටින හාලි වීදියෙන් දක්ෂ ශල්‍ය වෛද්‍යවරයෙකු කැඳවාගත්තා. මේ සඳහා අධික වියදමක් ගියත් සැත්කම සාර්ථක විදියට කරන්න ඇයට ඕනෑ වුණා. ඉතා දක්ෂ ශල්‍ය වෛද්‍යවරයෙක් ඇගේ සැත්කම කළත් සැත්කම අතරමැදදී ඇය මිනිත්තු කිහිපයක් මරණයට පත් වුණා. බොහෝ වියහියදම් කර වෛද්‍යවරු කැඳෙව්වාම ඔවුන් සැම විටම විනීතව කටයුතු කරනවා ඇතැයි ඔබ බලාපොරොත්තු වෙනවා. ඒත් සැත්කම කරගෙන යද්දී වෛද්‍යවරයාගේ මේ විනීතකම අතුරුදන් වුණා. මේ කාන්තාව මරණයට පත් වෙමින් සිටියා. බොහෝ කලබලයට පත් වූ අර ශල්‍ය වෛද්‍යවරයා සැත්කම් කරගෙන යන අතරවාරේ මේ කාන්තාව සිහිනැතිව සිටින බව දැක මෙසේ කිව්වා: “බැල්ලි, මේ වේලාවේ මේ වැඩේ අත්හැරදමන්න එපා.” ඔහු කියූ වචන ටික ඒකයි.

ඔබ වෛද්‍යවරියක්, නැත්නම් හෙදියක් නම් මේක හොඳට මතක තියාගන්න. මේ ශල්‍ය වෛද්‍යවරයා, කාන්තාවගේ අසනීපයට ප්‍රතිකර්ම කොට ඇයට නැවත ජීවත් වීමට අවස්ථාව සැලසුවා. සැත්කමෙන් පසු මේ වෛද්‍යවරයා සුවපත් වූ කාන්තාව බැහැදකින්න ගිහින්, “නෝනා මහත්මයා, ඔබතුමියගේ ජීවිතය ඒ වෙලාවේ බොහෝ අන්තරාදායක තත්ත්වයකට පත් වුණා,” යැයි බොහෝම විනීත ලෙස කිව්වා. “ඔව්. මම ඒ වග දන්නවා” ඇය කිව්වා. “ඒත් ඔයා මට බැල්ලි කියල කිව්වෙ මොකද?” ඇය ඇසුවා. වෛද්‍යවරයාට මොනවා හිතෙන්න ඇතිද කියලා ඔබට හිතාගන්න පුළුවන්. ඇත්තම කිව්වොත් මේ කියන වේලාවේ මේ කාන්තාව තාවකාලික මරණයට පත් වෙලයි තිබුණේ. තමා මරණයට පත් වූවත් තමාට සිහිය තිබුණ බව මේ කාන්තාව පසුව කිව්වා. සමහර විට මේ වගේ අත්දැකීම් ඔබටත් ඇති.

උපුටා ගැනීම් සහිතයි ....ප්‍රිය මිතුරු මිතුරියනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

හනුමන්තා විසින් ගෙනආ රූමස්සල කන්ද....(අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - ශාස්ත්‍රීය ළිපි rumassala hanuman galle rooms )

රූමස්‌සල මහ වන මැද  හිමාලයේ  ඔසු උයනක්‌!

"කළුනික සොයන්නා වාගේ" යන උපමාවෙන් කියවෙන්නේ කිසිසේත් ලබාගත නොහැකි දෙයක්‌ ගැනය. නොඑසේනම් ඉතා අසීරුවෙන් ලබාගත හැකි දෙයක්‌ ගැනය. කළුනික මෙන්ම නිකිනි යන නම්වලින් සංකේත වන්නේද ඉතා දුර්ලභ වශයෙන් ලබාගත යුතු වස්‌තූන් ගැනය. සොයා ගැනීමට අපහසු දෙයකට අපේ ජනවහරේ කියවෙන්නේ "කළුනික" සොයන්නා වාගේ කියාය. 

හෙළයේ මහාගත්කරු මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ සූරීන් විසින් "කළුනික සෙවීම" යනුවෙන් ග්‍රන්ථයක්‌ද රචනා කොට ඇත්තේය. එහෙත් එම කෘතියේ සඳහන්ව ඇත්තේ අප මේ කියන්නට යන කළුනික ගැන නොවේ. මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ සූරින් විසින් අනුරාධපුරයෙහි හා පොළොන්නරුවෙහි නටබුන් වස්‌තු අවුරුදු කිහිපයක්‌ තිස්‌සේ නැරඹීමෙන් විමසීමෙන් රැස්‌කරගත් ප්‍රත්‍යක්‍ෂයන්හි පිහිටා සිය කල්පනාව හා ප්‍රතිභාව මෙහෙයවා ඔහු විසින් කළුනික සෙවීම රචනා කොට ඇති බැව් එම කෘතියේ සඳහන් වේ. 

Kalunika (කළුනික)

මේ කළු නික සෙවීම වූ කලි හිස හැරුණු අත බලා ඇවිදින්නට ගිය මා ඇසූ දුටු දේ නිසා මගේ සිතට නැඟුණු හැඟීම් මහත්කොට කීමට මිස ඇසූ දුටු සැටියෙන්ම කීමට කරන ලද තැතක්‌ නොවේ. කළුනික සෙවීම ග්‍රන්ථයේ මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ සූරීන් එසේද සඳහන් කොට ඇත්තේය. එහෙත් අප මේ කියන්නට යන්නේ රූමස්‌සල පුරාවෘතය හා බැඳුණු කළුනික ගෙන ඒමේ ජනප්‍රවාදයක්‌ ගැනය. 

රූමස්‌සල කඳුවැටියේ අතීතය ක්‍රි. පූ. 3000 ක්‌ තරම් ඈතට දිවයන්නකි. රූමස්‌සල රාවණ යුගයට සම්බන්ධකමක්‌ දක්‌වන බැව් ජනශ්‍රැතිවල සඳහන් වන්නේය. රූමස්‌සල ඔසු උයනක්‌ ලෙසද ප්‍රසිද්ධියට පත්ව තිබේ. ඉන්දියාවේ වාල්මිකීගේ රාමායනය නමැති ග්‍රන්ථයෙන් මෙහි ඉතිහාස කථාව ආරම්භ වන බැව් ජන විශ්වාසයයි. 

මෙම ග්‍රන්ථයේ සඳහන් ආකාරයට රාවණා රජු ශ්‍රී ලංකාව රාජධානිය කරගත් බලවත් රජෙකි. එමෙන්ම මෙම රජු යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර හා වෛද්‍ය ශාස්‌ත්‍රය පිළිබඳ හසළ දැනුමක්‌ තිබූ රණශූරයෙකි. රාවණා රජු දඬුමොනරය නම් අහස්‌යානයක නැඟී ඉන්දියාවට ගොස්‌ එහි බලවත් රජෙකු වූ රාමාගේ දේවිය වූ සීතා පැහැරගෙන එනු ලැබීය. සීතා දේවියට කිසිදු හිරිහැරයක්‌ අතවරයක්‌ නොකළ රාවණා රජු ඇය ආරක්‍ෂිත ස්‌ථානයක නවතා තබනු ලැබීය.

මේ අතරතුරේ රාම රජු තම සීතා දේවිය මුදාගැනීම සඳහා යුදසේනාවක්‌ද රැගෙන ශ්‍රී ලංකාද්වීපයට පැමිණියහ. මෙහිදී රාම රජුගේ සහ රාවණා රජුගේ සේනාවන් අතර බිහිසුණු සටනක්‌ ඇතිවිය. මෙම ගැටුමේදී රාම රජු ඉතා බලගතු යුද උපකරණ භාවිත කළ බව සඳහන් වේ. මෙම ගැටුමේදී රාමාගේ හමුදාවේ සෙබළුන් දහස්‌ ගණනක්‌ මියගිය බව හා බරපතල ලෙස තුවාල වූ බව සඳහන් වේ. මෙය රාම රජුට ඉතා අවාසිසහගත තත්ත්වයක්‌ විය. මෙම මියගිය සෙබළුන්ට ජීවය දීමට සහ තුවාල ලත් සෙබළුන් සුවකිරීම සඳහා පුදුම සහගත ගුණයෙන් යුත් ඖෂධයක්‌ භාවිත කිරීමට රාමා රජු තීරණය කළේය. 

මෙම ඖෂධය තැනීම සඳහා අවශ්‍ය වන බෙහෙත් පැළෑටියක්‌ හිමාල කඳුවැටියේ වැවෙන බැව් රාම රජු දැන සිටියේය. එම අතිදුර්ලභ බෙහෙත් පැළෑටිය කළු නික නම් බෙහෙත් පැළෑටියයි. එම බෙහෙත් පැළෑටිය මෙරටට රැගෙනවිත් මෙම ඖෂධය නිපදවා තම සේනාංකයේ සෙබළුන් සුවපත් කිරීමට රාම රජුට අවශ්‍ය විය. මෙම බෙහෙත් පැළෑටිය මෙරටට ගෙන ඒම සඳහා රාම රජු තෝරා ගත්තේ හනුමන්තාය. හනුමන්තා රාම රජුගේ එක්‌ සේනාංකයක්‌ වන මහා වානර හමුදාවේ රජුට ඉතා පක්‍ෂපාතීව සිටි දක්‍ෂ සෙනෙවියෙකි.

හනුමන්තා කැඳවූ රාම රජු මෙම බෙහෙත් පැළෑටියේ නමද එය වැවෙන හිමාලය කඳුවැටියේ ප්‍රදේශය ගැනද දැනුවත් කොට මෙම බෙහෙත් පැළෑටිය රැගෙන එන ලෙස හනුමන්තාට නියෝග කළේය. හනුමන්තා දක්‍ෂ සෙනෙවියකු වුවද ඔහු විනෝදකාමී සෙල්ලක්‌කාර පුද්ගලයෙකු විය. මොහු හිමාලය කඳුවැටියට ගියද බෙහෙත් පැළෑටියේ නම හා එය තිබෙන ප්‍රදේශයද අමතක විය. නමුත් රජුගේ අණ ඉටුකළ යුතු නිසා බෙහෙත් පැළෑටිය වැවෙන ප්‍රදේශයෙන් කඳු ශිඛරයක්‌ම කඩාගෙන නැවත ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණියේය. ඉක්‌බිති රාම විසින් මෙම කඳු ශිඛරයේ ඇවිද කළුනික සොයාගෙන ඉන් නියමිත ඖෂධය සාදා තම සේනාව සුවපත් කළහ. 

හනුමන්තා විසින් ගෙන එන ලද කඳු ශිඛරය නැවත රැගෙන ගොස්‌ හිමාලයේ නියමිත තැන තබන ලෙස ඔහුට නියෝග කළද හනුමන්තා එය සෙල්ලම් ගමනින් රැගෙන යමින් සිටියදී ඉන් කැබැල්ලක්‌ උණාවැටුණි. එය උණවටුන වූ බැව් ජනප්‍රවාදවල සඳහන් වන්නේය. රූමස්‌සල කඳුශිඛරයේ රෝග සුවකිරීමට විශ්මයජනක ශක්‌තියක්‌ ඇති ඖෂධීය පැළ වැවෙන බැව් හින්දු මහා කාව්‍යයක්‌ වන රාමායනයේ සඳහන් වේ. 

රාමායනයේ සඳහන් ආකාරයට තුවාල සුව කිරීමට පුදුම සහගත ගුණයෙන් යුත් පැළෑටියක්‌ රූමස්‌සල කන්දේ පැවැති බැව් විශ්වාස කෙරේ. මෙහි අතිශයින් දුර්ලභ ඖෂධ වර්ග විශාල සංඛ්‍යාවක්‌ ඇති බැව් අතීතයේ සිටම විශ්වාසයක්‌ පවතී. දිවයිනේ අන් කිසිදු ප්‍රදේශයක දක්‌නට නොමැති දුර්ලභ ගණයේ ඖෂධ පැළෑටි මෙහි ඇති බැව් රූමස්‌සල පිළිබඳ නිරන්තරයෙන්ම තොරතුරු සොයා ගවේෂණය කරන පරිසරවේදියකු වන සොබාකෙතේ සේවය කරන ටී. එම්. වික්‍රමපාල මහතා පැවැසීය. 

වික්‍රමපාල රූමස්‌සල මෙන්ම කළුනික හා බැඳුණු ජනප්‍රවාද පිළිබඳ හොඳින් දන්නා අයෙකි. ඔහු එම කථාන්දර තම වැඩිහිටියන්ගෙන් අසා දැනගත් බැව් අප සමග කීවේය. "කළුනික" හා බැඳුණු එවැනි තවත් කථාන්දරයක්‌ වික්‍රමපාල අප සමග මෙසේ පැවැසීය. 

ඈත අතීතයේදී ගැමියෙක්‌ තම ගවයන් නැතිවීම නිසා එම ගවයන් සොයා රූමස්‌සල කැලය පීරන්නට විය. කැලයේ ගමන් කරමින් සිටි මෙම ගැමියා කැලයේ තිබූ ගසකින් කෙවිටක්‌ කපා ගත්තේය. ඉන්පසු ඔහු එම කෙවිටද රැගෙන නැතිවූ ගවයන්ද සොයාගෙන තම නිවසට ගියේය. ගැමියා තම නිවසට ගිය විටදී බිරිඳට ඔහු හඳුනාගැනීමට නොහැකිවිය. ගැමියා පියකරු තරුණයෙක්‌ බවට පත්ව සිටියේය. කොටින්ම කිවහොත් ගැමියා තිරිහන් වෙලාය. මොහු නොදැනුවත්ම කෙවිටට කපාගෙන ඇත්තේ කළුනික කෝට්‌ටකි. එම බලයෙන් මොහු තුරුණු වියට නැවත පත්ව ඇති බවට ජනප්‍රවාදයකි. 

මෙවැනි ජනප්‍රවාද රාශියක්‌ රූමස්‌සල කළුනික ගස හා බැඳී පවතී. මේ එවැනි තවත් කථාන්දරයකි. රූමස්‌සල කඳුවැටියේ බටහිරට වන්නට පිහිටි ඖෂධ ඇල්ල (බෙහෙත් පීල්ල) ඈත අතීතයේ සිටම රෝග සුවකිරීමේ බලයකින් යුත් දියඇල්ලකි. මේ බෙහෙත් පීල්ල අසල ඉන්දියාවේ හිමාලයේ සිට පැමිණි තාපසයකු තවුස්‌ දම් පුරමින් මෙහි වැඩ සිට තිබේ. ඔහුට ඇප උපස්‌ථාන කිරීම සඳහා ද පුද්ගලයෙකු මෙහි සිට ඇත. එම පුද්ගලයා කෑම උයනවිටදී දරවලට කළු නික කැබැල්ලක්‌ මිශ්‍රවීම නිසා එම තැනැත්තා තුරුණු වියට පත්ව තිsබේ. 

ඖෂධ පැළෑටිවල මුල් සෝදාගෙන ගලා බසින මෙම බෙහෙත් පීල්ලේ ස්‌නානය කිරීම තුළින් විශේෂයෙන්ම සමේ රෝග සුවකිරීමේ සුවිශේෂී වූ බලයක්‌ මෙම ජලතලය තුළ ගැබ්වී ඇති බැව් පිළිගනු ලැබේ. එමෙන්ම තම ජීව වර්ණය පැහැපත් කර ගැනීමේ හා දීප්තිමත් කෙස්‌ කළඹක්‌ ලබාගැනීමේ අපේක්‍ෂාවෙන් තරුණියන් තම වැඩිහිටියන් සමග විත් මෙම බෙහෙත් පීල්ලෙන් ස්‌නානය කිරීම එකල සිරිතක්‌ වශයෙන් පැවැති බැව් වික්‍රමපාල පවසන්නේය. 

වික්‍රමපාල රූමස්‌සල ගැන ඇති තවත් ජනප්‍රවාදයක්‌ අප සමග කීවේය. ඒ මෙහි පිහිටා ඇති බැව් කියන අදෘෂ්‍යමාන පලතුරු උයනක්‌ ගැනය. රූමස්‌සල එකල මහ ඝණ කැළෑවකි. දර කැඩීමට හෝ ඖෂධ සොයා මෙහි පිවිසෙන අයට මෙන්ම කුසගින්නේ පෙළෙන අයට මෙම පලතුරු උයන මුණ ගැසේ. සෑම වර්ගයකම පලතුරුවලින් මෙම පලතුරු උයන පිරී තිබී ඇත. මෙම පලතුරු උයනේ තමන්ට රිසිපරිදි පලතුරු භුක්‌ති විඳිය හැකි වුවද පිටතට ඒවා රැගෙන යා නොහැකිය. එසේ පලතුරු පිටතට රැගෙන යැමට උත්සාහ කළොත් මාර්ගය නොපෙනී ගොස්‌ නැවත මංමුලා වේ. එම පලතුරු ඉවත්කිරීමෙන් පසු නැවත මාර්ගය හොඳින් දර්ශනය වී කැළෑවෙන් එළිමහනට පැමිණීමට අවස්‌ථාව ලැබෙන බැව් ජනශ්‍රැතිවල සඳහන්ව පවතී. 

කෙසේ වුවද රූමස්‌සල ඇති ඖෂධ පැළෑටි පිළිබඳව 91 වසරේදී කරන ලද අධ්‍යයනයකදී ඖෂධ පැළෑටි 150 ක්‌ පමණ මෙම වනයෙන් සොයාගෙන ඇත. 

එමෙන්ම මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ සූරීන් විසින් රචිත උපන්දා සිට බාලවිය නමැති කෘතියේ ඔහු රූමස්‌සල ගැන මෙසේ සඳහන් කොට ඇත්තේය. "මා ඇසූ කට කථා අනුව රූමස්‌සල හිමාලයෙන් බිඳ වැටුණු කැබැල්ලකි. එහෙයින් රූමස්‌සල කන්දෙහි සිංහයන් ඇතැයි මම සිතුවෙමි. රාවණා විසින් ලංකාවේ සිර කොට තබනු ලැබූ සීතාගේ වුවමනාවක්‌ උදෙසා හනුමා හිමාලය උස්‌සාගෙන ආවේය. සීතාට වුවමනා කොළ, මුල් ගත් පසු හනුමා හිමාලය තිබුණු තැනට වැටෙන සේ විසිකරද්දී කෑල්ලක්‌ ලංකාවෙහි වැටිණි. රූමස්‌සල හනුමාගේ ඒ වික්‍රමයට දෙස්‌ කියන්නකි". 

ලලිත් චාමින්ද

උපුටා ගැනීම් සහිතයි ....ප්‍රිය මිතුරු මිතුරියනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

සදලතාගේ තොවිල් පිටියට පැන්න මහාසොන් අවතාරය -වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා හෙලි කරයි.....(අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - හොල්මන් කතා. gurukam holman katha -mahasona)

ගොඩකවෙල රංවල පදිංචි හේරත් මුදියන්සේලාගේ වාසනහාමි කට්ටඩි මාමාගේ වයස අවුරැදු එකසිය දහයකි.දැනට ලංකාවේම සිටින වයෝවෘද්දම යකැදුරා වන්නේ ඔහුය දු දරැවන් දහතුන් දෙනෙකුගේ පියෙකු වන කට්ටඩි මාමා‍ සිව් මුනිබුරන් දැක ඇත්තෙකි.දු දරැ මිනිබුරැ සිරිස දෙසිය ඉක්මවන් ජිවිතයේ සැදෑ සමය ගෙවන ඔහු නිරෝගි සුවෙන් ගත කරන අතර තානායම්පල වෙනුවෙන් ම හෙලි කරන සිය අත් දැකිම් මාලාවේ එක් කතාවකි මේ

වසර සිය ගනනකට එපිට සජිවි අත්දැකිම් ඇති ඉතිහාසයක් මතකයේ තබන් සිටින වාසනහාමි කට්ටඩි මාමාගේ යකදුරැ ජිවිතයේ මුහුන පෑව සුවිසේසිත වු අභියෝගයක් ලෙස ගාල්ලේ දොඩම්දුවේ පිටර් අප්පුහාමිගේ නිවසේ තොවිලය තවමත් පොත්ත කන්ද ප්‍රදේශවාසින් සිහිපත් කරයි .

සදලතා සදක්වන් රෑමත්ය .ඇය පිටර් අප්පුහාමිගේ බාලම දියනියයි . වැඩිවියට පැමිනි සදලතා තවත් රෑමත් වුවාය .වරක් බැලුව ඇයගේ රැව සදාමතකයේ රැදෙනවා නොඅනුමානයි .බැල්ම හෙලනා ගමේ තරැනයෝද අපමනයි .පිපුනු රෝස කුසුම හදිසියේම මැලව විරැපව ගියේ කවුරැ හෝ කල කොඩි විනයකිනි .රට වටා දන්නා නොයෙක් යකැදුරන් ගෙන්වා තොවිල් කලද කිසිදු පලක් නොවිය .ඇයට කල කොඩි විනය කපා හෙලිය හැකි ජගතෙකු සොයා ගැනිම ට නොහැකි විය .

“කට්ටඩි උන්දේ තමුන් නැහැ ගැන පාතරට අපිටත් තතු විත්ති ආරංචි වෙලයි ආවේ .අපේ තිබුන සියලුම සබ්බ සකලමනාවම මගේ කෙලිව ගොඩ දාන්න වියදම් කලා දැන් අපිට ඉන්න හිටින්න තැනක් නැති ගානයි .අනේ මගේ කෙලිව ගොඩ දාල දෙන්න කට්ටඩි උන්දෙ ඔහේට බුදු බව අත් වෙනවා “එක්තරා සැදෑවක හේරත් මුදියන්සෙලාගේ වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා හමුවිමට පැමිනි පිටර් අප්පුහාමි සිය දුක් ගැනවිල්ල තැබිය .

“ඔය ඇත්තෝ බොහොම දුර බැහැරක ඉදල මම හොයාගෙන ආව එක ගැන සතුටුයි . මට ඔහේගේ දුක තේරෙනව .හැබැයි උන්නැහැ ඔහෙල ඉන්න පාත රට බොහොම බලගතු මංත්‍ර ශාෂ්ත්‍ර දන්න උදවිය ඉන්නවනෙවැ”

“එහෙමයි කට්ටඩි උන්දේ මුලු දකුනෙම කයට්ටඩි ගෙනත් තොවිල් කලා ඇති වුන සෙතක් නැහැ තිබුන සබ්බ සකලමනාව වියදම් වුනා මගේ කෙලි තවත් වැහැරැනා ඒක විතරයි සිද්ධ වුනේ “ පිටර් අප්පුහාමි ආයචනාත්මක බැල්මක් හෙලිය .

“මට ඔය ඇත්තන්ට පොරොන්දු වෙන්න බැහැ මම සනිප කරල දෙඤඤ කියල .ඒත් ඔහේල මෙච්චර දුරකතර ගෙවාගෙන මාව විස්වාස කරල ආවනේ ඒ නිසා මමත් සුදුසු දිනකදි එඤඤ් “

“බුදු බව අත්වෙනව කට්ටඩි උන්දෙ ඔහේගෙ අනුකම්පාවටම”

ආගන්තුකයන් සුදුසු සංග්‍රහ විද පිටව ගියාට පසුව වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා කල්පනා කලේ ගාලුගමන පිලිබදවයි .රෝගියා පරික්ෂා කර නොකට කුමන අසනිපයක් තිබේදැයි නිශ්චය කල නොහැකිය .

හේරත් මුදියන්සේලාගේ වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා ගාල්ල දොඩම්දුවේ පිටර් අප්පුහාමිගේ නිවසට ගියේ එයින් ටික දිනකට පසුවයි. සිය යකදුරැ අත්තේවාසිකයන් දෙදෙනාද ඒ සදහා රැගෙන ගියේය. දිර්ග කලක් සිය දියනියගේ අසනිපය වෙනුවෙන් සියලුම සේසත අහිමි කරගත් පිටර් අප්පුහාමිගේ පවුලේ උදවියගේ ආර්තික තත්වය හොදින් අවබෝදකරගත් කට්ටඩි මාමා තොවිලයේ අටමගලයේ සිට සියලුම අඩුම කුඩුම වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා අතින්ම දරාගැනිමට හෙතෙම කාරැනික විය.
අසල්වාසින් ඤ්තින් විසාල පිරිසක් තොවිල් ගෙදර වැඩකටයුතු සදහා සිය දායකත්වය ලබා දුන්හ .පිටර් අප්පුහාමි තැනගේ නිවසේ මිදුලේ තොවිලය සදහා සියලුම කටයුතු සුදානම් කර අහවරයි.

කලවිනයෙන් ආතුරයා වු රෑමත් සදලතාගේ වැහැරිම ඔනෑම අයෙකු සංවේගයට පත්වන්නේය. යම් නිවසකට හෝ පුද්ගයකුට යමෙකු කොඩි වින කිරිමේදි යංත්‍ර මංත්‍ර ශාෂ්ත්‍රනු කූලව කලු යකා රිරි යකා මහාසෝනා වැනි සම්මත මිත්‍යා දිෂ්ටි යකෙකු හෝ එම නිවසේම මල ගිය ප්‍රාකාරයකු එසේත් නොමැතිනම් වෙනත් මලගිය ප්‍රාණ කාරයකු හෝ මල ගිය ප්‍රෙරේතයකු උපයෝගි කරගනි.යකදුරා ශාන්ති කර්මය කරද්දි මේ සියල්ලම ගැන හොද අවබෝදයකින් සිටිය යුතුයි.

“යක්කු එලවන මංත්‍ර වලින් පෙරේතයෝ එලවන්න බැහැ ගෙවලයකුන් එයිටත් වඩා දරැනුයි පෙරේතයෝ මංත්‍ර වලට වලංගු නැහැ ප්‍රෙරේතයෝ එලවන්න බොහෝදුරට උපයෝගි කරගන්නෙ පිරිත් සුත්‍ර මිත්‍යා දිස්ටික දරැනු යකුන් පිරිත් වලට වලංගු නොවුනද අවසානයේ බුදු ගුනවලට වලංගු විමට යකුන්ට සිදු වෙනවා අපේ පිරිත් පොතේ ආටානාටිය පිරිතෙත් කියවෙනවනේ බුදුගුන වලට වලංගු නොවන යකුන් වෙනුවෙන් යක්ෂ සමාගමෙන් දෙන දඩුවම් ගැන .‍යක්ෂ දිෂ්ටියක් වැසුන කෙනෙකුට සුදුසු ප්‍රතිකර්මයක් කරනකම් යකදුරා විසින් මුලින් ම ඇප නුලක් දානවා ඇප නුලෙන් කෙරෙන්නේ තාවකාලිකව වර්දනය විම වලක්වා ගැනිම එයිට පස්සේ සුදුසු දිනකදි ඒ සදහා තොවිලය කරනවා යක්ෂ දිෂ්ටියක් වැටුනම මේ ආතුරයාව වලංගු කර ගන්න වෙනවා යකදුරාට ඒ වලංගු කරගෙනම තමයි විස්තරය විමසන්නේ “ වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා කිය .

“ගෙවලයක් බන්දනයේදි මෙයිට වඩා ටිකක් තදයි මොකද ගෙවල යකා ලෙස වැසුන එකා ලේසියෙන් යන්නෙ නැහැ ගෙවල යකා කියන්නේ ඒ නිවසටම හෝ ඉඩමටම අයිතිවාසිකමක් තියන කෙනෙක් නේ ඒ අයිතියත් එක්ක කොහොම පැන්නුවත් යලි එන තත්වය තියනවා ඒ නිසා තමයි ඒ යකුන් අල්ලල බෝතලයකට දැමිම ගහකට තියල ඇණ ගැසිම එහෙමත් කරන්නේ ගෙවල යකාටත් මල පෙරේතය කියලත් සාමාන්‍යයෙන් හදුන්වනවා ඒත් මේ ගෙවල යකා සෑහෙන බොරැ කියනවා ශරිරය අතහැරල යනවා කියල සැම දිවිරිල්ලක්ම දිව්රනවා එහෙම කියල ආයෙත් එනවා “

කෙනෙකු කල කොඩිවිනයකින් හොල්මන් විමකින් තනිකම් දොසකින් හෝ අයිතිවාසිකමකට ආව භුත බලවේගයකින් ආදි මේ කුමන කරැනකින් හෝ දිෂ්ටි මිනිසාට ආරෑඪවන යක්ෂ ප්‍රෙරේත කුම්භාණ්ඩායා එලවා දැමිමේ දැනුම යකැදුරෙකුට තිබිය යුතුයි .

ගාල්ල දොඩම්දුව පිටර් අප්පුහාමිගේ දියනියට යක්ෂයා ආරැඪ වි ඇත්තේ කොඩිවිනයක ප්‍රතිපලයක් ලෙසින් බව වාසනහාමි කට්ටඩි මාමාද අවබෝද කරගෙන හමාරයි .රෑ දෙගොඩහරි ජාමයේ වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා මතුරන මැතිරිල්ලට වැහැරැන සදලතා වියරැවෙන් දගලමින් ලැතවුල් තබයි .

“ඕං දැඩිමුන්ඩ කට්ට ඉරලුම් නාත දේව ඉරලුම් උපුල්වන් ඉරලුම් විෂ්ණු කට්ටු දේවතා මදුරැමාලා දේවතා

අංගම් පිල්ලි සුනියම් ගිනි සැර විෂ්ණු කුලම්බු ඔඩිවා…………..” ඒ යක්ෂයින් වලංගු කරගන්නා දැඩිමුණ්ඩ යක්ෂ ඉනා මන්ත්‍රයයි .මන්ත්‍රය කියමින් කට්ටඩි මාමා අතට ගත්තේ පෙර ජිවන් කර තබාගෙන ඇති පස්ලෝ ත්‍රිශුලයයි .ආතුර සදලතාගේ කෙස්වැටියන් ඇල්ලිය .

“බුද්ධ ධම්ම සංඝ යන ත්‍රිවිධ රත්නයට මේ නර ශරිරයට දිෂ්ඨි ලා සිටින යක්ෂයා වලංගුද?”

“වලංගු නැහැ මට යන්න දිපියෝ …” සදලතාට වැසුන මලයකා කෑ ගැසිය.

“හක් -වලංගු නැහැ ..කට්ටඩි මාමාද සැර විය.

“කකුසද කෝණාගම කාශ්ශප ගෞතම යන සතර බුදු වරැන් වහන්සේලාගේ නමට මේ යක්ෂයා කිකරැද?”

යක්ෂයා නිරැත්තරයි .

“කතාකරපිය බොල මාත් එක්ක සෙල්ලම් බැහැ “ කට්ටඩි මාමා ගෙරවිය . එහෙත් ඇය නිහඩයි.

“ධෛතරාෂ්ඨ විරෑඪ විරැපාක්ෂ වෛශ්‍රවන යන සතරවරම් දෙවිවරැන්ගේ ආඤ්ඤාවෙන් ආනුභාවයෙන් තොප වලංගුද “

ආතුරයා තව දුරටත් නිරැත්තර වුවද කට්ටඩි මාමාගෙන් සමාවක් නැත “තොප සතර වරම් දෙවි වරැන්ටත් වලංගු නැද්ද දෙන්න ද තොප දේව සමාගමට දන්නවනේ දේව සමාගමෙන් දෙන දඩුවම් “

“මම වලංගුයි වලංගුයි “ ආතුරයා හිලෑ වෙද්දි රැස්ව සිටි පරිසද වාසනහාමි මාමා දෙස ගරැ ගාම්බිර මුහුනින් බැල්වේ මෙතෙක් කලක් පැමිනි කිසිදු යකැදුරෙකුට ඇයව වලංගු කරගැනිමට නොහැකි වු බව දන්නා නිසාවෙනි .

“හු කියාහන් එහෙනම් මේ නර ශරිරයට ආරෑඩ වෙලා ඉන්න යක්ෂයා කවුද කියල “

“ මම මහාසෝනාාා මහා සෝනා මුන්දැගෙ බෙල්ලකඩාගෙන යන්නමයි මම ආවේ “

“තොපට එහෙම යන්න දෙන්නේ නැහැ කියාපිය කියාපිය තොපට කවුද ගෙන්නුවේ මේ නර ශරිරයට කියාපිය” කට්ටඩි මාමා තවත් සැරයි.

“”ම‍ට බැහැ මට බැහැ ඒකනම් කියන්න මට ඒක කියන්න වරම් දිල නැහැ මම යන්නම් “

“ඇයි තොපට කියන්න බැරි ඇයි තොපට ඒක කියන්න බැරි”

“මට ඒක කියන්න බැහැ මගේ බෙල්ල කඩාගෙන ගියත් මට ඒකනම් කියන්න බැහැ”

යක්ෂයා ආරෑඩ වුවෙකි මෙලෙස තමාට කොඩි වින කල පුද්ගලයාගේ නම නොකියා සිටින්නේත් විෂේශ හේතුවක් නිසා බව වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා අත්දැකිමෙන්ම දනි .විනකල ඇදුරා හෝ වින කිරිමට කටයුතු පුද්ගලයා නිවසටම සමිපයකුනම් සතරවරම් දෙවිවරැන්ගේ අණට වලංගු වුන යක්ෂයා ඒ වග ප්‍රසිද්ධියේ කියන්නේ නැත .කල විනයේ සුල මුල හොදින් අසා ගත් වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා දැන් සුදානම් වන්නේ යක්ෂයා පන්නා කොඩි විනය කැපිමටයි.

“ඕං දල රිරි පුඨං දිෂ්ටිගං කැපගං බිල්ලගං එලාගං අදත් මා මතුරන්නේ දල රිරි යකුට මරැ තෝංගු කැපකල දිෂ්ටියයි තින්දුවයි මා අත වරද නැත මගේ ගුරැවරැන් අත වරද නැත මාගේ අඹු දරැවන් අත වරද නැත කල වුන් බලා පල පල තෝස්වහ…” වාසනහාමි කට්ටඩි මාමාගේ මහාසෝන් අලගුව නම් මංත්‍රයෙන් පුහුල් ගෙඩිය මතුරද්දි පරිසරයේ සිදුවුන අමනුස පෙරලියට වාසනහාමි මාමාද තැති ගත්හ .

ඈත කැලෑව දෙසින් ඇසෙන උලමුන්ගේ බියකරැ නාදය ඇසෙන්නේ මේ ලගින්මෙනි. අමනුෂ්‍යන් රැසක් වියරැවෙන් දත්කුරැ හපනවාත් සිංහල උලු සෙවිලිකල වහලයට ගල් බොරලු හලනවාත් ඇසෙන්නේ කට්ටඩි මාමාටම පමනි.

වාසනහාමි මාමාට කොතනකින් හෝ වැරදි ඇතැයි හොදින් තේරැම් ගියේය. කල් වේලා ඇතුව ආරක්ෂාවල් යොදවා තිබුනද ඒවා අභිබවා අමනුෂ හඩ ඇසෙන්නේ එම නිසාවෙනි .තවත් මොහොතක් අමනුශ්‍ය හඩට කන් දුන් වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා මහාසෝන අලගුව කිම මදකට නතරකර ගිණි විලම්බු සිදුර නම් එයිටටත් එහා මහා බලගතු මංත්‍රය මහා හඩින් තොල ගෑවේ පුහුල එයින් කැපිමටයි.

“ඕං නමෝ ලමයි දස දහසක් ජාතක කල යමපලු දේවතාවා ගෙන්වා යම කඩුව අතට දි වින කල ඇදුරාගේ

පපුවට ඇණ ලේ රිරි උරා බි හෙමන් දන්ඩ යන්ඩ ඇරි ආඤ්ඤ්වෙන් ආනුභාවයෙන් වින කල ඇදුරාගේ වින කිරිමට අන කල එකාගේ කටින් ලේ දමා නාසින් දුම් දමා දෙකන් පැලි ඇස් පිපිරි බඩවැල් සත්පොල්ලකට පිපිරි අක්මා කැවුතු ලේ රිරි කැප ගණ්ඩ වරන් දෙන්ඩ පලයන් තොක්වහ…”

සිදුවුයේ මෙතෙක් නොවුන මහා විපර්යාසයකි. ඇසපිය හෙලන නිමේශයෙන් වහලේ මුදුනේ සිට මිදුල මැද තිබු පිදේනි තටුවට පැන අතුරැ දහන් වුයේ දැවැත්ත වලස් තඩියෙකි. ඒ මහාසෝනා බව වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා හොදින්ම දැන ගත්හ.

හදිසියේම පැන අතුරැදහම් වු මහාසෝන් අවතාරයේ නියපොතු වැදි වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා අත තිබු අලු පුහුලින් ලේ ගලන්න විය .තින්දුව කැපිමට කවුරැ හෝ ඉඩ අහුරන බව කට්ටඩි තැනට හොදින් අවබෝද වි හමාරයි. භුත බලවේගයන්ගේ අඩිකෝඩහඩ තවත් තිව්‍රර වෙමින් වාසනහාමි කට්ටඩි මාමාට ඇසෙන්න විය . නිවැසියෝ හා ගම්වාසිහු භිතිය කුතුහලය පිරැණු සම්මිශ්‍රණාත්මක හැගිමකින් බලා සිටියි .

සදවතිට කොඩිවින කල ඇදුරා හෝ එයට අනුබල දුන් එකෙකු මේ අසලම සිටින බව කට්ටඩි තෙමේට හොදින් වැටහෙයි .තින්දුව කැපිමේ මග අසුරන්නේ ඔහු විසිනි. වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා‍ කෝපයෙන් දත්මිටි හැපිය. පිරිස දෙස තියුණු බැල්මක් හෙලිය.

“මම උඩරට උඩහහේනේ කට්ටඩි පරපුරේ එකෙක් කියල හැමෝම දන්නව ඇති .ඒත් බොලලා පාට රට එවුන් අපේ මංත්‍ර ශාෂ්ත්‍ර පැවැත එන්නේ ගුරැකුල දෙකකින් මේ ගෙදරට විනය කරල තියෙන්නේ බොලාලගේ පාත රැටියෙක්මයි .උඩරට අපි ඇවිත් ඒක කපා හෙලන්න උත්සහ කලාට වැඩක් යවන්නේ නැහැ .පාත රැටියෙක්ම ගෙනල්ල මේ විනය කපවා ගනින් ආයෙත් මම මේ පැත්ත පලාතෙවත් එන්නේ නැහැ.” හේරත් මුදියන්සේලාගේ වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා පිදේනි තටුවටත් පයින් ගැසිය. කැකුන තෙල් පන්දම අතට ගෙන සිය අත්තේවාසිකයන් සමග මහා රාත්‍රියේම ගම්පලාත බලා පිටත් වුහ.

තොවිලය සදහා සියලු වියදම් දැරැවේ කට්ටඩි මාමාගේම වියදමින් නිසා අමුතු පාඩුවක් ඇති නොවුනද ඔවුන් තුල තිබු සියලුම බලාපොරොත්තු වියකිනි.තොවිලය නැරඹිමට හා උදව්වට පැමිනි ගම්වාසින්ද සිය ගෙවල් දොරවල් බලා පිටත් වුයේ නොයේකුත් කතා කියමිනි.නිවැසියෝද කඩ වු බලාපොරොත්තු සමග දොර ජනෙල් වසා ගෙට ඇතුලු වුහ.

මහා කෑලෑව මැදින් පාලු අඩිපාරේ බොහෝ දුරක් එනතුරැ වාසනහාමි කට්ටඩි මාමාගෙන් මුවින් වචනයකුදු පිට නොවිනි; මෙවැනි පරාජයක් මින් පෙර වි නොමැති බව අත්තේවාසිකයන්ද හොදින් දනි;

“කොල්ලනේ අපේ උඩහහේන කට්ටඩියෝ කවදාවත් පරාජය බාරගත්තේ නැහැ එතන කඩා වැදුන මහාසෝන් අවතාරය මට තිබුන අහුනු සැනින් විනාශ කරල දාන්න එහෙම වුනානනම් එතන හිටිය අනිත් ඇවුන්ටත් තොවිල් නටන්න වෙනවා -විනය කල අසමජ්ජාතියත් එතන ඉදල තියනවා ඒකයි එහෙම වුනේ ඒකුන්ගේ හත්මුතු පරපරපුරම නැති වෙන්න මට තින්දු කපන්න ඇහැකි වුනත් තොපි දන්නවනේ අපේ පරම්පරාවේ මංත්‍ර වලින් කවදාවත් කාටවත් ජිවිත හානියක් නොකරන බව .මම එතනින් පසු බැස්සේ පාත රට මංත්‍ර එක්ක හැප්පෙන්න බැරි නිසා නොවෙයි කියල බොලලා තේරැම් ගනින් මිනි වලේ යක්කු දපනය කරන මට ඒක ඒ හැටි කජ්ජක් නොවෙයි .මම තින්දුව කපද්දි පිට එවුන් එතනින් අයින් කරන් ඕනි නිසයි තොපිවත් අරගෙන මම එතනින් තොලංචි වුනේ” වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා මෙලෙස හඩ අවදි කලේ ටික දුරක් ආවාට පසුවයි .

එහෙමයි මාමේ ඒ කියන්නේ ආයෙත් වංගියක් අපිට මේ අඩිස්සරයට එන්න වෙයිද “ අත්තේවාසිකයකු විමසිය .“ආයෙත් දොහක් අපට මේකේ බඩ ගාන්න බැහැ බොල අපි ආව කාරිය මේ ගමන්ම කම්මුතු කොරලයි යන්නේ තාම කුකුල ඇඩලුවෙත් නැහැ හිටපු එවුන් දැන් ගෙවල් වලට ගිහින් ඇති .දැන් යම දෙවියන්ගේ හෝරාව වරෙව් ආපිට යන්න”

බලාපොරොත්තු වු පරිදිම තොවිල් නිවසට පැමින සිටි සියලුම දෙනා පිටව ගොසින් තිබිනි. නිවැසියන්ගේ කඩවුන බලාපොරොත්තුව යලි පිපිදිනි.

“බොලාල බොහෝ දුර කතරක් ගෙවාගෙන ඇවිත් මා ගැන බලාපොරොත්තුවෙන් තමයි වැඩේ බාර දුන්නේ එහෙව් එකේ බොලාලට පිහිට නොවි ආපසු යාම මගේ සිරිත නොවෙයි. ඉතිරි රාජකාරි සියල්ලම කරන්න තියෙන්නේ ගේ ඇතුලෙමයි. බොලාලත් කෑ කොස්සන් නොගහා දොරජනෙල් වහල මා කොරන කාරියට උදව් වෙයල්ල මේ කෙල්ලව ගොඩ ගන්න ඕනිනම් අදින් පස්සේ බොලා‍ලට ආයෙත් කරදර එන එකක් නැහැ බොලාලට වින කල එකාත් හෙට වෙනකොට පෙන්නුම් කරාවි .කිසිම දෙයක් නොවුන ගානට බොලාලත් හොදින් හිටහල්ලකෝ”

වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා නිවසේ මැද ශාලේ යලි අඩුම කුඩුම සැකසිය . උඩුකය නිරැවත් කට්ටඩි තැන අහුගෙඩියක් අතට ගනිමින් ශාලය මැද දිග හැරිනි. කොඩිවිනය කල යම් කෙනෙක් සිටිනම් ඔහු මේ අනපේක්ෂිත වේලාවේ පිටර් අප්පුහාමිගේ නිවසේ වන කටයුතු පිලිබදව අවදානයෙන් නොමැති නිසා පෙර තිබු අමනුෂ්‍ය හඩවල් දැන් නැත. ජිවන් කල අහු ගෙඩිය දැන් ඇත්තේ කට්ටඩි මාමාගේ පපුව මතයි අණකල විගසම දැවැන්ත කඩුවකින් අහුගෙඩිය කැපිමටයි නිවෙස් හිමි පිටර් අප්පුහාමි සුදානම් වි ඇත්තේ . දැන් ජිවන් වන්නේ අති භ්‍යානකම මංත්‍රයකි.

“ඕං කල්ලු කාවේරි බිලිධාරි ඔඩ්ඩි වරක්කාලි තින්දු වින සෙල්ලුම් ඔඩ්ඩි රාක්ෂ මහේෂ්වර ඊශ්වර ඉඑලුම් හැරි හැරි තෝංගු විනකල ඇදුරා වෙතට හැරි හැරි යැව් යැව් තින්දු බලාගං කල්ලුං කොඩිවින කදිර රාමායනේ වල්ලි අම්මා ඉරලුම් අග්නි ඉරලුම් කඩ්ඩි ඉල්ලි දිෂ්ටි වැටුන විනකල ඇදුරාගේ වින කිරිමට සැලකල එකාගේ හත්මුතු පරපුර බලා යන්නට හත්තිලව්වේ මහාසෝන් රාක්ෂ දේවතාවෝ තොපට කැපයි කැපැයි විනකල ඇදුරා වින කරන්න කි එකා බලා ආපිට හැරි දිෂ්ටි දිෂ්ටි තෝස්වහ…. හත්තිලව්වේ…..”

කට්ටඩි තැනගේ මංත්‍රය අහවර වනවාත් සමගම නිවෙස් හිමියාගේ දැවැන්ත කඩු තලය වේගවත්ව ඇවිත් කට්ටඩියාගේ පපුව උඩ තිබු අහු ගෙඩිය දෙපලු කලේ මුලු පරිසරයම හෙල්ලුම් කාවමිනි .එකි ක්ෂණයෙන්ම අසල්වාසි නිවැසකින් ඇසුන භයානක මරලතෝනිය ගම්මානය සිසාරා රැව් පිලිරැව් දුන්හ

තින්දුව හොදින්ම කැපි අහවර වි ඇති බව තේරැම් ගැනිමට අමුතු මොලයක් ඇවැසි නොවිය .ඉන්ඉක්බිති සදලතා ටත් නිවැසියන්ටත් හොදින් ආරක්ෂාවල් යෙදුවේ යලි කිසිදු කලක අනවින හදිහුනියම් නොවැදිමටයි .පිටර් අප්පුහාමිගේ දෝනිඇන්දැට කොඩි විනය කර තිබුනේ අප්පුහාමිගේම සහෝදරයෙකි .ඒ දේපලක් සම්බන්දව ඇතිවුන ආරෝවකට මේ පවුලෙන් පලි ගැනිම සදහායි .සියලුම3 කාර්්‍යන් මැනවින් අවසන් කල වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා ඉර උදාවට පෙරම සිය අත්තේවාසිකයන් සමග ඒ ගම් පියසින් පිටත් විය .

“මම මුලින් කිව වගේම අපේ යංත්‍ර මංත්‍ර වලින් කිසිම නරක වැඩක් කරල නැහැ කොඩිවිනයක් ආපිට කපද්දි වින කල ඇදුරාගේ වින කිරිමට හවුල් වුන අයගේ පිටින් යන්න කපන්න වෙනවා ඒත් ඒ අයටවත්

කිසිම ජිවිත හානියක් නොවන විදිහටයි එහෙම කරන්නේ මොකද පිං පව් කියන දෙය මම හොදින්ම දන්නවා .” වාසනහාමි කට්ටඩි මාමා පැවැසිය .

(පිංතුර හා සටහන-චාමින්ද දිසානායක )

උපුටා ගැනීම් සහිතයි ....ප්‍රිය මිතුරු මිතුරියනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya