Monday, September 25, 2017

දඹදෙණි රාජධානිය සොයා ගිය ගමනක්...(1) (අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - ශාස්ත්‍රීය ළිපි dambadeniya)

පාණ්ඩ්‍යය දේශයෙන් පැමිණි පරාක්‍රම පාණ්ඩ්‍යය කුමරු පොලොන්නරු රාජධානියේ රජු බවට පත්ව සිව් වසරක් ගෙවී ගොස් තිබිණි. ඔහු පරදේශක්කාරයෙක් වුවත් ලංකාවේ සිංහලයන්ටත් බෞද්ධයාටවත් හානියක් පීඩාවක් කළේ නැත. කලින් රජකළ ලීලාවතී රැජිණ සේම රටවැසියන්ට ආදරයෙන් පාලනය ගෙන ගියේය.
 සොළී දේශයෙන් හමුදාවක් ලංකා රාජ්‍යයට ඇතුළු වෙලා.
ඔත්තුකරුවකු රජවාසලට පැමිණ පරාක්‍රම පාණ්ඩ්‍ය කුමරු හමුවේ දණ බිම ඇන සැලකර සිටියේය. ලංකා රාජ්‍යයට පරදේශක්කාරයෙක් ඇතුළුවෙලා... එසේනම් ඒ කුමන දේශයෙන්ද?
කුමරු විචාළේය.
 ඒ මොහොතෙහිම තම ඇමැති මණ්ඩලය රැස්කර වූ කුමරු ලංකා රාජධානියට ඇතුළු වු සතුරන් පිළිබඳව සොයා බලන්නට අණකළේය. එසේම ඔවුන්ට එරෙහිව සටන් කරන්නට සේනාවලට නියෝග කළේය.
එහෙත් එය ලෙහෙසි පහසු කටයුත්තක් වූයේ නැත.
“දේවයන් වහන්ස විසිහතරදාහක මැර පිරිසක් සමඟ අපේ රාජ්‍යයට ඇතුළු වී සිටින්නේ කාලිංග දේශයේ මාඝ නම් පුද්ගලයෙක්. ඔහු ඉතාම කෲර ලෙස සිංහලයන්ට පහර දෙන බවත් ඔවුන්ගේ ගෙවල් දොරවල් ගිනි තබන බවත් දේපළ සහ වස්තුව කොල්ල කන බවත් දැනගැනීමට ලැබුණි. එපමණක් නොවෙයි ඔවුන් වෙහෙර විහාර දේවාල පිරිවෙන් වැනි සියලු ආගමික ස්ථානත් විනාශ කරන බව සැලයි. හාමුදුරුවරුන්ගේ සිවුරු ගලවන බවත් ස්ත්‍රීන් දූෂණය කරන බවත් සැලයි.”
සතුරු හමුදාවේ තොරතුරු සොයාගත් ආරක්ෂක ඇමැතිවරයා පරාක්‍රම පාණ්ඩ්‍ය කුමරුන්ට ප්‍රකාශ කළේය.
“කිමෙක්ද? කාලිංගයේ මාඝ...?”
පරාක්‍රම පාණ්ඩ්‍ය කුමරු විමසුවේය.
“මහා විනාශයක්. මේ විනාශයෙන් ගැලවෙන්නට මඟක් නැද්ද ඇමැති?”
“දේවයන්වහන්ස ඒ සඳහා අපේ හමුදා ශක්තිමත් නෑ. එසේම අපේ හමුදාවලට එවැනි කෲරකම් කරන්නටත් බැහැ. පැමිණ සිටින්නේ භිල්ල ගෝත්‍රිකයින්. ඔවුන් තිරිසනුන්ටත් වඩා දරුණුයි.  දැනටමත් අපේ වැසියන් බිල්ලන් ඇවිත් කියමින් පණ බයෙන් පලා යනවා.” 
“එසේද. එසේනම් ඔවුන් මේ අගනුවරත් ආක්‍රමණය කරන්නට ඉඩ තිබෙනවා.”
නැහැ දේවයන් වහන්ස, එය එතරම්ම ලෙහෙසි වන්නේ නෑ. මේ වන විටත් දහසකට ආසන්න හේවායන් පිරිසක් අගනුවර වටා රැකවල්ලා සිටිනවා.
“ඇමැති එතකොට දළදා වහන්සේ?”
“දේවයන්වහන්ස, අපේ වාචිස්සර නාහිමිපාණන් දළදා වහන්සේ දිවිහිමියෙන් රැකගනු ඇති බව මට විශ්වාසයි.”
 “නමුත් ඒ ගැන සොයා බැලීම ඔබේ වගකීමක් ඇමැති...”
“එසේය.”
“වහාම ගොස් නාහිමියන් මුණගැසී දළදා හිමියන් දිවිහිමියෙන් රැකගන්නා ලෙස මතක් කර සිටින්න.”
“එහෙමයි දේවයන් වහන්ස. මා මේ දැන්ම පිටත්වෙනවා.”
“හ්ම්”
පරාක්‍රම පාණ්ඩ්‍ය කුමරු සැනසුම් සුසුමක් හෙළුවේය.
ඒ වන විටත් ගම් නියම් ගම් නගර රාශියක්ම විනාශ වෙමින් තිබිණි. ගම්මාන එහෙම පිටින්ම ගිනිජාලා බවට පත්ව තිබිණි. වෙහෙර විහාර අහිමි වූ හාමුදුරුවරු, ගෙවල් දොරවල් අහිමි වූ ප්‍රභූවරු පතිවත කැලල් වූ කාන්තාවෝ අගනුවර කරා පලා යමින් සිටියහ.
ගතවූයේ දින කිහිපයක් පමණකි. කාලිංග මාඝ ප්‍රමුඛ බිල්ලෝ පොලොන්නරු රාජධානියේ අගනුවරට කඩා වැදුනහ. මාළිගය වටකළ බිල්ලෝ පළමුවෙන්ම කළේ පරාක්‍රම පාණ්ඩ්‍ය කුමරු අල්ලා ගැනීමය. ඔහුගේ දෙඇස් කෲර ලෙස උගුල්ලා දැමූ කාලිංග මාඝ, කුමරුගේ බිසව සහ අන්තඃපුර බිසෝවරු මාලිගා අංගණයට කැඳවීය. ඔවුන්ගේ කර බැඳි සියලු ආභරණ ගලවා ගත්තේය. ඔවුන්ගේ වස්ත්‍ර ඉවත්කර දූෂණය කළහ. දෙඇස් ගැල වූ කුමාරයාට තව තවත් වධ බන්ධන පමුණුවා ඔහු මරා දමා මාළිගයේ සියලු වස්තු කොල්ල කෑවේය. අනතුරුව එම මැදුරෙහි පදිංචි වූ කාලිංග මාඝ පොලොන්නරු රාජධානියේ අභිනව රජු ලෙස දිවුරුම් දී කටයුතු ආරම්භ කළේය.
අගනුවර වු සියලු විහාරාරාම විනාශ කිරීමට තම මැර හමුදාවන්ට නියෝග කළ රජු හාමුදුරුවරුන්ගේ සිවුරු ගලවා අගනුවරින් පලවා හැරියෝය.
මේ පුවත් උණුසුම් ලෙසින් රාජධානිය පුරා පැතිර යද්දී ධර්මග්‍රන්ථ සහ ධාතුන් වහන්සේලා රහසේ සඟවාගත් භික්ෂූහු යාබද මලය රටට හා රුහුණු රටට පලා යන්නට පටන්ගත්හ.
මේ වන විට පොලොන්නරු රාජධානියට කප්පම් ගෙවමින් ප්‍රාදේශීය පාලන කටයුතු කළ කුමාරවරු සිවු දෙනෙක් ලංකාවේ සිටියෝය. සුබ සෙනෙවියා සුබ පර්වතයෙහි බළකොටුවක් ඉදිකරගෙන වාසය කළේය. එය වත්මන යාපහුව ලෙස හැඳින්වෙයි.
රුහුණු රටේ ගෝවින්ද හෙල මත තවත් බළකොටුවක් තනාගත් බුවනෙකබාහු නම් මාපා රුහුණු රට පාලනය කළේය. සංඛ නම් තවත් සෙනෙවියෙක් මිණිපේ, ගංදෙණු පව්වේ වාසය කළ අතර මලය රටේ පාලන කටයුතු කරගෙන ගියේ විජයබාහු නම් කුමාරයෙකි. ඔහු වාසය කළේ දඹදෙණි පව්වේය. සුබ සහ සංඛ සෙනෙවිරු ද බුවෙනකබාහු මාපාවරයකු ද වූ අතර ඔවුනට රාජකීය උරුමයක්වත් රාජකීය රුධිරයවත් තිබුණේ නැත. එහෙත් විජයබාහු සංඝබෝධි රජ පරපුරෙන් පැවත ආ රාජකීය රුධිරය සහිත වූවෙකි. මේ නිසා මේ අවස්ථාවේ රාජධානියක් පිහිටුවීමට තරම් ශක්තියක් තිබුණේ ඔහුට පමණකි. ඇරත් වයසින් ද වැඩිමහලු වූ ඔහුට අනෙක් සෙනෙවිවරුන් අවනත කරගැනීමේ හැකියාවක් ද තිබිණි.
පොලොන්නරුවෙන් පලා ආ භික්ෂූහු ද විජයබාහු කුමරු හමුවී පොලොන්නරුවෙහි සිදුවන විනාශකාරී ක්‍රියා ගැන කරුණු කීහ. කෙසේ හෝ කාලිංග මාඝ පලවා හැර රට යළිත් එක්සේසත් කළ යුතු බවත් බෞද්ධ උරුමයන් යළි නගාසිටුවිය යුතු බවත් කීහ. ඒ සඳහා අවශ්‍ය ශක්තිය හා දිරිගැන්වීම නොඅඩුව දෙන බවට ද පොරොන්දු වූහ.
එහෙත් කාලිංග මාඝ සිටියේ වියරුවූවෙකු ලෙසිනි. ඔහුගේ ඔත්තු සේවාවන් ද ප්‍රබල විය. ඔහුට රහසේ තවත් රාජධානියක් ඉදිකිරීම කළ නොහැකි කරුණක් විය. එම නිසා රාජකීය ලේ සහිත වූ විජයබාහුට වඩාත් පරෙස්සම් වීමට සිදුවිය. ඔහු බොහෝ විට සිටියේ වනදුර්ග සහ ගිරිදුර්ගවල සැඟවගෙනය. එසේ සැඟවී සැඟවී සේනා සංවිධානය කිරීම මෙන්ම ප්‍රාදේශීය නායකයන් තමා වෙත අවනත කරගැනීම පොලොන්නරු රාජධානියේ තොරතුරු ලබා ගැනීම සේනා සංවිධානය මෙන්ම අවි ආයුධ නිෂ්පාදනය කිරීම වැනි දහසකුත් එකක් දේ කළ යුතු විය.
හැබැයි ඔය අතරේ ඔහු දඹදෙණි පර්වතය මුදුනේ මාළිගයක්ද රහසේ ඉදිකරන්නට පටන් ගත්තේය.
කාලිංග මාඝගේ කුරිරු පාලනය මේ වන විට පොළොන්නරු රාජධානිය සහමුලින්ම උඩුයටිකුරු කරමින් තිබිණි. එතෙක් කලක් කුලීනයන් ලෙස සැලකුණු උදවියට කුලහීනයන් සමඟ විවාහවන්නට බල කෙරිණි.
 කුල කාන්තාවන් “බිල්ලන්ගේ” බිරින්දන් බවට ද වහලියන් බවට ද පත්කර තිබිණි. පන්සල්වල තිබූ අගනා ධර්ම ග්‍රන්ථ සාහිත්‍ය ග්‍රන්ථ තොග පිටින් ගිනි දෙවියන්ට බිලිකර තිබිණි. මේ අවැඩ ඉවසන්නට  බැරිම තැන පොලොන්නරුවේ වැඩ විසූ හාමුදුරුවරු පඬි රටට පලාගොස් තිබිණි.
පඬි රට නැත්නම් පාණ්ඩ්‍ය දේශයේ බුදු දහමට මෙන්ම හාමුදුරුවරුනට ද ගෞරව කෙරුණෙන් අපේ හාමුදුරුවරුන්ට වෙන යන්නට තැනක් තිබුණේ නැත. සමහරු රුහුණටත් මලය රටටත් පලාගිය නමුත් ඊට වඩා ආරක්ෂාවක් පඬි රටෙහි තිබිණි.
මහා කාලකණ්ණි යුගයක් මුළු ලංකාවටම උදා වී තිබිණි. ලාංකිකයන්ගේ මුදුන් මල්කඩ වූ රුවන්මැලි සෑය විනාශ කළ පුවත මායා රටේ විජයබාහු කුමරුට දැන ගැනීමට ලැබුණු විට ඔහුගේ ලේ ධාතුව උණුසුම් විය. තවදුරටත් හැංගි හැංගී බලා සිටිය නොහැකි බව තීරණය කළ විජයබාහු හැකි ඉක්මනින් රාජ්‍යයක් පිහිටුවීමට ඉටා ගත්තේය.
එහෙත් ඒ වෙනුවෙන් කාලිංග මාඝගේ ආක්‍රමණයෙන් වසර දාහතක්ම ගතවන තුරු බලා සිටින්නට විජයබාහුට සිදුව තිබිණි.
අවසානයේදී එනම් වර්ෂ එක්දහස් දෙසිය තිස් දෙකේදී දඹදෙණිය රාජධානිය ප්‍රකාශයට පත්කළ විජයබාහු කුමරු තුන්වැනි විජයබාහු නමින් කිරුළ පැලඳුවේය.
ඒ අනුව දඹදෙණිය රාජධානියේ රජ මැදුර දඹදෙණි ගල මත ඉදිකෙරුණි.
නමුත් සිංහලේ උතුම් සම්ප්‍රදාය වූයේ කිසියම් පුද්ගලයකුට රාජ්‍යයට උරුමකම් කිවිය හැක්කේ දළදා වහන්සේට හා පාත්‍රා ධාතුන් වහන්සේට උරුමකම් කීමෙන් පමණකි. එහෙත් මේ වන විට දළදා වහන්සේ වැඩසිටින්නේ කොහේදැයි යන්න අවිනිශ්චිත විය. පොළොන්නරුවේ හැටදාගේ නොහොත් දළදා මැදුරෙහි තැන්පත් කර තිබූ දළදා වහන්සේ කාලිංග මාඝ ආක්‍රමණය සිදුවෙද්දී භාරකාර හිමිවරුන් විසින් ආරක්ෂිත ස්ථානයකට රැගෙන යන්නට ඇත.
එහෙත් ඒ තොරතුරු ඇත්තේ අතිශය රහසිගතවය. පොලොන්නරුවේ දළදාව භාරව සිටි වාචිස්සර තෙරුන් සහ උන්වහන්සේගේ ශිෂ්‍ය පරම්පරාව පමණක් මේ රහස පිළිබඳව දැන සිටිනු ඇත. එසේ නම් පළමුව කළ යුත්තේ වාචිස්සර තෙරුන් වහන්සේ සොයා ගැනීමය. උන්වහන්සේ ලංකාවේ වැඩවෙසෙත් ද නොඑසේ නම් පාණ්ඩ්‍ය දේශයේ වැඩවෙසෙත් ද යන්න කවුරුවත් දන්නේ නැත. විජයබාහු රජු පොලොන්නරු රාජධානියට රහසේ දූතයන් පිටත්කර එහි දුෂ්කර ලෙස වාසය කරන භික්ෂුන් වෙතොත් දඹදෙණි රාජධානියට වැඩම කරන්නැයි ඉල්ලීමක් කළේය. එසේ පැමිණෙන භික්ෂූන්ට අලුතින් වෙහෙර විහාර ඉදිකර දී සිව් පසයෙන් සංග්‍රහ කරන්නට කටයුතු සූදානම් කළේය. එසේම පඬි රටෙහි සිංහල බෞද්ධ භික්ෂුන් රැසක් වැඩවෙසෙන බව දැන එරටට ද දූතයන් පිටත් කළෝය. කෙසේ හෝ සියලු හිමිවරුන් දඹදෙණි රාජධානියට වැඩම කරවාගෙන අනතුරට පත්වූ බුදුසසුන යළි නඟා සිටුවීමටත් අවසානයේ කාලිංග මාඝ පලවා හැර රට එකසේසත් කිරීමටත් විජයබාහු රජු උත්සාහ ගත්තේය.
විජයබාහු රජුගේ උත්සාහය සාර්ථක වන ලකුණු පහළ කරමින් භික්ෂූහු නම දෙනම බැගින් දඹදෙණිය රාජධානියට වැඩම කළහ. මේ හිමිවරු විජයබාහු රජු සම්මුඛව පොලොන්නරුවට හා අනුරාධපුරයට කර තිබෙන විනාශය ගැන කරුණු කීහ. බුදු සසුනට කර ඇති මේ විනාශය වහාම නතර කරන්නටත් විනාශ කළ සිද්ධස්ථාන යළි පිළිසකර කර බුදු සසුන සහ බුදු දහම නගා සිටුවන්නටත් උත්සාහ කරන ලෙස සියලු හිමිවරු ඉල්ලා සිටියහ. විජයබාහු රජුට අවශ්‍යව තිබුණේ ද එයමය.
මේ සඳහා දළදා වහන්සේ හා පාත්‍රා ධාතුව වැඩ සිටින තැනකින් තමාගේ රාජධානියට වැඩම කළ යුතු බව රජු අවධාරණය කළේය.
 “අප දළදා වහන්සේ හා පාත්‍රා ධාතුන් වහන්සේ වැඩ සිටින තැන කෙසේ හෝ අනාවරණය කරගන්නම්.”
එවිට භික්ෂූහු රජුට පොරොන්දු වූහ.
රජතුමා අලුතින් පන්සල් ගොඩනගන්නට පටන් ගත්තේය. එසේම ඒ වන විටත් විනාශ මුඛයට ගොස් තිබූ කැලණි විහාරයේ ප්‍රතිසංස්කරණ කටයුතු ආරම්භ කළේය.
ඒ හැරුණු විට නටබුන් බවට පත්ව තිබූ බොහෝ වෙහෙර විහාර නැවත පිළිසකර කිරීමට ද කටයුතු යෙදුවේය.
පඬි රටට රහසේ වැඩමකර සිටි තෙර නමක් දඹදෙණියට  පැමිණ රජ ඉදිරිපිට පෙනී සිටියේ ඔය අතරතුරය.
රජු වහා හිමියන්ගේ දෙපා නැමද සිව් පසයෙන් සංග්‍රහ කළේය.
ඔබ වහන්සේ?
රජතුමා ගෞරව සම්ප්‍රයුක්තව විමසුවේය.
රජතුමනි, මම වසර ගණනාවක් තිස්සේ පාණ්ඩ්‍ය දේශයේ වැඩ සිටින්නේ. ඔබගේ ආරාධනය අනුවයි මේ රාජධානියට වැඩම කළේ.
 බොහෝම ස්තූතියි. මගේ ව්‍යායාමය දඹදෙණිය රාජධානියක් ලෙස ගොඩ නැංවීමෙන් අනතුරුව කාලිංග මාඝගෙන් පොලොන්නරු රාජධානිය බේරාගැනීමයි. නමුත් ඒ සඳහා මට ඇති ලොකුම ගැටලුව දළදා වහන්සේ සහ පාත්‍රා ධාතුන් වහන්සේ මගේ රාජධානියට වැඩම කරවීමට නොහැකි වීමයි.
“රජතුමනි, කාලිංග මාඝ බිල්ලන් සමඟ පැමිණ පොලොන්නරුව විනාශ කරන විට හැටදාගෙයි දළදා වහන්සේ හා පාත්‍රා ධාතුන් වහන්සේ බාරව සිටියේ මමයි.” 
හාමුදුරුවෝ කීහ.
රජතුමා නැවත වතාවක් තෙරුන් වහන්සේගේ දෙපා නැමද එකත්පස් වූයේය.
නාහිමියනි ඉතින් දළදා වහන්සේ රැකගන්නට ඔබ වහන්සේට හැකි වුණාද?
තෙරුන් වහන්සේගේ මුවඟ රැඳුණේ ආඩම්බර සහගත හසරැල්ලකි.
 නාහිමියනි මේ වන විට දළදා වහන්සේ සහ පාත්‍රා ධාතුන් වහන්සේ වැඩ වාසය කරන්නේ කොහිද යන්න ඔබවහන්සේ දන්නවාද?
“ඔව්.”
“කොතනකද නාහිමියනි.?”
“ඉතාම ආරක්ෂිතව කොත්මලේ ප්‍රදේශයේ රහසිගත ස්ථානයක.”
“දළදා වහන්සේ සහ පාත්‍රා ධාතුව වැඩම කරවා පෙර පරිදිම පුද පූජා කිරීමට මට අවශ්‍යයි.
“එසේනම් ඒ සඳහා සුදුසු තැනක දළදා මැදුරක් ඉදිකරන්න රජතුමනි. ඉනික්බිතිව අපි ඒ මැදුරට දළදා වහන්සේ වැඩම කරවමු.”
වාචිස්සර තෙරුන්ගේ ප්‍රකාශයෙන් උදම් වූ රජු ඒ මොහෙතේම මහ ඇමැති කැඳවා දළදා මැදුර ඉදිකිරීමේ කටයුතු ඇරඹීමට නියෝග කළේය.
“දේවයන්වහන්ස, ඒ කෙබඳු තැනකද?”
මහ ඇමැති විමසුවේය.
 මේ රාජ්‍යය තවමත් තිබෙන්නේ අනතුරේ. කොයි මොහොතක හෝ සතුරු තර්ජනයක් එල්ල වීමටත් බැරි නැහැ. ඒනිසා දළදා මැදුර ඉදිකළ යුත්තේ ආරක්ෂිත ස්ථානයකයි මහ ඇමැති.
එහෙමයි.
අතීතයේදී මා වන දුර්ග සහ ගිරි දුර්ග රැසක සැඟවී සිටියා. මා යෝජනා කරන්නේ බිල්ල (බෙලිගල) පර්වතය වඩා සුදුසු බවයි.
එතැනට දෙවියන්ට මිස මිනිසුන්ට පහසුවෙන් ළඟා වන්නට බැහැ. ඒ නිසා දඹදෙණිය සතුරන් ආක්‍රමණය කළත් දළදා වහන්සේට සහ පාත්‍රා ධාතුවට හානියක් අනතුරක් වන්නට ඉඩක් නැහැ.”
බිල්ල පර්වතය තිබෙන්නේ ඒ තරම්ම දුෂ්කර තැනක. ආරක්ෂිත තැනක. 
රජු පැවසුවේය.
ලබන සතියට..........
ශාන්ත කුමාර විතාන
උපුටා ගැනීම් සහිතයි .... දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

Saturday, September 23, 2017

දළද‌ා හාමුදුරැවන්ගෙන් ප්‍රාතිහාර්යයක්..... (අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - haskam)

දඹදෙණි රාජධානිය ෙසායා ගිය ගමනක් - 2
බිල්ලසේල හෙවත් බෙලිගල පර්වතය මනරම් වටපිටාවක පිහිටා තිබේ. කිලෝ මීටර් හතරක පමණ වටප්‍රමාණයකින් ගල් පව්වේ පාමුල සිට ඉහළ බැලූවිට මුදුනට අඩි දහසක පමණ දුරක් නැගිය යුතු බව පෙනෙයි.  හාත්පස තවත් කඳුශිඛර රාශියකි. මේ කඳු සහිත භූමි භාගයෙහි තිබෙන ආරක්ෂාව ගැන විජයබාහු රජ මොනවට දනියි.  තම උපදෙස් පරිදි අැමැතිවරු විසින් මෙහි ඉදිකරවනු ලබන දළද‌ා මන්දිරය පිළිබඳව රජු නිතරම සොයා බැලුවේය.  
“ඇමැති, දළද‌ා මන්දිරය ඉදිකිරීමට තෝරාගත්තේ කඳු ශිඛරයේ කුමන කොටස ද?”  
රජු, රාජ සභාවේදී විමසුවේය.  
“දේවයන් වහන්ස, වඩාත් ආරක්ෂාකාරී වන්නේ ගල් අගලෙ
න් එතෙර වූ පසු තිබෙන කොටසයි.”
ඇමැති කීවේය.  
“ඔබ නිවැරැදියි. නමුත් ඒ ගල් අගල හරහා පාලමක් ඉදිකරවිය යුතු වේවි.”  
“එසේය දේවයන් වහන්ස. ඒ සඳහා අලංකාර පාලමක්  දැවයෙන් නිම කිරීමටයි අදහස් කළේ.”  
“සුදුස්සක් කරන්න.”  
රජතුමා ඇමැතිට අවසර දුන්නේය.  
බිල්ලසේල පර්වත මුදුනෙහි තිබෙන ගල් අගල ස්වභාවික එකකි. එය අඩි දහයක පමණ පළලින් ද අඩි විස්සක තරම් ගැඹුරින් ද යුක්තය.
පර්වත මස්තකය අක්කර අටක පමණ තැනිතලාවකි. එබැවින් දළද‌ා මැඳුරකට පමණක් නොව දළද‌ා වතාවත් ඉටුකරනු පිණිස පන්සලක් ඉදිකරන්නවත් ප්‍රමාණවත්ය. දළද‌ා මැඳුර සංඝාවාසය හැරුණුවිට නාන පොකුණු මෙන්ම ද‌ානශාලා ආදිය ද ආරක්‍ෂකයන් සඳහා මුරගෙවල් ආදිය ද මේ පව්ව මත ඉදිකළ යුතුය.  
පර්වත මස්තකයෙහි ලී කණු සිටුවීම සඳහා වළවල් කැණීම ඒ වනවිටත් අවසන්ව තිබිණි. ඉතිරිව තිබුණේ තුන් මහල් ප්‍රාසාදය ඉදිකිරීමේ අවශේෂ කටයුතු පමණි. ඒ සඳහා අවශ්‍ය ගඩොල්, දැව ආදිය ඕනෑ තරම් මේ පර්වතය අවට තිබිණි.  
නොතෙමී පවතින්නේ නම් සියවසකටත් වඩා වැඩිකාලයක් සුරැකී පවතින්නට මේ දැව කඳන්වලට ශක්තිය තිබේ. කොස්, බුරුත, නැදුන් වැනි දේශීය ශාකවලින් අවශ්‍ය දැව කණු ද පරාල සහ ලෑලි ද සපයා ගැනිණි.  
කණුවලින් සැදුම්ලත් ප්‍රාසාද සැකිල්ල ගඩොල් බිත්තිවලින් ආවරණය කෙරිණි.  
වහලය අලංකාර උළුවලින් සෙවිලි කරන ලද්දේය. තෙමහල් ප්‍රාසාදයක් බැවින් මෙහි උස අඩි හතලිහකට ආසන්නය. එහෙත් දුර සිට බලන ඔත්තු කරුවකුට නම් මේ අනගි ප්‍රාසාදයක් බව දක්නට හැකි නොවේ. පර්වතය අවට වූ විසල් වනස්පතීන් විසින් මේ මනරම් මන්දිරය අවට ලෝකයෙන් සඟවා ගනු ලැබූ බැවිනි.  
දළද‌ා මැඳුර තනා නිම කිරීමෙන් අනතුරුව ඊට ආසන්නයෙන් සංඝාවාසයක් ද ඉදිකෙරුණි. එම සංඝාවාසය වාචිස්සර නාහිමියන්ටම බාරකෙරුණේ උන්වහන්සේ දළද‌ා හාමුදුරුවන් බාරව අවශ්‍ය වතාවත් පුද පූජා මොනවට කරගෙන ආ බැවිණි.  
පර්වත පාමුල සිට පර්වත මස්තකය දක්වා පඩිපෙළක් කනිණු ලැබිණි. ඒ දළද‌ා වහන්සේ වැඳ නමස්කාර කරගැනීමට පැමිණෙන රජ ඇතුළු රාජකීයන්ටත්, අත්‍යාවශ්‍ය බැතිමතුන්ටත් පර්වත මස්තකයට පහසුවෙන් පිවිසෙනු පිණිසය.
අතරමග මුරකුටියක් ද නිර්මාණය කෙරිණි. පර්වත මුදුනට පිවිසෙන සියල්ලන් මේ මුරකුටියේදී මොනවට පරීක්ෂා කෙරුණි. කිසිවකුටත් ආයුධ අතැතිව, හිස් වැසුම් හෝ පාවහන් සහිතව මින් ඔබ්බට යන්නට වරම් නොවිණි. රැගෙන යා හැක්කේ මල් පහන් සුවඳ දුම් පමණකි.  
“තෙරුන්වහන්ස, දළද‌ා මන්දිරය සහ සංඝාවාසයේ ඉදිකිරීම් සියල්ලම අවසන්.”  
රජතුමා වාචිස්සර තෙරුන්ගේ දෙපා නැමද පැවැසුවේය.  
“මා හිතන්නේ දැන් දළද‌ා වහන්සේ බිල්ලසේල පර්වතය කරා වැඩමවීමට සුදුසු කාලය එළඹ ඇති බවයි.”  
“එහෙමයි රජතුමනි. දළද‌ා වහන්සේ දඹදෙණියට වැඩම කළ යුත්තේ මනරම් පෙරහරකින්. ඒ සඳහා කටයුතු සූද‌ානම් කරන්න.”  
“එහෙමයි තෙරුන්වහන්ස. මේ දළද‌ා මැඳුර ඉදිකිරීමේ කටයුතු බාරව සිටි අැමැතිටම එම කටයුත්තත් පවරන්නම්.”
“රජතුමනි, එසේ නම් එළඹෙන පසළොස්වක පෝද‌ා අපි දළද‌ා වහන්සේ දඹදෙණියට වැඩම කරවමු. ඊට දෙදිනකට කලින් ඔබ තුමා ප්‍රමුඛ රාජකීය පිරිවර කොත්මලා රටට සැපත්වීම මැනවි.”  
“කොත්මලා රටේ කුමන ප්‍රදේශයකට ද තෙරුණුවනි?”
රජතුමනි, මා පිටත් වන්නේත් ඔබතුමා සමඟමයි. එම නිසා මඟ වැරදීමක් සිදුවන්නේ නෑ.”  
වාචිස්සර තෙරුණ් තවදුරටත් දළද‌ා වහන්සේ සහ පාත්‍රා ධාතුන් වහන්සේ සඟවා තිබෙන තැන රහසක් සේ රැකගත්හ.  
නිසි දවස එළැඹිණි. රජු, අග බිසව, ඇමැතිවරු, යුවරජ ප්‍රමුඛ රාජකීය පිරිස, වාචිස්සර තෙරුණ් පෙරටුකරගෙන කොත්මලා රටට ගමන් කරන්නට වූහ.  
රජ පිරිවර පළමු රාත්‍රිය නතරවූයේ දිඹුලකන්දේය. රජතුමා අගබිසව යුවරජ මෙන්ම ඇමැතිවරු ද වාචිස්සර නාහිමියෝ ප්‍රමුඛ භික්ෂූහු ද ගමන් කළෝ ගමන් මාළිගවලය. එහෙත් කඳු ශිඛර බෑවුම් සහිත දුර්ග ඔස්සේ යන මේ ගමන වෙහෙසකරය. එනිසාම දිඹුලකන්දේ ගතකළ පළමු රාත්‍රියේ මහළු රජු මෙන්ම වාචිස්සර තෙරුණ් ද සිටියේ හොඳටම විඩාපත්වය.   
තෙරුණ් වහන්සේට පැන් පහසුව ලබා දී ගිලන් පස පිළිගැන්වීමෙන් අනතුරුව, රජතුමා උන්වහන්සේ වෙත ගියේය.  
“තෙරුණ් වහන්ස, ඔබ වහන්සේට වෙහෙස ද?”  
වාචිස්සර තෙරහු සිනා නැගූහ.   
“දැන් මා වියපත් නිසා වෙහෙසයි. නමුත් රජතුමා ඒ වෙහෙසට වඩා මට දැනෙන සතුට ඉමහත්. වසර විසිපහකට පෙර භූමිගත කරන ලද දළද‌ා වහන්සේ සහ පාත්‍රා ධාතූන් වහන්සේ යළිත් ගොඩට වැඩමවා ඊට පුද සත්කාර කරන්නට ලැබීම මට නිරාමිස සුවයක්.”
“තෙරුන් වහන්ස, මට යමක් විමසන්නට අවසර ද?”  
“විමසන්න රජතුමනි.”   
“ඔබ වහන්සේ මේ ධාතූන් භූමිගත කළ ස්ථානය ඔබට සොයාගත හැකි වේද?”
“එහෙමයි රජතුමනි. ඔබ තුමා ඒ ගැන බිය විය යුතු නැහැ.”  
“නමුත් මා නම් සිටින්නේ බියෙන්. මේ වනවිට ඒ ධාතූන් වහන්සේලා භූමිගත කළ තැන වනය වැවී තිබෙන්නටත් පුළුවන්.”  
වාචිස්සර තෙරණුවෝ එවරත් සිනා නැගූහ.   
“රජතුමනි, මට සැතපෙන්නට අවසර දෙන්න.”  
ඒ රාත්‍රිය සීතල එකක් විය. කඳු මුදුනක් බැවින් අවට තිබුණේ ද තද සුළංය.  
රාජකීය පිරිස කොත්මලයට ළඟාවූයේ තවත් දෙදවසකට පසුවය. ගිරිදුර්ග වනදුර්ග මැදින් ගිය ගමන කෙළවර වූයේ එක්තරා කඳුමුදුනකිනි.  
“ගමන් මාළිගා බිම තබන්න. මේ අපේ ගමනාන්තයයි.”  
තෙරණුවෝ කීහ.  
රජතුමා වහා පැමිණ තෙරණුවන්ගේ දෙපාමුල දණ ගැසූහ.  
“අවසර තෙරුණ් වහන්ස, මේ අපේ ගමනාන්තය ද?”  
“එහෙමයි රජතුමනි, පාත්‍රා ධාතුව සහ දළද‌ා වහන්සේ භූමිගත කළ ස්ථානය මෙතැනයි.”   
රජතුමා නිහඬව වාචිස්සර තෙරුණ් දෙස බලාසිටියේය.  
වසර විසි එකකට පෙර රහසේ පැමිණ ධාතූන් වහන්සේලා භූමිගත කළ ස්ථා නය කෙසේ නම් සොයාගන්නදැයි රජු කල්පනා කළේය.  
අගබිසව යුවරජු මෙන්ම ඇමැතිවරු ද සිටියේ වික්ෂිප්තවය.  
වාචිස්සර තෙරුණ්වහන්සේ දෑත එක්කර බුදුන් වන්දනා කළහ. ඉනික්බිති එරමිනිය ගොතා දෑස පියාගත්හ. මිනිත්තු කිහිපයක් සත්‍ය ක්‍රියා කළ උන්වහන්සේ දෑස ඇර නැගී සිටියහ. පියවර කිහිපයක් ඉදිරියට ගමන්කර විශාල සපුගසක් අබියස නතර වූහ.  
 “මෙතන හාරන්න.” 
තෙරණුවෝ පැවැසූහ.  
රාජ පුරුෂයකු එහි ළඟා වූයේ ගල් ඉන්නක් ද රැගෙනය.  
“මෙතන දණගසා පළමුව පොළවට වඳින්න.”
තෙරණුවෝ අණ කළහ. තෙරණුවන්ගේ අණ පරිදි පොළවට වන්දනා කළ ඔහු යළිත් ගල් ඉන්න අතට ගත්තේය.  
“ඔතන හෑරිය යුත්තේ ඔබේ අතින්.”  
රාජ පුරුෂයා මිනිත්තු ගණනාවක් තිස්සේ පරිස්සමට පොළව හාරන්නට විය.  
අවසානයේ විශාල මැටි බඳුනක ඉහළ කොටස මතුවිය.  
තෙරණුවෝ සතුටු සිනා නැගූහ.  
“දැන් ඉතාම ප්‍රවේසමෙන් ඔය මැටි බඳුන ඉවතට ගන්න.”  
ඒ සඳහා තවත් හෝරාවක් පමණ පොළොව කනින්නට සිදුවිය.  
අවසානයේ මතුකරගත් මැටි බඳුන අභියස දණ ගැසූ තෙරණුවෝ ඊට වන්දනාමාන කළහ. රජතුමා, යුවරජ, අගබිසව, මෙන්ම අැමැතිවරු ද මේ මැටි බඳුනට වන්දනා කළෝය.  
“රජතුමනි, ඔබේ සුරතින් මේ මැටි බඳුන විවෘත කරන්න.”  
තෙරණුවෝ කීහ.  
රජු මහත් ශ්‍රද්ධාවෙන් යුක්තව විසල් මැටි බඳුනේ පියන විවෘත කළේය.  
ඒ තුළ ඊට වඩා ප්‍රමාණයෙන් කුඩා තවත් බඳුනකි. එය කිසියම් ලෝහයකින් තනා නිමකළ එකකි. එම බඳුන ඉවතට ගෙන විවර කළ විට තවත් බඳුනක් හමුවිය. එය රන්වන් කරඬුවකි.   
“රජතුමනි, ධාතූන් වහන්සේලා වැඩ සිටින්නේ ඔය කරඬුව තුළය.”  
තෙරණුවෝ මේ කරඬුව දෝතට ගත්හ.  
“රජතුමනි, මා දන්නවා ඔබ තුමාගේ සිතෙහි සැකයක් පවතින බව මේ සැබෑම දළද‌ා හාමුදුරුවන් ද කියා.”  
තෙරණුවෝ රජු දෙස බලා විමසූහ. රජුත් කිසිත් නොකීවේය.  
“ඔබ තුමාගේ හිත පවතින සැකය තව මොහොතකින් ඉවත් වේවි.”   
තෙරණුවෝ දෑස පියාගෙන මොහොතක් සත්‍යක්‍රියා කළහ.
කරඬුවේ සිට රශ්මි කදම්භයක් අහසට විහිදිණි. එය සපු ගසේ මුදුන දක්වා විහිදී අනතුරුව අවකාශයේ බුදු රුවක් නිර්මාණය විය.
තෙරණුවෝ සේම රජු ද රාජකීය පිරිවර ද දෝත් එක්කර සාදුකාර දුන්හ.
රජුට මෙය විමතියකි. තවදුරටත් සැක කරන්නට කිසිත් නැත. මේ ප්‍රාතිහාර්යය පාන්නේ දළද‌ා හාමුදුරුවෝය.  
“රජතුමනි, ගෙනා මල්වලින් මේ සපුගහ පාමුල සෑයක් හදන්න.”   
තෙරණුවෝ අණ කළහ.  
රාජකීය පිරිවර එක්ව මල්සෑයක් සාද‌ා දළද‌ා හාමුදුරුවන්ට වන්දනා මාන කළහ.  
සාදු නාදය කොත්මලේ කඳු යාය පුරා දෝංකාර දුන්නේය.  
ඉනික්බිති ආරම්භ වූ​ෙය් දළද‌ා හාමුදුරුවන් සහ පාත්‍රා ධාතූන් වහන්සේ බිල්ලසේල හෙවත් බෙලිගල පර්වත මස්තකයේ පිහිටි දළද‌ා මැඳුරට වැඩම කරවන පෙරහරය. සාදු නාදයෙන් රැව් පිළිරැව් දෙමින් පිටත් වූ මේ පෙරහරට රටවැසි බෞද්ධ​ෙයා් මල්වැසි වස්සවන්නට පටන්ගත්හ.  
අතීත රජදරුවන් විසින් ගව්වෙන් ගව්ව තනවන ලද විහාරාරාමවල දළද‌ා වහන්සේ පුදන්නට පිංකම් සංවිධානය කර තිබිණි. මේ පිංකම්වල අපූරුව දැක බලාගන්නට රොක්ව සිටි බැතිමතුන් පළමු වතාවට දළද‌ා හාමුදුරුවෝ ද පාත්‍රා ධාතූන් වහන්සේ ද දැක බලාගෙන වැඳ පුද‌ාගෙන සාදුකාර දුන්හ.  
නියම්ගම් දොරින් ආරම්භ වී පුරා සතියක් පමණ තිස්සේ ගමන් කළ දළද‌ා පෙරහර බිල්ලසේල පර්වතය මත පිහිටි දළද‌‌ා මැඳුර වෙත වැඩම කෙරුණේ උත්සවශ්‍රීයෙනි. පුරා සතියක් තිස්සේ මහා පිංකම් පවත්වන්නට රාජකීය නියෝගයක් පැනවී තිබිණි.  
මෙතැන් පටන් දළද‌ා හාමුදුරුවන්ට බුදු හාමුදුරුවන්ට මෙන් උවටැන් කළ යුතු බවට ද රජු නියෝග ක​ළේය.  
ඒ අනුව උදය දහවල සහ සන්ධ්‍යාව යන තුන් කල්හිම දළද‌ා පූජාවක් පැවැත්විය යුතු විය. ඒ සඳහා අවශ්‍ය සියලු විය හියදම් රාජකීය භාණ්ඩාගාරයෙන් මුද‌ාහැරිණි.  
පුරා සතියක් තිස්සේ පැවැත්වූ පිංකම් අවසන රැස්ව සිටි රටවැසියන් අමතා විජයබාහු රජු මෙසේ පවසා සිටියේය.  
“මාඝ නැමති කුරිරු ආක්‍රමණිකයාගෙන් පොළොන්නරු රජධානිය බේරාගැනීමේ සටන මා ආරම්භ කරනවා. ඒ සඳහා මේ උතුම් දළද‌ා හාමුදුරුවන්ගේ ආශිර්වාදය අපට හිමිවෙනු ඇති. රට වැසියනි, මාගේ සේනා සමඟ සම්බන්ධ වන්නැයි මා ඔබෙන් ඉල්ලා සිටිනවා.”  
ලබන සතියට...  
ශාන්ත කුමාර විතාන
ඡායාරෑප - ඇලෙක්සැන්ඩර් බාලසූරිය
උපුටා ගැනීම් සහිතයි .... දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

චීනයෙන් යෝධයන්ගේ ඇටකටු මතුවෙලා......(අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya -නව සොයා ගැනිම්.)

2016 වසරේදී, චීන පුරාවිද්‍යාඥයෝ පිරිසක් එරට ෂැංග්ඩොන් පළාතේ නටබුන් වී ගිය ඉපැරැණි ගම්මානයක කැණීම් සිදු කළහ. ගම්මානයේ සොහොන් ගැබ් තුළ තිබී හමුවුණු සිරුරු දැකීමෙන්, විද්‍යාඥයෝ මවිතයෙන් මවිතයට පත් වූහ. ඒ, එම සිරුරු අසාමාන්‍ය ලෙස උසින් වැඩි වීම නිසාය. විද්‍යාඥයන්ට හමුවී තිබුණේ යෝධයන්ගේ සිරුරුය. චීනයේ කහ ගංගාව ගලා බසින්නේ මෙම ෂැංග්ඩොන් පළාත හරහාය. නව ශිලා යුගයට අයත් යැයි සැලකෙන ශිෂ්ටාචාර රැසක් ගංගාව ආශ්‍රිතව අතීතයේ බිහිවිය. පුරා විද්‍යාඥයන් කැණීම් කළේ ද එවැනි මානව ශිෂ්ටාචාරයක යටගියාවේ සුලමුල සොයමිනි.
චීන පුරාවිද්‍යාඥයන්ට ජියෝජියෝ නමැති ඉපැරැණි ගම්මානයෙන් හමුවුණු ශේෂ වුණු යෝධ ඇටසැකිළි ජානමය විකෘතිතාවට ලක් වූවන්ගේ නොවන බවත්, අතීතයේ ජීවත් වුණු මෙම අසාමාන්‍ය මිනිසුන් සැබැවින්ම උසින් මෙන්ම සවි ශක්තියෙන් ද වැඩි පිරිසක් වූ බවත් පසුගිය දා කළ නවතම පරීක්ෂණයකින් අනාවරණය විය. අතීතයේ වාසය කළ මෙම ‘යෝධයින්’ගේ උස අඩි 7 ට වැඩිය. මෙම යෝධ මිනිසුන් වර්ගය ජීවත් වන්න ඇත්තේ මීට වසර 5,000 කට පෙර යැයි අස්ථි පරීක්ෂා කිරීමේදී විද්‍යාඥයන් විසින් තහවුරු කර ගනු ලැබ තිබේ. චීන පුරාවිද්‍යාඥයන් කැණීම් සිදු කරන ඉපැරැණි ගම්මානයේ නටබුන් වී ගිය නිවාස 104 ක් ඇත. ඊට අමතරව සොහොන් 205 ක් සහ බිලි පූජා පැවැත්වීමට යොදා ගත් වළවල් 20 ක් ද සොයා ගැනීමට විද්‍යාඥයෝ සමත් වී සිටිති.
 
‘කහ ගංගාව අශ්‍රිතව නව ශිලා යුගයට අයත් මෙම යෝධයින්ගේ ජීවනෝපාය වූයේ කෘෂිකර්මාන්තයයි. ඒ බව අපට තහවුරු වී තිබෙනවා. මෙම යෝධ මිනිසුන් ගොවිපොල සතුන් ඇති කළා. ඒ අතර ඌරන් බොහෝ සිටියා. තිරිඟු වගා කළා. ඒ බවට සාක්ෂි අපට හමුවෙලා තිබෙනවා’ යැයි පුරාවිද්‍යා කණ්ඩායම මෙහෙයවන චීනයේ ෂැංග්ඩොන් විශ්ව විද්‍යාලයේ මහාචාර්්‍ය ෆෙන්ග් හුවී කියයි. මෙම පුරාණ මිනිසුන් මේ අයුරින් ශක්ති සම්පන්න යෝධයන් බවට පත්වී ඇත්තේ ඔවුන් ආහාරපානාදියෙන් ඔවුන්ට හොඳ පෝෂණයක් ලැබුණු නිසා යැයි ද මහාචාර්යවරයා වැඩි දුරටත් පැහැදිලි කර සිටී.

අදත් ෂැංග්ඩොන් පළාතේ වාසය කරන චීන වැසියන් අනෙක් පළාත්වල වැසියන්ට වඩා උසින් වැඩි යැයි ද පැවැසෙයි. 2015 වසරේ චීන රජය කළ නිල සංගණනයකට අනුව මේ බව තහවුරු වී ඇත. 18 හැවිරිදි වියෙහි පසුවන තරුණයන්ගේ උස අඩි 5.75 කි. පුරාණයේ වාසය කළ යෝධ මිනිසුන් කුඹල් කර්මාන්තයට විශේෂ දක්ෂතාවක් දැක්වූ බව ද පුරාවිද්‍යා සාක්ෂිවලින් පැහැදිලි වී ඇතැයි මහාචාර්ය ෆෙන්ග් හුවී වැඩිදුරටත් පැහැදිලි කර සිටී. මේ අතර ෂැංග්ඩොන් පළාතේ සංස්කෘතික උරුම සුරැකීමේ කාර්යාංශයේ නියෝජ්‍ය ප්‍රධානී ෂෝ සියාබෝ පවසන්නේ ‘යෝධයින්’ ගැනත් ඔවුන්ගේ පුරාණ ගම්මානය ගැනත් වැඩිදුර පරීක්ෂණ දිගටම සිදු කරන බවය. ඉදිරියේ දී මෙම ‘යෝධයන්’ ගැන තව තවත් කරුණු කාරණා අනාවරණය වනු ඇතැයි ද ෂෝ සියාබෝ වැඩි දුරටත් කියා සිටී. 
ලුසිත ජයමාන්න  
ඩේලිමේල් ඇසුරිනි  


උපුටා ගැනීම් සහිතයි .... දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya   

Friday, September 22, 2017

කිතුල්ගස නැමූ අමනුස්සයා....(අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - හොල්මන් කතා. holman katha)

පනම්පිටිය වෙදමහතාගේ අවසන් කටයුතු රඹුක්කනදී සිදු කර සියලු දෙනා පැමිණ සිටිති. හිරිවඩුන්න, පිටියේගම සුන්දර ගම් පියසක පිහිටි වෙදමහතාගේ වර්තමාන නිවස සුදෝ සුදු ඇඳුමෙන් හැඩවුණ චාම් ගැමි ජනතාවගේ මෙන්ම නෑදෑ හිතවතුන්ගෙන් පිරී පැවතිණි. තේ පැන් සංග්‍රහයෙන් පසුව තුනී වී ගිය ජනයා අතරින් අසල්වාසී කීප පොලක් හා ඥාතීන් විතරක් ඉතුරු විණි.
කලබැගෑනිය දුරු වී මධ්‍යම රාත්‍රිය එළඹෙමින් තිබුණා. බුලත් විට සප්පායම් වෙමින් කීප පොලක් වෙද මහතාගේත් වෙද මහතාගේ පරම්පරා ඉතිහාසය ගැන කථා කරමින් සිටිති.  අවුරුදු 86ක් ආයු වළඳා මියගිය වෙද මහතා සර්වාංග මෙන්ම කැඩුම් බිඳුම් (විශේෂ) ආයුර්වේදී උපාධිය හැදෑරුවෙකි. නුවර වෙද මහතා නමින් හඳුන්වන පනම්පිටිය වෙදමහතාගේ පරම්පරාවේ ඈතට දිව යන අත්තා මුත්තා පවා පාරම්පරික සිංහල වෙද්දුය.
ජ්‍යොතිෂය, වෙදකම, මන්ත්‍ර ශාස්ත්‍රය එකට කැටිකර ගත් එම පනම්පිටිය පරම්පරාව මහනුවර කටුගස්තොට ආසන්න ජම්බුගහපිටිය කේන්ද්‍ර කර ගත්තෝ වෙති.
මන්ත්‍ර ශාස්ත්‍රය පරම්පරාවෙන් උරුම වූවත් පනම්පිටිය වෙද මහතා එයින් කිසිදු ප්‍රයෝජනයක් ගත්තේ නැත. භාවිත කළේම නැත. ඔහු කළේ සිංහල වෙදකම හැදෑරීම පමණයි.
නමුත් පනම්පිටිය වෙද මහතාගේ ආතා ජ්‍යොතිෂය, වෙදකම, මන්ත්‍ර ශාස්ත්‍රය ඒ තුනේම කෙළ පැමිණියකු විය. වෙදකමින් මෙන්ම කෙළ මන්ත්‍ර ශාස්ත්‍රයෙන් ද දැක් වූ දස්කම් පරම්පරාවේ මෙන්ම අවට ගම්වාසී ජනයා අතර පවා මතකයේ ඇත.
1920 වර්ෂවල ලංකාවේ සියලු පළාත් එවකට මෙකල මෙන් ජනාකීර්ණ නොවී තිබිණ. ප්‍රවාහන පහසුකම් අතින් ද පැවතියේ නොදියුණු තත්ත්වයකය. ප්‍රවාහන පහසුකම් වෙනුවට වැඩිපුර භාවිත කළේ බර කරත්තය. කාර් රථයක් පාරෙන් ගියත් ඒ උඩරට තේ වතු හිමියකුගේ වාහනයකි. පොදු වාහනය වූයේ බර කරත්තය.
සමයං කටයුතුවලට දුර බැහැර යන ආතා ආපසු එන්නේ සති ගණනකට පසුවය. ආතා නිවසින් බැහැරව යන්නේ නම්, එහි ගොස් ආපසු එනතුරු වත්ත හතර මායිම ආරක්‍ෂා කිරීම සඳහා එක්තරා අමනුෂ්‍යයකුට පවරා ගිය බව කියයි.
කවුරුන් හෝ හොරෙන් පොල් කැඩීමට ගසකට නගින විට  ඊට එහායින් තවත් අයකු පොල් ගසට නගිනු පෙනේ. තවත් කවුරු හෝ හොරෙන් පුවක් කැඩීමට ගසකට නගින විට ඊට එහායින් ගසක තවත් කවුරුන් හෝ නගිනු පෙනේ. එවිට හොරා ගසෙන් බැස පලා යයි. එසේ නොවුණ විට එම හොරාගේ පිටට කවුරුන් හෝ තඩිබායි. එවිට හොරා ගස මුල ඇදගෙන වැටේ.
පනම්පිටිය ආතා සැන්දෑවට කිතුල් රා වඩියකින් සප්පායම් වීමට කැමතිය. එමනිසා වත්ත උඩහ අලුත පීදුණ කිතුල් මල කැපීම සඳහා අහල පහල දන්න අයකුට භාර දී තිබිණ. ගිවිසුම වූයේ එක දවසක් පෙරන කිතුල් රා පනම්පිටිය මැණිකේට දීමය. අනික් දවස රා මදින්නාට අයිතිය. 
පනම්පිටිය අත්තාට ලැබුණ කිතුල් රාවලින් මැණිකේ කිතුල් පැණි සහ කිතුල් හකුරු හැදුවාය. පනම්පිටිය අත්තා සමයංවලට යන විට අර අමුනුෂ්‍යයාට මුළු වත්තම භාරකර යයි. කිතුල මදින්නා උඩහා කිතුලට යන විට “මැණිකේ මම කිතුලට යනවා” කියා නිවස අසලින් කියාගෙන යා යුතුය. අත්තම්මා එය ඇසී “හා..... පලයං” කියයි. 
දිනක් කිතුල මදින්නා එය කැපීම සඳහා නිවස අසලින් යන විට මැණිකේට මතක් කර යාමට නොහැකි විය.
ඔහු උඩහට ගොස් කිතුල දිගේ නැග කිතුල කැපීමට පටන් ගත්තා පමණි. කවුදෝ ඔහුට කිතුල කැපීමට ඉඩ නොදෙයි. වරෙක උඩ සිට කිතුල් ගහ පහළට නමයි. නැවත කෙළින් කරයි. නැවත කිතුල් ගහ පහළට නමයි. නැවත කෙළින් කරයි. ඔහුට කෙසේවත් කිතුල කැපීමට ඉඩ නොදෙයි. ඔහු කිතුල බදාගෙන හයියෙන් කෑ මොර දෙයි.
“මැණිකේ...... මට කිතුල කපන්න දෙන්නෑ. කවුදෝ.... ගහ අදිනවා....” ඔහුගේ හඬ මුළු යාය පුරා දෝංකාරය දෙයි. මැණිකේ පහළ සිට කෑ ගසයි “හා.... හා.... කිතුල කපපං” 
එවිට කිතුල් ගස ඇදීම නවතී. කිතුල මදින්නා කිතුල මැද මැණිකේ බැහැදකී. “නිලමේ කියල තියෙනවනේ මගෙන් අවසර ගන්නැතුව මේ හතර මායිමේ මුකුත් කරන්න එපා කියල.”
“නෑ මැණිකේ මට අමතක වුණා. මම කියාගෙන යන්න තමා සිටියේ....” රා මදින්නා කියාගෙන යයි.
ඒ අමනුෂ්‍යයා ආතා පවරපු රාජකාරිය හරියට කර ඇත.
තවත් දිනක ගමේ අසල්වැසියෙක් පැමිණෙයි. තමාගේ එළ වැස්සී වත්ත හරහා රැගෙන යන විට කොස් මුලකට වැස්සීගේ කකුලක් හිරවී උළුක්කු වී ඇති බව පවසයි.
ආතා බෙහෙත් පොට්ටනිය සාදා එය හරකාගේ බෙල්ලෙ එල්ලන්න කියයි. ගම්වැසියා මඳක් පසුබායි.
“නෑ.... නෑ.... වෙදමහත්තයෝ වැස්සිගෙ බෙල්ලෙ නොවෙයි කකුලයි උළුක්කු වෙලා තියෙන්නෙ” 
“හරි.... හරි බොල මට තේරුණා. මේක කථා නොකර වැස්සිගෙ බෙල්ලෙ එල්ලපිය.”
ගම්වැසියා කථා නොකර පිටත්ව යයි.
පොට්ටනිය වැස්සිගෙ බෙල්ලෙ එල්ලයි.
ඊට පසු දින වැස්සිගෙ කකුලේ කොරය සනීප වී ඇත. වැස්සී හොඳින් ඇවිදියි. ගම්වැසියාට සංතෝෂය. බෙල්ලේ එල්ලපු බෙහෙත් පොට්ටනිය දවස් කීපයකට පසු කොහේ හෝ වැටී යයි. එය සොයා ගැනීමට නොහැක. 
වෙදකම මිස යන්ත්‍ර ශාස්ත්‍රයට පරම්පරාවේ කවුරුත් උනන්දුවක් නොදැක්වූ නිසා ආතා ජීවිතේ අවසාන භාගයේ දරුණු ගණයේ මන්ත්‍ර අඩංගු පුස්කොළ පොත් ගිනිබත් කරන්න යෙදිණ. මහ ඉරුදාපනය, අමනුෂ්‍යයින්ගෙන් වැඩ ගැනීම, බැඳ ගැනීම, පිල්ලි ඇරීම ආදී නොයෙකුත් දරුණු වැඩ සඳහන් වූ පුස්කොළ පොත් ඒ අතර තිබිණි. එය අනාගතයේදී නොහික්මුණ අය අතට එම ශාස්ත්‍රය පත්වීම නිසා අවැඩක් විනාශයක් සිදුවන බව කියාය. ඉතුරු කළේ වෙදපොත් සහ සාමාන්‍ය මන්ත්‍ර පොත් පත් පමණි.
පනම්පිටිය ආතාගේ ජීවිතේ අවසාන භාගය ඉතා ඛේදජනක විය. එය තීන්දු ගමනක් විය. වර්තමානයේ කටුගස්තොට පොලිසිය පිහිටා ඇති තැනට තරමක් ඈතින් පිහිටි රොඩී ගමක සමයමකට ආතා ගොස් තිබිණ. සියලු වැඩ කරගෙන යන අතරතුර මිනී වළක දපා විනයක් කැපීමට පටන් ගත්තේය.
විනය කපාගෙන යන අතරතුර “කුකුළා දියව්” ආතා කෑගැසීය. ඔවුන් කුකුළා ගෙනත් නැත. සියලු දෙනා බියපත්ව සිටී. නිශ්ශබ්ද රාත්‍රියේ දැඩි සුළඟක් කනත්ත පුරා හමා ගියා.
මිනී වළ තුළින් ආතාගේ හඬ නැවත නැවත දෝංකාර දුන්නා.
“කුකුළා ගෙනත් නෑ හාංදුරුවනේ”. අයෙක් බියෙන් පැවසුවා. “මොනව බොල කුකුළා ගෙනත් නැහැ....”
“එහෙනම් තොපේ වැඬේ හරි. මං ඉවරයි මාව ගෙදර අරන් පලයන්....”
නැවතත් මහා හඬක් නගමින් කනත්ත පුරා දැඩි සුළඟක් හමා ගියේය. 
පිරිස ආතා මැස්සක හිඳුවා ගඟ අසලට පැමිණියෝය. ගඟෙන් එහා ආතාගේ වත්තය. ගඟෙන් එගොඩට ගෙනයාමට පෙර ආතාගේ අවසන් හුස්ම වාතලයට මුසුවිය.
ඒ සමගම ආතාගේ බෙහෙත් කාමරයේ තිබූ බෝතල් මහ හඬින් පුපුරා ගියේය. බෝතල් පුපුරණ ශබ්දයට මැණිකේ බෙහෙත් කාමරය අසලට පැමිණියාය. මොකද්දෝ මහා නරක දෙයක් සිදු වී ඇති බව මැණිකෙට වැටහිණි. 
පියල් ජයරත්න
උපුටා ගැනීම් සහිතයි .... දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....

අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

Saturday, September 16, 2017

අවුරුදු හාරදහසකට කලින් මොහෙන්ජොදාරෝ ශිෂ්ටාචාරයම වැනසී ගියේ න්‍යෂ්ටික ප්‍රහාරයකින්....(අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya -නව සොයා ගැනිම්.)

න්‍යෂ්ටික බලය සහ න්‍යෂ්ටික අවි සොයා ගැනුණේ විසිවැනි සියවසේදී බවට බොහෝ දෙනා විශ්වාස කරති. එහෙත් ඒවා බොහෝ ඈත අතීත කාලයක නිර්මාණය වූ බවට විශ්වාස කරන පිරිසක් ද සිටිති. ඔවුහු එය සනාථ කිරීම සඳහා ඇතැම් සාධක ද ඉදිරිපත් කරති. මොහෙන්ජොදාරෝ හරප්පා ශිෂ්ටාචාරය පැවැති පුරාණ නගර අනාවරණ කර ගැනුණේ 1920දී පමණ වර්තමාන පාකිස්තානය ලෙසින් සැලකෙන භූමි ප්‍රදේශයෙනි. ඉන්දු නිම්නයේ පැවැති මහා නගර පිළිබඳව පුරාණ ලේඛන හා පාඨ ග්‍රන්ථයන්හි සඳහන්ව තිබූ ඇතැම් කරුණු මෙම අනාවරණ මගින් තහවුරු වී තිබේ. ඉන්දු ශිෂ්ටාචාරය මෙන්ම ඊජිප්තු හා මෙසපොතේමියානු ශිෂ්ටාචාරය ද අභිරහස් ලෙස වැනසී ගියේය.
මෙම ශිෂ්ටාචාරවලට අයත් නගර මනාව සැලසුම් කර තිබූ අතර නූතන පහසුකම්වලින් සපිරුණු බැව් පැවැසේ. එහි නිවෙස්වල ගඩොල්වලින් ඉදිකෙරුණු නාන තටාක සහ වැසිකිළි දැකිය හැකි වූ අතර පල්දොරු ක්‍රම සහ ජලාපවහන ක්‍රම ද නවීනත්වයට නෑකම් කියන බැව් පුරාවිද්‍යාඥයෝ පවසති. එකල ඉතා දියුණු පොදු පානීය ජල පද්ධතියක් ද පැවැති බැව් පැවැසේ.
මොහෙන්ජොදාරෝ සහ හරප්පා ශිෂ්ටාචාරය පිළිබඳ අනාවරණයෙන් හෙළිදරව් වූ වැදගත්ම සාධකයක් වූයේ එක්තරා වීදියක විසිරී තිබූ 44ක් වූ මිනිස් ඇටසැකිලි සමූහයයි. ඒවා නිරීක්ෂණය කිරීමේදී හෙළිවූයේ ඔවුන් සියලු දෙනා කිසියම් සාහසික හා වේදනා සහගත ඉරණමකට ගොදුරුව එක්වරම මරණයට පත්ව ඇති බවකි.
බි්‍රතාන්‍ය පර්යේෂකයකු හා ලේඛකයකු වන ඬේවිඞ් ඩෙවන්පෝට් දසක දෙකකට අධික කාලයක් මොහෙන්ජොදාරෝවෙන් හමු වූ මෙම ඇටසැකිලි සම්බන්ධයෙන් පර්යේෂණවල නිරත විය. ඒ ඇසුරින් ඔහු ග්‍රන්ථයක් ද රචනා කර තිබූ අතර එය නම් කර තිබුණේ “ක්‍රි. පූර්ව 2000 සිදුවූ න්‍යෂ්ටික විනාශය” නමිනි. ඔහු එම කෘතිය තුළින් අපූරු මතයක් ඉදිරිපත් කර තිබිණි. එම විනාශය සිදු වී ඇත්තේ න්‍යෂ්ටික පිපිරීමකට සමාන සිදුවීමකින් බවට ඔහු මතයක් ගොඩනඟයි.
මහාභාරතයේ සඳහන් පාඨ ඇසුරින් තම මතය තහවුරු කිරීමට උත්සාහ කරන ඔහු, මෙම නගර මහා භාරතයේ ද්‍රෝන පාර්ව කොටසේ සඳහන් වන පරිදි ‘අග්නේය’ නම් අවියකින් සිදුවන්නට ඇතැයි විශ්වාසය පළ කරයි. ඒ සඳහා ඔහු පහත සඳහන් පාඨ ඉදිරිපත් කරයි.
“සූර්යයා මෙන් දහස් ගුණයකටත් වඩා දීප්තිමත් දුමාරයක් අනන්තය තෙක් විහිද ගිය අතර නගරය දුහුවිලි ගොඩක් බවට පත්ව තිබිණි. ජලය පැසෙන්නට වූ අතර අශ්වයන් හා යුද රථ දහස් ගණනක් දැවෙන්නට විය. මියගිය සිරුරු අධික උෂ්ණත්වය හේතුවෙන් කැබලිවලට කැඩී ගොස් තිබූ අතර ඒවා මිනිස් සිරුරු බවට හඳුනා ගැනීමට ද නොහැකි විය.” (මහාභාරත කෘතිය)
මෙම විනාශය සිදු කර ඇත්තේ කිසියම් ඝන ද්‍රව්‍යයක් යොදා ගනිමින් බැව් පෙන්වා දෙන ඩෙවන්පෝට් එම ද්‍රව්‍ය සෙල්සියස් අංශක 1500කට අධික උෂ්ණත්වයක පැවැති බවටත් ඒවා ක්ෂණයකින් සිසිල් වීමකට ලක් වී ඇති බවටත් නිගමනය කරයි. ස්ඵටිකකරණය හා උෂ්ණත්වය අනුව පිපිරුමේ අපකේන්ද්‍රය පිළිබඳව සාධක සොයාගත හැකි බැව් පෙන්වා දෙන ඔහු ඒ අනුව මෙය න්‍යෂ්ටික පිපිරුමකින් සිදු වූ බවට නිගමනය කරයි. ඩෙවන්පෝට්ට අනුව පර්යේෂණයට බඳුන් කළ ඇටසැකිල්ලක අධික විකිරණශීලීත්වයක් පැවැති අතර එය දෙවැනි ලෝක යුද සමයේ ජපානයේ නාගසාකි නගරයට හෙළන ලද පරමාණු බෝම්බයට සමාන බැව් ඔහු පවසයි. මොහෙන්ජොදාරෝ විනාශය ස්වාභාවික සිදුවීමකින් නොවන්නේ යැයි ඩෙවන්පෝට්ගේ මතයට සහාය පළකරන ඉතාලියානු අභ්‍යවකාශ ඉංජිනේරුවකු වන මහාචාර්ය අන්තෝනියෝ කැස්ටලානි ද සඳහන් කර තිබේ.
පුරාණ ග්‍රන්ථවලට අනුව කරන ලද හැදෑරීම් මත මොහෙන්ජොදාරෝ ආර්යයන් හා මොන්ගෝලියානුවන් අතර පැවැති යුද්ධයකින් විනාශ වන්නට ඇතැයි ඩෙවන්පෝට් අනුමාන කරයි. පිටසක්වළ ජීවීන් ඛනිජ සහ වෙනත් ස්වාභාවික සම්පත් කැනීමට යොදාගත් ප්‍රදේශ ආර්යයන් විසින් පාලනය කර තිබිණි. මොහෙන්ජොදාරෝ මොන්ගෝලියානුවන්ට අයත් නගරයක් වූ අතර ආර්යයන්ට සහාය පළ කිරීම සඳහා එය විනාශ කිරීමට පිටසක්වළ ජීවීන් ක්‍රියාකරන්නට ඇතැයි ඩෙවන්පෝට් අනුමාන කරයි. පාඨ ග්‍රන්ථවලට අනුව නගරයේ වාසය කළ 30,000ක ජනයාට දින හතක් තුළ නගරයෙන් පිටවන ලෙසට දැනුම් දී තිබේ. බොහෝ පිරිස් ප්‍රදේශය හැරගොස් තිබූ අතර පිරිසක් නගරය හැර නොගොස් එහිම රැඳී සිට ඇත. මිනිස් ඇටසැකිලි 44ක් හමුවූයේ එම නගරය අනාවරණ කරගෙන වසර කිහිපයකට පසු එනම් 1927දීය. සියලු ඇටසැකිලි පොළොවට පැතලි වන සේ තැන්පත්ව තිබිණි. ඒ අතර එක ළඟ තිබූ පියා මව සහ දරුවකුගේ ඇටසැකිලි ද හමුවිය. ඔවුන්ගේ මුහුණු පොළොව දෙසට හැරී තිබූ අතර එකිනෙකා අතිනත අල්ලාගෙන සිටින අයුරු දිස්විය.
ඩෙවන්පෝට් ඉදිරිපත් කරන මතය සත්‍යයක් නම් පුරාණ ශිෂ්ටාචාර කෙතරම් දියුණු මට්ටමක පැවතියේ ද යන පැනය මතුවෙයි. මෙම විනාශය ස්වාභාවික සිදුවීමක් මත සිදු නොවූයේ නම්, එවක මෙවැනි අවියක්  තිබුණේ නම්, එවැනි අවියක් නිර්මාණය කළෝ කවරහු ද? කුමක් සඳහා ද? ඔවුනට එම තාක්ෂණය ලැබුණේ කෙසේ ද? යන කරුණුවලට පිළිතුරු සෙවීමට සිදුවනු ඇත.
මේ හා සමාන සිදුවීමක් පිළිබඳව බයිබලයේ ද සඳහන්ය. සොදොම් සහ ගොමෝරා නමැති නගර එහි වැසියන්ගේ ලිංගික දුරාචාරය හේතුවෙන් දෙවියන් වහන්සේ විසින් විනාශ කිරීම එම පුවතය.
උත්පත්ති කථාවේ සඳහන් වන පරිදි එම නගර වැසියෝ අධික ලෙස දුරාචාරයට හා සමලිංගික සේවනයට යොමු වී සිටි පිරිසක් වූහ. දිනක් දේවදූතයෝ දෙදෙනෙක් සොදොම් නගරයට පැමිණ ලොත් නම් පුද්ගලයකු හමු වූහ. ලොත් ඔවුන් දෙදෙනා තම නිවෙසට කැඳවාගෙන ගොස් ආහාර පාන ලබා දී රාත්‍රිය ගත කිරීමට ඉඩ සලසා දුනි. ඔවුන් නින්දට යෑමට පෙර සොදොම් නගරයේ සියලු පුරුෂයෝ එම නිවෙස වටකොට නිවෙසට පැමිණි අමුත්තන් සමඟ සමලිංගික සේවනයේ යෙදීමට අවශ්‍ය බැව් ලොත්ට පැවැසූහ.
අවශ්‍ය නම් කන්‍යාවන් වන තම දියණියන් සමඟ ලිංගිකව එක්වන  ලෙසත්, තම නිවෙසේ සිටින අමුත්තන්ට හිරිහැර නොකරන ලෙසත් ලොත් ඔවුන්ගෙන් ඉල්ලා සිටියේය. එහෙත් අමුත්තන් ඉල්ලා පිරිස බල කිරීමට පටන් ගත් අතර ලොත්ගේ නිවෙස කඩා හෝ තම අරමුණ ඉටු කර ගැනීමට ඔවුහු උත්සාහ කළහ. එහිදී දේවදූතයෝ ලොත් නිවෙස තුළට ඇදගෙන එළිමහනේ සිටි සියලු පුද්ගලයන්ගේ දෙනෙත් අන්ධ කළහ. ලොත් සහ ඔහුගේ පවුලට සොදොම් නගරයෙන් පිටවී යන ලෙසත් දෙවියන් වහන්සේ එම නගරය විනාශ කරන බවත් දේවදූතයෝ ලොත්ට පැවැසූහ. දෙවියන් වහන්සේ සල්ෆර් වර්ෂාවක් සොදොම් සහ ගොමෝරා නගරවලට පතිත කර එම නගරවල ජීවී අජීවී සියල්ල විනාශ කර දැමීය.
බයිබලයේ සඳහන් වන මෙම සිදුවීම න්‍යෂ්ටික ප්‍රහාරයකින් සිදුවූවක් ද? එම නගර විනාශ කිරීමට හේතු වූයේ සමලිංගික සේවනය හා වෙනත් දුරාචාර ද? දේවදූතයන් දෙදෙනා සොදොම්හි ජනයාගේ දෙනෙත් අන්ධ කිරීම සඳහා යොදා ගත් උපාංගය නූතන තාක්ෂණික උපකරණයක් ද? මොහෙන්ජොදාරෝ විනාශය සම්බන්ධයෙන් ඩෙවන්පෝට්ගේ මතයේ කිසියම් සත්‍යයක් තිබේ නම් ඒ හා සමාන සත්‍යයක් බයිබලයේ සඳහන් සොදොම් ගොමෝරා සම්බන්ධයෙන් ද තිබිය හැකිය.
මෙහිදී පරමාණු බෝම්බයේ පියා වශයෙන් සැලකෙන ඔපන්හයිමර්ගේ ප්‍රකාශයක් පිළිබඳව අපගේ අවධානය යොමු විය යුතුය. පුරාතන හින්දු සහ වේද පාඨ පිළිබඳ අධ්‍යයනයක යෙදුණු පුද්ගලයකු වූ ඔහුගෙන් පළමු න්‍යෂ්ටික බෝම්බය පුපුරා ගිය අවස්ථාවේ එය පළමු න්‍යෂ්ටික බෝම්බය දැයි විමසූ කල්හි ඔහුගේ පිළිතුර වූයේ “ඔව් එය නූතන යුගයේ පළමු න්‍යෂ්ටික බෝම්බය” යනුවෙනි.
අන්තර්ජාලය ඇසුරිනි
ප්‍රියන්ජන් සුරේෂ් ද සිල්වා
උපුටා ගැනීම් සහිතයි .... දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

අද පෘථිවියේ ඉන්නේ එදා අඟහරු මත සිටි මිනිසුන්ද ? (අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - aliens pitasakwala jeeween)


ජීවත් වන සියලු දෙනා පිටසක්වළින් පැමිණි ජීවීන් පිරිසක් විය හැකි යැයි කොළොම්බියානු විශ්වවිද්‍යාලයේ විද්‍යාඥයන් පිරිසක් මතයක් පළ කර තිබේ. ජීවය බිහිවන්නට ඇත්තේ අඟහරු ග්‍රහයා මත විය හැකියැයි ඔවුහු අනුමාන කරති. පැන්ස්පර්මියා නමින් හැඳින්වෙන මෙම රැඩිකල්වාදී සිද්ධාන්තය මුලින්ම ඉදිරිපත් කෙරුණේ 1871 වැනි වකවානුවකය. ජීවය ග්‍රාහකයක් ලෙස පෘථිවියට පැමිණීමට පෙර අඟහරු ග්‍රහයා මත උත්පාදනය වූවක් බැව් එම සිද්ධාන්තය අනුව පැවසිණි. මෙම අනාවරණයේ කිසියම් අපූර්වත්වයක් පැවැතිය ද බොහෝ විද්‍යාඥයෝ එවැන්නක් සිදු විය හැකි බවට නිගමනය කර තිබේ. රතු ග්‍රහයා නොහොත් අඟහරු ග්‍රහයා පිහිටා ඇත්තේ පෘථිවියට සැතපුම් මිලියන 34.7ක් ඈතිනි.
ජීවය බිහිවීමට අවශ්‍ය ජලය සහ වාතය ඇතුළු සියලු සාධක එක්තරා අවධියක අඟහරු ග්‍රහයා මත තිබූ බවට එම සිද්ධාන්තයෙන් පෙන්වා දී තිබේ. කිසියම් ග්‍රාහකයක ගැටීමක් හේතුවෙන් විසරණය වූ පාෂාණ කැබලි සෞරග්‍රහ මණ්ඩලයේ ගැටීමේ ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන් අඟහරු ග්‍රහයාගෙන් කැඩී ගිය කොටසක් පෘථිවිය මත පතිත වී එහි ජීවය උත්පාදනය වෙන්නට ඇතැයි ඔවුහු අනුමාන කරති. 
අඟහරු
වසර බිලියන හතරකට පමණ ඉහත අඟහරු ග්‍රහයා උණුසුම්ව පැවැති අතර, එහි ගංගා සහ විල් පැවතිණි. ජීවයේ පැවැත්මට සුදුසු පරිසරයක් එහි පැවතිණි. මහා උපද්‍රවයක් හේතුවෙන් එම පරිසරය විනාශ වී ජීවයක් පැවතීමට තිබූ අවකාශය විනාශ වී ගියේය. අභ්‍යවකාශයේ රුදුරු බලවේගවලට මුහුණ පෑ එය මිදුණු ග්‍රහලෝකයක් බවට පත්විය. එහි වූ යහපත් පරිසරය සූර්ය සුළඟින් ගසාගෙන ගියේය. අඟහරු ග්‍රහයා එහි තිබූ පාරිසරික තත්ත්ව තවමත් අභ්‍යවකාශයට මුදාහරිමින් සිටින බවට විද්‍යාඥයෝ විශ්වාස කරති.
සූර්යයාගෙන් නිරන්තරයෙන් හමන සූර්ය සුළඟේ ප්‍රහාරය හේතුවෙන් පරිසරයේ ඇති අණු බිඳීයාමකට ලක්වේ. අණුවල ඇති ඉලෙක්ට්‍රෝන බිඳී ගොස් ‘අයන’ බවට පත්වේ. මෙම අයන සූර්ය සුළඟ මගින් අභ්‍යවකාශයේ විසුරුවනු ලබයි. සූර්ය සුළඟින් විසිරවනු ලබන්නේ සැහැල්ලු අණුය.  සූර්ය සුළඟ හමන උපරිම උන්තාංශය දක්වා ඒවාට විසිරිය හැකිය. අර්ගොන් 36 සහ අර්ගොන් 38 යන වායුවල සංයුතිය විමසා බැලීමේදී අර්ගොන් 36 විවිධ උන්නතාංශයන්හි විසිරී තිබූ බැව් හඳුනාගැනීමට හැකි විය. ඒ අනුව ගතවූ වසර බිලියන 4ක කාලය තුළ අඟහරුගේ පාරිසරික තත්ත්වයෙන් 66%ක් අභ්‍යවකාශයට මුසු වී තිබේ. 
අඟහරු
මෙම තොරතුරු අනාවරණය වූයේ නාසා ආයතනය මගින් සිදුකෙරුණු අඟහරුගේ පරිසරය සහ වාෂ්පශීලී පරිණාමය පිළිබඳ පර්යේෂණකදීය. “අපගේ නිගමනවලට අනුව පැහැදිලි වන්නේ අඟහරුගේ ජීවය පැවැතිය හැකි පරිසරය එහි රඳා ගැනීමට නොහැකිව අභ්‍යවකාශයට නෂ්ට විසිර යන්නට ඇති බවය. මෙම අබිරහස විසඳා ගැනීම සඳහා අපගේ මිනුම්දණ්ඩ වූයේ අක්‍රිය වායුවක් වන ආර්ගොන් වායුවයි” යනුවෙන් එම කණ්ඩායමේ ප්‍රධානියා වූ බෲස් ජකොව්ස්කි පවසා තිබේ. 
“මොලිබ්ඩිනම් (අධිවේගී වානේ උපකරණ සෑදීමට භාවිත කරන ලෝහයක්) අධික ලෙස ඔක්සිකරණයට ලක්වීමේ ක්‍රියාවලිය අනුව ජීවයේ සම්භවයට බලපෑ සාධක පිළිබඳව හඳුනාගත හැකියි. ජීවය උත්පාදනය වූ සමයේ මොලිබ්ඩිනම් නමැති ද්‍රව්‍ය පෘථිවියේ නොතිබූ බවට නිගමනය කළ හැකියි. මන්ද වසර බිලියන 3කට පමණ පෙර පෘථිවියේ පැවතියේ ඉතා සුළු ඔක්සිජන් ප්‍රමාණයක් පමණයි. එහෙත් අඟහරු ග්‍රහයාගේ ඔක්සිජන් දැකිය හැකි වුණා. ජීවය අඟහරුගේ සිට පෘථිවියට පැමිණි බවට නිගමනය කළ හැකි බවට එයත් එක් සාධකයක්.” යනුවෙන් මේ සම්බන්ධයෙන් පර්යේෂණ ගණනක නිරත වූ ජෛවරසායන විද්‍යාඥයකු වන ස්ටීවන් බෙනර් සඳහන් කර තිබේ. 
ජීවය නිර්මාණය වනුයේ ඓන්ද්‍රීය සංයෝගය තුළිනි. එහි වෙනසක් සිදුවීම සඳහා කුඩා සහයක් අවශ්‍යය. එය ආලෝකය හෝ උෂ්ණත්වය හෝ වැනි ශක්තියක් ලද විට වෙනත් තත්ත්වයකට පත්වේ. ඔක්සිකරණය වූ මොලිබ්ඩිනම් ඇතිවන්නේ එවිටය. අඟහරු පිළිබඳ සාධකය සනාථ කෙරෙන තවත් කරුණක් වනුයේ පෘථිවිය බිහි වූ සමයේ එය සම්පූර්ණයෙන්ම ජලයෙන් වටවී තිබූ අතර අඟහරු ග්‍රහයා මත වියළි ප්‍රදේශ තිබූ බවට වන සාධකයයි. පෘථිවියේ තිබූ දියර ස්වභාවය හේතුවෙන් ජීවයේ පැවැත්ම සඳහා අවශ්‍ය වන තවත් ද්‍රව්‍යයක් වන බොරෝන් නමැති ද්‍රව්‍ය නිර්මාණය වීමට අසීරුය. බොරෝන් හමුවන්නේ සම්පූර්ණයෙන්ම වියළි කලාපවලිනි. ඒ අනුව පෘථිවිය මතට උල්කාෂ්මියක් මගින් අඟහරුගේ බොරොන් පෘථිවියට පැමිණෙන්නට ඇති බවත්, එමඟින් එහි ජීවය ඇතිවන්නට ඇති බවත් ඔහු සඳහන් කර තිබේ. 
වසර ගණනක් මුළුල්ලේ පවත්වන ලද පර්යේෂණවලින් බොරොන් නමැති ජීව ධාතුවේ රූපාකාරය හඳුනා ගැනීමට බෙනර් සමත් විය. පෘථිවියේ රිබොනිව්ක්ලෙයික් ඇසිඞ් නොහොත් ආර්.එන්.ඒ (සෛලවල ප්‍රෝටීන් නිෂ්පාදනය පාලනය කරන ද්‍රව්‍යයක්) ප්‍රමාණය විශාල වශයෙන් පැතිර තිබූ හෙයින් පෘථිවියේ ආරම්භක සමයේ එය මත බොරොන් පැතිරීමට බියක් දක්වන්නට ඇතැයි භූවිද්‍යාඥයෝ ප්‍රකාශ කරති. මේ හේතුවෙන් අඟහරු ග්‍රහයා මත බොරොන් බහුලව පවතින්නට ඇති බවට ඔවුහු අනුමාන කරති.
තාරකා විද්‍යාඥයකු සහ කොළොම්බියානු විශ්වවිද්‍යාලයේ තාරකා ජීවවිද්‍යා මධ්‍යස්ථානයේ අධ්‍යක්ෂ කලෙබ් ෂාෆ්, “පෘථිවිය මත අඟහරුගේ කොටස් සොයාගෙන තිබෙනවා. එමෙන්ම පෘථිවියේ කොටස් ද අඟහරු ග්‍රහයා මත පැවතිය හැකි බවට අපට සැක කළ හැකියි. පෘථිවියේ ඇති අඟහරුගේ කැබලි මත ජීවීන් සහිත කොටස් ඇති බවට තහවුරු කරගත හැකි වුවහොත් අප අඟහරු වැසියන් බවට විශ්වාස කළ හැකියි.” යනුවෙන් ප්‍රකාශ කර තිබේ.
පෘථිවිය
පැන්ස්පර්මියා නවීන සිද්ධාන්තයක් නොවුණ ද මෑත කාලයේ තාරකා විද්‍යාඥයන් විසින් සොයා ගන්නා ලද නවීන තොරතුරු මගින් පැන්ස්පර්මියා සිද්ධාන්තයෙන් ප්‍රකාශ කෙරුණු කරුණු රැසක් තහවුරු කිරීමට සමත් වී තිබේ. කෙසේ වුවද මෙම සිද්ධාන්තය ස්ථිර කිරීමට තරම් ප්‍රබල සාධක තවමත් හමුවී නොමැති හෙයින් එය විද්‍යානුකූලව තහවුරු කිරීමට නොහැකි වී තිබේ.
“පෘථිවියේ ජීවය ආරම්භ වූයේ අඟහරු ග්‍රහයාගෙන් යන මතය විමසුමට බඳුන් කළ යුතුයි. පෘථිවි ජීවය පිටසක්වළකින් ආරම්භ වූ බවට සනාථ කළ හැකි සාධක හා සාක්ෂි ඉදිරිපත් විය යුතුයි. එසේ වුවහොත් එය නූතන විද්‍යාවට සහ ආගමික විශ්වාසවලට සුවිශේෂ බලපෑමක් විය හැකියි. එවැන්නක් සනාථ වුවහොත් එය ආගමික මූලධර්මවාදීන්ගේ විශාල පරාජයක් වේවි” යනුවෙන් සියැටල්හි වොෂින්ටන් විශ්වවිද්‍යාලයේ ජීව විද්‍යාඥ පීටර් වෝඞ් පෙන්වා දෙයි.
බොහෝ විද්‍යාඥයන් විශ්වාස කරනුයේ පෘථිවියේ ජීවය බිහිවන්නට ඇත්තේ වසර බිලියන 3.8කට පමණ ඉහතදී බවය. පෘථිවිය ආසන්න ග්‍රහලෝක සමඟ ඓන්ද්‍රීය හා ජීවී ද්‍රව්‍ය නිරන්තරයෙන් හුවමාරු කරගන්නා බවට පැන්ස්පර්මියා සිද්ධාන්තයට සහය දක්වන බකිංහැම් විශ්වවිද්‍යාලයේ තාරකා ජීවවිද්‍යාඥ මහාචාර්ය චන්ද්‍රා වික්‍රමසිංහ සඳහන් කර තිබේ. පෘථිවි ඉහළ වායුගෝලයේ පවතින උල්කාෂ්මයන්ගෙන් නික්මුණු පොසිල කොටස් සහ කුඩා ඇල්ගී කොටස් එහි තැන්පත් වන්නට ඇත්තේ ඒ අසලින් ගමන් කෙරුණු ධූමකේතු මගින් බවට ඔහු විශ්වාස කරයි. “අතීතයේ මෙය අනුමානයක් හා හුදු සිද්ධාන්තයක් පමණක් වුවද වර්තමානයේ ඒ සම්බන්ධ සාධක හමුවෙමින් පවතී.” යනුවෙන් ඔහු සඳහන් කර තිබේ.
2015 තාරකා ජීව විද්‍යාත්මක සඟරාවට ලිපියක් සපයන මහාචාර්ය වික්‍රමසිංහ හා ඔහුගේ පර්යේෂණ කණ්ඩායම පෘථිවියට ජීවය පැමිණුන ආකාරය සම්බන්ධයෙන් තම මතය පැහැදිලි කරති.
“අප අවට මන්දාකිණියේ ඉතා කුඩා කොටසක කරන ලද නිරීක්ෂණවලට අනුව 900කට ආසන්න බාහිර ග්‍රහයන් පිළිබඳව අපට අනාවරණය කරගත හැකි වුණා. ඒ අනුව අපගේ මන්දාකිණියේ වාසයට සුදුසු ග්‍රහයන් බිලියන 140ක් පමණ තිබෙන බවට අනුමාන කළ හැකියි. මෙයින් වැඩි ප්‍රමාණයක් දීප්තියෙන් හීන සහ කුරු ග්‍රහයන් සමඟ සම්බන්ධ ග්‍රහයෝ. ඒ අනුව ජීවය පැවතිය හැකි ග්‍රහලෝක ඉතා කෙටි ආලෝක වර්ෂ ප්‍රමාණයක දුරකින් පිහිටා ඇති බවට නිගමනය කළ හැකියි.
ඒ අනුව ආසන්න දුරකින් පිහිටා ඇති මෙම ග්‍රහලෝකවලින් දුහුවිලි, සුන්බුන්, උල්කාෂ්ම, ධූමකේතු පිටකළ හැකිය. එලෙස පිටකරන ද්‍රව්‍යවල වේගය අපගේ සෞරග්‍රහමණ්ඩලයේ පවතින තාරකාවලින් පිට කෙරෙන වේගයට වඩා වැඩි වන අතර සාමාන්‍යයෙන් බහුවලයික කක්ෂවලින් ඒවා සමන්විතය. එහෙයින් ඍජුවම ග්‍රහණය කරගැනීමේ ශක්තියෙන් හීනය.
කෙසේ වුවද බහුවලයික කක්ෂයක පිහිටා තිබුණ ද සංක්‍රමික ධූමකේතු වැනි දේවලින් පිටකෙරෙන බැක්ටීරියා සහ වෛරස අන්තර්ගත අතුරු මයික්‍රෝන දුහුවිලි, අන්තර් ග්‍රහලෝක මණ්ඩලයේ ගැටීම හේතුවෙන් ඒවා පහසුවෙන් තැන්පත් විය හැකිය. එය ජීවය පැවතිය හැකි ග්‍රහලෝකවලට අහිතකර ලෙස බලපානු ඇත. සරල ලෙසින් පැවසුවහොත් ධූමකේතුවල පවතින අණු සහ ප්‍රාණී කොටස් ඒවා පසුකර යන ග්‍රහලෝකවල තැන්පත් විය හැකිය.
 “පෘථිවිය අඟහරුට වඩා ජීවත් වීමට සුදුසු ග්‍රහලොවක් බැවින් අප පෘථිවියේ නැවතුණු එක හොඳයි. මන්ද අපගේ කල්පිත මුතුන්මිත්තන් අඟහරු ලොවේ ජීවත් වූවා නම් මේ කතාව පවසන්නට මේ වනවිට කිසිවකු නැතැයි” ස්ටීවන් බෙනර් පවසා තිබේ.
ප්‍රියන්ජන් සුරේෂ් ද සිල්වා
උපුටා ගැනීම් සහිතයි .... දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....

අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

Friday, September 15, 2017

ඉගිලී ගිය කුරුල්ලන් මන්තර බලයෙන් බිම දැමූ කිරි පුංචා බලි ඇදුරා.....(අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - හොල්මන් කතා. holman katha)

සත් කෝරලය යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර ශාස්ත්‍රය පිළිබඳව බොහෝ ඇසූ පිරූ තැන් ඇති අය සිටි ගම් ප්‍රදේශයකි. බොහොම ඉස්සර මේ සත්කෝරලයේ ගමක් වූ බෝයවලාන නම් ප්‍රදේශයේ ඉතාමත් දක්ෂ මන්ත්‍ර ශාස්ත්‍ර දන්නා මහා බලි ඇදුරෙක් සිටි බවට පැරණි තොරතුරු ඇත. කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ රජු මහනුවර රජකළ අවධියේ සත් කෝරලයේ පාලන කටයුතු බාරව සිටි අදිකාරම්වරයා වූ මීගස් තැන්නේ අදිකාරම වාසය කර ඇත්තේ කුලියාපිටිය අසල පිහිටි කෝන්ගහගෙදර නම් වූ ස්ථානයේය. මේ කිරිපුංචා බලි ඇදුරා මීගස්තැන්නේ සමගද සම්බන්ධකම් පැවැත්වූ අයෙකි. මීගස්තැන්නේ මහ අදිකාරම් ද කිරිපුංචාට හොඳින් සැලකුවේ ඔහු යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර ගුප්ත ශාස්ත්‍රය දන්නා අයෙකු නිසාය.
බෝයවලාන ගමේ තිබූ පැලහැටිවත්ත නමැති බිම්කඬේ පැලක් අටවාගෙන ගොඩ ගොවිතැන් කරමින් සිටි කිරිපුංචා යකුන් එළවීම, යකුන් බැඳ වැඩ ගැනීම, යකුන් මෙල්ල කිරීම ආදී කටයුතුවල යෙදුනේ තම පරම්පරාවෙන් ලද යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර ඥානය යොදාගනිමින්ය. මේ නිසා ගමේ අය කිරිපුංචාට දැක්වූයේ මහත් ගෞරවයක් මෙන්ම බියකි. මිටි සිරුරකින් හා කරුංකා ගෙඩියක් තරම් වූ පුංචිම පුංචි කොණ්ඩයක් බැඳ කරේ ලේන්සුවක් දමා නිතර එහෙ මෙහෙ යන කිරිපුංචා බලි ඇදුරා කෙනෙක් හමුවූ විට “ආයි බෝං බැහැරක් දැයි අසන්නේ හිස ද නමමින්ය. එහෙත් මිනිසුන් ඔහුට දැක්වූයේ බිය මුසු ගෞරවයකි.
දිනක් ගෙදර දොරකඩ  කොස්   ගසේ කෑ ගසමින් කලබල කළ කපුටු රංචුවක්, බලා සිටි අයද මවිතයට පත් කරමින් කිරිපුංචා විසින් බිම දැමුවේ මන්ත්‍ර බලයෙන්ය. ඒ මන්ත්‍රයක් මතුරා බිම තිබූ වැලි මිටක් මිට මොළවා උඩට විසි කිරීමෙන්ය. මේ අරුම පුදුම දෙය දුටු අය එදා සිට කිරිපුංචාට තවත් බිය වූ අතර ඔහුට දැක්වූ ගෞරවයද වැඩිවිය. 
ගමේ ආරච්චි වසම කළ පුංචිරාල රාලහාමි කිරිපුංචාගේ හිතවතෙක් විය. නිතර නිතර කිරිපුංචා මෙම ආරච්චිල හමුවීමට ඔහුගේ වලව්වට ගියේ ටික වේලාවක් කතා බස්කර තේ කහට එකක් බී බුලත්විටක් ද සපා ඇයි හොඳැයි පැවැත්වීමටයි. එදා ගම්මුන්ගේ සිරිත් එසේ විය. මේ කතාබස්වලදී යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර ගැනද කතාබස් කෙරිණි. 
මේ පුංචිරාල ආරච්චිරාලාමි උඩරට මහ වාසල මුරකරුවන් යෙදවීමේ කටයුතුවලටද දායක වූ අයෙකි. ඒ නිසා රජතුමා සමගද බොහෝ ළඟින් ඇසුරු කළේය. ඒ නිසා රජතුමා පුංචිරාලට තම දුක් කරදර ද බොහෝ විට පවසා ඇත. පුංචිරාල මාලිගයට සේවය කළේ බොහෝ යටහත් පහත්වයි. මේ හේතුව නිසාම මීගස්තැන්නේ මහ අදිකාරම් ද නිතර බෝයවලානට යන එන සිරිතක් තිබුණි. මීගස්තැන්නේ පුංචිරාලට කීවේ බෝයවලානේ කියාය. දිනක් හදිසියේම පණිවිඩකරුවෙක් පුංචිරාලගේ වලව්වට ආවේ හිමිදිරි උදයේමය. පණිවිඩකරුවා දුටු සැණින් අඳුනාගත් පුංචිරාල “ඇයි ගබ්බලයෝ? මොකද උදේ ම හදිසියක් වත්දැයි ඇසීය.”
“එහෙමයි ආයුබොවං, අන්න අපේ මීගස්තැන්නේ උන්නාන්සේ තමුනාන්සේ කැටිව වහාම කෝන්ගහවලව්වට එන්ට කිව්වා යැයි කීය. !අ“තෝ පල මං හනික එන්නං කී පුංචිරාල පණිවිඩකරුවා ආපසු යවා තම තිරික්කලයෙන් එහි යාමට පිටත් විය. කෝන්ගහගෙදරට යන විට ඈත තියා දුටුවේ වලව්වේ ඉදිරිපස බරාඳයේ විමසිලිමත්ව සිටින මීගස්තැන්නේ අදිකාරම්ය. පුංචිරාල වහා තිරික්කලයෙන් බැස මීගස්තැන්නේ අසලට ගොස් ආචාර කළේ පණිවිඩය දැනගැනීමටයි. හොඳින් හිනාමුසුව පිළිගත් පුංචිරාලට එහි ඇති ලොවි බංකුවේ වාඩිවන ලෙස කී මීගස්තැන්නේ ඉතාමත් රහසින් යමක් කීවේය. ඒ කීවේ මහවාසල පණිවුඩයකි. 
“පුංචිරාල අපේ රජ්ජුරුවන්ගෙ දේවියට මහ කරුම ලෙඩක් හැදිලා. හිස කොට්ටෙ තියන්න බෑ මුළු වාසල පුරාවේ දුවනව කෑ ගහනව එක එක විකාර. ඉතිං බොහොම වෙද්දුත් ගෙන්නල ගුරුකං කරලා තියෙනව. එකකින්වත් හොඳක් නෑ. මං මේ පුංචිරාලට එන්ට කීවේ අර බෝයවලානේ ඉන්න කිරිපුංචව එක්කං ගිහිල්ලවත් ගුරුකමක් කරමුයි කියන්ටයි කීය.
“එහෙමයි අදිකාරම් තුමා”යි කී පුංචිරාල වහාම ආපසු ආවේ මේ සිද්ධිය කියා කිරිපුංචා වෙදරාලත් සමග ආපසු නුවර රජවාසල වෙත යාමටයි. ආපසු වලව්වට ආ පුංචිරාල ආරච්චිල වහාම පණිවුඩයක් යවා කිරිපුංචා ගෙන්වාගති. කිරිපුංචා ද විපිළිසර වූයේ මේ තකහනියක් කැඳවූයේ කුමකටද? කියාය. කිරිපුංචා අසලට ගිය ආරච්චිල හා ඔහෙං ඈඳිගනිං යයි කියමින් කතාව පටන්ගති.
“මං මේ උඹට තකහනියක් පණිවුඩ යැව්වේ අපේ මහනුවර මහ වාසලිං පණිවිඩයක් තියනවා.” උඹ දන්නවද? රාජ මහේෂිකාවට දිෂ්ටියක්. ඉතිං වාසල උන්නාන්සෙ උඹහැව එක්ක ගිහිං සාත්තුවක් කොරන්නට අණකළා යැයි කීය. උඩබිම බැලූ කිරිපුංචා ඒකත් හොඳයි කියා සිතුවේය. යළිත් කතා කළ ආරච්චිල “හෙට උදැහැනැක්කෙම වාසලට යා යුතුයි. මම උඹටත් එක්ක කලමනා ලෑස්ති කරනවා යයි අණ දුන්නේය.
හොඳයි කී කිරිපුංචා ගෙදරවිත් පරණ පුස්කොළ පොත් පෙරළා බලා යම් දෙයක් දැනකියා ගති. පසුදා පහන්වන්නටත් පෙර ඔවුන් දොට්ටපිළට බැස්සේ කඩිමුඩියේම මහ වාසලට ගොඩවැදීම සඳහාය. දිනක ගමනකින් පසු මහවාසල වෙත ළඟාවූ පුංචිරාල දුක්ගන්න නිලමේට තමන් ආ කාරිය කියා පණිවුඩපත ලබාදුනි. එය රජ්ජුරුවන්ට දැන්වූ පසු දෙදෙනාම දිග්ගෙට කැඳවා තේ ආදිය සප්පායම් වෙන්ට දී අනතුරුව රජතුමාම සිද්ධිය කිරිපුංචාට දැන්වීය. හිස නමා ආචාර කරමින්ම අවසර ගත් කිරිපුංචා ලෙඩා බැලීමට ඇතුළුගෙට වනි.
ගතවූයේ මොහොතකි. කෙස් කඩාගත් බිසව හිස හැරුණු හැරුණු අත කාමරය පුරා දිව්වේය. ටික වේලාවකින් එය නතරවුනි. සේවිකාවන්ගේද උත්සාහයෙන් බිසව අල්ලා ඇඳට දමාගත් කිරිපුංචා තම බෙහෙත් හෙප්පුවෙන් කුඩු ස්වල්පයක් ගෙන නාසයට නස්න කර මතුරන්නට පටන් ගති. ඒ මොහොතේ සිටම බිසවට රෝගය සනීප වුනි. පරිවාර කාන්තාවන් ඒ බැව් රජතුමාට දැන්වීය. රජතුමා බොහෝ සතුටට පත්ව දින කීපයක් වාසලේ රැඳෙන ලෙස දෙදෙනාටම දැන්වීය. දැන් බිසවට හොඳටම සනීප වී ඇත. පුංචිරාල හා කිරිපුංචා ද ආපසු  ගම්බලා පිටත් වුනි. මෙච්චර වෙදකමකුත් කර බිසව ගොඩදමා කළ උදව්වට කිසිදු සැලකීමක් රජු නොකළ නිසා කිරිපුංචාට කේන්ති ගියේය. ඔහු මහවැලි තොටින් ආපසු එද්දී වැලිමිටක් ගෙන මතුරා අහසට විසිකළේය. 
එසේ කළ කිරිපුංචා රජතුමා කෙරෙහිද අප්‍රසාදය කියමින් පුංචිරාලත් සමග ආපසු බෝයවලානට ආවේය. ගතවූයේ දින කීපයකි. යළිත් උදෑසනක මහ වාසලින්ම පණිවිඩකරුවෙක් ආවේ පුංචිරාල ආරච්චි සොයාගෙනයි. ඔහු දුන් පණිවුඩය බරපතළය. ඉන් කියවුණේ යළිත් බිසවගේ අසනීපය උග්‍රවී ඇති බවකි. පුංචිරාලට හැකි ඉක්මනින් වෙදරාලත් රැගෙන මාලිගයට එන ලෙස අණකර තිබුණි. මේ ආරංචිය ඇසූ කිරිපුංචා බොහොම සතුටට පත්ව මේ වාරයේ හොඳ වැඩක් කරන්නං යයි සිතමින් ඉන්නා විට ආරච්චිලම එහි විත් මේ හදිසි පණිවුඩය කියා එවලේම මහ වාසලට යාමට පිටත් වුණි.
මෙවැනි වැඩක් කළ විට සතුටු පඬුරු පිළිගැන්වීමක් පුරාණයේ තිබුණි. නමුත් රජුට එය අමතක වුණි. මෙවර එය උසස් අයුරින්ම කරන්නට රජුට සිත්වූයේ ඒ ගැන මීගස්තැන්නේ අදිකාරම් ද රජුට මතක්කර සිටි බැවිණි. මහ වාසලට ගිය පුංචිරාල හා කිරිපුංචා රජු හමුවී වහාම දේවිය පිරික්සන්නට අවසර ගත්තේය. එදිනද මුල් දිනයේ මෙන්ම දේවිය දුවන්නට හා දඟලන්නට පටන්ගති. පයේ නිලයක් ඇල්ලූ කිරිපුංචා වෙදා මොහොතකට දේවිය විසඥ කළේ හදිසි යමක් සූදානම් කරගැනීමටයි. වහාම රතුනෙළුම් මලක් ගෙනෙන්නට කී කිරිපුංචා වාසලේ මැද මිදුලේ අසුනක් සකසා එහි දේවිය වාඩිකරවන ලෙස ඉල්වීය.
මේ අසනීපය භූත දෝෂයක් නිසා සිදුවූවක් නොවේ. නාසයේ වෙසෙන යම් ක්ෂුද්‍ර ජීවියකු මගින් ඇතිවන සංකුලතාවකි. එය තේරුම් ගත් කිරිපුංචා ගෙනගිය බෙහෙත් කුඩු වරු තුනක් නෙළුම් මලට දමා අසුනේ වාඩිකරවා බිසවට උරවන ලදී. මුල්වතාවේ තුඩු ස්වල්පයකින් එම කටයුක්ත සිදු නොවුන නිසා බිසවට නැවත රෝගය උත්සන්න වුණි. එවර නිට්ටාවට රෝගය සුව වූ  නිසා රජු තුටු පහටුව තෑගි බෝග ලබාදුනි. කිරිපුංචා තම නෑදෑයන්ද කැටුව ගොස් දේවියට අසුගැබේ මල්බලියාගයක්ද කළේය. එය අලංකාර නැටුම් ගැයුම්වලින් සමන්විත වූ යාගයකි. රජතුමා බොහෝ සේ දෙදෙනාට ස්තුතිකොට පුංචිරාලට මහ වාසල දුක්ගන්නා පයින්ඩයක්ද ලබාදුනි.
දින කීපයකට පසු බෝයවලානට ආ මීගස්තැන්නේ අදිකාරම කුඩාඔය අසල ඇති බෙරුව නම් ස්ථානයේ අණබෙරයක් (ලෝකඩ බෙරය) එල්ලා එය ඇසුන හතරමායිමේ බිම්කඩ පුංචිරාලගේ දරු මුනුබුරු පරම්පරාවට නින්දගම්කොට පවරා දෙන ලදී. ඔවුන්ට විජයකෝන් යන නමද පටබැඳ පවරා දෙනලදී. එසේම පුංචිකිරාමද පැලැගැමිවත්ත සහ තවත් දේපළ උපපද නාමද සහිතව බාල් ඊල් සාරාමාරු ඇතිව නම්කොට දෙනලදී. එදා සිට කිරිපුංචා සිල්ප දත් සකලච්චාරී ගණිතයලාගේ යන වාසගමින් සම්පූර්ණ කරන ලදී. 
මෙසේ පවරා දුන් සන්නස් පත්‍ර මෑතක් වන තුරුම ඔවුන් සතුව තිබුණි. නමුත් ඉංග්‍රීසි පරිපාලන සේවා මගින් ඒවායේ බල රහිතවී ඇත. තවමත් මෙම පරම්පරාවල අය එම ගමේ ජීවත්ව සිටිති.
lankadeepa
උපුටා ගැනීම් සහිතයි .... දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

Monday, August 28, 2017

මහාචාර්යවරයාගේ කැමරාවේ සටහන්වූ අත්භූත චායාරූප....(අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - හොල්මන් කතා. holman katha haskam athbutha somawathiya)

සෝමාවතී විහාරයේ රාත්‍රී කැමරා කාචයන්ට දර්ශනය වන අද්භූත දර්ශන ගැන මම බොහෝ කලක සිට අසා ඇත්තෙමි. මේ‍ මෑතකදී යමෙකුගේ කැමරා කාචයේ සඳහන් වූ සිත චංචල කළ එම ඡායාරූපද දුටුවෙමි. ලුණු රස අත්නොවින්දෙකුගෙන් එම රසය කුමක්දැයි විමසූ විට ඔහු නිරුත්තර වන්නාක් මෙන් මන:කල්පිතයත් සත්‍යයත් අතර මේ අත්දැකීම් තවකෙකුට විග්‍රහ කිරීමේදි මම අතරමං වූයෙමි. ඉන් බොහෝ කාලයකට පසුව වුව අනුරාධපුරයේ වන්දනාවේ ගියද සෝමාවතියේ රාත්‍රියක් ගත කරන්නට මා සිත මදක් අදිමදි කළේ සෝමාවතිය වටා සැරිසරන මේ අද්භූත දර්ශන මා සිත නිරතුරුව සැරි සැරූ නිසාය.
තත්ත්පර පැය දිනයන්ට පෙරළී කාලය වේගයෙන් හඹා ගියේය. මා සිත්හි පළපැදියම් වූ මේ අද්භූත සිතුවිලි කාලයාගේ ඇවෑමෙන් මැකී ගියේ ය. එහෙත් පසුගිය දිනක මේ කතා පුවත තවත් සනාථ කරමින් මේ හා සමානම සිද්ධි දාමයක් පිළිබඳ තොරතුරු අපට හෙළි කළේ රට පිළිගත් විද්වතෙකි. අදාළ කතා නායකයා රටේ ගරු නමක් හා කීර්තියක් දිනා සිටින මහාචාර්යවරයෙකි. මේ පවසන තොරතුරු සඳහා ඔහුගේ නමක් ඇවැසි නැතැයි තීරණය කළේද ඔහුමය. එය සත්‍යයකි. මිනිසුන්ගේ පියවි ඇසට ග්‍රහණය නොවන ලෝකයක් ඔහු දුටුවේ ය. සියල්ල මනංකල්පිතයෙන් තොර සත්‍යයට බොහෝ සමීප කරුණුය. ඔහුගෙන් ලද ඒ තොරතුරු ප්‍රථම වරට මාධ්‍යයක් මඟින් හෙළිකරන්නේ මිනිසාට ග්‍රහණය නොවන අති ඉන්ද්‍රීය ලෝකයේ සැබෑ තත්ත්වය අප සැමගේ සිත් ද මොහොතක් චංචල කරන නිසාය.
මිථ්‍යාවෙන් ඔබ්බට ගිය ලෝකයක් සමාජ ගත කළ යුත්තේ ආගමානුකූලවයැයි අපි අසා ඇත්තෙමු. ඉහළ සිට පහළට ජලය ගලා යන්නාක් මෙන් ජීවත් වූවන් ලබා දෙන පිං ග්‍රහණය කර ගැනීමේ හැකියාව ඇත්තේ ප්‍රේතයන්ට පමණක් බවත්, නොපෙනෙන ලෝක අතරින් පෙනෙන ලෝකයක් ඇත්තේ ප්‍රේත ලොව පමණක් බව බුදු රජාණන් වහන්සේ ජාණුස්සෝණි බමුණාට වදාළහ. එහෙත් මේ අති ඉන්ද්‍රීය විෂයන් වු ප්‍රේත ආත්මයන්ගේ සැකිලි මිනිස් ඇසට ගෝචර වූ කතා පුවත් අපට අසන්නට ලැබෙන්නේ අහම්බෙනි. තාක්ෂණයෙන් අති දියුණු විද්‍යාවට පවා ගෝචර නොවූ මේ දේ අද ඇස් පනා පිටම යථාර්තථයක් වන්නේ ‘අපි මැරුණු පසු කුමක් වේද?‘ යන පැනය මතු කරමිනි. එහෙත් යථාර්ථය අපට ස්පර්ශ කළ නොහැක්කාසේ, යථාර්ථය අවබෝධ කර ගත යුත්තේ ධර්මයෙන් මිස වෙන කිසිවකින් නොවන බවද මේ හරහා අවබෝධ වනු ඇත. මේ මහාචාර්යවරයාගේ අධෝරක්ත ග්‍රාහක කැමරා (Infrared Camera) මඟින් ගෝචර වූ මේ සැබෑ දසුන් දකින ඔබ සිත්හිද පුංචි හෝ තිගැස්මක් ඇති වනු ඇත. මේ මහාචාර්යවරයා තමා ලද සත්‍ය අත්දැකිම් විග්‍රහ කරන්නේ කුතුහලයෙන් විඳින්නට වඩා බුද්ධියෙන් යමක් සිතන්නටය.
ඉලුක්කුඹුර ප්‍රේත ආත්මය
ඈත කඳුකරයේ සිදුකරන පුරා විද්‍යාත්මක ගවේෂණ සිය සිතුවිලි වෙනතකට හරවන්නට වූයේ ඔහුටත් නොදැනීම ය. මළ හිරු බැස යද්දී නැගෙන පාංඩු පැහැ හිරු කිරණින් ඉලුක්කුඹුර ගමට ගෙන එන්නේ මහා මූසල බවකි. දුහුවිල්ලෙන් වැසී ගිය ගුරුපාර දෙපස වූ එරමිණියා කැලෑව ඈතට දිස්වූයේ සුළඟට දෙපසට පැද්දෙන ඇටසැකිලි පෙළක් මෙනි. පුරාවිද්‍යා කැණීම් අතර ලද ඉසුඹුවකදී ගෝලබාලයින් හා අත්උදව්වට පැමිණි පිරිස් සමඟ ඡායාරූප ගැනීම ඔවුන්ගේ පුරුද්දක් විය. ඔවුන් අත වූ අධෝරක්ත ග්‍රාහක කැමරාවෙන් උදව්වට සිටි අයකු තවත් අයකුගේ රුව ඡායාරූපයට නැගුවේ විනෝදයට මෙනි.
“මේ දේ වුණේ රත්නපුර ඉලුක්කුඹුර කියන ප්‍රදේශයේ. මේ පළාතේ කන්දක පුරාවිද්‍යා කැණිම් මමත් මගේ ගෝලයනුත් එක්ක එකතු වෙලා කරගෙන ගියා. මේ වෙද්දි ගමේ අයත් අපිත් එක්ක හිතවත් වෙලා හිටියා. මේ පළාතෙ තිබුණේ මහා පාළු ගතියක්. ඡායාරූප ගනිද්දි අපිට හැම වෙලාවේම හිතුණා මේ ඡායාරූපවල අද්භූත දේ සටහන් වෙන්න පුළුවන් කියලා. මේ නිසා අපි හරිම අවධානයෙන් තමයි මේ හැම දෙයක්ම කළේ. එහෙම ගනිද්දි අපි හිතුව වගේම ගමේ ළමයකුගේ ඡායාරූපයක පැත්තකින් අද්භූත පිරිමි රුවක් මතුවෙලා පෙනුණා. මේක හරිම පැහැදිලි පිංතූරයක්. මේ නිසා අපි හිතුවා මේ ගැන හොයලා බලන්න ඕන කියලා. මේ සිද්ධියෙන් පස්සේ අපි මේ ගැන විපරම් කළා. මේ ඡායාරූපයේ පෙනෙන කෙනා මේ ආසන්න ප්‍රදේශයක හිටියද කියලා. පස්සේ අපිට ආරංචියක් ආවා, මේ ආසන්න කන්දක ජීවත් වෙන පවුලක් ගැන. දවසක මහ දවල් අපි මේ කන්ද නැග්ගා මේ ගැන හොයන්න. මේ කන්දේ තිබුණේ මේ ගේ විතරයි. වෙන කිසිම පවුලක් නැහැ. අපි ආගිය තොරතුරු කතා කර කර කුරුම්බා ගෙඩියක් බොන අතරේ අපේ වෙලාවට වගේ ඒ ගෙදර ළමයෙක් රාමු කරලා තිබුණු පිංතූරයක් දූවිලි කූඹි යන්න කියලා මිදුලෙන් ගිහින් තිබ්බා. අපේ ඇස් උඩ ගියා. මේ රාමු කළ පිංතූරයෙයි අර අපි ගත්ත ෆොටෝ එකෙයි හිටියේ එකම රූපය තියෙන එක්කෙනෙක්. මේ පුද්ගලයා මැරිලා අවුරුදු 9 ක් වෙනවා. මැරෙන කොට සත්තු දඩයම් කරලා වගේම ගමේ යම් යම් දුරාචාර වැඩත් කරලා තියෙනවා....අවුරුදු 9 ක් වෙලත් තාමත් අර පුද්ගලයා මේ පළාතේ තවමත් සැරිසරනවා...“ මහාචාර්යවරයා මා සමඟ පැවසීය.
මහාචාර්යවරයා පවසන පරිදි සේයාරුවේ පෙනුණු එම පුද්ගලයා ජීවත්ව සිටි කාලයේ හැඩ රුවද නොවෙනස් ය. සමානය. සැබෑ ජීවිතයේ එම පුද්ගලයා පෙනී සිටි ආකාරයෙන්ම වසර නවයක් පුරා ප්‍රේත ආත්ම භාවයන්හිද ඔහු සැරි සරන්නේ එයාකාරයෙන්මය. එම රාමු කරන ලද සේයාරුවේ පිටපතක් අප සතු වුවද මාධ්‍ය සදාචාරය අගයමින් අපි එය පාඨකයන් හමුවේ නොතබමු. එහෙත් විද්‍යාවටත් හසු නොවු ඉලුක්කුඹරේ ප්‍රේත ආත්මය සොයා ගිය ඒ ගමනේ සත්‍යය කතාව කෙසේ නම් බැහැර කළ හැකිද?
හල්දුමුල්ලේ දුටු ප්‍රේත ආත්ම
කුඩා කල අපේ අත්තම්මලා අතපය විසි කරමින් අපට හැසිරෙන්නට එපායැයි පැවසූයේ අප වටා සැරිසරන අනේක විධ ප්‍රේත ආත්මයන්ට හිරිහැරයක් වෙතැයි කියාය. එදා අපි ආත්තම්මලාගේ එවැනි කතා බැහැර කළේ එවැනි භූතාත්ම ඇතැයි කීම විහිළුවක් ලෙස සලකමිනි. එහෙත් දැඩි ආසාවන්ගෙන් හා ලෝභයන්ගෙන් යුතු මිනිසුන් මරණයෙන් මතු ප්‍රේත ආත්මභාවයන්හි ඉපිද කල්ප ගණනින් ආයුෂ ගෙවන ආකාරය බුදු දහමේ අපූරුවට විග්‍රහ වන්නේ ය. පියවි ඇසට ග්‍රහණය නොවූ ඒ සත්‍ය අත්දැකීම මෙකී මහාචාර්යවරයා ලද්දේ හල්දුමුල්ල ප්‍රදේශයේ දීය.
“හල්දුමුල්ල පළාතේ අවුරුදු 3000 කට පෙර සොහොනක් මතුකර ගන්න අපි ඒ පළාතේ කැණීම් වගයක් කළා. දවල් වැඩ කරලා රාත්‍රියට අපි නවාතැන් ගත්තේ ඒ පළාතේ ගෙයක. මේ නැවතුණු ගෙදරට රෑ 8.45 වෙද්දි එක එක වර්ගයේ එළි එනවා. ඒ වගේම තැනින් තැන පුලුටු ගඳත් එනවා. අපි නිවැසියන් එක්ක එළියට බැහැලා මේ ගැන හෙව්වා. ළඟ රෙස්ටුරන්ට් එකකටත් ගිහින් බැලුවා මේ පුලුටු ගඳ එන්නේ එහෙන්ද කියලා. පස්සේ අපි අපේ කැමරාවලින් ෆොටෝ ගහලත් බැලුවා. ඒ ඡායාරූපවල මේ එළි හොඳට පේන්න තියෙනවා. පස්සේ මම මගේ යාළුවෙකුට කිව්වා මේ ගැන. එයා මට කිව්වා ගේ ඉස්සරහා පහන් පැලක් හදලා රෑ 9 වෙනකොට පහනක් පත්තු කරලා දස දිසා පිරිත කියවන්න කියලා. අපි මේක කරන්න ගත්තා. ඒ අතරේ අපි විනාඩියෙන් විනාඩිය මේ පහන් පැලේ පිංතූර ගත්තා. අපිටත් පුදුමයි. පහන පත්තු කරනකොට එක එක එළි එන්න ගත්තා. ටික වෙලාවක් යනකොට මේ එළි ඇවිත් මාව වහගත්තා. මේ හැම දේම අපේ කැමරාවල අපූරුවට සටහන් වුණා. මේ එළිවල තියෙන්නේ අද්භූත ඡායාරූප. සමහර එළි කළල රූප වගේ. තවත් ඒවායේ ඇස් කන් නාස පවා තියෙනවා. සමහර ඒවායේ වර්ණ පවා තියෙනවා. මේ එළිවල ඉන්නේ අවුරුදු 3500 කට පෙර මියගිය අය කියලා අපි විශ්වාස කරනවා. අනන්ත අප්‍රමාණ වතාවක් ගැලවීමක් නැතිව සංසාරයේ සැරිසරන උදවිය තමයි මේ අය. දස දිසා පිරිතේ අවසානයත් සමඟ මේ එළි නැතුව ගියා......“
බුද්ධාන්තර ගණනාවක් සා පිපාසාදී දුකින් පෙළෙන ප්‍රේතයන් ගැන බෞද්ධ පොතපතේ සඳහන් වන මෙවැනි දෑ අපට එක්වරම බැහැර කළ නොහැක්කේය. ඔවුන්ගේ ආයුෂ තීරණය වන්නේ වර්ෂයන්ගෙන් නොව කල්ප ගණනිනි. යමුනා, අචිරවතී, ගංගා ජලය මොවුන්ගේ මුවගට වැටුණත් සා පිපාසාව දුරුවී නොයන තරමට මේ ප්‍රේත ආත්ම අනන්තවත් අප වටා සැරිසරන බවට මේ අත්දැකීම ප්‍රමාණවත් ය.
කතරගම කිරි වෙහෙරේ දුටු ප්‍රේත ආත්මය හා හුණුගල ගුහාවේ කාලි අවතාරය
“මේ එක් සිදුවීමක් වුණේ කතරගම කිරි වෙහෙරේදි. මගේ හිතවත් පවුල් දෙකක් හා මගේ ගෙදර කට්ටිය එක්ක අපි ගියා කතරගම. අපේ විශේෂ අවධානයක් තිබුණේ රාත්‍රියට කිරි වෙහෙරේ පහන් පූජාවක් කරන්න. අපි කට්ටිය එකතු වෙලා කිරිවෙහෙරේ ලස්සනට පහන් පත්තු කළා. පස්සේ මගේ යාළුවෙකුට මම කිව්වා කිරිවෙහෙරත් වඳින්න එක්ක මේ පහන් පැල පිංතූරයකට ගන්න කියලා. කිසිම බාධාවක් නැතුව ඡායාරූප ගත්තා. ඒත් එ්කේ කොනක අද්භූත ඡායාරූපයක්. පිරිමි රුවක් පහන් පැල ඉස්සරහා එබී ගෙන ඉන්නවා. ඉතාම පැහැදිලියි. මූණේ කොටසකුත් නැහැ. අපි අනුමාන කළා ඒ රුව මැරුණු හමුදා සොල්දාදුවකුගේ කියලා. අපිට අවශ්‍ය වුණා මේ රුවේ සැබෑ පුද්ගලයා කවුද කියලා හොයා ගන්න. ඒත් කාලය හරස් වුණා. දෙවැනි සිදුවීම වුණේ හුණුගල ගල් ගුහාවේ කැණීම් කරද්දි. අපිට මේ ගල්ගුහාවේ කැණීම් කරන්න ගියාම හරියට කරදර වුණා. සමහර වෙලාවට කරන්න දෙන්නෙම නැහැ. පත්තු කරන එළි සියල්ල නිවි නිවි යනවා. මෙහෙම අපහසුවෙන් කරන කොට අපි කොහොම හරි ජෙනරේටරයක් ක්‍රියාත්මක කර ගත්තා. අපේ අය මේකෙ එළියෙන් ඡායාරූප ගත්තා. ඒ එක් ඡායාරූපයක වෙනස්ම ආකාරයේ දර්ශනයක් සටහන් වෙලා තිබුණා. හොඳට බලන කොට කොටියෙක්ගේ පිටේ ඉන්න ගැහැනියක්. මේ සොහොන් කාලි අවතාරය කියලා අපි හොයන විට තේරුම් ගත්තා. මෙයා තමයි මෙතැනට අරක් ගෙන අපට මේ කටයුතු කරගන්න නොදී දිගින් දිගටම බාධා කළේ. “
ස්වභාව ධර්මයේ සැරි සරන මේ ශක්ති ප්‍රභව පිළිබඳ මේ කතා කිහිපයක් පමණි. මින් බොහොමයක් යා යුතු මං සොයමින් අනන්ත සසරේ සැරි සරන ප්‍රේතයන්ය. මේ අධෝරක්ත කැමරා කාචයන්ට එවැනි දසුන් පමණක් නොව මන:කල්පිතයක්යැයි අප බැහැර කරනා දේවතා දසුන්ද හසුවූ කතා ඇත. මේ මහාචාර්යවරයාගේ හිතවත් මිතුරෙකුගේ කැමරා කාචයේ සටහක් වූ ඡායාරූපයක එවැනි දේවතා දසුනක් දකින්නට හැකි වූයේ රාත්‍රියේදි ථූපාරාම විහාරයේ ගත් ඡායාරූපයකදී ය. දෙවිවරු පැමිණ බුදු රදුන්ගේ දකුණු අකු ධාතූව තැන්පත් වූ ථූපාරාම දාගැබ පැදකුණු කරන ඒ අද්භූත දසුන අපට බැහැර කළ හැකි දේ නොවේ. එහෙත් මේ සියලු දේ මන:කල්පිතයන් යැයි බැහැර කරන්නන් තවමත් අප අතර නැතුවා නොවේ. විද්‍යාවත් අවිද්‍යාවත් අතරින් ඔබ්බට දිවෙන මෙවැනි අති ඉන්ද්‍රීය දේ අවබෝධ කර ගැනීමට පෙර කරන ලද පිනක්ද ඇවැසි බව දන්නෝ දනිති.
සත්‍ය ඡායාරූප හා තොරතුරු ඇසුරෙනි.
සුභා­ෂිණි ජය­රත්න
සිත්මල් යාය
උපුටා ගැනීම් සහිතයි .... දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

Wednesday, August 23, 2017

මහා රාවණ කොටුව ළඟ මුහුදේ ගිලුණු නගරයක්......(අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - rawana CITY OF ATLANTIS marine archiology History Repeats lost civilizations)

19 වැනි සියවස මුළුල්ලේ එමෙන්ම 20 සියවසේදී දෙවැනි ලෝක මහා සංග්‍රාමය දක්වාත් ලොව බලවත්ම රාජ්‍යය වූයේ බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යයයි. හිරු නොබසින අධිරාජ්‍යය ලෙසින් විරුදාවලි ලත් මීට ලොව බොහෝ රටවල් හා ශිෂ්ටාචාර අයත් විය. එමගින් ලැබූ දැනුම හා අත්දැකීම් මත 20 සියවස මුල් අර්ධය තුළදී ඔවුහු ලෝකයට ඉතිහාසය ලියා දායාද කළහ. ලංකාවේ ඉතිහාසයද එච්.ඩබ්ලිව්. කොඩ්රි​ෙටන් නමැති සිවිල් ​ෙස්වකයා විසින් මහාවංශය ඇසුරින් ලියා සම්පාදනය කළේ 1912දීය.   
වත්මන් ලෝක බලවතා වන එක්සත් ජනපදය බ්‍රිතාන්‍යයන්ගේ එම ඉතිහාසය ලිවීම වෙනස්කර නැතද එහි බොහෝ අඩුපාඩු හා වරද තැන් සොයා නිවැරදි කර ඇත. නිදසුන් කීපයක් මෙසේය. වසර 6000කට වඩා අතීතයට නොගිය බ්‍රිතාන්‍යයන් ලියූ ලෝක ඉතිහාසය දැන් වසර 12,500 - 13,000 දක්වා අතීතයට ගොස් තිබේ. ඉන්දියාවේ බටහිර වෙරළේ අඩි 4000ක් යට මුහුදු පතුලේ හමුවූ වසර 10,000ක් පැරණි බව කාබන් පරීක්ෂණ මගින් තහවුරු කළ නගරයක නටබුන් 2002 දී හමුවිය. වඳුරාගෙන් පරිණාමය වූ මිනිසා ගැන ඩාවින් මතය හා ඒ අනුව ගිය මානව විද්‍යාඥයන්ගේ දඩයම් යුගය එඬේර යුගය, කෘෂි යුගය හා කර්මාන්ත යුග ද දක්වන ඉතිහාසය අද නිෂේධයවී ඇත. යුරෝපීන්ගේ පරමාදර්ශී රාජ්‍ය ලෙස සැලකූ ක්‍රි.පූ. 4 සියවසේ ප්ලේටෝ විසින් රචිත “අත්ලන්තිස් පුරවරය” යනු රාමායණයේ සඳහන් වන හනුමා දුටුවේ යැයි කියන “ලංකාපුරය” බව 1999 දී පිළිගැනිණි. මේ එකම පුරවරයක් පිළිබඳ ඇති වාර්තා 2කි. 1905 දී රයිට් සහෝදරවරුන් විසින් ලොව පළමු වරට ගුවන් යානය නිපදවන ලද බවට ඇති ඓතිහාසික ඉගැන්වීම 1986 දි බිඳවැටිණි. ඒ පිරමිඩ් දේවාලයක තිබී හමුවූ ගුවන් යානා 4ක මැටියෙන් කළ ඇඹීම අවුරුදු 4500ක් පැරණි බවට කාබන් පරික්ෂණ මගින් තහවුරු කළ විටදීය. මැක්ස්මුලර්ගේ ආර්ය න්‍යායද 1996 දී ප්‍රතික​්ෂේප විය.
සිය පළිඟු බෝලයෙන් අංජනම් බැලූ එක්සත් ජනපදයේ බ්ලැවට්ස්කි මැතිනිය 1881 දී කර්නට් ඕල්කට් මහතා සමග ලංකාවට ආවේ ලෝකයට ශිෂ්ටාචාරයන් විහිදී ගිය දකුණු ආසියානු දුපත ගැන සෙවිමටය. නමුත් ඇයට ඒ සඳහා සාක්ෂි සොයා ගැනීමට නොලැබිණ. රාජකීය ආසියාතික සංගමය (බ්‍රිතාන්‍ය) මගින් තම ආසියාතික යටත් විජිතවල ඉතිහාසය සීමා දක්වා තිබුණි. ඒ අනුව ඉන්දියාවේ ඉතිහාසය ඇරඹෙන්නේ සෘග් වෛදිත යුගයෙනි. ලංකාවේ ඉතිහාස ඇරඹෙන්නේ බුදුන් පිරිනිවන් පෑ දින ලංකාවට ආ විජය හා 700 පිරිස ගෙනි. ඉන් එහාට යමක් කතාකළ ​ෙනාහැක. ඒ තහනම්ය. සියලු හැදෑරීම් මේ තුළ සිදුකළ යුතුය. එබැවින් පාසල්වල විශ්වවිද්‍යාලවල හා ජනමාධ්‍යයේ ඉතිහාසය ඉන් පිටතට නොයන තරමට හීලෑය. නමුත් මුනිදාස කුමාරණතුංග හා හෙළ හවුල (1941) භාෂාව ඇසුරින් හෙළ යුගයක් කරාගිය විට කට ඇදයින් ලෙස හඳුන්වා පහර ගසා නිශ්ශබ්ද කෙරිණි. හෙළ ජාතියක් නැතිව හෙළ බසක් පමණක් පවතින්නේ කෙසේදැයි කිසිවෙක් ප්‍රශ්න නොකළහ.
1944 අගෝස්තු 06දා ජපානයේ හිරෝෂිමා නගරයට පළමු වැනි පරමාණු බෝම්බය එල්ල කරන ලදී. එහිදී දුම්රොටුව නැගුණ ආකාරය පුපුරා ගිය මහා ශබ්දය ජලාශවල ජලය රත්වී උතුරන්ට වූ හැටි මිනිසුන් හා සතුන් අහසට විසිවීම, කුරුල්ලන්ගේ තටුහැළී සුදුවීම තැන තැන මිනිසුන් මියයාම එලෙසින්ම විස්තර කරන යුද විස්තරයක් මහ භාරතය නමැති මහා කාව්‍යයේ විය. මේ අනුව ඉතිහාසයේ කිසියම් යුගයකදී පරමාණු යුද්ධයක් සිදුවී ඇති බව පැහැදිලිය. බ්‍රිතාන්‍ය හා අමෙරිකන් භාෂා ශාස්ත්‍ර දත් උගත්තු සංස්කෘත මහා භාරතය හා රාමායණය පරෙස්සමින් කියවා බැලුවද වෙනත් එබඳු යුද විස්තරයක් නොමැතිවිය. උගත්තු නිශ්ශබ්ද වූහ.   
ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදය 1950 දශකයේදී ලෝක බලවතාගේ තත්ත්වයට ආපසු ලෝක ඉතිහාසය හා මානව විද්‍යා ගවේෂණයට එක්සත් ජනපද උගත් තරුණ පිරිස පෙළඹුණහ. ඉන්දියාවේ තිබූ සංස්කෘත ග්‍රන්ථ අතර ‘පුරාණ’ නමැති (ප්‍රධාන) ග්‍රන්ථ 18ක් විය. පුරාණ යනු ඉතිහාසය යන අර්ථයයි. 
කාගේ හෝ ඉතිහාසය තොරතුරු ඇතැයි යන අනුමානයෙන් අලුත් පරපුර මෙම ‘පුරාණයන්’ හැදෑරූහ. එවිට අසුර නමැති මිනිසුන් කොටසකගේ ඓතිහාසික තොරතුරු එළිදරව් වන්නට විය. ඔවුන්ගේ තොරතුරු නිවර්තනික ලෝකයට දිගට බටහිර සිට නැගෙන
හිරටම විහිදී තිබුණි. මෙම විශාලකම නිසා ඇමෙරිකන්කාරයාට පුරුදු ලෙස අසුර අධිරාජ්‍ය (Asura Empire) යයි ඊට නම්කළහ. කුමාරතුංගයන් කී පරිදි හෙළ බස සහිත හෙළයන් මින් අදහස් කළ නිසා අපි දැන් ඊට හෙළ අසුර අධිරාජ්‍ය යයි කියමු. මෙය හුදෙක් සංස්කෘතික අධිරාජ්‍යයකි. දේශපාලනික ස්වරූපයක් එහි නැත. සමාන ජීවන රටා එහි ඇත. මීට පෙර ලිපියකදී දක්වන ලද සිංහ මිනිසුන් කී පරිදි තම ශිෂ්ටාචාරය ගොඩනැගූ බැබිලෝනියාව නිදසුනකි. බැබිලෝනියාව සිංහ මිනිසුන්ට (හෙළයන්) යටත් නැත. නමුත් ජීවන රටාව සමානය. කඩුව අතින්ගත් සිංහයාගේ ලාංඡනයේ සමානත්වයෙන් ලංකාව හා බැබිලෝනියාව හිරුගෙන් හැසිරවෙන සමකාලීන වූ හා සම්බන්ධතා තිබූ ශිෂ්ටාචාර දෙකක් බව 1961 දී මහාචාර්ය තෙන්නකෝන් විමලානන්ද කී විට කවුරුත් සිනාසුණහ. 1998දී ඇමෙරිකන් පුරාවිද්‍යාඥයන් කී පසු ලංකාවේ පඩි කන මහාචාර්යවරු එය පිළිගත්හ.   
ඉතිහාස මහාචාර්ය ආර්නල්ඩ් ටොයිම්බි (බ්‍රිතාන්‍ය) 1945දී අලුත් න්‍යායක් ඉදිරිපත් කළේ ඉතිහාසය නැවත නැවතත් එලෙසම (History Repeats) යනුවෙනි. පොළොව යට ඇති ඛණිජ ලෝහ ආදී සම්පත් හාරා කර්මාන්තවලට ගත්විට යම් දිනෙක ඒවා අවසන් වීමෙන් යුරෝපයට නැවතත් එඬේර යුගයට අපසු යාමට සිදුවන බව ඔහුගේ න්‍යායෙන් කියැවේ. පරමාණු බලය කර්මාන්තයට යෙදවිය නොහැකි බව ද ඔහු කීවේය. දඬුමොනරයේ තිබූ රසදියෙන් ක්‍රියාත්මක මර්කරි වෝටෙක්ස් ඇන්ජිම මගින් ඉතිහාසය නැවත එලෙසම ක්‍රියාත්මක වන බව ඔප්පු කර ඇත.   ඉතිහාසඥයන් හා මානව විද්‍යාඥයන් මවිතයට පත්කළ සිදුවීමක් 1986 දී අසන්නට හා දකින්නට ලැබුණි. එනම් පිරමීඩ් දේවාලයක බිත්තියේ මැටියෙන් අඹා තිබුණු ගුවන්යානා 4ක ආකෘතීන්ය. පුදුමය නම් කාබන් පරීක්ෂණවලදී එම ඇඹීම් අවුරුදු 4500ක් පැරණි බව තහවුරු කිරීමය. රාමායණයේ සඳහන් වන රාවණාගේ පුෂ්පක යානය ඓතිහාසික විය හැකි බව ලෝකය සිතන්නට වුණේ ඉන් පසුවය.   
මේ අතර මිනිස් සිතුවිලි වලින් පරමාණු ක්‍රියා හැසිරවිය හැක යන්න ක්වොන්ටම් න්‍යාය 1980දී ඇමෙරිකන්කාරයාට ඔප්පු විය. ඒ අයතුල්ලා කුමෙයිනි තම අධිමානසික ශක්තියෙන් ඇමෙරිකන් මිසයිල්වල දිශාව වෙනස්කර ටෙහෙරාන් ඉලක්කවලට ඒවා නොවැදී හැරීගොස් වැලි කඳුවල වැදීම නිසාය. 1923 දී බැංගලෝරයෙන් ලැබුණු විමාන ශාස්ත්‍ර නමැති සංස්කෘත ග්‍රන්ථයේ මෙන්ම ටිබෙට් රටින් ලැබී චීනය විසින් 1967 දී චන්දිගාර් විශ්වවිද්‍යාලයෙන් ඉංගිරිසි බසට පරිවර්තනය කර ගැනුණු වෛමානික සූත්‍ර නමැති ග්‍රන්ථයෙන්ද රසදියෙන් ක්‍රියාත්මක වන අහස් යානා ගැන කියැවිණි. ඒ දෙවර්ගයම පිටසක්වල ග්‍රහලෝකවලට යන සැටිද විස්තර විය. මේ සියල්ල එකතුවී TR3-B නමැති අධිබල තුන්හුලස් ජෙට් යානය 1998 දී නිපදවිණ. 2005 දී ක්වොන්ටම් ටෙලිපොරේෂන් ඩිස්ක් නමැති තැටිය (පීරිසිය) නිපදවුණි.   මෙසේ හෙළයේ රාවණාගේ පුෂ්පක යානය නමැති ලේඛනගත ලොව එකම ගුවන් යානය 20 සියවස අගදී යථාර්ථයක් බවට පත්වුණි.   බ්‍රිතාන්‍යයෙන් ලියාදුන් (1912) ලංකා ඉතිහාසයට අනුව ලංකාව මිනිසුන්ගෙන් ජනාවාස වී (ක්‍රි.පූර්ව 543) තවමත් වසර 2560ක් පමණක් ගතවී ඇත.  ආර්ථික හා දේශපාලනික කුමන හානි කළද ඇමෙරිකන්කාරයා නොව ඇමෙරිකන් පුරාවිද්‍යාඥයන්, ඉතිහාසඥයන් හා මානව විද්‍යාඥයින් තම ගවේෂණ තුළින් මිනිස් ඉතිහාසය මතු කරන්නට යාමේදී හෙළ ඉතිහාසය මතුවී තිබේ.   
කේම්බ්‍රිජ් විශ්වවිද්‍යාලයේ මානව විද්‍යා මහාචාර්ය මැක්ස් මුලර්ගේ ආර්ය න්‍යාය 1896 වනවිට ඉතා ජනප්‍රිය විය. මෙහි රහසක් ඇත. රුසියන් ජාතික පුවත්පත් කලාවේදියකු වූ නිකොලායි නෙවොට්චි කාශ්මීර ලඩාන් හා වෙනත් ටිබෙට් ආරාමවලට නැවතී කුරුසියේ ඇණ ගැසූ ක්‍රිස්තුන් වහන්සේ මිය නොගිය බව හා ඔහුගේ ශිෂ්‍යයන් කාශ්මීර ලඩාන් ආරාමවලට ගෙනගොස් තුවාල සුවකර දීර්ඝ කාලයක් එහි ජීවත් වී සිටි බවට කරුණු සොයාගති. ක්‍රිස්තුන්ගේ රහසිගත ජිවිතය (secret life of jesus) නමැති පොත සම්පාදනය කරගෙන එය පළකර ගැනීමට වතිකානුවේ හා විවිධ ආයතනවල උදව් සෙවීය. හැමදෙනා එය ප්‍රතික්ෂේප කළහ. අන්තිමට පැරිසියේ සමාගමක් එය ප්‍රසිද්ධ කළ විට මුළු ක්‍රිස්තියානු ලෝකයම ඉන් මුසපත් විය. එවිට ඉදිරියට ආ මාහාචාර්ය මැක්ස්මුලර් එක්සත් ජනපද ජනප්‍රිය සඟරාවකට ලිපි සැපයුවේ තමාද එම ආරාමවලටම ගොස් කරුණු සෙවූ නමුත් නෙටොව්චිගේ කරුණු ව්‍යාජ එ්වා බව කියමිනි. 
මීට ප්‍රතිඋපකාර වශයෙන් සියලුම ක්‍රිස්තියානි නිකායන් මගින් මැක්ස්මුලර්ව වර්ණනා කළේ ලොව ඉහළම මානව විද්‍යා මාහාචාර්යවරයා බව කියමිනි. එනිසා ඔහුගේ ආර්ය න්‍යාය මුළු ලොව පුරා පිළිගැනිණ. නමුත් මේ සියලු කරුණු හෙළිදරව් කරමින් ඩේවිඩ් බේලමි නම් ඇමෙරිකන් මහාචාර්යවරයා විසින් 1996 දී පමණ ලියූ ආර්ය න්‍යායේ මිත්‍යාව (myth of aryan theory) නමැති ග්‍රන්ථයෙන් ආර්ය න්‍යායේ ඇති වැරැද්ද හෙළිදරව් කරන ලදී. එබැවින් කොකේසස් කඳුකරයේ ආර්යයන් කොටසක් ඉරානයට සංක්‍රමණය වීම ඉරානයෙන් කොටසක් වයඹ දිග ඉන්දියාවේ කපොලුවලින් පන්ජාබයට ඇතුළුවීම පන්ජාබයේ ආර්යයන් නැගෙනහිර හින්දුස්තාන් නැතිතලාව පුරා පැතිරීම සොළොස්මහ ජනපද යුගයේදී විජය හා පිරිසක් ලංකාවට අවුත් ජනාවාස කිරිම යන ඉතා රසවත් ඉංග්‍රීසි වෘත්තාන්තය වැරදි බව ඔප්පු කරන ලදී. නිෂ්ප්‍රභා වූයේ රාජකීය ආසියාතික සංගමයට අවශ්‍ය වූ ලංකා ඉතිහාසයේ ආරම්භයයි.   
ග්‍රීක් ජාතික ප්ලේටොගේ අත්ලන්තික් පුරවරය (CITY OF ATLANTIS) පුදුම සහගතය. අත්ලාන්තිස් යන නම නිසාත් එය මුහුදට ගිලීයාම නිසාත් යුරෝපයේ පැවැති සුදු මිනිසුන්ගේ පරමාදර්ශී රාජ්‍ය ලෙස 20 සියවස පුරාවද සැලකිණ. අත්ලන්තික් සාගරයේ හමු නොවූ විට මධ්‍යධරණී මුහුදේ සෙවුහ. එවැන්නක් හමු නොවීය. 1999දි එක් ඉංග්‍රීසි ජාතික උගතකු පෙන්වා දුන්නේ රාමායණයේ එන හනුමා විසින් දුටුබවට විස්තර කැරුණු ලංකාපුරයත් ප්ලේටෝගේ අත්ලාන්තිස් පුරවරයත් එකම ස්ථානයක් ගැන ලියවුණ විස්තර දෙකක් බවය. ග්‍රීකයන් මේ වෘත්තාන්තය අසා තිබුණේ මිසර වැසියන් අතිනි. ඔවුන් ඊට මිසර නමක් යෙදූ නිසා තමන්ද අත්ලන්තිස් ලෙස ග්‍රීක නමක් ඊට යෙදූ බව ප්ලේටෝ පවසා ඇත. එබැවින් මුහුදට ගිලුණ අත්ලන්තිස් දේශය අත්ලාන්තික් සාගරයේ හෝ මධ්‍යධරණී මුහුදේ නැත.   
2002දී සාගර දූෂණ කොමිෂන් සභාව මගින් ඉන්දියාවේ බටහිර වෙරළ දිගට ස්කෑන් කරගෙන යාමේදී අඩි 4000ක් මුහුදු පතුලේ (බොම්බායෙන් සැතපුම් 250 උතුරේ) නගරයක නටබුන් හමුවිය. මෙය මෑන්හැටන් දූපත (නිව්යොර්ක්) තරම් විශාලය. පිහිටීම අනුව මේ රාමායණයේ සඳහන් දණ්ඩක වනයේ (රාවණා​ෙග්) අගනුවර වන ජනස්ථාන් බව හින්දු උගත්තු කීහ. එයද මුහුදට ගිලුණි. ගවේෂණය සඳහා වෙන්වූ මුදල් ප්‍රතිපාදන අවසන් වී ඇති බව හදිසියේ කිව් කොමිසම ගවේෂණ නතර කළේය. හෙළයන්ගේ දේව අධ්‍යාපනය බිහිකළ බ්‍රැගු මහර්ෂි සිටි බ්‍රැගු කච්ච (දැන් බ්‍රෝච්) ඇත්තේද ඒ අසලය. මේ පුරාවිද්‍යාත්මක සාක්ෂිය හෙළ අසුර ව්‍යාප්තිය හඳුනා ගැනීමට පහසුවකි. රේඩියෝ කාබන් පරීක්ෂණ අනුව මෙම නටබුන් අවුරුදු 10,000ක් පැරණිය. ලොව පැරණිම බැබිලෝනියානු ශිෂ්ටාචාරය (බ්‍රිතාන්‍යයන්ගේ මතය) අවුරුදු 6000ක් හෝ ඊට වඩා පැරණි ලෙස සැලකූ ලෝකයට අවුරුදු 10,000ක් පැරණි විශාල නගරයක නටබුන් මගින් ඇති කළේ මහා මවිතයකි.   
2009දී ඕලන්ද ජාතික මුහුදු පුරාවිද්‍යා (marine archiology) කණ්ඩායමක් ලංකාවේ මහාචාර්ය ජයවික්‍රම නමැති අයකුද සහභාගි කරවාගෙන අග්නිදිග පානම පොතුවිල් ආදියෙන් ඔබ්බේ මහාරාවණා කොටුව හා කුඩා රාවණා කොටුව මුල්කර ගවේෂණයක් කරන ලදී. එහි තිබූ වකගැසී නැගෙනහිරට විහිදී නැවත දකුණට විහිදුණ වර්ග කි.මී. 3,45,000 පමණ විශාල ගොඩබිමක්ද ලංකාව අසලදී මුහුදු පත්ලේ නගරයක අත්තිවාරම්ද තිබී ඇත. (ඡායාරූප අන්තර්ජාලයේ තිබුණි) එම විශාල භූමි ස්කන්ධය ඉර්ෂියා (ershia) ලෙස නම්කර ඇත. මේ ලංකාපුරයද නැති නම් මහාවංශයේ කැලණියේ රජු දවස ලෙස හැඳින්වූ මුහුදු ගිල්මදයන්න නොදනිමු. ලංකාවේ පුරාවිද්‍යාඥයෝ මේ කිසිවක් නොදනිති.
  
2010 පමණ අවදියේදී ඇමෙරිකන් මානව විද්‍යාඥයන්ගේ අවධානයට හසු වූ දෙයක් වුයේ අඩි 10ක් පමණ උස මිනිසුන්ය. ​ෙමාවුහු ඇමසන් යෝධයන් මෙන් එක දේශයක මිනිසුන් නොව ලොව හැම රටකම සිටින අඩි 5-6 උස ඇති මිනිසුන් අතරම ඇති සුවිශේෂ පුද්ගලයන්ය. අධි මානසික තත්ත්වයන් නිසා ද්‍රව්‍යමය ශරීරය සමග ක්‍රියාත්මක වන ශක්ති ශරීරය නිසා මෙසේ විශාල ශරීරයන් ඇතිවූ බවට මානව විද්‍යාඥයෝ අනුමාන කරති. ඊටද සාක්ෂි සැපයෙන්නේ හෙළ දේශයෙනි. අවුරුදු එකළොස් දහසකට පමණ ප්‍රථම දේව අධ්‍යාපනය ඇතිකළ බ්‍රැගු මහර්ෂිවෙත හෙළයේ ප්‍රාලද (පරලැදි) පාලක තැන විසින් තම සොයුරී ඌෂණ යවා දරුවන් ලබා ගත්තාය. ගරුඬ පුරාණයට අනුව එසේ ලැබූ එක් දරුවකු වන වීරචන නොහොත් වීරචන්න (දකුණු ඇමෙරිකාවේ පාතාල දේශයේදී වීරකෝච ලෙස ඔහු හඳුන්වන ශිලා සටහන් ඇත) දකුණු ඇමරිකාවේ ඇන්ඩීස් කඳුවල ටිටිකාකාවිල අසල පාතාල රට ගොඩනංවන ලදී. වීරචන දේවාලයේ නටබුන් ගල් කණු හා ඔහුගේ ශෛලමය ප්‍රතිමාව අදත් ඇත. බලි රජුන් දවස ශක්‍රගේ (දේව අධ්‍යාපනයේ චන්සලර් තැන) දියණිය දේවයානි නොහොත් මන්දාත කාශ්‍යප සාක්ෂි හා එකතුවී දරුවන් තුන්දෙනකු ලබා ඇත.
මාලි සුමාලී හා මාලපවන්න යන මේ තිදෙනා තාරක සුමාලී හා සිංහමුව ලෙසද හැඳින්වෙති. එමෙන්ම මෙම සුමාලී රකුස් රජු තම දියණිය කෛකශි කුමරිය විශ්‍රවස් මුණි වෙත යවා රාවණ කුඹුක්කන් හා සුර්පණකා යන දරුවන් තිදෙනා ලද බව රාමායණය පවසයි. රාවණා අඩි 12ක් පමණ උස බව ජනප්‍රවාදයේ එයි. කුඹුක්කන්ගේ විශාල ශරීරය ගැන එය පවසන්නේ එළුවන් ගණනක් හා බත් ගොඩක්ද කා හය මාසයක් නිදන යෝධයකු බවය. රජුවරු තම දූ කුමරියන් සෘෂිවරුන් වෙත යවා දරුවන් ලබාගැනීම ලෙස පුරාණ ග්‍රන්ථවල හා රාමායණයේ සඳහන් වන්නේ උත්තම දරුවන් ලැබීමක් ලෙසටය. ඌෂණ ලත් දරුවා වීරචන දකුණු අමරිකාවට ​ගොස් පාතාල ශිෂ්ඨාචාරය අැරඹීය. දේවයානීගේ දරුවෝ අහසින් (ගුවන් යනා) ගොස් බොම්බ දැමූහ. නැවතද රාමායණය පවසන පරිදි රාවණාට ඥාන දහයක් (දසිස්) වූ බව කුම්භකරණගේ විශාල ශරීරය ගැනය. මානව විද්‍යාඥයන් මේ අනුව සිතන්නේ අසීමිත ගුණ ශක්තිය (රාවණ) හා අසීමිත ශරීරය ශක්තිය සෘෂිවරුන්ගේ ජානවලින් ලබෙන බවය.
1986 දී පිරමීඩ් දේවාලයේ බිත්තියෙහි වූ ගුවන් යානා ඇඹීම් 4න් පසු මේ දක්වා 30 අවුරුද්ද තුළ අවුරුදු 6000ක් ඔබ්බේ ලෝකය ගැන නොයෙකුත් අරුම පුදුම ඓතිහාසික සාක්ෂි ලැබී ඇත. ලොකුම පුදුමය නම් මේ හැම සොයා ගැනීමකටම ලංකාව නොහොත් හෙළදිව සම්බන්ධ වී තිබීමය. අනෙකුත් පැරණි ශිෂ්ටාචාර සියල්ල අද නැතිවී ගොස් (lost civilizations) ඇති අතර ශිෂ්ටාචාරය පමණක් (හෙළ අසුර අධිරාජ්‍ය) අවුරුදු 12,500ක් අතීතයේ හිරාන් කසුබ් දක්වා දිවයයි. නමුත් ඒ අඛණ්ඩ ඉතිහාසයක් නොව කඩවූ ඉතිහාසයකි.   
ආචාර්ය සූරිය ගුණසේකර
 උපුටා ගැනීම් සහිතයි ....ප්‍රිය පාථකයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya