මිනුවන්ගොඩ වෑගොව්ව ගලේවෙල නමින් ප්‍රසිද්ධ වෙල් යාය දිවුලපිටිය -මිනුවන්ගොඩ ප්‍රධාන මාර්ගයේ සිට බලන විට ඉතා රමණීය වූ වෙල්යායකි. වෙල් යායට පෝෂණය දෙන ඇළ මාර්ගය වෙල් ඉස්මත්තේ සිට නිහඩව ගලා බසින්නේ යාය මැද පිහිටි ගල් තලාව මතිනි. මීට වසර 150 පමණ කාලයකදී ගල් තලාව මත කුඩා නුග පැළයක් දලුලා වැඩෙන්නට විය.
එදා පැරැන්නන් මේ නුග පැළය ගල් තලාව මත පිහිටියේ යම් හාස්කමකින් යයි සිතා නුග ගස අසලින් පහන් පැලක් සාදා යම් යම් අවශ්‍යතා මත භාර හාර වීමටද පැරැන්නන් අමතක නොකරන ලදී. එසේ භාර හාර වූයේ ගම්භාර දෙවියන් හා පත්තිනි මෑණියන් උදෙසාය.එසේ භාර හාර වීමේදීතමන් සිතන කරුණ ඉටුවන බවක් ඔවුන්ට දැනින. මෙය අසල්වැසි යනට පවා පැතිර යද්දී වාහන අලෙවි කරන ව්‍යාපාරිකයකු තම ව්‍යාපාරයේ දියුණුව උදෙසා භාරයක් ගැට ගසන ලද්දේ එය සාර්ථක වුවහොත් දේවාල කුටියක් ඉදිකරන බවටය.
ඔහුගේ පැතුම් ඉටුවිය. පැරණි දේවාල කුටිය ඉදිවූයේ එලෙසය.
මෙම දේවාලයේ විශේෂත්වය දේවාල බිම භාරහාර වීමට කපුමහතකු නොවිමය.තමන් තමන්ගේ දුක් ගැනවිල්ල සිහිපත් කොට පැරණි නුග ගසේ හෝ එතැන ඇති යමක තම භාරය ගැට ගසාකෙම්මුර කිහිපයක් දේවාලයට ගොස් භාරය සිහිපත් කොට දෙවියනට පිංදීම පමණකි. මේ අනුව ජනතාව වැල නොකැඩීඑන්නට විය .යම්කිසි පාලනයක් තිබිය යුතුයයි ගම්වැසි තරුණයන්ට සිතින ඔවුන් වහාම සමිතියක් පිහිටුවා ස්ථානයේ දියුණුවට වැඩ සලසන ලදී.භාරහාර වන්නන්ගේ පඩුරු සඳහා අවශ්‍ය උපකරණ සලසා එමගින් ස්ථානයේ දියුණුවට වැඩ සලසන ලදී.ඒ අනුව වත්මන් විහාර ගෙය ,ගම්භාර දේව ප්‍රතිමාව ඉදිකරමින් දිවා රාත්‍රි පැමණෙන දහස් ගණනක බැතිමතුන් ගේ පහසුව තකා මාර්ග සංවර්ධනය,විදුලිය සැපයීම ආරක්ෂිත වැටවල් සැකසිම වාහන ගාල් කිරිමට අාරක්ෂාවට පහසුකම් සැපයිම සිදුකෙරිණි.
අද මෙම ස්ථානය ලක්බිම සතර දිග් භාගයම වෙලාගත් පුදබිමක් බව පෙනීයන්නේ කෙම්මර දිනයන්හිදී දිවා රාත්‍රි පැමිණෙන දස දහස් ගණනක ජනතාව පොදි කන අයුරු දැකිමෙනි. දේවාලය පිළිබද තොරතුරු ලභාදුන් ජයසේකර මහතාටත් ප්‍රියන්ත මහතාටත් ඔවුන්ගේ අකමැත්ත මත වුවද ස්තුතිය පළ කීරිම යුතුකමකි.
සිරිසේන අත්තනායක
දිවුලපිටිය විශේෂ ආර් පී. සෝමපාල
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
උපුටා ගැනීම් සහිතයි .... දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම් like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya
No comments:
Post a Comment