සීනිගම සිරිමත් හාස්කම් - දෙවොල් දෙවි බලය අසීමිතයි; රෝගීන්ට සුවය හොරුන්ට තක්කඩින්ට දඬුවම්...... (sinigama dewalaya haskam අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - haskam)

* සීනිගම සිරිමත් හාස්කම්-01
* දරු ඵල ප‍්‍රමාද මව්වරුන්ට දරුවන්
* සුනාමියෙන්වත් දෙවොල් දේවාලයට හානියක් වුණේ නෑ
 සීනිගම දේවාලය හරි කබලබය. වැරැදිකරුවන්ට පලි ගැසීමට මෙන්ම ජීවිතවලට ශාන්තිය ප‍්‍රාර්ථනා කරගෙන පැමිණි මිනිසුන්ගෙන් සීනිගම ශ‍්‍රී දෙවොල් මහා දේවාලය පිරී ගොස්ය. දකුණු පළාතේ ප‍්‍රධාන මාර්ගයට සහ මුහුදට මායිම්ව පුංචි බිම් කඩක පිහිටා ඇති දෙවොල් දේවාලය ද හාස්කම් පිරුණු සිද්ධස්ථානයක් බව ප‍්‍රසිද්ධය. මෙපමණ ජනකායක් ගලා එන්නේ ද එම හාස්කම්වල ආනුභාවයෙන් විය යුතුය. එහෙයින් සීනිගම දේවාලයේ ‘නොඇසූ හාස්කම්. ගැන කතා කිරීමට අපට අදහසක් පහළ විය. පසුගිය දිනක අපි සීනිගම දේවාලයට ගොස් දේවාල භාරකාර සරත් දිසෙන්තුවාහන්දි මහතා සහ දෙවොල් දෙවියන් ඉදිරියේ වූ ප‍්‍රාර්ථනාවන් ඉෂ්ට වූ පුද්ගලයන් කිහිපදෙනකු සමඟ සාකච්ඡුා කළෙමු. එම කතා මාලාව පෙළගැසීමට පෙර අනුහස් පිරි සීනිගම දේවාලයේ ඉතිහාසය පිරික්සීම අපගේ අදහස විය. එහෙයින් ප‍්‍රථමයෙන් අපි සීනිගම දෙවොලේ ඉතිහාසය ගැන කතා කර සිටිමු...
 සමන්” කතරගම” පත්තිනි දෙවි දේවතාවුන් තරමට ප‍්‍රචලිත නොවූවද” දෙවොල් දෙවියන්ගේ පුරාවෘතය රසවත් එකකි. බි‍්‍රතාන්‍ය පාලන සමයේ මෙරට සිවිල් සේවකයකු ලෙස සිටි බි‍්‍රතාන්‍ය ජාතික හියු නෙවිල්ගේ පුස්කොළ පොත් එකතුවේ ඇති” දෙවොල් දෙවියන් හා සම්බන්ධ පුස්කොළ පොත්වල සඳහන් පරිදි දෙවොල් දෙවියන් ලක්දිවට ගොඩබටුයේ දකුණු වෙරළ තීරයේ සීනිගම ප‍්‍රදේශයටය. පසුකාලීනව එම ස්ථානයේ දෙවොල් දෙවියන් වෙනුවෙන් දේවාලයක් ඉදිකෙරිණි. එම දේවාලය ගොඩබිමින් එපිට අඩි තුන්සීයක් පමණ ඈතින් මුහුද මැද කුඩා දූපතක පිහිටා තිබේ.
 මුහුද මැද ගල් කන්දක් මත පිහිටි දියඹ දේවාලය දෙසට මගේ දෙනෙත් පාවී ගියේය. පුංචි දූපතකි. ගමන බෝට්ටුවෙනි. දෙවොල් දෙවියන් වන්දනා කිරීමට ගිය බැතිමතුන්ගෙන් එකී දේවාල භූමිය පිරී තිබෙන බව ඈතින් දිස් විය. දෑස් දියඹ දේවාලයේ සක්මන් කරන අතරේ සීනිගම පුරාවෘතය මගේ මනසේ නැවත පෙරළෙන්නට විය.

දෙවොල් දෙවියන් හා සම්බන්ධ පුරාවෘත කිහිපයකි. දෙවොල් දෙවියන්ගේ ඉපදීම සහ ලංකා ගමනය ගැන ජනප‍්‍රවාදයේ කියැවෙන්නේ මෙසේය. දඹදිව කුදුප්පර දේශයේ රාමසිංහ රජුට දාව උපන් මහා සාමි කුමරු පුංචි සන්දියේ සිට සෙල්ලක්කාරය. රාමසිංහ රජුට දාව බිසෝවරු සත්දෙනාටම උපන් කුමාරවරු මහා සාමි කුමරු මෙන්ම සෙල්ලක්කාරය. ළමා විය පසු කර තරුණ වියට පැමිණි කුමාරවරු සත් දෙනා එම දේශයේ ජනතාවට නොයෙක් අයුරින් හිංසා” පීඩා කළහ. කුමාරවරුන්ගේ දාමරික ක‍්‍රියා පිළිවෙත අනුමත නොකළ පිය රජතුමා ඔවුන් සියලූ දෙනාම රටින් පිටුවහල් කළේය. දොළුවර” කණ්ණඩි” කාවිසි” සෙන්පුර” පුලසුරු” අරමන” මෙරුවරු” මුක්කරු” පිල්ලි” කුරුම්බර” වඩිග” කල්ලූ” දෙමළ” සෙට්ටි” ගුජ්ජර” වඩක්කර” දිල්ලි” මලල යනාදී ජාතීන් කිහිපයක මහ පිරිසක් සහිත නැව් සතක නැඟී පිරිස මහ මුහුද කළඹමින් යාත‍්‍රා කළහ. සුළි සුළං හමාවිත් මහ මුහුද රළු වී කුමාරවරු රැගත් නැව් කැඞී බිඳී ගොස් ඔවුහු මුහුද මැද අතරමං වූහ. මහා සාමි කුමරුන් ඇතුළු පිරිසගේ අසරණභාවය දැක මුහුදු මණිමේඛලාව විසින් ඒ බව සක් සුරිඳුට පැවසූ විට විශ්ම කර්ම දිව්‍ය පුත‍්‍රයා වූ සක් සුරිඳු විසින් මහා සාමී කුමරුට ශෛලමය යාත‍්‍රාවක් මවා දී ඇත.
 දින” සති ගෙවී පාවී පැමිණි කුමාරවරු ලක්දිව වෙරළට සමීපවත්ම එතෙක් ලක්දිව දේව බලයට අධිපතිව සිටි පත්තිනි මෑණියන් ගිනි කඳු සතක් මවමින් මහා සාමි කුමරුන්ගේ ගොඩ බැසීම වළක්වාලීය. එහෙත් ගිනි දැල්වලින්ම සළුවක් හා සුම්බරයක් මවා ගෙන ගිනි වළලූ ජයගෙන” කරදියෙන් පහන් පත්තු කර පූජා කර” වැලි සහල් කර” සීනි කර ගිනි මැල පාගා ගෙන ලංකාවට ගොඩ බට මහා සාමි දෙවොල් දෙවියන් ලෙස දේවත්වයට පත් වූ බව සීනිගම දේව පුරාණයේ සඳහන් වේ. අද ගිනි පෑගීමෙන් සංකේතවත් වන්නේ එදා දෙවොල් දෙවියන් ගිනි වළලූ ජයගත් සිද්ධිය බව ද ජනප‍්‍රවාදයේ පවතී. එමෙන්ම බි‍්‍රතාන්‍ය ජාතික හියු නෙවිල්ගේ පුස්කොළ පොත්වල සඳහන් පරිදි දෙවොල් දෙවියන් සමඟ පැමිණි පිරිවර පස්බාගෙ” කෙහෙල්ගමුව” කොත්මලේ” බුලත්ගම” පටුන සහ නුවරඑළිය යන ප‍්‍රදේශවල වන්දනා ස්ථාන පිහිටුවාගෙන ජනාවාස ඇති කරගෙන තිබේ. ගිනි මැල ජයගෙන ගොඩ බට දෙවොල් දෙවියන්ට පූජෝපහාර පවත්වමින් තම රෝග සුවපත් කරගත් සීනිගම මැතිඳු කෙනෙකු දෙවොල් දෙවියන් වෙනුවෙන් සීනිගම දෙවොලක් ඉදිකර දී ඇති බව ද නෙවිල්ගේ පුස්කොළ පිටපත්වල සඳහන්ව ඇත.
 එමෙන්ම ශ‍්‍රී දෙවොල් මහ දෙව්රදු අරක්ගත් සීනිගම දේවාලයේ ඉතිහාසය විජය කුමරුගේ ආගමනයටත් ඔබ්බට දිවෙන බව ද ජනප‍්‍රවාදයේ කියැවේ. දෙවොල්හු මෙරට රාවණා පෙළපතින් පැවතෙන්නෝ ලෙසට ද සලකන්නෝ වෙති. පෙර භවයකදී පත්තිනි දෙවොල්හුගේ වැඩිමහල් සහෝදරියක් වී ඇති බවත්” එහෙයින්ම පත්තිනියගේ තොටට පිවිසීමේ වරම සක් සුරිඳු දෙවොල්හුට දුන් බවත් ජනප‍්‍රවාදයේ කියැවේ. කකුසඳ” කෝනාගම” කාශ්‍යප” ගෞතම යන සතර බුදු රදුන්ට කඨින ආදී කොටැති විවිධ දාන මාන පිංකම් සිදු කිරීම හේතුකොට ගෙන දෙවොල්හු දේවත්වයට පත්ව වැඳුම් පිදුම් ලබන බව ද පැළිගැනේ. එසේ දේවත්වයට පත් දෙවොල් දෙවියන් මෙරට සීනිගම ප‍්‍රදේශයට පැමිණ දෙවොලක් තනවමින් රන්සළු ඈ කොඩි දද නංවා බැබළෙන අයුරින් කටයුතු කරමින් පුද සත්කාර ලබන්නට වූහ.
 එමෙන්ම නක්‍ෂස්ත‍්‍රය දත් දක්‍ෂ වෙදැදුරකු වූ දෙවොල් දෙවියන් රෝගී මිනිසුන් උදෙසා සෙත් ශාන්ති කර රෝග සුවපත් කර” අපරාධ කරනවුන් දැන ඔවුන්ට දඬුවම් ලබාදෙන දෙවි කෙනෙකු බවට ජන සමාජයේ ප‍්‍රසිද්ධ විය. ඒ සමඟ විවිධ

රෝගීන් සහ බඩු භාණ්ඩ සොරාගැනීමේ නඩු හබ අරගෙන පැමිණිලිකරුවන් දෙවොල් දෙවියන් ඉදිරියේ පෙළගැසිණි. සොර සතුරන්ට එරෙහිව පලි ගසමින් මිරිස්” ගම්මිරිස් ඇඹරූහ. කසාද හැර ගිය ගෑහැනු” මිනිස්සු පැමිණ පලි දැරූහ. අසරණ රෝගීහු පැමිණ සුවය ප‍්‍රර්ථනා කර දෙවොල් දෙවියන්ගේ පිහිට අයැද සිටියහ. වෙදැදුරන්ට සුවපත් කිරීමට නොහැකි වූ රෝගීන් දෙවොල් දෙවියන් සුවපත් කළ බවත්” එකල රජවරුන්ට විසඳීමට නොහැකි වූ නඩු හබ විසඳමින් වැරැදිකරුවන්ට දඬුවම් ලබා දුන් බවත් ජනප‍්‍රවාදයේ පැවත එන්නකි.
 දියඹ දේවාලයේ එදා මිරිස් ඇඹරූ ගල අදට ද ජීවමානය. රෝගීන් සුවපත් කිරීමට පැන් ලබාගත් ළිඳ අදට ද සුපැහැදිළිය. මුහුදින් වට වූ ගල් කන්ද මැද මහා පෑවිල්ලකට හෝ නොසිඳෙන ළිඳේ වතුරවල කිවුල් රසක් නැති වීමද මහා ප‍්‍රාතිහාර්යයකි. දියඹ දේවාලයේ ඇති අනුහස් මහිමයේ බලයෙන් වසභ රජු දවස සීනිගම දෙවොල සත් මහල් ප‍්‍රාසාදයක් කර වූ බවත්” පසුව දප්පුල රජු විසින් නැවත ප‍්‍රතිසංස්කරණය කර දෙවොල දියුණු කර ඇති බවත් සඳහන් වේ. පසු කාලෙක මෙරට ආක‍්‍රමණය කළ පෘතුගීසි” ලන්දේසි විසින් වරින් වර සීනිගම දේවාලය කඩා බිඳ විනාශ කර දමා එහි තිබූ පූජාර්හ වස්තු පැහැරගෙන ගොස් ඇත. අනතුරුව සීනිගම හා අවට ගම්වාසීන් එකතුව ඔවුන්ගේ වත්පිළිවෙත් ඉෂ්ට සිද්ධ කරගැනීම සඳහා මුහුදේ ගල් කන්ද මත ගම් උළු සෙවිලි කළ සිව් පියැසි දෙව් මැඳුරු තුනක් ගොඩනඟාගෙන ඇතැයි ඉතිහාසයේ සඳහන් වේ. එහෙත් කාලයත් සමඟ එම දෙව් මැඳුරු එකක් කැඞී බිඳී ගොස් දැනට ශේෂව ඇත්තේ දෙව් මැඳුරු දෙකක් පමණි.
 විදේශීය ආක‍්‍රමණිකයන් විසින් විනාශ කර දැමූ මෙගොඩ දේවාලය නැවත ප‍්‍රතිසංස්කරණය කරමින්” බැතිමතුන්ට වන්දනා මාන කිරීමට අවශ්‍ය පරිසරය නිර්මාණය කර ඇත්තේ 1964 වර්ෂයේදී ය. පසුව 1968 වර්ෂයේදී දක්‍ෂිණ ලංකා තරුණ ලේඛක සංගමය සීනිගම දේවාලයේ උන්නතිය තකා ශාස්ත‍්‍රාචාර්ය තිත්තගල්ලේ සුදස්සි හිමියන්ගේ සභාපතිත්වයෙන් ‘ශ‍්‍රී දෙවොල් මහා දේවාලය භාරකාර මණ්ඩලය. පිහිටුවා ගත්හ. අනතුරුව 1986 වර්ෂයේදී සීනිගම දේවාලය බෞද්ධ කටයුතු දෙපාර්තමේන්තුවට පවරා ගනිමින්” පුද්ගල භාරකාරත්වය යටතට පත් කර ඇත. දේවාල සම්ප‍්‍රදායට අනුව වසර පහකට වතාවක් සීනිගම දේවාලයේ භාරකාරත්වය තීරණය කරනු ලැබේ. කිසිදු ඡුන්ද විමසීමකින් තොරව සුදුසුකම් මත බෞද්ධ කටයුතු කොමසාරිස්වරයාගේ නිර්දේශයෙන් භාරකරුවන් පත්කරගනු ලැබේ. මේ වන විට සීනිගම ශ‍්‍රී දෙවොල් මහා දේවාලයේ භාරකරු හැටියට කටයුතු කරනු ලබන්නේ සරත් දිසෙන්තුවාහන්දි මහතාය. දැන් අපි සීනිගම දේවාලයේ භාරකරුගේ කතාවට සවන් දී සිටිමු.
 ‘‘මම මේ දේවාලයේ භාරකාරත්වයට පත් වුණේ 2013 අවුරුද්දේ. 2018 අවුරුද්දේ ජුලි මාසෙ 11 වැනිදා දෙවැනි වරටත් මම දේවාල භාරකරු විදිහට පත් වුණා. තව වසර පහක් මම සීනිගම දේවාලයේ භාරකරු විදිහට වැඩ බලනවා. මට මේ වගකීම පරම්පරාවෙන් ලැබුණු දායාදයක් නෙමෙයි. මගේ සුදුසුකම් මත බෞද්ධ කටයුතු කොමසාරිස්තුමා ලබා දීපු පත්වීමක්. මට ලැබුණු ඒ වගකීම දේවත්වයෙන් සලකනවා. මම නිතරම උත්සාහ කළේ දෙවොල් දෙවියන්ගෙන් ශාන්තියක් ප‍්‍රාර්ථනා කරගෙන එන මිනිසුන්ට එකී ප‍්‍රාර්ථනා ඉටුකරගැනීමට අවශ්‍ය පසුබිම සකස් කිරීමයි. මගේ කාලය තුළ මේ දේවාලයේ විශාල සංවර්ධන වැඩ කොටසක් කෙරුණා කියලා මට විශ්වාසයි..... සීනීගම දෙවොලේ භාරකාරතුමාගේ කතාව අතරේම දියඹ දේවාලයට ගමන් කිරීමට අපි බෝට්ටුවට ගොඩ වීමු. ගල් පර මැදින් යන මුහුදු ගමන සුන්දරය. එහෙත් ගමන විනාඩි කිහිපයකට සීමා කර අප රැගත් බෝට්ටුව ගල් පරයක් අසල නතර විය. ගල් පඩි නැඟ ඉහළට ගිය අපට ඇසුණේ කපු මහතෙකු විසින් පලි දරන හඬය. කුඩා බංකුවක් මතට බර දී යාච්ක්‍දා කරන කපු මහතෙකු අසලම ඇන තියාගත් කාන්තාවක් ගල් පොත්තක මිරිස් අඹරන්නීය. ගල් පඩි බසිමින් අපි මිරිස් අඹරන ස්ථානයේ නතර වීමු. පළි දැරීමට පැමිණි තවත් බොහෝ පිරිසක් තමන්ගේ අවස්ථාව පැමිණෙන තෙක් බලා සිටිති. පළි දරන කාන්තාව කපු මහතා කියන වැකි මුමුණමින් ඇඹරුම්ගල අඹරමින් උස්සාවිත් නැවත ඉහළටම අඹරති. මම දේවාල භාරකරු දෙසට හැරුණෙමි. මගේ ප‍්‍රශ්නය තේරුම් ගත් භාරකාර සරත් මහතා මෙසේ පිළිතුරු දුන්නේය.

‘‘මෙතැන මිරිස් අඹරන එක ගෙදර මිරිස් අඹරනවට වඩා වෙනස්. ඇඹරුම් ගල ඉහළට අඹරගෙන ගිහින් නැවත පහළට අඹරන්නෙ නෑ. එහෙම වුණොත් පළිගැසීම් ආපිට එනවා කියලා විශ්වාසයක් තියෙනවා. පළි ගසන කෙනාගේ ප‍්‍රාර්ථනාවට අනුව වැරැදිකරුවන්ට දඬුවම් ලැබෙනවා. දියඹ දේවාලයට ඇවිත් පළි ගහලා සතියෙන් දෙකෙන් ඒ ප‍්‍රාර්ථනාවන් ඉෂ්ට වෙච්ච මිනිස්සු මෙතැනට ඇවිත් බාර ඔප්පු කරලා යනවා..... සිනාවත් සමඟ වචන මුමුණන සරත් මහතා ආපිට හැරී ගල් පඩියක් නැග්ගේය. එතැන ගල් ළිඳය. නිල් කැටයට දිළිසෙන පිරිසිදු වතුර අව් කූටයේ ද සීතලය. දිය දෝත විසි කර” බාර හාර සඳහා මෙන්ම දේවාලය වන්දනා කිරීමට පැමිණ සිටි බැතිමතුන් අතරින් අපි දේවාල භූමිය පුරා ඇවිද ගියෙමු. අවට මුහුදේ චමත්කාරයට මෙන්ම ඒ භූමියේ ඇති ශක්තියට කාලය ගතවනවා නොදැනිණි.
 ‘‘මෙතැන පුදුමාකාර විදිහට හාස්කම් තියෙන තැනක්. සුනාමියට මුළු සීනිගමම හෝදගෙන ගියා. ඒත් දේවාලයට මොනවත් වුණේ නෑ. ඒ දේවල් තිබුණු විදිහටම තිබුණා. මේ ස්ථානයේ තියෙන ශක්තිය ගැන කතා කරන්න ඕන දෙවියන්ට බාර වෙලා ප‍්‍රාර්ථනාවන් ඉෂ්ට වෙච්ච අයත් එක්ක. ඒ අය හරි අපූරුවට ඒ දේවල් විස්තර කරනවා.
 පහුගිය කාලේ රත්නපුරේ මැණික් මුදලාලි කෙනෙක් ඇවිත් දෙවොල් දෙවියන්ට බාරයක් වෙලා ගිහින් ලංකාවේ මිල කරන්න බැරි මැණිකක් ලැබිලා තිබුණා. ඒ සිද්ධිය ගැන පත්තරවල ලිපි කිහිපයක්ම පළ වෙලත් තිබුණා. පියන්ගල රජමහා විහාරයේ රත්තරං බුදු පිළිමය නැති වෙච්ච අවස්ථාවේ නායක හාමුදුරුවො ඇවිත් දියඹ දේවාලයේ පළි දරලා පන්සලට යනකොට පිළිමේ හොරකම් කරපු පුද්ගලයන් ගැන ආරංචිය ලැබිලා තිබුණා. ඒ වගේ සිද්ධි ඕන තරම් තියෙනවා..... සීනිගම දේවාල භාරකාර සරත් දිසෙන්තුවාහන්දි මහතා මොහොතකට නිහඬ විය. ඒ ඇසිල්ලෙන් සීනිගම දේවාලයේ ‘නොඇසූ හාස්කම්. ගැන එකිනෙකට විස්තර කිරීමේ බලාපොරොත්තුවෙන් මේ සතියට අපි නතර වීමු...
තරංග රත්නවීර
divaina
=======================================================================
උපුටාගැනීම්..සහිතයි...දයාබර..පාථක..සහෘදයිනි... ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya

අළුගල් ලෙන රාවණාගේ සේනාව පිළිස්සූ තැනද ? නිවී ගිය ගිනි කන්දක්ද ? ( alugal lena rawana අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - ශාස්ත්‍රීය ළිපි)

ලංකාවේ අබ්රහස් ස්ථාන
දුමෙන් බර මිටියාවත නොහොත් දුම්බර මිටියාවත ලෙස නම් කළ හෙක්ටයාර 22,000 ක පමණ භූමි වපසරියකින් යුත් නකල්ස් වනපෙත ලංකාවේ අතිශය වැදගත් රක්ෂිත වන පියසකි. යුනෙස්කෝ සංවිධානය විසින් නම් කරන ලද ලෝක උරුමයක කඳු, හෙල්, උමං, ගුහා, දිය ඇලි, තැනිතලා වැනි ස්වභාවධර්මයේ නිර්මාණයන් සේම උරඟයින්, පක්ෂීන්, මාළුන් හා තවත් සතුන්ගේ උරුමකම් කියන මෙම වනපෙත මධ්‍යම පළාතේ උතුරු ප්‍රදේශයට ආසන්නව මාතලේ හා මහනුවර දිස්ත්‍රික්ක වලට යටත්ව පැතිර ඇත.
 මීට පෙර අප නකල්ස් වනයේ අබිරහස් ස්ථාන වූ ලකේගල හා රෑහැස්සේ ගුහාද, රාවණා රජුගේ මෘත දේහය ඇතැයි පැවසෙන යහන්ගල පිළිබඳවද තතු හෙළිකළ අතර අළු ගල්ලෙන යනු හුදෙක් සංචාරක ඉසව්වක සීමාවෙන් ඔබ්බට ගිය යටගියාවක් සහිත ස්ථානයක් බවට විස්තර සොයා ගත්තෙමු. 
වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම අළුගල්ලෙන යනු විවෘත ලෙනක මෙය පිහිටා ඇත්තේ නකල්ස් වන පෙතේ ඝන වනාන්තරයක් මැදය. නේක වෘක්ෂලතාදියෙන් වැසුණු කාලෙකට ඉහතදී එනසාල් වගාවෙන් සුපෝෂිත වූ වන පියසකය. මහනුවර සිට මහියංගණය පාරෙ හුන්නස්ගිරියට පැමිණ එතැනින් ලුල්වත්ත හරහා මීමුරේ දක්වා යන මාර්ගයේ කරඹකැටිය නම් ග්‍රාමයට ළඟා වී එතැන් සිට ඇති සම්මත සංචරණ මාර්ගය ඔස්සේ කි.මී. 9 ක් පමණ ගිය පසු අළුගල්ලෙන හමුවේ. 
එම මාර්ගයේ ගමන් කොට අලුගල්ලෙන සිට නංගප්පුවට යා හැකි අතර අළුගල්ලෙන සිට තංගප්පුව දක්වා ඇති දුර කි.මී. 10 ක් පමණ වේ. කරඹකැටිය සිට අළුගල්ලෙනට පැමිණ තංගප්පුවට යාම යනු සීඝ්‍ර කඳු නැගීමක් වන අතර නියත වශයෙන් දින දෙකක් වැය වන වෙහෙසකර ගමනකි. එම නිසා මහනුවර සිට තෙල්දෙණියට පැමිණ රංගල පාරේ කෙළවරට එනම් තංගප්පුව ගමට ළඟා වී තංගප්පුවේ සිට නකල්ස් කඳු පෙළට යන මාර්ගයේ ගමන් කොට අළුගල්ලෙනට පිවිසීම සහ පසුව කරඹකැටියට යාම පහසු වේ. මන්ද එම මාර්ගය කඳු බැසීමක් වන බැවිනි.

අළුගල්ලෙන පිහිටා ඇත්තේ නකල්ස් කඳු පන්තියටත් අලියා වැටුණු ඇළ කන්දටත් අතරමැද වන පියසේය. මීමුරේට සහ කොබෙට් කපොල්ලට සුපාහැදිලිව පෙනෙන අලියා වැටුණු ඇල කන්ද අළුගල්ලෙන ලෙස බොහෝ අය වටහා ගන්නා නමුත් අළුගල්ලෙන යනු කන්දක් නොව තනි කළුගලින් යුත් පර්වතයක් පමණක් බව බොහෝ අය නොදනිති. එම අළුගල්ලෙන පර්වතය තනි පර්වතයක් ලෙස පිහිටා ඇති අතර එය ගෝලාකාර වේ. නකල්ස් වනයේ ඇති අසාමාන්‍ය කඳු හා පර්වත අතර ස්පිනික්ස් කන්ද, යහන්ගල සහ මෙම අළුගල්ලෙන දැක්විය හැක. 
මන්ද ස්පිනික්ස් කන්ද සහ අළුගල්ලෙන කන්ද යනු කිසිසේත්ම කඳු මුදුනට තරණය කළ නොහැකි කඳු වේ. ස්පිනික්ස් කන්ද කොබෙට් කපොල්ල නොහොත් අත්තල වෙට්ටුව නිම්නයට පෙනෙන්නේ මුර සේවයේ යෙදී සිටින සිංහයෙකුගේ හැඩයක් විලසිනි. එසේම අළුගල්ලෙන යනු වක්‍රාකාර වූ තනි පර්වතයක් වන අතර කොපමණ ධාරානිපාත වර්ෂාවකදී වුවත් ලෙන තුළ පහසුවෙන් කූඩාරම් 8 ක් පමණ අටවා ගෙන නොතෙමී සිටීමට හැකි ඉසව්වක් වේ. මෙවැනි විරල ස්ථානයක් ලෙස අපට නක්ල්ස් හි පිහිටි දූවිලි ඇල්ලේ ඉහළ ඇල්ලේද ගත හැක. එයද ඇල්ල ඇතුලේ පිහිටි ගුහාවකි. 
ලකේගල විශ්ව ශක්තියේ තෝතැන්නක් ලෙසත් ලකේගල ගුහාවන් රාවණා රජුගේ යුද සේනා උපක්‍රමවලට ප්‍රයෝජනයට ගත් ස්ථාන ලෙසත් රැහැස්ස සහ උයන්ගොමුව නම් වන පියස රාමරාවණා යුද්ධය පැවැති ස්ථාන ලෙසත්, යහන්ගල තුළ රාවණා රජුගේ සිහිමුර්ඡා වූ දේහය තැන්පත් කොට තිබෙන ලෙසත් පුරාවෘත අනුව අභිරහස්මය ස්ථාන ලෙස නකල්ස් වන ​ෙපත තුළ පවතියි. මීට තවත් ආසන්නතම ස්ථානයක් වනුයේ අළුගල් ලෙනයි. අළු පිහිටි ගල්ලෙනක් ලෙස හැඳින්විය හැකි අළුගල්ලෙන හි ලෙන පිහිටි භූමියේ ඇත්තේ අළු පමණි. වර්ෂාවෙන් කිසිදු හානියක් එම අලු පිහිටි ප්‍රදේශයට සිදු නොවන අතර එහි කිසිදු ශාකයක් වර්ධනය වීමක් ද සිදු නොවෙයි. තවද එම ප්‍රදේශයට කූඩැල්ලෙකුවත් නොපැමිණෙන අතර එම අලු පිහිටි පොළොව තුළ කූඩාරම් අටවා සිටීමට හෝ මිනිස් ජීවිතයක් සැරිසැරීම තුළ කිසිදු හානියක් සිදුනොවන ස්ථානයක් වේ. 
රංගලට පැමිණි අප කොටගඟ ගම් පියසට පිවිස කොටගඟ කන්ද ප්‍රථමයෙන් තරණය කළේ කොට ගඟ විසින් එම කන්ද මුදුනේ සිට පහළට වැටෙන ජල දහරාවෙන් නිර්මාණය කරන අලංකාර දියඇලි හතද නරඹමිනි. විවිධ උස් මට්ටම් වලින් විවිධ හැඩවලින් යුත් එන දිය ඇළි පහළ සිට ඉහළට නරඹමින් මහ වන මැද දුෂ්කර චාරිකාව අප පටන් ගන්නේ උදෑසන හයේ කණිසමේ සිටය. 

 හරිත පැහැගත් වන පියසේ ළා හිරු රැසට ප්‍රබෝධමත් වූ තේ යායක් මැදින් චිරි චිරියේ අතරින් පතර ගලාගෙන යන දිය කඩිත දිය සීරා මැදින් කොටගඟ නිසොල්ව ගලාගෙන යනයුරු අප දුටුවෙමු. ඈත සිට දියඇළි සියල්ලම දැක ගැනීමට හැකිවූ අතර ක්‍රමයෙන් අප මහා පඳුරු පීරාගෙන කූඩැල්ලන්ගේ ප්‍රහාර මැද ක්‍රම ක්‍රමයෙන් කොටගඟ දිය ඇළි සත තරණය කර කන්ද මුදුනට පැමිණියෙමු. 
පසුව ගලාගෙන එන ජල ප්‍රවාහය දිගේ කිලෝ මීටරයක් පමණ ගිය පසු අපව තංගප්පුව සිට නකල්ස් යා හැකි අඩි මාර්ගය හමුවිණි. එම අඩි මාර්ගය දිගේ නකල්ස් දෙසට තවත් කිලෝ මීටරයක් පමණ අප ගමන් කළ අතර එහිදී අපට කොටගඟ තැන්න දැකගැනීමට ලැබුණි. 

නකල්ස් වනපෙත් සැඟව තිබෙන අලංකෘත පතන හා තැනිතලා වන ගිනිකෙළිය පතන, රැහැන කෙටු පතන, වෙලන්ගොල්ල පතන, කොමලෑවේ පතන, පිටවල පතන සේම කොට ගඟ පතනද තුරු ශාක පිරි විටෙක හෝර්ටන් තැන්න ලෙස අත්විදිය හැකි ස්ථානයක් විය. ගුවනට විවෘත විශාල ප්‍රදේශයක් වූ එහි කුරු ශාක පමණක් තිබූ අතර නොඉඳුල් ජල මුලාශ්‍ර කිහිපයක් ද චිරි චිරියේ අතරින් පතර ගලාගෙන යන්නට විය. 
කෙසේ හෝ නකල්ස් කඳු පියසට හා අළුගල්ලෙන මාර්ගය බෙදෙන ස්ථානය හමුවූ අතර ඉන් දකුණු මාර්ගය දිගේ පහළට ගමන් ඇරඹුවෙමු. ඝන කැලයකින් අවට වැසුණු අතර ගුවනත නොපෙනන ​ෙලසම තුරු වියත සැදී තිබුණි. අළුගල්ලෙන් දක්වා කි.මී. 5 ක් පමණ ඇති අතර එම මාර්ගය තුළ දිය දහරාවන් දුසිමකට වැඩි ප්‍රමාණයක් අපට හමුවුණා. 
ඒ සමඟම කුඩා ගුහා පිහිටි ගල් පර්වත කිහිපයක්ද දැක ගත්තෙමු. විටෙක පසෙකින් මහා හෙලක් වූ අතර විටෙක එනසාල් අතු අතරින් වැටුණු පොළව නොපෙනන මාර්ගයක් විය. සුදු මීදුමෙන් වන පියස වෙලා ගෙන අත්භූත සිනමා පටයක භයංකර සිතුවමක් පසක් කරලීය. අඩිය තබන තබන තැන එල්ලෙන ලේ උරා බොන්නන් ගලවා වීසි කිරීමට තරම් වේලාවක් හෝ ප්‍රයෝජනයක් නොවුයේ සවස දෙක පමණ වන විට මහා වර්ෂාවත් පතිත වූ නිසාවෙනි. 
වර්ෂාව මධ්‍යයේ අප සවස 4 වන විට අළුගල්ලෙනට පැමිණියෙමු. හාත්පසම ඝන මීදුම වූ අතර මහ වන මැද තනිව මහා වර්ෂාව මැද කූඩාරම් අටවා ගත්තේ මෙහි වර්ෂාවට හොඳම විසඳුම තිබූ නිසාවෙනි. අළුගල්ලෙන නකල්ස් හි පිහිටි ගුහා අතරින් සුවිශේෂි වේ. මන්ද ස්වභාවිකවම පිහිටි මෙම අළුගල්ලෙන මීට වසර ගණනාවකට පෙර සිට අවට ගම් වල ජීවත් වූ දඩයක්කරුවන්ගේ සහ එනසල් වගාකරුවන්ගේ නවාතැන් පොළක් වූ හෙයිනි. 
අළුගල්ලෙන අපේ පිහිටීම සම්බන්ධව එක් කතාවක් වනුයේ අතීතයේ පටන් ගැමියන් සහ දඩයක්කරුවන් නවාතැන් පොලක් ලෙස මෙය භාවිත කිරීමේදී ගිනි මැල දැල්වීම මතු මෙලෙස අළු තැන්පත් වූ බවයි. නමුත් යථාර්යානුකූලව විමසන විට එය කාලාන්තරයක් මුළුල්ලේ වීමේ සත්‍යතාවයක් ප්‍රායෝගිකව පිළිගත නොහැක. මන්ද දර පිළිස්සීමෙන් හට ගන්නා අළු බොහෝ විට සුළගම මුසුවේ. 
එලෙසම කාලාන්තරයක් මුළුල්ලේ සමස්ත ලෙස පරිශ්‍රය තුළ ගිනිමැල දැල්වීමට අවශ්‍යතාවක් නොමැති වේ. දඩයම් ගිය උන් හෝ එනසල් වගාකරුවන් වුව එක් ස්ථානයක් ගිනිමැල දල්වා රැය පහන් කිරීමටත් ආහාර සකසා ගැනීමටත් තබා ගැනීම සුදුසු හෙයිනි. සමස්ත ලෙන පුරාවට එකම ආකාරයේ අළු තට්ටු ගණනින් තැන්පත් වී ඇත. මෙය හුදෙක් දර පිළිස්සීමෙන් පමණක් වූ බවට පිළිගත හැකි ප්‍රායෝගිකතාවයක් නොමැත. 
අළුගල්ලෙන හා සබැදි අනෙක් පුරා වෘත්තය නම් රාම රාවණා යුද්ධයේදී මියැදුණු සේනාවගේ සිරුරු පුළුස්සා දැමූ ස්ථානය බවය. එනම් ලකේගල ආශ්‍රිත උයන්ගොමුවේ සටන් වැදුණු රාම රාවණාගේ සේනාවන් එකිනෙකා මරා ගත් අතර එසේ මියගිය අයගේ සිරුරු අළුගල්ලෙන තුළ පුළුස්සා ඇති බවය. එම නිසා මෙපමණ තට්ටු ප්‍රමාණයක් අළු පොළොවේ තැන්පත් වී ඇති බවය. මන්ද මෙම පොළොව තුළ බොහෝ ඇත්තේ අළු පමණක් වන හෙයිනි. පුරාවෘත්තය අනුව නකල්ස් හා රාම රාවණා යුද පෙරහැර සම්බන්ධ වූ ස්ථාන කිහිපය අතරම අළුගල්ලෙනත් අයත් වන අතර මෙම තනි පර්වතය කිසිදු අවශේෂ කන්දකට හෝ පර්වතයකට සම්බන්ධ වූ විශාල තනි ගල් කුට්ටියක උසින් මීටර 100 කට වඩා වන මෙම දැවැන්ත ගල ගෝලාකාර බව අප සමග ගිය මාර්ගෝපදේශක මහතා පැවැසීය. ඔවුන් කුඩා කළ පවා අළුගල්ලෙන අළු තිබූ බවටත් මෙම පර්වතය ඉහළට කිසිදු කෙනෙකුට නැගිය නොහැකි බවටත් යම් නිධන් වස්තු පර්වතය මුදුනේ ඇති බවටත් ඔවුන් පැවැසීය. 
කෙසේ හෝ රාවණාගේ දඬු මොනරය මේ අවට ගොඩබැස්වූ ස්ථානයක් ලෙස අලුගල්ලෙන සැලකිය හැකිද නැත්නම් මෙම අස්වාභාවික ගලේ පිහිටීම තුළ යම් අබිහරසක් තැන්පත්ව තිබේදැයි තවම කිසිවෙකුත් පර්යේෂණ කර නැත. කෙසේ හෝ ගොම්මන් අඳුර වැටී ගෙන එන විට අපද පෙර භාවිතා කොට තිබූ ගිනි මැලයට අපගේ භාවිතයට ගත් අතර ලෙන තුළ ගඩොල් තබා කුඩා කාමරයක් ලෙස සකස් කළ ඉසව්​ෙව් ගල් ඇඳ මත සියල්ලෝ සිට ආහාර ගත්හ. කෙසේ හෝ රාත්‍රිය උදාවූ පසු නින්දට යාමට සැරසුණු අතර භාගෙට නිවී යන ගිනිමැලය විනා වෙනත් කිසිදු ආලෝකයක් පරිසරය තුළ නොවීය. 
අළුගල්ලෙනට වන සංරක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ සම්මත සංවරණ මාර්ගයක් ඇති අතර සමස්ත නකල්ස් වනපෙත තුළම අවසර සහිතව කඳවුරුලා සිටිය හැක්කේ දෝනලුගල හා අළුගල්ලෙන කඳවුරු භූමි තුළ පමණි. අළුගල්ලෙන අයිනකින් බට ආධාරයෙන් ජලය ලබා ගැනීමට ක්‍රමයක් ඇති අතර අනෙක් පසින් මඳක් වනපියස තුළට ගිය විට දිය දහරාවක් දැකගත හැක.

මෙම මහා පර්වතය වටා ඇවිදීම අතිශය දුෂ්කර සේම පර්වතය මුදුනත බැලීමෙන් බොහෝ විට දුෂ්කර විය. ඒ මීදුමෙන් පර්වත මුදුන වැසී ඇති හෙයිනි. රාත්‍රී නින්දට ගිය සියල්ලෝ පසුදා පහන් වන විට නැගිට ගත් අතර පෙරදින වර්ෂාව එලෙසින්ම නොකඩවා ඇද හැළෙමින් පැවතුණි. නමුත් ඉඩ සහිත සුවපහසු ලෙන තුළට වර්ෂාවෙන් හෝ වර්ෂා ජලයෙන් කිසිදු හානියක් සිදු නොවුණි. උදෑසන ආහාර ගත් අප කරඹකැටිය ගම්මානය වෙත පියමං කිරීමට පටන් ගත්​ෙත් නැවතත් මොරසූරන වර්ෂාවේ එනසාල් කැළය මැදින්ය. 
චිරි චිරි වරුසාව කොළ පාට ගස් මුදුන් අතරින් පතර දැවටී බිමට වැටෙන්නට විය. අතිශය ලිස්සන සුළු මාර්ගයක් වන මෙම කොටසේ පවතින බෑවුම අධිකය. පසෙකින් අඳුරු හෙළ පිහිටා ඇති අතර බොහෝ ස්ථානවලත් දිය දහරාවන් ඇද හැලෙන්නට විය. මඩ සහිත ලිස්සන අඩි පාරේ ස්ථාන කිහිපයකදී පස්සා බිම වැදෙන ලෙස ලිස්සූ අප කෙසේ හෝ ආරක්ෂාකාරී ලෙස ගල් කුට්ටි අතරින් පහළට බැස ගත්තෙමු. එක්තරා ස්ථානයකදී දෙපසින් දිය ඇලි දෙකක් කඩා වැටෙන ස්ථානයක් විය. එහි සුළු වේලාවක් ගත කොට එහි සුන්දරත්වය වින්දෙමු. අධික වර්ෂාව නිසා දිය ඇළි දෙකෙහි ජලය ඉතිරෙන්නට විය. කූඩැල්ලන්ද අප මෙන් එය නරඹන්නන් බව දුටුවේ කලිසම පුරා සපත්තු මතින් උන් උඩට ඇදෙන විටය. 
පසුව අප තවත් දුර බසින කල කුඩා ගුහාවක් හමුවුණ ගුහාවට එපිටින් පිහිටි පහළට වැටෙන ජල දහරාව හරහා අප සීරුවට අඩි තබා අනෙක් පසට පැන්නේ පොඩි වැරදීමකින් ජීවිතයෙන් වන්දි ගෙවීමට සිදුවන ස්ථානයකින්ය. පුරා හෝරා දෙකක් මුළුල්ලේ එක එල්ලේ නොනැවතී අප පහළට බසින්නට වූ අතර නඩය එකා පිටුපස එකා ගමන් කළේ පටු අඩි පාර හෙයිනි. ඉතා විශාල කන්දක් බසිමින් අප පැමිණි අතර වර්ෂාව අඩුවක් නම් නොවීය. 
ගමනේ අවසන් ඉසව්ව වූයේ කරඹකැටිය ඔය තරණය කිරීමයි. හෙණ හඬ නංවමින් ගල් කුළු මතින් පැන දිය රැලි පෙණ පිඬු නංවා පහළට ඇදෙන කරඹකැටිය ඔය වර්ෂාව නිසා දැඩි ලෙස ප්‍රචණ්ඩ වී ඇත. ගඟේ ඉහළ කාලය තුළින් මද දුරක් ගිය පසු ජලයට බැස අනෙක් පසට යා හැකි ස්ථානයක් සොයා ගත්තෙමු. බෑග් සියල්ල හිස මත තබාගෙන එකිනෙක අත් අල්ලා ගෙන ඔයට බැස්සේ පපුව පමණ තෙක් ජලයේ ගිලී මෙනි. අඩි 4 කට වැඩි ගැඹුරු ජල කඳ සියල්ලෝ තරණය කොට ගම්මානයට යන අඩි මාර්ගයට ආවෙමු.  

දවල් දොළහ වන විට කරඹකැටිය ගම්මානයට පැමිණ අප කොබෙට් කපොල්ල තෙක් නැවත ප්‍රධාන මාර්ගයේ ගමන් කොට එතැන් සිට තංගප්පුවට ඇති පර්ඩේල් මාර්ගය ඔස්සේ සවස 4 වන විට බස්රථය අසලට ආවෙමු. දින දෙකක් පුරාවට නකල්ස් වනයේ පිහිටි දිය ඇලි සොළොසක් පමණ නරඹමින් අබිරහස් ගල්ලෙන වන අළුගල්ලෙන රාත්‍රිය ගත කොට නැවතත් ආරක්ෂාකාරී ලෙස ගමන නිම කළේ පුරා පැය 12 කට අධික වර්ෂාවේ ගැවසෙමිනි. අළුගල්ලෙන පිහිටි අළුවල අබිරහස් පොළ වංශයේ කුමන හෝ සිද්ධියක සම්බන්ධ බවත් එහි අරුමය තවමත් අප සිත් තුළ තබමින් ගමන නිමා කළෙමු.
සංචාරක සටහන සහ ඡායාරූප 
ශමින්ද රන්ශාන් ප්‍රනාන්දු

lankadeepa
================================================= 

උපුටා ගැනීම් සහිතයි ....! දයාබර පාථක සහෘදයිනි....!
ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya

බෙරගල කන්දේ යක්ෂයාගේ ආසනය......(beragala kanda Devil's Seat sri lanka haputhale haldummulla Devils Staircase Route අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - ශාස්ත්‍රීය ළිපි)

ක්‍රියාදාම චාරිකා
හපුතලේ කන්ද නොහොත් හල්දුම්මුල්ල බෙරගල පසුකොට හපුතලේ දක්වා ඇති බදුලු මාර්ගයේ එම කොටස ඉතා අසීරු හා දුර්ග ගමනක් බව ආදි කරත්ත කවිවල පවා සඳහන්ය. බෙලිහුල්ඔය පසුකොට කලුපහන හන්දියෙන් ඇරඹෙන ගලපිටගල අත්භූත මානව රූපය සමග සමීපව තිබෙන යක්ෂයාගේ පඩි පෙළ නම් මාර්ගය ඉදල්ගස්හින්න අසල දී තංගමලය රක්ෂිතයේ පිහිටි යක්ෂයාගේ ආසනය අසලින් දුර්ගය නැවතේ. මේ ස්වභාවික නිර්මාණ එකිනෙක අතර පවතින සමානකම් සොයා යක්ෂයාගේ පඩිපෙළ දිගේ යක්ෂයාගේ ආසනය සොයා ගිය ක්‍රියාදාමය මෙසේය.  
ලොවට හුදෙකලාව තිබූ ලංකාවේ අතිශය දුෂ්කර දුර්ග මාර්ගය වන යක්ෂයාගේ පඩි පෙළ මාර්ගය (Devils Staircase Route) යනු මෑත කාලයේ දෙස් විදෙස් සංචාරකයන් අතර ප්‍රසිද්ධ වූ සංචාරක ඉසව්වකි. (Hiking Destination) ඊට හේතුව වනුයේ අතිශය අබලන් දුර්ග මාර්ගය ඉතා සුන්දර ඉසව්වලින් ගමන්කොට පසෙකින් හෝර්ටන් තැන්නටත් තවත් පසෙකින් ලංකාවේ උසම දියඇල්ල වන බඹරකන්දටත් ළඟා විය හැකි බැවිනි.  
යක්ෂයාගේ පඩි පෙළ චාරිකාව මීට සය වසරකට පෙර සම්පූර්ණයෙන් සිදුකළ ද නැවතත් ඒ සුන්දරත්වය අභියෝගාත්මකව විඳිමින් තවත් සැඟව තිබෙන අපූරු ඉසව්වක් සොයා යාම අද චාරිකාවේ අරමුණ විය. එය නම් යක්ෂයාගේ ආසනයයි. (Devil's Seat) එය පිහිටියේ මීටර 1780 ක් පමණ උසැති බෙරගල කන්දෙ මිනිසෙකුට ළඟා විය නොහැකි දැවැන්ත ගල් කුට්ටියක බෑවුමේය. එහෙයින් ඊට යක්ෂයාගේ ආසනය ලෙස හඳුන්වනු ලබයි. මන්ද යක්ෂයකුම විනා මිනිසෙකුට එම ආසනයෙ හිඳ ගැනීමට නොහැකි බැවිනි.
යක්කු සම්බන්ධිත මෙම චාරිකාව පුරුදු පරිදි අප කලුපහන හන්දියෙන් බඹරකන්ද ඇල්ල දෙසට හැරවූයේ සොළොස් වන වතාවටත් ලංකාවේ සුන්දරම උසම දිය ලලනාවියගේ හඬ බැලීමටයි. ගලපිටියාය පසුකොට නාරංගොල්ල ඔය පාලම පසුකොට වංගෙඩිගල සිට ගොම්මෝලිය දක්වා බලතුඩුව කන්ද අතරින් දිවෙන කඳු යාය නෙතු මානයේ රඳවාගෙන පැරණි මතකය ආවර්ජනය කරමින් අපි බඹරකන්ද දියඇල්ල අසලට පැමිණියෙමු. වසර කිහිපයකින් පසු අප මෙහි පැමිණි නිසාදෝ මේ අවට පෙරට වඩා තරමක දියුණු මට්ටමක තිබෙනු දැකගත හැකි විය. කුඩා වෙළෙඳසැල් සහ නවාතැන් ස්ථාන සේම වාහන නැවැත්වීමට ස්ථාන පවා සොයා මාර්ගයට ද ගල් අතුරා සුන්දරව තිබෙනු දක්නට ලැබුණි. බඹරකන්ද දියලලනාවියගේ අලංකාරය බලා අපි උදැනැක්ම ගමන ආරම්භ කළේ කඳු මුදුනේ පෙනෙන වී කැපුම (V cut) නම් ස්ථානයට යතුරුපැදියේම ගමන් කළ යුතු නිසාවෙනි.
හෙමි හෙමින් කුඩා මාර්ගය දිගේ අප ඉදිරියටම ගමන් කළේ ප්‍රදේශය වසාගෙන සිටින මීදුම් සළු ඈත්වන විට එළිදකින සුන්දරත්වයද විඳිමිනි. මෙසේ අඩහෝරාවක ගමනකින් පසු අප බඹරකන්ද කඳු වැටිය අවසන්වන ඉහළ ස්ථානයට පැමිණි අතර එය වී කැපුම ලෙස හඳුන්වන්නේ මින් එහාට මාර්ගය යන්නේ කන්දක් කපා හෙළිකරගත් ඉසව්වකිනි.  

කඳු මුදුනේ ඇති අතැර දැමූ අට්ටාලය

මෙතැනට සුපුරුදු පරිදි මීටර් ගණනක් පහළින් වංගු ගැසී යන බඹරකන්ද අවට මාර්ගය දැක ගත හැකි අතර අප ගමන නැවත පවතින්නේ වෙනමම ඉසව්වකට ඇතුළු වෙමිනි. අප  වෙස්ට් හපුතලේ පසුකොට උඩවේරිය වත්ත දක්වා යා යුතුය. මෙම මගේ දුෂ්කර බව සහ අවදානම් බව දන්නා නිසාම ඊට සුදුසු යතුරුපැදි තත්ත්වයන්ගෙන් අපි සන්නද්ධ වී සිටියෙමු.  
ක්‍රමයෙන් අප ළඟා වූයේ ලංකාවේ උසම දියඇල්ල නිර්මාණය කරන බඹරකන්ද දිය ඇල්ලට යන ජල පහර අසලය. එම දිය දහරාව ගමන් කරන්නේ මාර්ගය මතිනි. මීටර් 5 ක් පමණ පළලැති එම ජල කොටස වාහනයකින් කුමන අවස්ථාවක වුව ද ගිය ද තරණය කළ හැකිය. නමුත් ජලය වැඩි දිනවල දී එය පයින් තරණය කිරීම අවදානම් වන බැවින් ඊට යාබදව කුඩා අඩි පාලමක් තනා ඇත. මෙවර ජල කඳේ එතරම් වැඩියක් නොවූයෙන් පැහැදිලිව අපි එය තරණය කළෙමු.
ඉන්පසු අප තවත් ඉහළට ගමන් කළ අතර එහි දී ලංකා ඇල්ලත් යහලතැන්න ඇල්ල පිහිටි වනගත පියසත් දැක ගත හැකි විය. බෙලිහුල්ඔය දැවැන්තයින් නිසොල්මනේ නැගී සිටින අතර පසෙකින් නාරංගොල්ල කන්ද දක්නට ලැබුණි. මෙම මාර්ගය අතිශය දුෂ්කරතා කළු ගඟ සිට උඩවේරිය හරහා මෙම මාර්ගය සම්බන්ධ වනුයේ ඔහිය සිට හෝර්ටන්තැන්නට යන මාර්ගයටයි. ඒ දක්වා මෙම දුෂ්කර මඟේ දුර දළ වශයෙන් කි.මි. 20 ක් පමණ වේ.

බෙරගල කන්ද

නමුත් ගල්බොරලුගල් පතුරු සහ විශාල වළවල් පිරී මෙම මගේ මෙම කුඩා දුර ගෙවා යාමට නිසැක වශයෙන් හෝරා දෙකකට වැඩි කාලයක් ගතවේ. තවද අවශේෂ දියඇලි හා සුන්දර මිටියාවත් කඳු ශිඛර නරඹමින් මෙම පාරිසරික අසිරිය විඳිමින් යන විට නිතැතින්ම පැය 5 කට අධික කාලයක් වැය වනු නොඅනුමානය.
අතීතයේ යක්ෂයාගේ පඩිපෙළ යනුවෙන් හැඳින්වූයේ මෙම මාර්ගයේ එක්තරා කුඩා කොටසක් පමණි. එනම් පඩි පනස් ගණනක් සහිත එක්තරා ස්ථානයක් පමණි. සුදු මහත්වරු එකල මෙම මාර්ග සාදන විට එම කොටසේ අධික දුර්ගයට පිළියමක් වශයෙන් පඩි යොදා සකස් කළ බැවින් එම දුෂ්කර කොටස යක්ෂයාගේ පඩි පෙළ කියා හඳුන්වයි. නමුත් පසුකාලීනව ප්‍රවාහනයේ ඇතිවූ දියුණුව හේතුවෙන් එම කොටස සම්පූර්ණයෙන්ම සමතල කොට අඩි 5 ක් පමණ පළල වන සේ මාර්ගය නිමවා ඇත. කෙසේ වුවද මෙම මාර්ගයේ අදටත් යා හැක්කේ දෙපයින් යතුරුපැදි හා සංචාරක ජීප්රථ (4WD) ලොරිරථවලින් පමණකි.  
අවශේෂ දිය දහරාවන් රැසක් දකිමින් නම් නොමැති අලංකාර කඳු මිටියාවත් අතරින් ඇදෙමින් ​හෝර්ටන් තැන්නේ බෑවුමේ පිහිටි මෙම මාර්ගය දිගේ යක්ෂයාගේ පඩි පෙළ නම් කොටස පසුකර අප ළඟා වූයේ උඩවේරිය ගමටයි. මෙම කි.මි. 20 ක මාර්ගය තුළ ගම්මාන ඇත්තේ 5 ක් පමණ වන අතර මුළු වනගහණය 1500 ක් පමණ වේ. ගම් පිහිටියේ ද විශාල දුරක වන බැවින් සමස්ත මාර්ගයෙන් හතරෙන් තුනක් පමණ ඇත්තේ පාළු හුදෙකලා වනගත ඉසව්වක් හරහාය. එබැවින් ඔබ ගමන් කරන වාහනය කුමන හෝ ආපදාවකට ලක්වුවද පිළිසරණක් පැතීමට කිසිවෙකුත් ඔබට හමුනොවනු ඇත. තවද මෙම ප්‍රදේශය තුළ ක්‍රමවත් යටිතල පහසුකම් හා වෙළෙඳසල් කිසිවක් නොමැති බව මතක තබාගන්න.

කන්ද මුදුණේ තිබූ මිනින්දෝරු සටහන

උඩවේරිය වත්තට පිවිසි අප දුටුවේ ඌව පළාතේ උඩ කන්ද වන උඩවේරිය පළමු කන්ද සහ දෙවන කන්දයි. ඊට පසෙකින් නාරංගොල්ල ඔය ගලා යන්නේ සුන්දර බුමර ඇලි දාමය නිර්මාණය කරමින් තවමත් මිනිස් පහස නොලත් බඹර ඇලි යනු අතිශය දුෂ්කර දුර්ගයක පිහිටි තවමත් සොයාගෙන නොමැති දිය ඇලි පිරුණු ඉසව්වක හිරුඑළියට පොබවූ උඩවේරිය කඳු යුගලය අතරින් උඩවේරිය සිට ඉදල්ගස්හින්නට යන කුඩා අඩි මාර්ගය වූ අතර පසෙකින් හෝර්ටන්තැන්න පිහිටි කඳු මුදුනේ දුප්පතාගේ කුඩා ලෝකාන්තය යන්තමින් නිශ්චය කරගත හැකි විය.  

උඩවේරිය ග්‍රාමය තවමත් එදා මෙන් සුන්දර විය. දුෂ්කර බව පිරුණු ගැමිකම තවමත් ඔවුන් තුළ තිබෙනු අපි දුටුවෙමු. එම නිසාම යතුරුපැදි මගින් එම ප්‍රදේශයේ මදක් සැරසැරූ අපි නැවතත් ගමන අරඹා හෝර්ටන්තැන්නට මාර්ගය සම්බන්ධ වන හන්දියට පැමිණියෙමු. ඉන් දකුණට හරවා ඔහියට ගමන් කොට පසුව බොරලන්දටත් එහි සිට හපුතලේ මාර්ගයේ ගමන්කොට ඉදල්ගස්හින්න පසුකොට හපුතලේ නගරයට කිට්ටුවෙන් එක් ස්ථානයකින් අපේ මාර්ගයෙන් දකුණු පසට හරහා ඉදිරියට ගමන් කොට පිවිසියේ ඉතාමත් අබලන් පටු මගකටයි. යක්ෂයාගේ පඩි පෙළ දුර්ගය නිමා කොට අප මීළඟට සැරසුණේ සමස්ත යක්ෂයාගේ පඩිපෙළ පිහිටි ඉසව්ව දර්ශනය වන යක්ෂයාගේ ආසනය සොයා වනගත වීමටයි.  

යක්ෂයාගේ ආසනයේ සිට උඩවේරිය දක්වා

මෙතැන් සිට අප යා යුත්තේ ජී.පී.එස්. (GPS Maps) සිතියම්වලට අනුවය. මන්ද යකාගේ ආසනය පිහිටි බෙරගල කන්ද යනු බෙරගල හන්දියට පෙනෙන කුඩා ඉසව්ව පමණක් නොව ඉන් එහාට විහිදුණු දැවැන්ත කඳු මුදුනක් වූ බැවිනි. මෙය අපට වඩාත් නිවැරදිව සහ පැහැදිලිව දැක ගැනීමට හැකිවන්නේ ඉදල්ගස්හින්න කඳු මුදුනට ගිය විටදීය. බෙරගල කන්ද ඉදල්ගස්හින්න දුම්රිය ස්ථානයට පිටුපසින් දැකගත හැකිය. බෙරගල කන්ද පිහිටියේ තංගමලය නම් රක්ෂිත වනාන්තරය තුළය. පසෙකින් හපුතලේ බෑවුමත් පසෙකින් ඉදල්ගස්හින්න හපුතලේ දුම්රිය මග හා ඇඩිෂන් බංගලාවත් පිහිටි තංගමලය වනපියස යනු සුන්දර වනපියසකි.  
බොහෝ වනජීවී දෙස් විදෙස් ඡායාරූප ශිල්පීන් සහ සංචාරකයන් තංගමලය වනයට පිවිසෙන්නේ පක්ෂීන් සහ අනෙකුත් සත්ව ඡායාරූප ගැනීමටය. දිවියා, වල් ඌරා, ඉත්තෑවා, හාවා, ඕලු මුවා, ගෝනා, දඬුලේනා සහ පක්ෂි විශේෂ මෙහි සිටින අතර බොහෝවිට හෝර්ටන්තැන්න මීට ආසන්න වූ තැනින් සතුන් මෙලෙස සංචාරය කිරීම සිදුවේ.

තේ වත්තේ අවසානය

පටුමාර්ගය දැවැන්ත වළවල් සහිත ලිස්සන සුළු බෑවුම් හෙල්වලට සමාන්තර මගක් දිගේ ගමන් කොට එක්තරා ස්ථානයකට පැමිණියේ ඉන් එහාට වාහනයකින් යාමට නොහැකි වූ හෙයිනි. යතුරුපැදි නැවතු අපි ඉදිරියේ වූ අඩි මාර්ගය දි​ගේ GPS සිතියමට අනුව කන්ද තරණය පටන්ගත යුතු පහසුම ස්ථානය සොයා ඇදුණෙමු. අඩ හෝරාවක් ගත වන විට අපි තේ වතු අතරින් යමින් මිනිස් පුළුටක් නොමැති ඉසව්වේ අපට නියමිත ස්ථානයට පැමිණියෙමු. මෙතැන් සිට අඩි මාර්ගය මගහැර සෘජුවම වනයට රිංගා ඉහළට ගමන් කළ යුතු වූ බැවින් අපි මාන කැලයට පිවිස ගමන ආරම්භ කළෙමු. නිරෝෂ් සොයුරාගේ කැමරාවට විවේකයක් නොලද අතර ඉදිරියෙන් මධුශංඛ සොයුරා මග සාදාගෙන ගමන් කළේ අප නියම කළ පැමිණි සිතියමට අනුවය.  
තවත් හෝරාවක් ගත වන තැන අපි මාන පඳුරු හා ගල් කුට්ටි අතරින් යමින් පයිනස් ගස් පිහිටි කන්දේ ඉහළට පැමිණියෙමු. මෙම කඳු මුදුනේ පැහැදිලි ගල් තලාවක් හෝ නැරඹුම් ස්ථානයක් නොමැති බව අපි කල්තියාම චන්ද්‍රිකා ඡායාරූප හා සිතියම් නිරීක්ෂණයෙන් දැන ගත්තෙමු.

හෝර්ටන් තැන්න පෙනෙන අයුරු

කෙසේ නමුත් කන්දේ කෙලවරවල් වෙත ගමන් කොට අවට පරිසරය නැරඹිය හැකි ස්ථානයක් සොයා ගැනීමට අප අදහස් කළේ පයිනස් කැලය අතරින් සමතලා බිමේ ඇවිද යන ගමන්ය. එකෙණෙහිම අපි කැලය තුළ වූ ගල්තලාවකට ළඟා වූ අතර එහි වූ ගෝනෙකු අපි දැක බියට පත්ව වන පියස අතරින් දිව ගියේ ඇසිල්ලකිනි. අඛණ්ඩ දුෂ්කර කඳු තරණයක නියැළුණ හෙයින් ගතේ විඩාව යනු පිණිස අප ගල්තලාව මත වැතිර ගත්තෙමු. එහිදී අප ගෙන ආ බිස්කට් සහ ජලය පානය කර සිතියමේ පරිදි කන්දේ උසම ස්ථානය සොයා කඳු ගැටය කෙළවර දිගේ යාමට අපි සූදානම් වුණෙමු.  
පසුව අප මීටර් 1700 ට ඉහළින් පිහිටි කන්දේ එක්තරා කෙළවරකට පැමිණි අතර එහි දී අපට හක්ගල කඳුවැටිය, පිදුරුතලාගල, තෙබු පලකන්ද, වැලිමඩ හා ඉන් එහාට පරිසරය දැක ගැනීමට හැකිවුණි. එහිදී අසල වූ ගසකට නැග තවදුරටත් නිරීක්ෂණයේ දී කන්ද බටහිර දෙසට යන බැවින් අපි එදෙසට ගමන් කළෙමු. ක්‍රමයෙන් තංගමලය රක්ෂිතයේ උසම ඉසව්වට ළඟාවනු අපට දැනුණු අතර වසර ගණනකට පෙර භාවිත කර ඉවත් කරන ලද විශාල ඉටි රෙද්දක් තිබෙනු අපි දුටුවෙමු. එහි ළඟා වූ පසු අපි ඊට ඉහළින් පිහිටි කඳු ගැටයට නැග ගත්තේ ඇසිල්ලකිනි.

හපුතලේ සිට ඉදල්ගස්ඉන්නට යන දුම්රියක්

එහි දී අපගේ වෑයම සාර්ථක කරමින් කන්දේ උසම ස්ථානයට අප ළඟා වූ බව දැනගත්තෙමු. එනම් මිනින්දෝරු සලකුණ එහි වූ හෙයිනි. කුඩා ඊතලයක් වැනි හැඩය කුඩා කොන්ක්‍රීට් කොටසක පොළොව තුළ මඳක් ඉහළට එක ලෙස නිමවා තිබූ අතර එම ඉසව්ව ලී යොදා ආවරණය කොට තිබුණි. මාස කිහිපයකට පෙර මෙම කර්තව්‍යය කරන්නට ඇතැයි සිතුණේ තවමත් කුඩා අට්ටාලයක් එහි තිබූ හෙයිනි. කොන්ක්‍රීට් වැඩවලට ගෙන ආ ඉටිරෙද්ද පසක වූ අතර අපට කඳු ගැටයේ කෙළවරට ළඟා වූ පසු දැක ගැනීමට හැකි වූයේ මෙම කන්දෙන් වෙන්ව අඩි කිහිපයකි. දුරින් පිහිටි විශාල තනි කඳු ගැටයකි.
එය යක්ෂයාගේ ආසනය පිහිටි කඳු ගැටය වූ අතර ඊට ළඟා වීමට අපට කිසිදු ක්‍රමයක් නොවීය. මන්ද අඩි ගණනක දුර වුවද කඳු දෙක අතර පිහිටියේ මීටර් ගණනක හෙලකි. එබැවින් යක්ෂයාගේ ආසනය පිහිටි කඳු ගැටයට අපට යාමට කිසිදු ක්‍රමයක් නොවීය.
එම නිසාම අපි කන්දේ අනෙක් පසට ගොස් යක්ෂයාගේ ආසනය දැක ගත්තෙමු. සෘජුවම පහළ පොළොවේ සිට මීටර 150 ක් පමණ ඉහළට විහිදුණු කළු ගල් පර්වතයේ බෑවුමට මුහුණලා ආසනයක් ලෙස ස්වභාවිකවම සෑදුණු ගල් පර්වත කොටසක් ඉදිරියට නෙරා තිබුණි. පහසුවෙන් පුටුවක වාඩි වන ආකාරයට එහි හිඳගත හැකි පරිදි එය තිබුණා.  
නමුත් එහි අසුන්ගෙන ඉදිරියට මදක් හෝ පාත්වුවහොත් සෘජුවම ඔබ මීටර් 150 ක් පමණ පහළට වැටෙනු ඇත. මන්ද එම ආසනයේ තුන් පැත්තක්ම විවෘත වූ හෙයිනි. එපමණ දුෂ්කර හා මරණාසන්න අවධානම පවතින යකාගේ ආසනය අපි ඊට මඳ දුරක දී දැකබලා ගත්තෙමු. පසුව හපුතලේ සිට ඉදල්ගස්හින්නට යන උඩරට මැණිකේ දුම්රිය අලංකාරව වංගු ගැසී යන ආකාරයත් ඉදල්ගස්හින්න කන්ද උඩවේරිය කඳු කිරිගල්පොත්ත, වංගෙඩිගල සහ ගොම්මෝලිය ගලපිටගල ආදී කඳු සේම බලංගොඩ දක්වා පරිසරය දැක ගැනීමට අපට හැකි වුණි.  
සවස් යාමය ළංවූ බැවින් කඳුගැටය කෙළවරින්ම අපි පයිනස් කැලයට ඇතුළු වී නැවතත් අඩි මාර්ගයට පිවිස යතුරුපැදි නැවැත් වූ ස්ථානයට ගමන් කළෙමු. පසුව අප බෙරගල නගරය හා බලංගොඩ හරහා පිටත් වූයේ ඇඳිරි වැටුණු කණිසමේය.  
සංචාරක සටහන හා ඡායාරූප  

ශමින්ද රන්ශාන් ප්‍රනාන්දු
lankadeepa
=========================================================== 
උපුටා ගැනීම් සහිතයි .... දයාබර පාථක සහෘදයිනි ....
ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන්,,හා,,share,,කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya

ගලපිටගල අද්භූත මානව රූපය කෙටුවේ කවුද ? ලංකාවේ අබිරහස් ස්ථාන......(galapita gala අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - නොවිසඳුණු අබිරහස් novisadunu abirahas unsolved mysteries )

ගල් නොහොත් පාෂාණ ලෙස හඳුන්වන වස්තුව සමස්ත පෘථිවිය පමණක් නොව විශ්වයේ ග්‍රහ​ෙලා්කවල පවා තිබෙන දෙයක් බව අද වන විට සියල්ලෝම දනිති. ඕනෑම තැනක, විශේෂයෙන් කඳුකර ප්‍රදේශවල ගල්කැබලි, ගල්කුට්ටි හෝ ගල් පර්වත ඕනෑ තරම් දැකිය හැකිවීම සුලභ දෙයකි. පුරාතනයේ සිට මානවයා නැතහොත් මිනිසා විකාශනය වීමේ සිට ඔහුගේ දෛනික ජීවිතයට ගල් සම්බන්ධ වී තිබුණි. 

ගල් ආයුධ, ගල් ගුහා සහ පසුකාලීනව මූර්ති ඇඹීම සඳහා පවතින ගලම භාවිතයට ගැනීම ඔවුන්ගේ විකාශනයේ විවිධ අවධි කියාපායි. එවන් ගලක කෙටීමට සැරසුණු නමුත් අතර මග නැවතු මිනිස් රුවක් පිළිබඳ වඩාත් ප්‍රචලිත ලංකාවේ ඉසව්ව නම් ගලපිටගල නම් ස්ථානයයි. 

එය ස්වභාවික පිහිටීමක් නොවන බවටත් මිනිස් රුවක් කෙටීමට උත්සාහ කළ බවත් සලකුණු සොයාගෙන ඇත. එම දුර්ගය තුළ අදටත් නොඉඳුල් ස්ථාන පවතින අතර ගලපිට ගල පිළිබඳ අබිරහස සොයා අප බෙලිහුල්ඔයට ගියෙමු. 

චිලී රාජ්‍යයට අයත් පැසිපික් මුහුදේ පිහිටි අරුම පුදුම දූපතක් ඊස්ටර් දූපත (Easter Island) ලෙස හඳුන්වන අතර එය 1995 වසරේ යුනෙස්කෝ ලෝක උරුමයක් බවට පත් කළ ස්ථානයකි. එම දූපත වඩාත් ප්‍රසිද්ධ වන්නේ ස්වභාවික ගලේ මිනිස් මුහුණු 887ක් නෙළා තිබීම නිසාය. දූපතින් විවිධ ස්ථානවල මෙම අද්භූත ගල් රූප ඇති අතර මේවා මෝයි (Moai) වරු ලෙස හඳුන්වන අතීතයේ විසූ රපා නුයි (Rapa Nui) ග්‍රෝත්‍රිකයන් බව කියැවේ. 

මෙම ගල් කුට්ටි මත විවිධ ආකාරයේ මුහුණේ ඉරියව් දිස්වෙන මානව රූප සමූහයකි. මේවා අතීතයේ විසූ ග්‍රෝත්‍රිකයන් නිර්මාණය කළේ කෙසේද යන්න ගැටලුවක් වන්නේ මෙම කැටයම් නෙළීමට භාවිත කළ උපකරණ පිළිබඳව සොයා බැලීමෙන් සහ තාක්‍ෂණය විමසා බැලීමෙනි. මන්ද දැවැන්ත ගල් කුට්ටි මිනිස් ඔළුවක් ලෙස නිවැරදිව කපා ඇස්, කට, නහය සියුම් ලෙස ඉරියව් ගත කිරීමට තරම් සුමට උපකරණ මීට වසර දහස් ගණනකට පෙර පැවතුණේද නැත්නම් මෙම ග්‍රෝත්‍රිකයන් හට මේවා නෙළීමට වෙනත් ග්‍රහලෝවාසීන්ගේ සහය ලැබුණේද යන්න විස්මය ජනකය. තවද මෙම මුහුණු තුළින් ඔවුන් කීමට උත්සාහ කළේ කුමක්ද? මෙලෙස නිර්මාණය කළ හේතුව තවමත් අබිරහසකි. 

මෙවැනිම ආකාරයේ ගල් කුට්ටියක මානව මුහුණක් නෙළීමට ගත් ලාංකේය උත්සාහය මීට වසර ගණනකට පෙර දිවයයි. ගල්පිටියාය පුද්ගලික වතු සමාගමේ උඩවේරිය දෙසට එනම් උතුරු - ඊසාන මායිමේ පිහිටි ගලපිටිගල නම් ගල් කුට්ටිය වන සංරක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට අයත් වස්තුවකි. දේශීය විදේශීය සංචාරකයන්ගේ අවධානය තවමත් යොමුව නැති මෙම ස්ථානය පුරාවිද්‍යාත්මක බවින් වැදගත් ස්ථානයක් ලෙස ගවේෂණය කළේ ආචාර්ය රාජ් සෝමදේව මහතා විසිනි. 

බෙලිහුල්ඔය පසුකොට කළුපහන හන්දිය වෙත ළඟා වූ පසු එතැන පිහිටි නාම පුවරු මගින් ඔබට දැකගත හැක්කේ ලංකාවේ උසම දියඇල්ල වෙත ගමන් කළ යුතු මාර්ගයයි. ප්‍රධාන මාර්ගයේ සිට බඹරකන්දට යන මාර්ගය ඉන් පසු යක්‍ෂයාගේ පඩි පෙළ ඔස්සේ උඩවේරිය හා වෙස්ට් හපුතලේ වතුකර හරහා හෝර්ටන් තැන්න මාර්ගය පිවිසුම අසලට වැටේ. ලංකාවේ සංචාරයට රුසි සැමගේ අභියෝගාත්මක ඉසව්වක් ලෙස මෙම යක්‍ෂයාගේ පඩිපෙළ හැඳින්විය හැක. 

තවද සිතියම් අධ්‍යයනයේදී අප දුටුවේ කි.මී. 12ක් පමණ ගෙවා දුෂ්කර මාර්ගයේ ගමන් කළ යුතු උඩවේරියවත්තට ගලපිටියාය වත්තේ සිට මහ වනය මැදින් ගමන් කළ හැකි බවයි. කෙසේ නමුත් අප අද දවසේ තරණය කළ යුතු ගලපිටගලට යාමට නම් කළුපහන හන්දියේ සිට බඹරකන්දට යන විට හමුවන ප්‍රථම මංසන්ධියෙන් දකුණට හැරී ගලපිටියාය වත්තට ගමන් කළ යුතුය. පටු වංගු සහිත මාර්ගයේ ඉහළට ගමන් කරන විට පසෙකින් ඔබට ලංකාවේ සිටින තවත් දැවැන්තයින් පිරිසක් දැක ගත හැකිය. 

එනම් වංගෙඩිගල, බළතුඩුව සහ ගොම්මෝලිය කන්දයි. මීට වසර කිහිපයකට පෙර එම කඳු සියල්ල හීන්සීරුවට තරණය කළ අයුරු අපට සිහි වූ අතර ඈතින් අපට පරවියන්ගල කඳු මුදුනක් පවා දැකගත හැකි වූයේ අප කඳු නැගීමට ලක් වූ හෙයිනි. ක්‍රම ක්‍රමයෙන් හිරු මෝරාගෙන අහස්කුස එළිය දෙන විට ළා හිරු රැස් අතු පතර යටින් මාර්ගයට බැස ඔය මොබ සලිත වන බව අප දුටුවේ ගුවෙන් රැඳී මීදුම් සළු පහව යන විටය.

කෙසේ හෝ ගලපිටයාය වත්තට හැරෙන මාර්ගය අසලට අපි පැමිණි පසු එම වතුයායට ඇතුළු වූයේ පූර්ව අවසර ලබා තිබූ හෙයිනි. තේ කර්මාන්තය ප්‍රධාන ආදායම කොටගත් වතුයායේ පසෙක සංචාරක බංගලා සහ නිවාස පිහිටා තිබුණි. නාරංගොල්ල ඔය සමීපයේ ඒවා ස්ථාන ගත වූ හෙයින් කඳු මිටියාවත පාමුල සුන්දර දියඇලි පිරුණු නිස්කලංක පරිසරයක් එහි තිබූ බව අපි දුටුවෙමු. 

නියමිත ඇතුළුවීමේ ගාස්තු ගෙවූ පසු අප තරණය කළ යුතු කන්ද පාමුලට පැමිණියෙමු. පසෙකින් උඩවේරිය කන්දත් යකාගේ පඩිපෙළ ‘‘වී’’ කැපුම පිහිටි කන්දත් වංගෙඩිගල කඳුවැටියත් නෙතු මානයේ දර්ශනය වූයේ නිලට නිලේ දිලෙන වාසි රහිත සොඳුරු කාලගුණ තත්ත්වයක් යටතේය. තේ වත්ත මැදින් ගමන් ඇරඹූ අප ක්‍රමයෙන් සිග්සැග් ක්‍රමයට කන්ද නගිමින් මානා පඳුරු යායට පිවිසුණෙමු. 

වියළි කාලගුණය නිසා පෙරදින සරුවට වැඩුණු මානා ගස්වල උස අඩි 4ක් පමණ විය. මාන යායට පැමිණිය ද අපට ගලපිටගල දැකිය නොහැකි විය. එය ඈතින් පෙනෙන ගල් වැටියට සඟව ඇති බවත් ආසන්නයට යන තෙක්ම අපට දැකිය නොහැකි වනු බවත් කල්තියාම අප දැන සිටියෙමු. චණ්ඩ හිරු රැසට නිරාවරණය වූ අප ලිස්සනසුලු පසට අඩිය තබමින් මානා කැලය මැදින් වැටුණු කුඩා අඩි මාර්ගය දිගේ ඉහළටම ඇදුණෙමු. 

ක්‍රම ක්‍රමයෙන් කන්ද නගිමින් ඉහළට ඇදෙන විට එක යායට දෘශ්‍යමාන වූ කඳුවැටි රාශියක් දකුණු ප්‍රදේශයෙන් අපට දැකගත හැකි විය. එහිදී කුරගල පිහිටි කඳුවැටිය පහසුවෙන් හඳුනාගත හැකි වූ අතර සමනල වැව් හා කල්තොට සිට නමුණුකුළ තෙක් අපට පුළුල් වපසරියක් දැකගත හැකි විය. 

හෝරා දෙකක ගමනකින් පසුව අප ගලපිටගල ගල් පර්වතය අසලට පැමිණියෙමු. පින්තූරයට දකිනවාට වඩා එම ගල් පර්වතය විශාලය. තනි විශාල කළු ගල තවත් කුඩා සම්බන්ධයක් පිහිටි ගල වෙත දරා ඇත. ගලපිටගල අඩි 30ක් පමණ උසවන අතර වට ප්‍රමාණය අඩි 10ක් පමණ වේ. මෙම ගලේ මුහුණ ලෙස ඇඹීමට උත්සාහ කළ බව. පෙනෙන්නේ කන්ද දෙසටමය. එය ගලපිටියාය වතු ප්‍රදේශය එනම් දකුණු දෙසට නොපෙනේ. එම මුහුණුවර බලා සිටින්නේ උතුරු ඊසාන දස දිශාව බව මාලිමාව මගින් අපි නිශ්චිත කර ගත්තෙමු. මුහුණුවර වඩාත් හොඳින් බැලීමට නම් තවත් මීටර 20ක් පමණ කන්දේ ඉහළට නැග ගත යුතුය. 

හල්දුම්මුල්ල ප්‍රදේශය ශ්‍රී ලංකාවේ ඓතිහාසික යුගවල ජීවත් වූ මානවයා පිළිබඳ සමහර සාක්‍ෂි හමුවූ ප්‍රදේශයක වාඑළිය නම් ප්‍රදේශයේ පිහිටි හුණුගල් තලා, ගුහාවක තිබී සොයාගත් පුරාවස්තු වසර 5000ක් තරම් අතීතයට යන බව අනාවරණය විය. තවද එම ගුහාව අතීතයේ ස්ත්‍රීන් සඳහා යාතුකර්ම සිදුකළ ස්ථානයක් බවටත් එහි හමුවූ මූර්තියක් ගලපිටගල පිහිටි මිනිස් මුහුණට සමාන ලක්‍ෂණ පෙන්නුම් කරන බවත් එය ගවේෂණය කළ මහාචාර්ය සෝමදේව මහතා නිගමනය කරන ලදී. 

ගලපිටගල පර්වතයේ මුහුණේ ඉරියව් අංග ඉස්මතු කිරීමට උත්සාහ කළ බවත් කාලාන්තරයක් මුළුල්ලේ වූ ස්වභාවික හේතුන් මත අද වන විට යම් යම් පතුරු ගැලවීම් ඛාදනයවීම් නිසා මුහුණේ සම්පූර්ණ පෙනුම විනාශවී ඇති බවත් පර්වතයේ මුඛය හා කම්මුල් ඉස්මතු කිරීමට ගත් උත්සාහය මැනවින් දැකිය හැකි බවත් ඔහු පැවසීය. 

මූර්තියේ නළල මත යමක් තැබීමට උත්සාහ කළ බවත් එහි එවැනි ලකුණක් දැකිය හැකි බවත් නිගමනය විය. උතුරු කඳුකරය දෙස බලා සිටින මේ අත්භූත මිනිසා මෙලෙස ඉතා උස් කඳු මුදුනක කෙටීමට හේතු පාදක වූයේ කුමක්දැයි නිශ්චිත කළ නොහැක. විටෙක පහළ ගම්මාන හා ප්‍රදේශවල ජීවත් වූ මානවයා ඉහළ කඳුකරය හෝ ගුවන්තලය දෙසින් වන සතුරු උවදුරු හෝ ස්වභාවික උවදුරුවලට ආරක්‍ෂාව පතා මෙම මූර්තිය නෙළීමට ඇත්ද නැතහොත් සක්වළ සම්බන්ධතාවලට පිටුවහලක් වීමට හෝ භයානක සතුන් පලවා හැරීමට මෙම මූර්තිය නෙළීමට ඇත්දැයි අපට සිතාගත නොහැක. 

පුරාවිද්‍යාත්මක පැත්තෙන් මෙලෙස විශ්ලේෂණ ගවේෂණයේදී ගලපිටගල හා එම ප්‍රදේශය පිළිබඳ අපූරු වෙනස් කථාවක් අපට දැනගැනීමට ලැබුණේ ගලපිටයාය වතු කළමනාකාර හසිත මහතාගෙනි. ඔහු පවසන ලෙස මීට වසර කිහිපයකට පෙර ඔහු​ ගලපිටගල ආශ්‍රිත වත්තේ සංචාරය කරන විට ඔහුට වෙනස් ආකාරයේ ගල් කැබලි කිහිපයක් හමුවී ඇත. පසුව ඔහු අන්තර්ජාලය හරහා සිදුකරන ලද සෙවුම්වලදී එම ගල් උල්කාපාත කැබලි බව ඔහුට පෙනුණි. වත්තේ එක්තරා ස්ථානයකදී ඔහුට මෙම උල්කාපාත කැබලි හමුවී තිබුණි. එහි සිට ගලපිටගල පර්වතයට වැඩිදුරක් නොතිබුණු බව ඔහු පැවසීය. 

කෙසේ හෝ ඔහු මෙම උල්කාපාත කැබලි රජයේ නියමිත ආයතනවලට භාර දුන්නේ වැඩිදුර ගවේෂණ සඳහාය. අැතැමුන් ගලපිටගල පිටසක්වළ ජීවීන් සමඟ මුතුන් මිත්තන් සබඳතා පැවති ස්ථානයක් බවට සිතන අතර ලෝකාන්ත හෝටලය දෙස සිට බලන කල ගලපිටගල මුහුණ පිහිටි ගල් පර්වතයට පහළින් සම්බන්ධිත ගල් කුට්ටි කුඩා ඇඟ කොටසක් ලෙස දැකිය හැක. එනම් කුරුමිටි මිනිසෙකු ලෙසය. ඔළුව ඉතා විශාල නමුත් ඇඟ ඊට වඩා සාපේක්‍ෂව කුඩා ජීවි කොට්ඨාසයක පෙනුමක් එහිදී දැකගත හැක. ගලපිටගල සහ හෝර්ටන් තැන්නේ බෑවුම් වන මෙම ප්‍රදේශය තුළ රාත්‍රී කාලවලදී වෙනත් ප්‍රදේශවල දැකිය නොහැකි අතිශය අලංකාරවත් අහසක් දැක ගත හැකිය මේ බව අප මෙම ප්‍රදේශවල රැය ගෙවූ අවස්ථා 4ක සේම අද දිනයේ රාත්‍රියේද දැක ගැනීමට ලැබුණි. 

එය නම් අධික තරු පිරි අහසක් පැවතීමය. තරු රටා කිහිපයක්ද හඳුනා ගත හැකි අතර මෙම ස්ථානයට ඉහළ අහස මුළුමනින්ම පාහේ නිල් තරු කැට මිලියන ගණනකින් වැසී තිබුණි. රාත්‍රී අහසේ කළු වර්ණය වෙනුවට මෙම ස්ථානයට ඉහළ අහස අධික නිල් ගතියෙන් යුක්ත විය. එය අප සිවු වරක් දුටු ප්‍රායෝගික තත්ත්වයක් විය. 

කෙසේ හෝ ගලපිටගල විවිධ ඉරියව්වලින් ඡායාරූප ගත් අප පසුව එම කන්ද ඉහළට ගමන් කළෙමු. ගලපිටගල කන්ද ඉහළම ස්ථාන මීටර 1356ක උසින් යුක්ත විය. ගලපිටගල පර්වතයේ සිට කන්ද මුදුනට නැගීම දුෂ්කර සේම අවදානම් ගමනකි. ගල් කුළු ගල් කුට්ටි අතරින් හීන් සීරුවට අඩි තබමින් ඉහළට යාමට සිදුවන අතර සුළු අත්වැරැද්දක් ප්‍රපාතයේ පාමුල ඔබගේ මළ සිරුර රැඳවීමට තරම් ප්‍රමාණවත් බව මතක තබා ගත යුතුය. 

එසේ ඉහළ නගින විට අපට කුඩා ගුහාවක් හමු විය. එය ස්ථාන කිහිපයකින් විවර වී තිබූ අතර ගල් කැබලි රාශියක් එහි ඉහළ සිරාවට රැඳී තිබුණි. ඉහළම ස්ථානයට නැග ගත් විට කැඩී ගිය​​ ජෝගුවක් ආකාරයෙන් යුත් ගල් පර්වතයක් විය. එහි සුමට ලෙස වක්‍ර වූ කොටසක් විය. බුමර ඇල්ලේ සිට ගලපිටගල කන්දට අප නගින වි ඒ අසල වූ ගල් පර්වතයක විශාල අත්ලක සලකුණක් වැනි කෙටූ ස්ථානයක් අපට දැක ගැනීමට ලැබුණි. ගලපිටගල කන්ද මුදුනට නැගගත් පසු ගලපිටගල සිට පහළ වතුයාය දක්වාද සමස්ත පරිසරයේ අංශක 240ක පමණ විවෘත අවකාශය පැහැදිලිව දැක ගැනීමට ලැබුණි. 

කන්ද මුදුනට නැගගත් පසු ලෝකාන්ත හෝටලය (Worlds End Lodge) යන අඩිපාර තිබූ අතර අපි දවසේ ඉදිරි කටයුත්ත පිණිස උඩවේරිය කන්ද දෙසට ගමන් කරන්නට සැරසුණෙමු. කටු පඳුරු පීරගෙන ගල් වැටි ගල් කුට්ටි මතින් පනිමින් කිලෝමීටරයකට වැඩි දුරක් ගමන් කළෙමු. අප ගමන් කළේ හෙළට සමාන්තරවය. එසේ ගමන් කිරීමේදී නාරංගොල්ල ඔය නිර්මාණය කරන තවමත් මෙරට කිසිවෙකුගේ නෙත නොගැටුණු කුලුඳුල් දිය ඇළි 20ක් පමණ අපට දැකගත හැකිවිය. සෘජුවම මීටර් 500ක පමණ දැවැන්ත හෙළක් වූ එම දුර්ගයට යාම අතිශය දුෂ්කර හා කාලය ගත වන්නක් බවට අපට පසක් විය. මන්ද උඩවේරිය කරා යන ගමනේදී මෙම කන්ද මත නිම්න හත අටක් පමණ අපට පසු කිරීමට සිදුවිය. 

දුරට එම ස්ථානවල මීටර 100ක පමණ අංශක 90 බෑවුම සහිත නිම්න තිබෙන බව පෙනෙන්නට නැතිමුත් එ්වා අපට දැක ගැනීමට ලැබුනේ කුලුදුලේම මිනිස් පය නොතැබුණු ස්ථාන මතින් අසීරුවෙන් යන්නට වූ නිසාවෙනි. කෙසේ හෝ රාත්‍රිය උදාවන විට ගමන හමාර කරමින් අප නැවතත් කළුපහනට පැමිණියේ දවසේ අලුත් අත්දැකීම් රාශියක් සමගිනි. 

ඊස්ටර් අයිලන්ඩ් සංකල්පය ලෙස ගොඩනැඟුණු ලංකාවේ අබිරහස් මානව රූප වන ගලපිටගල අත් දෙකෙන් සෙලවිය නොහැකි නමුත් ඇඟිල්ලෙන් සෙලවිය හැකි බවට පහළ ගම්වාසීන් අතර මතයක් තිබුණ ද ගල පිහිටි ගලට ගාව තිබූ බැවින් එවැන්නක් සිදු නොවිය හැකි බව අපට ද පසක් විය. උතුරු කඳුකරය දෙස බලා සිටින මේ මිනිසා හෙළ ශිෂ්ටාචාරය ආදී මිනිසාගේ මුහුණුවරද? නැත්නම් වානර මුහුණක්ද? නැත්නම් යම් කිසි පුද පූජාවකට නෙළීමට කළ මූර්තියක්ද? නැත්නම් ශරීරය කුඩා හිස විශාල පිටසක්වළ ජීවියෙකුගේ රුවක්ද යන්න තවමත් අබිරහසකි. නළල මැද කෙටූ ස්ථානයේ කුමක් තැබීමට ඔවුන් උත්සාහ කළේද? එහි යමක් තිබූ නමුත් පසුකාලීනව ඒවා සොරුන්ගේ ග්‍රහණයට ලක් වුණාද යන්න තවමත් අබිරහසකි. 

මෙවැනි අබිරහස් රාශියක් පිහිටි ගලපිටගල අබිරහස් කලාපයට අප සමුදුන්නේ හිතේ වූ ප්‍රශ්න රාශියක් සමගිනි. ඒ ගලපිටගල අසාමාන්‍ය පිහිටීමයි. තවද කුලුඳුලේම දැයට දායාද  වූ නාරංගොල්ලේ දිය ඇළි 20 තවමත් මිනිසාගේ ඇසට හසු නොවී තිබීමත් ඒ ආශ්‍රිත දැකිය හැකි හෝ සොයා ගත හැකි තවත් ගල්ගුහාවක් වේනම් ස්වභාවික නිර්මාණ මතු දිනක ක්‍රියාදාම චාරිකාවකින් ගවේෂණය කිරීමට හිතැතිව අපි ගමන අවසන් කළෙමු. 

සංචාරක සටහන හා ඡායාරූප : 

ශමින්ද රන්ශාන් ප්‍රනාන්දු 

lankadeepa
=======================================================

උපුටා ගැනීම් සහිතයි .... දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....

අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

හිරුගෙන් වැඩගත් අපේ මිනිස්සු......(Nalanda gedige - අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - rawana )

ලෝකයේ මැද ලංකාවේ නාලන්දා ගෙඩිගෙයද?   

මුන්නේෂ්වරමේ කොග්ගල අරන්කැලේ පුරාණ කාලේ හිරු දෙවියන් වැන්ද දේවාලද?   

අවුරුදු උදාව තීන්දුවන්නේ දෙවුන්දර ගල්ගෙයි දේවාලයෙන් කියන්නේ ඇත්තද? 

රාවණ රජතුමාගේ කාලයේ නර්තනය පිළිබඳ දැනීමක් හා තෙල්මේ නැටුම ද තිබී ඇත. මෙම නැටුම විශේෂයෙන් දැකිය හැක්කේ සූර්යාට කළගුණ සැලකීමක් වශයෙන් කරන සූර්ය වන්දනා උත්සවයක දී ය. අද උත්සව අවස්ථාවන් හිදී ද දැකිය හැකිය. අතීතයේ එය අපේ රටේ තිබූ බව ද පිළිගනී. රාවණ පරපුරෙන් පැවත එන විශ්ව බ්‍රාහ්මණ, සූර්ය වංශ, යක්හෙළ, විශ්වකර්ම, නවන්දන්නා නමින් හඳුන්වන මේ සඳහා නටන නැට්ටුවා සූර්යයාට වැඳගෙන පෘථිවියේ ආනතියට සමාන ආනතියකින් යුතුව (ඇළවී) තමා වටා කැරකෙමින් සූර්යා වටා ද කැරකෙයි. ඒ අනුව සූර්යා වටා පෘථිවිය කැරකෙන බව රාවණ රජතුමා මුලින්ම සනාථ කර ඇති බව සිතමි. 

1980 වසරේ චීන මහජන දින සංස්කෘතික උත්සවය කොළඹ දී පැවැත්වුණේ ජෝන් ද සිල්වා සමරු රඟහලෙහිය. චීන තානාපතිතුමා ප්‍රධාන අමුත්තා විය. අවසානයට පැවැත් වූයේ තෙල්මේ නැටුමයි. එය ඉතා ආකර්ෂණීය හා වේගවත් විය. එම රංගනය අවසානයේ සංදර්ශනය ද අවසන් විය. රංගන ශිල්පීහු වේදිකාවට විත් සභාවට ආචාර කළහ. මැද සිටි තෙල්මේ රංගන ශිල්පියාට තානාපතිතුමා විසින් මල් කලබක් පිළිගැන්විණ. තානාපතිතුමා එය ශිල්පියා අතට නොදී දෙපා මුල තබා බිමටම පාත් වී වැඳ ආචාර කළේය. මුළු සභාවම පුදුම විය. නමුත් එය එසේ සිදුවිය. එදා එම සභාවේ සිටි අය මීට සාක්ෂි දරති. හිස නොනමන අභිමානවත් චීන ජාතිකයාට එදා එසේ වීම අබිරහසකි. සූර්යා උදාව හා ඉන්පසු සූර්යාගේ බැබළීම මූර්තිමත් කරන ශිව තාණ්ඩව ස්තෝත්‍රය ද රාවණ රජතුමාගේ නිර්මාණයකි. 

රාවණ රජු පටන් සිංහල අවුරුදු විශේෂ දවස යක්හෙළයෝ කෙළෙහිගුණ දත් අය වශයෙන් සූර්ය වන්දනාවේ යෙදෙති. සෑම වසරකම මාර්තු 20 වැනි දින සිට අප්‍රේල් 13 වැනි දින දක්වා කාලය ඇතුළත කොග්ගලට හිරු මුදුන් වෙයි. ඒ බව කොග්ගලින් බිහි වූ මහා වියතෙකු වූ අරීසෙන් අහුබුදු තුමා විසින් ලියා ඇති “හෙළ අවුරුදු වග” නමැති කෘතියේ සඳහන් වේ. එමෙන් මේ සමය එරබදු මල් පිපෙනවා පමණක් නොව ස්වභාවධර්මය ද වෙනස්වීම් ඇති වී බොහෝ සුන්දර දසුන් පවා දැකිය හැකි කාලයකි. 

“නීල කොබෝ රෑන ඇවිත් වී අහුලන ඉපනැල්ලේ... 

මාල ගිරව් රංචු  ගැසීලා නව අවුරුදු ගීත ගයනවා...” 

නාලන්දා ගෙඩිගෙය

ඉතා පුරාණයේ හිරු වන්දනා කරන දේවාල බොහොමයක් ශ්‍රී ලංකාවේ තිබී ඇත. මෙවැනි ප්‍රාග් ඓතිහාසික යුගයට අයත් හිරු දෙවොලක් මුන්නේශ්වරම් හි තිබී ඇති බැව් පර්​ෙ‌ය්ෂණවලින් හෙළි වේ. තවත් හිරු දෙවොලක් අරන්කැලේ දී හමුවී ඇත. කොග්ගල හිරු දෙවොලත් ඉන් එකකි. බුදු දහම ශ්‍රී ලංකාවට ඒමටත් පෙර රාවණ යුගයේ පටන් කොග්ගල හිරුගල් දේවාල වන්දනාව සිදු වී තිබේ. දැනට අනතුරට පත්වෙමින් තිබෙන මෙම දෙවොල වන්දනාවට ඒ කාලයේ ඉන්දියාවෙන් පවා බැතිමතුන් පැමිණ ඇති බව දැනගන්නට ඇත. එපමණක් නොව පසුව අපේ සිංහල අවුරුදු උත්සවය ඉන්දියානුවන් විසින් පවා මේ දක්වා පවත්වාගෙන එයි. 

දෙවුන්දර නගරයේ පිහිටි හෝරා ස්තම්භය අසලින් උතුරට ඇති මාර්ගයේ කි.මී. 1 ක් පමණ යනවිට මෙවැනිම දෙවොලක් සහිත ගල් ගෙයක් හමුවනු ඇත. මෙම ගල්ගෙයි දොරටුව නැගෙනහිර දෙසට වන්නට පිහිටා ඇති නිසා සූර්ය දෙවියන් නැමදීම කළ දේවාලයක් ලෙස හඳුන්වති. මෙම ගල්ගෙයි වහලයේ සිදුරක් ඇත. හිරු එළිය එම සිදුර හරහා ගල්ගෙයි ඇතුළට පතිත වේ. ලංකාවේ අවුරුදු උදාව තීන්දු කරන්නේ මේ ස්ථානයෙන් බවට මතයක් ද පවතී. මෙහි බොහෝ නිදන් වස්තු තිබෙන බවට ගැමියෝ පවසති. අදටත් හිරු දෙවි වන්දනාව සඳහා ඇතැම්හු මේ ස්ථානයට පැමිණ තම දුක්ගැනවිලි කොළයක ලියා ගෙනවිත් සූර්ය වන්දනාව කොට ඒ දුක් ගැනවිල්ල ලියූ කොළයට ගිනි තබා හිරු දෙවි වන්දනාව කරති. 

එමෙන් ම දෙවැනි පෑතිස් යුගයේ සිට අද දක්වා සිතුල්පව්ව බෞද්ධ පූජනීය ස්ථානයකි. නමුත් එය ද රාවණ යුගයේ දී සූර්ය වන්දනාවට පාත්‍ර වී ඇත. යක්ෂ ගෝත්‍රික හෙළයන් වර්ෂයකට වරක් සරත් සමයේ පුන් පොහෝ දිනක සිතුල්පව්වට ඒකරාශී වී සූර්ය දෙවියන්ට පුද පූජා පවත්වා භාවනානුයෝගීව හැසිරුණ බැව් “රාවණ කතා” ග්‍රන්ථයේ සඳහන් වේ. සත් වැනි වීරමුණ්ඩ රජතුමා ද භාවනා කිරීමට ගොස් ඇත්තේ සිතුල්පව්වටය. දෙවන රාවණ රජතුමෙකු ගිරුවාපත්තුවේ දෙවොලකට ගොස් දෙවියන් පිදූ බවත්, දැන් එම ස්ථානය “ගැටබරු දෙවොල” ලෙස හඳුන්වනු බවත් “රාවණ කතා” පුස්කොළ ග්‍රන්ථයේ සඳහන් වී ඇත. මෙවැනි 10, 11 රාවණ රජවරු සිටි බව තවත් ස්ථාන කීපයක සඳහන් වේ. ඒ අනුව මේවා සූර්ය වන්දනාව කළ රාවණ යුගය දක්වා දිවෙන ඉපැරණි අතීතයක් ඇති ස්ථානයන් ය. 

ලකේගල පාවුල රාවණ රජතුමාගේ මාලිගයක් තිබූ බව ජනප්‍රවාදයේ පවතී. ලකේගල හා නාලන්දා ගෙඩිගෙය ලෝකයේ මැද ඉදිකෙරුණක් බව ඉපැරණි මහායාන බෞද්ධ ලියකියවිලිවලින් ද ගම්‍ය වෙයි. ඒ බව මෙයට වසර 2000 කට පමණ පෙර කලෙක රචිත “දෛවඥ කාමධෙනු” නම් වූ නක්ෂත්‍ර විෂය සම්බන්ධ ග්‍රන්ථයේ මෙම ශ්ලෝකයෙන් ද කියැවේ. 

“අස්තිලංකෝති වීක්‍යාතා - රාජධානි සාරංවිෂා 

භාර්තෂ්‍යා මධ්‍යරේඛායං - සපලස ජන සච්ච 

ශෛව ශවා හෙවෙත් භාර්තොර් - තත්ත්‍ර විෂුවන් 

රාවණ රජතුමා

බධ්‍යාචායාෂ්‍යාත් ගෝලයේ ගෝලයඃ 

නාලන්දා ගෙඩිගේ පිහිටි තැන ලංකා දිවයිනේ හරි මැද බව මිනින්දෝරු දෙපාර්තමේන්තුව ද පිළිගනී. එහි ඇති පිළිමය පුරාවිද්‍යාඥ බෙල් මහතා විසින් විස්තර කර ඇත්තේ දේව ප්‍රතිමාවක් බවටය. හිරු උදාවන විට ඕවරකය මත පතිතවන හිරු රැස්වලින් සූර්ය දේව ප්‍රතිමාව බබළන්නට සලස්වා තිබේ. ඒ අනුව මෙහි දී සූර්ය වන්දනාව කළ බව කිසිම සැකයක් නැත. හිරු මුදුන්වන විට අවට අයට දැන ගැනීම සඳහා ගෙඩිය ගසනු ලැබේ. අනික් ස්ථානවල ගෙඩි ද ඒ අනුව නාදවන්න ඇති බවට සිතිය හැකිය. ලංකා පුරයේ රාවණ සටන කෙරෙන අතරතුර රාවණ රජුගේ පුත් ඉන්ද්‍රජිත් (මේඝ නාද කුමරා) විජයග්‍රහණය සඳහා රාමායණයේ යුද්ධ කාණ්ඩ 22 සර්ගයෙහි සඳහන් පරිදිත්, මෝනියර් විලියම්ස් පඬිවරයා පවසන අන්දමටත්, දේව පූජාවක් පැවැත්වීමට යන ලද්දේ ද මෙම නාලන්දා ගෙඩි ගෙට විය යුතු බවට විශ්වාස කරති. රාවණ රජතුමාගේ සීයා පුලස්ති ඍෂි මියයාමෙන් පසු ආදාහනය කළ ස්ථානය මත මෙම නාලන්දා ගෙඩි ගෙය නිර්මාණය කළ බව පැවසේ. මෙය සිව් හෙළයටම ඇවැසි ශක්තිය ලබාදුන් ස්ථානයකි. 

මෑතදී බෝවතැන්න ජලාශය ඉදිකිරීම සඳහා මෙය ඉවත් කිරීම අපේ හෙළ ඉතිහාසය සම්පූර්ණයෙන්ම විනාශ කිරීමක් සේ බොහෝ දෙනෙක් සලකති. එමෙන්ම මිහිර කුල රජ සූර්ය දේව ප්‍රතිමාව සටහන මුද්‍රණය කරන ලද “යමූෂ දේව” නම් වස්ත්‍ර වර්ගයක් ලක්දිවෙන් කාශ්මීරයට රැගෙන ගොස් ඇත. (මෝ:වි:සං:ඉං:ශ:කෝ 847 පිටුව) මෙසේ, “ශ්‍රී ලංකාවේ රාවණ රාජධානිය සහ සීගිරි පුරාණය” හි සඳහන් විය. පසුව දඹදිව මිසරය දක්වා මෙම සූර්ය වන්දනාව පමණක් නොව ඒ සමග හිරු ගමන අනුව කාලය මැනීම ද, පලස්තීනය ග්‍රීසිය දක්වා ද ඉන් ඔබ්බට ද පැතිරී ගොස් ඇත. ඒ අනුව අපේ පෑතැටිය, ගල් ඔරලෝසුව, වැලිගල අද නවීනතම ඔරලෝසුව නිර්මාණය සඳහා පාදක කරගෙන ඇති බවට සිතමි. ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලයේ ඉතිහාසය හා පුරාවිද්‍යාව අංශය රජගලතැන්න පුණ්‍ය භූමිය සහ දාන ශාලා ගොඩනැගිල්ලේ කැණීම් කිරීමේ දී මෙවැනි ගල් ඔරලෝසුවක් හමුවීම, මීට සමානම ඔරලෝසුවක් අභයගිරි කැණීම්වල දී හමුවී තිබීම, වල්මීතලාවේ නියෝලිතික බිමෙන් හමුවූ තවත් සුවිශේෂී උපකරණයක් වූ ඉහත සඳහන් තිත් 19ක් සලකුණු කළ වැලිගල, ගිම්හාන කාලයේ දී පායන ඔරියෝන් තාරකා පංතිය බවට හැඳිනගෙන ඇත. මේ ගල් පුවරුව ධාන්‍ය අස්වැන්න නෙලන කාලය මැන බැලීමට භාවිත කළ බවට පැහැදිලි වීමෙන් ද ඉහත සඳහන් කරුණු මොනවට සනාථ වේ. 

විවාහයකින් තොරව සීසර් හා ක්ලියෝපැට්රා එක්වීමෙන් ලැබුණු දරුවා අවජාතක බව එරටේ සම්ප්‍රදාය අනුව පැවසීම වසන් කිරීමට උපායක් කල්පනා කරන ලදී. ඉන්පසු මහා රාජනියට පුතෙක් ලබාදීම සඳහා සූර්ය දිව්‍ය රාජයා සීසර්ගේ ආත්මයට ආවේශ වූ බවට රට පුරා පැතිරවීමට පවා අපෙන් ලොව පුරා ගිය එම සූර්ය වන්දනාව ප්‍රයෝජනයට ගෙන ඇති බවට ද සිතමි. ක්ලියෝපැට්රා.... මැරුණාද? මැරුවාද? ඒ ගැන ද ක්‍රි.පූ. 31 ග්‍රීසියේ දී මියගිය වීනස් දෙව්දුව පරදින නයිල් නදියේ අසිරිමත් රූසපුවක් අැති අභිරූපිකාවක් පිළිබඳව ලිපි ලේඛනවලින් බොහෝ තොරතුරු පැහැදිලි වේ. 

එපමණක් නොව සූර්ය වන්දනාව සමග අපේ කලා ශිල්ප ද ලොව පුරා ගියේය. වල්මීතලාවේ අතින් සෑදූ මැටි වළං ද, ලුණුගල් ගෙයි සකපෝරුවේ සාදා පිලිස්සූ වළං ද, රංචාමඩමෙන් හමු වූ පොසිලෝන් මෙන් රත්කර රක්තවර්ණ තීරුවලින් අලංකරණය කළ මැටි වළං ද පෙළ ගැස්වූ විට ශත වර්ෂ ගණනාවක් පුරා බලංගොඩ යක්හෙළ මිනිසා කළ අත්හදා බැලීම් මාලාවක ප්‍රතිඵලයක් ලෙස උසස් කලාත්මක මැටි බඳුන් කර්මාන්තයක් පිළිබිඹු වෙයි. නමුත් මේ දේශීය තාක්ෂණික දැනුම මගහැර ඊට බොහෝ පසුකාලීනව ග්‍රීසියේ නිපද වූ ඇම්පෝරා වැනි බඳුන් පිළිබඳ මෙරට පාසල්වල ඉගැන්වීම කොතෙක් දුරට විහිළුවක් දැයි සිතාගත හැක. ඊජිප්තුවේ ආරම්භ වූවා සේ සලකන බතික් කලාව ද අපට උරුම ශිල්පයක් ලෙස සලකමි. 

රාවණ රජතුමා සූර්ය ශක්තියෙන් බොහෝ වැඩ ගත් අයෙකි. යක්හෙළ ඉංජිනේරුවන් විසින් ඊජිප්තුවේ පිරමීඩ් ඉදිකළ බවට සැලකේ. ප්‍රධාන පිරමීඩ තුන (Menkavra, Kahafre, Khufa) හා ලංකාවේ ප්‍රධාන ස්තූප තුන වූ මිරිසවැටිය, රුවන්වැලිසෑය, ජේතවනාරාම චෛත්‍යය අහසේ පිහිටි ඔරියෝන් තාරකා තුනට සමාන්තරව ඇති බව හා අනුපාතිකව ශක්ති කලාපයක් ලෙස විශ්වයේ ඉහළ සහ භූමිය මත පිහිටා ඇති බව විද්‍යාත්මකව සැලකේ. පිරමීඩවල හා ස්ථූපවල ත්‍රිකෝණය එකමය. ස්තූපවල දේහයන් දවාලූ ධාතූන් හා පිරමීඩවල දේහයන් ද තැන්පත් කර ඇත. 

මේවා නිර්මාණයට ටොන් 2 - 3 බරැති ගල් කුට්ටි උඩට ගෙන ඇත්තේ සූර්ය ශක්තියෙනි. සීගිරිය නිර්මාණය, ලෝවාමහාපායේ ගල් කණු සිටුවීම ආදිය සිදුවී ඇත්තේ ද එසේ විය හැක. “රාජ තරංගනී” නමැති කාෂ්මීර රාජ වංශ කතාව ප්‍රකාශ කරන්නේ ද පිරමීඩ ඉදිකළේ යක් හෙළයන් බවය. රාවණ රජතුමා සූර්ය ලිත (ශිවා ලිත) භාවිතා කළ මහා විද්‍යාඥයෙකි. එම ලිත අද දක්වා ඌවේ ජ්‍යොතිර්වේදීන් භාවිත කරනු ලබයි. පසුකාලීනව මායාවරුන්ගේ දින දසුන විස්සෙන් විස්සට ගණිතය මායා ගණන් හෝඩිය පවා සූර්ය යුගයන් වශයෙන් ද බෙදේ. එපමණක් නොව අහමෙන් තොප් රජු විසින් හිරු දෙවියන් පමණක් මිසර වැසියා ඇදහිය යුතු බවට ප්‍රකාශ කර ද ඇත. “රා” යනු රාවණද, බැස්ටෙට් දෙවඟන යනු “රා” ගේ දියණියයි. “රා” යනු ඔවුන්ගේ ඇදහීම අනුව ද සූර්ය ශක්තියයි. 

“ආදි අපේ මුතු මිත්තෝ 

ඉරෙන් හඳෙන් වැඩ ගත්තෝ” 

තව දශක දෙකක දී පමණ ලොව ද්‍රව්‍ය පදාර්ථ අවසන් වී පොසිල ඉන්දන යුගය අවසන් වේ. එවිට සූර්ය ශක්තිය තුළින් පමණක් අවශ්‍යතා නිපදවා ගැනීමට නැවත රාවණ යුගයට යෑමට මිනිසාට සිදුවන්නේය. එවිට පරිසරයට ද හානියක් නොවී හරිත ලොවක් ද නැවත ඇති වේ. සූර්ය ශක්තිය තුළින් එය කළ හැකි දැයි බටහිර විද්‍යාඥයින් අසනු ඇති. ශක්ති විද්‍යාව දන්නා වූ අදටත් ශේෂ වී සිටින රාවණ පරපුරේ අතළොස්සක් යක් හෙළයන් වන ඔවුන්ට එය හැකිවනු ඇත. එසේ කිවහොත් බොහෝ දෙනා සිනාසෙනු නොඅනුමානය. අද එය සිනාසුණ ද තව දශක කීපයකින් එසේ වන්නට පුළුවන. 

ඔවුන් කළ ලොව මවිත කරන විශ්වකර්ම නිර්මාණ නොමැති නම් අද ශ්‍රී ලංකාවේ සංස්කෘතියක් කියා පෙන්වීමට දෙයක් නොමැති තරම්ය. ඒ අනුව නවකම් දන්නා නවන්දන්නාට මෙය අරුමයක්ද? සූර්ය ශක්තියෙන් තෙල්, පොහොර නැතිව කෘෂිකර්මය කරන උකුවෙල තිලක කන්දෙගම මහතා හා ඉතිරි විදුලි බලය සූර්ය ශක්තියෙන් පිරවීමට නිපයුමක් මගින් බලාපොරොත්තු වන යක්හෙළ පරපුරේ ජලයෙන් විදුලි පහන් දැල්වූ ඩී.ජේ. විමලසුරේන්ද්‍ර තුමාගේ හතර වැනි පරපුර හොබවන “ෆ්ලෙක්ස් පෝර්ට්” ආයතනය හිමි ආචාර්ය නන්දදාස නාරායන ඉංජිනේරුතුමා එවන් දෙදෙනක් පමණි. 

මෙවැනි අය තවත් විවිධ ක්‍ෂේත්‍රවල ඇති දැයි විමසිලිමත්ව සොයා බැලුවොත් දැන ගැනීමට පුළුවන. මේ අනුව සියලුම යක් හෙළයන් නැවත එකට එකතු වන දිනය ඈතක නොවනු ඇතැයි ද කියා සිතමි. “ශ්‍රී ලංකාවේ යක්හෙළ පරපුර හා අපේ ඓතිහාසික උරුමය” 2011 මුද්‍රිත පළමු කෘතියෙන් හා 2015 මුද්‍රිත දෙවන කෘතියෙන් නැවත සූර්ය ශක්තිය නිපදවා එමඟින් අවශ්‍යතා සපුරා ගැනීම ගැන අවධානය යොමු කළෙමි. ඒ අනුව 2016 දෙසැම්බර් මාසයේ සිට දිවයිනේ මේ වන විට සූර්ය බලශක්ති සංග්‍රාමයක් ආරම්භ කිරීම හා 2018.03.11 ජාත්‍යන්තර සූර්ය බලශක්ති එකමුතුවක් පැවැත්වීම ගැනත් සතුටට පත්වෙමි. 

මෙසේ අපේ යටගියාව හෙළි කරන, ලොවට ගිය අපේ උරුමය මතුකරන සූර්ය වන්දනාව ජාතියේ පැවැත්ම, හැඩගැස්ම, ජාතික එකමුතු කිරීම, වේලාවට වැඩ කිරීම, එස් 5 ක්‍රමය මුලින් ම හඳුන්වා දීම, කළගුණ සැලකීම වැනි ගුණදම් රාශියක් ද මේ තුළින් පුරුදු පුහුණු කරන ලදී. මුළු රටම එකතුවී ළිප ගිනි මෙළවීම, ආහාර අනුභවය, ගනුදෙනු කිරීම, වැඩ ඇල්ලීම ආදිය සියලුම දෙනා එකම වේලාවට කරන මෙම සිංහල අලුත් අවුරුදු වැනි පැරණි උළෙලක් ලෝකයේ කිසිම තැනක නොමැත. මෙය ආරම්භ කිරීමේ පමණක් නොව අපව විවිධ කර්මාන්තයන් කර, ගොවිතැන් කරමින් නිර්මාංශ භක්ෂිකව ජීවත්වීමට පුරුදු පුහුණු කර ලොව පළමු ශිෂ්ට සම්පන්න ජාතියක් බවට පත් කිරීමේ ජාතියේ ගෞරවය “මංජු ශ්‍රී” නමින් මතු බුදුවන ඒ ශ්‍රේෂ්ඨ මහා රාවණ රජතුමාට හිමි වේ. 

එදා ලංකාවට ඉන්දියාවේ මැඩගස්කරය දක්වා අයත්ව තිබුණි. එමෙන්ම මානවයා මෙම මැඩගස්කරයෙන් එනම් ලංකාවේ ඇති වී ලොව පුරා ගිය බවට සලකමි. ඉන්දියාවේ බොහෝ ප්‍රදේශ සමග රාවණ රජතුමාට රටවල් දහයක් යටත්ව තිබී ඇත. ඒ නිසා එතුමා දසිස් රාවණ නම් විය. එම ප්‍රදේශවල එතුමාගේ පරපුරේ යක් හෙළයන් ද පදිංචි වී සිටි බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත. ඒ සමග හිරු වන්දනාව ද ඉන්දියාව පුරාවට ද පැතිර ගියේය. 

මුන්නේෂ්වරන් කෝවිල

රාවණ රජතුමාගේ නැඟණිය වූ සුපර්ණිකා කුමරිය පාලනය කළ දණ්ඩකරණයෙහි ශාඛ පමණක් බුදින යක්හෙළ ජනතාවක් විසූ බව රාමායණයෙහි පවා සඳහන් ය. මෙම දණ්ඩකරණයට රාම බලෙන් ඇතුළු වී සතුන් මැරීම හා සුපර්ණිකාවට හිරිහැර කිරීම, රාම රාවණ යුද්ධයකට පවා හේතු විය. මෙම රාවණ යුගයේ දී මුහුදු ගැලීමකින් මෙම දණ්ඩකරණය මුහුදුබත් වූවා පමණක් නොව ලංකාපුරය කොටසක් ද මුහුදුබත් වී ලංකාව ද ඉන්දියාවෙන් වෙන් විය. මේ බව රාජාවලිය හා සද්ධර්මාලංකාරයේ ද සඳහන් වේ. 

ඉන්දියාවේ රාමේශ්වරම් සිට ලංකාවේ තලෙයිමන්නාරම දක්වා ස්වභාවික පාලමක් බඳු මුහුදු නොගැඹුරු ප්‍රදේශය භූගෝලීය වශයෙන් ද ඊට සාක්ෂි දරයි. ලංකාවට අයත් වූ ඉන්දියාවේ කොටස්වල සිටි යක්හෙළයෝ අදටත් එහි සිටිති. කාලයක් ගතවීමෙන් භාෂාවන් හා සිරිත් විරිත් වෙනස් වුවත් ලේවල නම් වෙනසක් නැත. බොහෝ දෙනෙක් වරින් වර ආපසු පැමිණි අතර, රජවරු විසින් ද ගෙන්වාගෙන ද ඇත. ඉන්දියාවේ දණ්ඩක වනයේ අගනුවර වූ ධනස්ථානය (දනව්ව) 2002 දී මුහුදු පත්ලේ තිබී සොයාගත් අතර, අවුරුදු 5000 ට වඩා කාලය නිර්ණය වීමෙන් රාවණ රජතුමා සිටි කාලය ද එතුමා බුදුබව පැතීමට වරම් ලැබූ බව පවසන කාශ්‍යප බුදුන්ගේ කාලය දක්වා දිව යයි. 

මෙම සූර්යා මුල් තැනෙහිලා සැලකීමේ ඉතිහාසය බුද්ධෝත්පත්තියට එහා දිව යන්නක් බව ඉහත ලිපියෙන් ද පිළිගෙන ඇත. මීට බොහෝ කාලයකට පසුව එනම් ක්‍රි.පූ. 1500 දී ආර්යන් ඉන්දියාවට පැමිණ ඇති බවට පිළිගැනීම. සමහරවිට එහිදී ඔවුන් ද සූර්ය වන්දනාවට පෙළඹෙන්නට ඇත. පසුකාලීනව විජය සමග ඔවුන් ලංකාවට සංක්‍රමණය වීමෙන් පසුව ද යක්හෙළයන් සමග එය ඇදහුවා විය හැක. 

බුදු සමය පැමිණීමට පෙර ලාංකීය සංස්කෘතියේ ප්‍රබල ලෙස හින්දු බලපෑමට ලක්ව පැවති බවත්, එමෙන්ම “මහා වංශයට අනුව පණ්ඩුකාභය රාජ්‍යත්වය පතා කළ සටනේ දී වළවාමුඛී ඔහුට උපකාර කළ බැවින් රජ උයන තුළ වාසයට සකස් කර වසරක් පාසා පූජාවන් දුන් බව” ද ඉදිරිපත් කරමින් පත්තිනි ඇදහීම ද එසේ හින්දුන්ගෙන් පැමිණියක් බව සනාථ කිරීමට සමහරු උත්සාහ කරති. විජය මෙහි පැමිණීමට පෙර ලංකාවට කිසිම විදේශිකයෙක් පය ගසා නැත. ඒ වනවිට මෙහි රජ කළේ දුටුගැමුණු රජතුමාගේ මුත්තා වන කම්මල්කරුවෙකු වූ යක්හෙළ පරපුරේ මහාකාලසේන රජතුමාය. 

ඒ වන තෙක් කිසිදු හින්දු බලපෑමක් වුණේ නැත. චිත්‍රරාජ, කාලවේල, වළවාමුඛී යන අය පණ්ඩුකාභය රජතුමාගේ පිය පාර්ශ්වයේ යක්හෙළයන් වන අය වෙති. මොවුන් තම වර්ගයා දිනවීමට කළ උපකාර නිසා රජ උයන තුළ පදිංචි කළා විනා ඔවුහු හින්දූන්වත්, හින්දුන් අනුගමනය කරන්නන්වත් නොවන නියම යක්හෙළයන් වෙති. බුදුන් වහන්සේගේ පරිනිර්වාරණයේ දී ලංකාවට ගොඩ බසින විජය ඇතුළු පිරිස ආරක්ෂා කිරීමට උන්වහන්සේ ශක්‍ර දිව්‍ය රාජයාට එය පවරන ලද බව ඉහත තොරතුරු සඳහන් කරන මහාවංශය කතුවරයාම පවසයි. නමුත් පරිනිර්වාණ මංචකයේ විස්තර සඳහන් මහා පරිනිබ්බාන සූත්‍රයේ හෝ එවැන්නක් සඳහන් කර නොමැත. ඇරත් මීට ඉහත බුදුහිමියන් සරණ ගිය ලක්වැසි ජනතාව විනාශ කිරීමට දූෂිත විජයට පමණක් සව්ලෝ සතුන්ට ද කරුණාව දක්වන බුදුන් වහන්සේ ආරක්ෂාව හා අනුමැතිය ලබාදෙයි ද? 

විජය බුදුන්වහන්සේගේ ඥාතියෙකු ලෙස හා රාවණ රජතුමා මෙන්ම කුවේණිය මිනී මස් කන බවට හුවා දැක්වීමටත් කටයුතු කර ඇත. නිර්මාංශ භක්ෂික හා මතු බුදු බව පතන රාවණ රජතුමා මිනී මස් කයිද? රාමට එකට එක කිරීමක් වශයෙන් සීතා දේවිය පැහැරගෙන ආවා විනා එසේ නම් සීතාව මරාගෙන කන්න තිබුණි. කුවේණියට ද විජය අත්හැර නොගොස් ඔහුට හොඳ පාඩමක් නූගන්වන්නේද? 

මෙසේ පසුකාලීනව මෙරට ඉතිහාසය ලිවීමට උත්සුක වූ මහානාම හිමියන් ඉන්දියානු ආභාෂය ලැබූ යතිවරයෙකි. එය ද යක් හෙළයන්ගේ සැබෑ ඉතිහාසය යටපත් කිරීම කෙරෙහි බලපා ඇත. බුද්ධ වංශ කතාව කීමට ඇති වූ මහා වංශයෙහි අඛණ්ඩ රාජ වංශයක පූර්ණ තොරතුරු සිංහලයාට තිබුණත් එසේ වෘතාන්ත ස්වරූපයෙන් ලියවී ඇති නිසා මේ තුළින් ඉතිහාස තොරතුරු මතුකර ගැනීම පරෙස්සමෙන් කළ යුතුය. 

එම්.ඒ. කරුණාරත්න 

ගිරාතලාන දකුණ - හෙට්ටිපොළ 

lankadeepa

============================================================

උපුටා ගැනීම් සහිතයි .... දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....

අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

මහකැලේ හුදකලාවූ අසිරිමත් පුදබිමක්......(purana viharaya අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - ශාස්ත්‍රීය ළිපි)

උතුරු පළාතේ සොයා ගනිමින් පවතින, බෞද්ධ උරුමය අතරට එකතු වන අලුත්ම පින්බිම සොයා අපි මහ වනය පීරුවෙමු. දහවලේ පවා වන අලින් ගහණ වූ මහ වනයේ ඇතුළෙහිම තැනකි. මොහොතකට පෙර වන අලින් ගැවසුණු බවට ලකුණු අප නෙත ගැටෙයි. ගිනි කාෂ්ඨක අවු රශ්මිය පරිසරය උණුසුම් කර තිබෙන මොහොතකි.   

නිහඬව ඇවිද යා යුතු වනගත චාරිකාවකි.   

ප්‍රදේශය ගැන හොඳින් දන්නා මැදඔයාමඩුවේ ප්‍රඥාසාර හිමියන් සහ හල්මිල්ලෑවේ ප්‍රඥාරතන හිමියන් අප ගමනේ නියමුවෝය.   

මධ්‍යම නුවරගම් පළාතේ දෙමටමල්ගම තුලානේ, බෝගොඩ ගමේ ඌත්තුවෙල්ලියහි මේ පුරාවිද්‍යා නටබුන් හෙළිවෙමින් පවතී.   

ඌත්තුවෙල්ලිය යනු උල්පත් ස්ථානය යන අදහස දක්වයි. බෝගොඩ ගමින් වන වැදුණු අපි කැලෑව මැද්දේ කිලෝ මීටර් කීපයක දුෂ්කර ගමනක් වන අභ්‍යන්තරයට පියමැන්නෙමු. විහාරය නුදුරින් ගලා බසින්නේ පැරණි කදම්බ නදිය යැයි කී මල්වතු ඔයයි. මහා කුඹුක් ගස් ද විසල් කළු ගල් ද අතරින් සීතල දිය දහර නිහඬව ගලා බසියි.   

මල්වතුඔය අසබඩට වන්නට මේ ඉපැරණි විහාර නටබුන් රාශිය මධ්‍යම ප්‍රමාණයේ ගිරි ශිඛර කීපයක් පාදක කරගෙන පිහිටා තිබෙයි.   

අඩි පාර දිගේ ගිය අපට වන මැද දකින ඒ දුර්ලභ දසුන් පෙළ සැබැවින්ම අරුමයක් විය. 

ගල් කණු සිය ගණනකි. ගල් පර්වතයේ ස්වභාවික ගල් පඩි බලන බලන අත විහිද තිබෙයි.    මහ වන මැද ගල් බුදු පිළිම නටබුන් සේම ඉපැරණි චෛත්‍ය ගණනාවක යැයි සිතිය හැකි ස්ථූප නටබුන් ද රැසකි. අවුරුදු ගාණක් කැලයටම නතු වූ මේ පුද බිම පළමු වරට ‘ඉරිදා ලංකාදීප’යෙන් ලොවට හෙළි කරමු.   

මේ ඌත්තුවෙල්ලිය විහාරය ඉක්මනින් සංරක්ෂණය වීම ලංකාවේ වැදගත් බෞද්ධ උරුමයක් ලෝකවාසීන්ගේ අවධානයට යොමු කළ හැකි බවට ලකුණකි. මේ පැරණි විහාරය මහානාගතොට කදම්බනදී රාජ මහා විහාරය ලෙස ගම්වාසීන් අතර වඩා ප්‍රකටය.   

ක්‍රි.පූ. 3 වන සියවසේ දී දේවානම්පියතිස්ස මහ රජුන්ගේ ආරාධනාවෙන් සංඝමිත්තා මහ රහත් තෙරණිය විසින් ජය ශ්‍රී මහා බෝධි ශාඛාව අනුරාධපුරය දක්වා වැඩම කෙරිණි. ඒ ගමන් මග වූයේ තිවක්ඛ බමුණුගම හරහාය. තිවක්ඛ බමුණුගම යනු වත්මන් තන්තිරිමලයයි. ජය ශ්‍රී මහා බෝධි ශාඛාව දඹකොළ පටුනේ සිට අනුරාධපුරය දක්වා වැඩමවන ගමනේ දී පළමු දින රාත්‍රිය තිවක්ඛ බමුණු ග්‍රාමයෙහි ගල් තලාව මත තැන්පත් කළ බව තන්තිරිමල විහාර ඉතිහාසය කියා පායි.   

පසුදිනක මහමෙවුනා උයනේ රෝපණය කළ මහා බෝ ශාඛාවෙන් හට ගත් අංකුර අටෙන් (අෂ්ට ඵල බෝධි) එකක් තිවක්ඛ බමුණු ග්‍රාමයේ ගම් ප්‍රධානියාට ලැබිණි.   

 ඔහු මහත් පෙරහරින් අෂ්ට ඵල බෝධිය වැඩම කරවා ගෙන තන්තිරිමල ගල්තලා මත්තයේ රෝපණය කළේය. එතැන් පසු තිවක්ඛ බමුණුගම බෞද්ධාගමික ප්‍රබෝධය වඩ වඩාත් පැතිර ගියේය. ප්‍රදේශයේ පැතිරීගත් බෞද්ධ ප්‍රබෝධය මූලික කරගෙන සමකාලීනව ඊට යාබදව ගොඩ නැගුණ සුවිසල් විහාර ආරාමයක් හැටියට ඌත්තුවෙල්ලිය විහාර නටබුන් විශ්වාස කළ හැකිය. 

තන්තිරිමලයට වඩා වැඩි කටාරම් කෙටු ගල් ලෙන් රාශියක් ඌත්තුවෙල්ලිය නටබුන් අතර හමු වේ. ඒ අනුව උතුරේ රහතන් වහන්සේලා දහස් ගාණක් එක තැනක වැඩ සිටි ඓතිහාසික වශයෙන් ඉතාම වැදගත් තැනක් හැටියට මෙතැන විවාදයෙන් තොරව නම් කළ හැකිය.   ඌත්තුවෙල්ලිය නටබුන් පිළිබඳව එච්.සී.පී. බෙල් මහතාගේ වාර්තාවල ද දැක්වේ.   

2016 වර්ෂයේ දී ශ්‍රී ලංකා භික්ෂු විශ්වවිද්‍යාලයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්ය ආරිය ලගමුව මහතා පුරාවිද්‍යා ගවේෂණය මෙහි සිදු කරන ලදී. ඒ අනුව කටාරම් කෙටූ ගල් ලෙන්වල පැහැදිලිව කියැවිය හැකි බ්‍රාහ්මීය අක්ෂර ලෙස ලිපි සමූහය කියවා ඇත. විහාර නටබුන් ද රැසක් පිළිබඳ අනුමාන වශයෙන් අදහස් දක්වා තිබෙයි.   

විහාරයේ පහළම කොටසේ කරුව සහිත දැවැන්ත ගල් කණු 40ක් පමණ සිටුවා ඇත. බැලූ බැල්මට මේ පැරණි ගල් කණු මත ඉදිවූ මහල් ගොඩනැගිල්ලක් බවට හඳුනාගත හැකිය.   

විද්වතුන්ගේ අදහසට අනුව අනුරාධපුරයේ ලෝවාමහා ප්‍රාසාදය වන්ව ඌත්තුවෙල්ලියේ වැඩ සිටි දහස් ගාණක් හිමිවරුන් විනයකර්ම සඳහා මේ මහල් ප්‍රාසාදය භාවිත වන්නට ඇති බව සිතිය හැකිය. ගොඩනැගිල්ලේ කඩා වැටුණු ගල් කණු ද අවට දැකිය හැකිය. ගල් කණු යොදා හැදූ තට්ටු ගොඩනැගිල්ලක නටබුන් මෑතක හමු වී ද නැත. එබැවින් ඌත්තුවෙල්ලිය නටබුන් මෙරට ඉතිහාසය මෙන්ම බෞද්ධ උරුමය පිළිබඳ කැටපතකි.   එතැනම යූප ගලක වැදගත් ලකුණ ද අපට දකින්නට ලබිණි. 

ගිරි ශිඛරයේ පිහිටීම ද විශේෂත්වයක් දක්නා ලැබේ. එය පිහිටා ඇත්තේම වේදිකා ආකාරයට කොටස් වශයෙනි. ගිරි ශිඛරයේ ඒ ඒ කොටස්වල ඒ ඒ නටබුන් කොටස්ය.   

මේ ගිරි ශිඛර වේදිකාවලට ගොඩවීමට ගලේම කෙටූ පැරණි පඩිපේළි තැන තැන හමුවේ. ඒවා දකින විට මේ විහාර ආරාම පද්ධතිය ඉතාම සැලසුම් සහගතව වගේම නිර්මාණාත්මකව සපුරා ගත් කාර්යයක් බවට මොනවට පැහැදිලි වෙයි.   

ගලේ මධ්‍යයේ එක් කොටසක අඩි 7ක් පමණ උසැති කළු ගලින් නෙළුෑ හිටි බුදුපිළිමයකි. පිළිමය කොටස් කීපයකට කැඩී ගොස් තිබෙයි. පිළිමය බස්සවා තිබූ ආසනය ද ඊට නුදුරෙහි දක්නට ලැබේ. ගල් කන්දේ මැද මළුව කොටසේ මේ අනුව පිළිම ගෙය ඉදිවී තිබෙන්නට ඇති බව සිතිය හැකිය.   

තවත් විශේෂයක් වන්නේ ඌත්තුවෙල්ලි නටබුන් අතර වේදිකා කීපයක, ඉපැරණි චෛත්‍ය 4ක පමණ නටබුන් දකින්නට ලැබීමයි. කුඩා හා මධ්‍යම ප්‍රමාණයේ චෛත්‍ය නටබුන් පැහැදිලිව හඳුනා ගත හැකිය. ඒවා ගඩොලින් කළ බව විසිර ගිය ගඩොල් කඳු දකිද්දී පෙනේ.   

ඌත්තුවෙල්ලි නටබුන් අතර චෛත්‍ය 4ක් තිබුණා නම් එය කොයිතරම් ඓතිහාසික හා ජනාකීර්ණව පැවති වැදගත් පූජනීය ස්ථානයක් ද යන්න අප කල්පනා කළ යුතුය. 

අනුරාධපුරයේ මිහින්තලයේ මෙවැනි චෛත්‍ය කීපයක් ගල් පවුවේ දැකිය හැකිය. සිතුල් පවුවේ ද දැකිය හැකිය. එවැනිම වූ ක්‍රමානුකූල විහාර සැලැස්මේ ස්ථූප 4ක නටබුන් දැනට හමුවීම අනුරාධපුර යුගයේ පමණක් නොව උතුරේ බෞද්ධ උරුමය තුළ ද සුවිශේෂ ලකුණක් විය යුතුය.  මේ ඌත්තුවෙල්ලි විහාරය වහ වහා සංරක්ෂණය විය යුත්තේ, මහ වන අතරින් නැවත ගොඩනගා ගත යුත්තේ එහි බැලූ බැල්මට ද පේන මහා ඉතිහාසයක් කාගේ හෝ වරදින් යට ගැසී තිබෙන නිසාය.   

බලධාරින්ගේ අවධානය පිණිසයි.   

විහාර නටබුන් තුළ හමුවන කටාරම් කෙටූ ගල් ලෙන් කුඩා ප්‍රමාණයේ ඒවා නොවේ. මහ ගල් ලෙන ඇතුළට දීර්ඝව යා යුතුය. ඒ ලෙන් ද උසින් වැඩි විශාල ලෙන් වේ.  හඳුනාගත් ගල් ලෙන් 6කම ඒවා පූජා කළ ප්‍රාදේශීය නායකයන් පිළිබඳව තොරතුරු බ්‍රාහ්මීය අක්ෂරවල සඳහන් බව මහාචාර්ය ආරිය ලගමුව මහතා පවසයි. මේ බ්‍රාහ්මීය අක්ෂර ද ඉතා දීර්ඝව ලියා ඇත්තා සේම ඉතා පැහැදිලිව සටහන් වශයෙන් අදත් දැකීමට පුළුවන්කම තිබේ.   

කෙසේ වෙතත් හඳුනා ගත යුතු තවත් බොහෝ නටබුන් ඌත්තුවෙල්ලිය ගිරි ශිඛර කීපය ආසන්නයේ තව බොහෝ තිබිය හැකිය.   ගල්ලෙන් තව තවත් තිබිය හැකිය. කාලය ඇවෑමෙන් පොළොවට යට වූ බුදු පිළිම, ආසන ගල්, පඩි ප්‍රාකාර, පොකුණු තව තවත් සොයාගත යුතුව ඇත.   

නිවැරදි කැණීමක් කළොත් ඌත්තුවෙල්ලි විහාරය සිතුල්පවුව විහාරයට ආසන්න ක්‍රමවේදයකට එදා පැවැති බවට ඉතිහාසයේ ගොඩ ගත හැකි බව නම් කිව හැකිය.  තව ද විහාරය වට කරගෙන දැවැන්ත ප්‍රාකාර බැම්මක නටබුන් හමුවී ඇත. මෙහි වැඩහිටි හිමිවරු පැන් පහසු වූ පොකුණු කීපයක නටබුන් දැකිය හැකිය. දැනට වනය අතරින් හමුවූ ගල් කොටස් තැන්පත් කොට හැදූ වෘත්තාකාර ආකාරයේ විශාල පොකුණක් දැකිය හැකි වේ.

තවත් විශේෂත්වයක් වන්නේ විහාරය මායිමේ පැරණි කදම්බ නදිය හෙවත් මල්වතු ඔය ගලා බැසීමයි.  මල්වතු ඔය අසබඩ මේ විහාරය ගොඩනැගීම තුළ, ලංකාවේ බොහෝ පැරණි විහාරවල හමුනොවන සෞන්දර්යාත්මක පරිසර ලක්ෂණ හා පරිසර වටිනාකම් රැසක් අපට දක්නට ලැබේ. ඒ අනුව කදම්බ නදී පාමුල එදා මේ විහාරාරාම සංකීර්ණය කෙතරම් සිත් ගන්නා සුලුව පවතින්නට ඇතිද?   

මීට මහානාගතොට කදම්බ නදී විහාරයයි, ප්‍රදේශවාසී ජනී ජනයා කියන්නට ද පසුබිමක් ඇත. මහා නාග යනු මේ ප්‍රදේශයේ ජීවත් වූ සිටුවර මට්ටමේ වෙළෙඳ ව්‍යාපාරිකයෙකු බව ඉතිහාසගත තොරතුරු මතු කරයි. ඔහුගේ වෙළෙඳාම වූයේ මේ ප්‍රදේශයේ සිට උළු, ගඩොල්, කළු ගල් ආදිය විහාර ආදී කර්මාන්ත සඳහා කදම්බ නදිය දිගේ පාරු දිගේ ප්‍රවාහනය කිරීම බවට මතයක් ඇත. ඔහුගේ නමින් මල්වතු ඔයට සම්බන්ධ වන අතු ඇළක් තිබී ඇත. මහානාග තොටෙහි පිහිටි කදම්බ නදී විහාරය යැයි නූතනය මෙතැන නම් කිරීම ඉතා කාලෝචිත බව අප ද විශ්වාස කරමු.   

දවසින් දවස එළිය විය යුතු පුද බිමක් දවසින් දවස වැසී යාම ජාතියේ අවාසනාවකි.  කලක් එල්.ටී.ටී.ඊ.ය උදුරාගත් පය තබන්නට නොදුන් ඌත්තුවෙල්ලිය දැන්වත් එළිකර රටට ලෝකයට විවර කරමු ද?   

තන්තිරිමල රාජමහා විහාරාධිපති තන්තිරිමලේ චන්දරතන නා හිමියන්ගේ අනුශාසනා පරිදි බලධාරීන් ඉක්මන් වෙනවා නම් තවත් සිතුල් පවුවක්, තවත් වෙස්සගිරියක් වැනි මහානාග තොට කදම්බ නදී පුද බිම වැඳ පුදා ගන්නට කවුරු කවුරුත් භාග්‍යවන්ත වනු ඇත.   

එසේ නොවුනොත් තවත් දශක ගාණක් මේ පුද බිම වන අලි වෙසෙන මහ කැලේ හුදෙකලා වනු ඇත. මේ පුරා උරුමය විනාශ වීම, නිදන් හොරු රජ කිරීම නියත වනු ඇත.  ඌත්තුවෙල්ලි නටබුන් පිළිබඳ සලකද්දී පමාව පසුතැවීමක් බව දකින්නට හේතු ඇත්තා සේම මතුවට එසේ නොවනු ඇතැයි අපි විශ්වාස කරමු.

සටහන හා ඡායාරූප - 

අසංක ආටිගල
lankadeepa

========================================================

උපුටා ගැනීම් සහිතයි .... දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....

අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya 

කතරගම බෝධියේ එක් අත්තක රන්පත් එන හාස්කම්..... (haskam ,අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya - katharagama)

කතරගම ඇසළ පෙරහැර ආරම්භ වීමට දින 45 කට පෙර කපු සිටුවීම නම් පෞරාණික චාරිත්‍රයක් කතරගම මහා දේවාලයේ මිණි බැදි මණ්පයේ නියමිත ස්ථාන 02කකදී සිදු කරනු ලබයි. දින 45ක් ඉකුත් වූ පසු ඇසළ පෙරහැර ආරම්භ වේ. කප් සිටුවීම සමග පෞරාණික චාරිත්‍රයන්ද ඇරඹේ.

01. යාපනයේ සිට පාද යාත්‍රාවෙන් කතරගම පුදබිම කරා පැමිණෙන බැතිමතුන් ගමන් ආරම්භ කිරීම.

02. දේවාලවල නළලේ ගාන තින්නොරු නම් සුදු පාට කුඩු විශේෂය ලබා ගැනීම සදහා දෙවියන්ට භාරහාරවී තින්නෝරු ලැබෙන වල්ලිමලේ නම් ප්‍ර දේශයේ කැනීම් ආරම්භ කිරීම.

03. කතරගම අෂ්ඨළුල බෝධින් වහන්සේගේ එක් ස්ථානයක රන්වන් බෝපත් හට ගැනීම.

කතරගම අෂ්ඨළුල බෝධින් වහන්සේ

යාපනයේ ආරම්භ කරන ලද පාද යාත්‍රාවේ නැගෙනහිර ප්‍ර දේශයේ කෝවිල් වල රාත්‍රී නවාතැන් ගනිමින් එනවිට අතරමගදී මේ පිරිසට තව තවත් පිරිස එකතුවේ. යාල අභය භූමියට ආසන්න ප්‍ර දේශයේ මහ මුහුද සමීපයේ ඇත. කතරගම දෙවියන්ට පුදපූජාවන් පවත්වන, ඔකදකතරගම දේවාලයට බැතිමතුන් එකතුවී පූජාවන්ට දින ගණනක් සහභාගී වෙයි. බැතිමතුන් එනවිට තමන් අවශ්‍ය ආහාර පාන පිළියෙල කර ගැනීමට දේවල් රැගෙන ඒම විශේෂත්වයකි.

යාල වනෝද්‍යානය හරහා ගමන් කරන ගමනේදී ගල් උඩ ගස් යට කුඹුක්කන්ඔය හා මැණික් ගග ආශ්‍රිතව රාත්‍රිය නවාතැන් ගනී.

එයින් දින ගනනක් මහා කැලෑවේ මැදින් අලි කොටි, වලසුන්ට මුහුණ දෙමින් භක්තියෙන් යුතුව ගමන් කර පුද බිමට පැමිණේ.

හාස්කම්

එක් වර්ෂයක් වැස්ස නොලැබීම නිසා පාද යාත්‍රාෙව් න බැතිමතුන් ජලය නොමැතිව මහත් පීඩාවට පත්වූහ. ගංගා සමීපයට එනතුරු ජල හිගයට මුහුණදුන් බැතිමතුන්ට පිහිට වීමට සාමි කෙනෙකු මහා කැලෑව මැදින් දැක ගත හැකි වීය. රාත්‍රිය එළඹෙන විට ජලය බෙදන සාමි අතුරුදහන් වීය. මෙම සිද්ධිය පයින් කතරගම වර්ෂ කීපයක් කතරගම පැමිණි බැතිමතුන් අත්විද ඇත. ඔවුන් කාරණය කථා කරන්නේ මහත් භක්තියෙන් යුතුවය. කතරගම දෙවියන් පිළිබද දැඩි භක්තියෙන් එන අය ඔවුන්ගේ සිත්තුළට අමුතුම ප්‍රෙබා්ධයක් දානෙන්නේ පාද යාත්‍රා ගමන පුරාම කතරගම දෙවියන්ගේ ඇල්ම බැල්ම තිබෙන බව ඹවුන්ගේ සිත් තුල ඇත.

රොටී හැදීම

මෙම ගමනේදී මහා වන මැද ගල් උඩ රාත්‍රිය ගත කරන ස්ථානද ඇත. එම ස්ථාන වලදී ඔවුන් රාත්‍රියට ආහාර සදහා රොටී සාදා ගනී. පලමුව දර වලින් ගිනි මැලයක් සාදා ගනී. ටික වේලාවකින් ගිනි මැලය සාදා ගත් දර කැබලි ඉවත් කර කොළ අතු වලින් ගිනි මැලය දැල්වූ ස්ථානය පිරිසිදු කර ගනී. රොටි සාදා රත්වූ ගලේ අලවයි. රොටී ඉක්මනින් රත්වී කෑමට සුදුසු අයුරින් සැකසේ. පිරිසේ සියලුදෙනා මේ ආකාරයෙන් රොටී සාදා ගනී.

රාත්‍රී කාලයේ වැඩිපුර ගත කරන්නේ අවුරුදු ගණනාවක් පාද යාත්‍රාෙවන් පැමිණි අය ලැබූ අත්දැකීම් හා හාස්කම් පිළිබදවයි.

මොන‍රෙකු පැමිණ කළ හාස්කම

එක් වර්ෂයක ඔකද දේවාලය අසලින් යාල වනඋද්‍යානයට ඇතුළු වී කුඹුක්කන් ඔයද පසු කර එන වට පන්සියයකට අධික පාද යාත්‍රා බැතිමතුන් පිරිසකට කැලෑවේ සිටින වල්මීහරක් රංචුවකට මුහුණ දීමට සිදුවීය.

මී හරක් රංචුව පාරේ ඉදිරියට ගමන් කරයි. බැතිමතුන්ද ඔවුන්ගේ ඉදිරියට ගමන් කරයි. බැතිමතුන් අත ර කිසිදු ආයුධයක් නැත. හරෝ හරා කියමින් මෙම පිරිස ඉදිරියට ගමන් කරයි. අන්දෙක කෙලින් කර ගත් වල්මී හරක් රංචුව බැතිමතුන්ට පහරදීමට ඉදිරියට එති. බැතිමතුන්ට ඇත්තේ හරෝ හරා කියන ශබිදයේ ආයුධය පමණි.

මී හරක් රංචුවට ආසන්න වන විට හරෝ හරා ශබ්දය තවතවත් වැඩි විය කිසිම බයක් සැකක් නැතිව බැතිමතුන් ඉදිරියට ගමන් කරති.

කතරගම දෙවියන්ට භාරහිර ඉටු කිරීමට පැමිණෙන මෙම පිරිස දන්නවා මහා කැලෑවේ උනත් කතරගම දෙවියන් මොනම මොහොතක හො තමන්ට පිහිටවන බව.

මේ පිරිස අතර කුඩා දරුවන් ගැබිනි මාතාවන්, වයසක අය මෙන්ම තරුණ අයද සිටිති.

වෛද්‍යවරුන්, විශ්ව විද්‍යාල කථිකාචාර්ය්‍ය වරුන් රජයේ නොයෙක් විදියේ නිලතල දරණ අයද පැමිණේ. මේ ගමනේ දී ඔවුන් සියලු දෙනා එකම පවුලක සහෝදර සහෝදරියන් වශයෙන් කාන්තාවන් අමතන්නේ සාමි අම්මා යනුවෙනි. කතරගමට එනතුරු එම කණ්ඩායම එකම පවුලකි. ඔවුන් සියලූම දෙනා සෑම දෙයක්ම එකට බුක්ති විද ගනී. කෑම බීම ජලය පවා එකිනෙකාට හුවමාරු කර ගෙන කටයුතු කරයි.

දුප්පත් පොහොසත් භේදයක් නොමැත. තනතුරු දරණ අය වෙනම නැත. එකට එකත්වී ආහාර පිස ගෙන එකට වාඩි ළුී කෑම බීම ගෙන ජලය හුවමාරු කරගෙන රාත්‍රිෙය් මෙන්ම දවල්ද ගත කරයි.

ප්‍රමාණයෙන් කෙතරම් වුවත් එකිනෙකාට ඇති අඩුපාඩු සොයා බලා හුවමාරු කර ගනී. සියලුම දෙනා ආරක්ෂාවද , කවුරුත් එකමුතුව සලසා ගනිති. මේ කාලය තුල ඔවුන් තුළ ඇත්තේ අමුතුම බැදීමකි.

අම්මා, තාත්තා, මාමා, නැන්දා. අය්යා, නංගී, සාමි, සාමි අම්මා, අණ්නා, තම්බී, අක්කා, තංගච්චි යනුවෙන් අමතන්නේ ඔවුන් තමන්ගේ පවුල් වල සාමාජිකයන් වශයෙනි.

පිරිසක් යාපනය තවත් පිරිසක් ත්‍රීකුණාමලය, මඩකලපුව, කොළඹ, මහනුවර, ගාල්ල, මාතර, හෝ ලංකාවේ වෙනත් ප්‍ර දේශයක අයයි.

නමුත් මෙම ගමනේ දී එකම පවුලක් මෙන් සියලුම දෙනා එකට ගමන් ආරම්භ කරති. එකට නවාතැන් ගනිති. එකට රාත්‍රිය ගත කරති. එකට කෑම බීම ගනිති.

මේ අය අතර ඇත්තේ අමුතුම බැදීමකි. මේ ඉන්නේ බෞද්ධ හින්දු මුස්ලිම් ක්‍රිස්තියානි යන ආගම් වලට අයත් වුවත් මෙම ගමනේ දී ඔවුන් සෑම දෙයක්ම කරන්නේ එකම පවුලක් ලෙසිනි. මේ බැදීම ලෝකයේ කිසිම ස්ථානයක ඇති නොවේ.

කතරගම දෙවියන්ට පූජෝපහාර දක්වන්නට භාරහාර ඉටුකිරීමට යන පාදයාත්‍රා ගමනේදී පමණි. තමන් ඉන්නේ අලි කොටි වලසුන්ගේ පිරී පවතින මහා වනය මැද ගලක් උඩ ගසක් යට කියා ඔවුන්ට හැගීමක් පහල නොවේ. එකම චේතනය කතරගම දෙවියන්ය. දේව භක්තියට හිරු එළිය, සීතල ඔවුන්ට බාධාවක් නොවේ. සිත සැහැල්ලුය. සිතට කරදර ප්‍රශ්න කිසිවක්නැත. සැහැල්ලුවෙන් රාත්‍රියට නින්ද යති. අලුයම අවදිවී ඊළග දිනයේ ගමනට සූදානම් වෙති. ඔවුන්ගේ සිත් තුළ ඇත්තේ කතරගම දෙවිවන් තුළ දැඩි භක්තියකි.

එක්වරක් හෝ මේ ගමනට එක් වූ අයෙක් ඊළග වර්ෂයේදී මෙම ගමනට එක්වෙති. මේ සැප පහසු ගමනක් නොවේ. දුෂ්කර ගමන්ක නමුත් සිතට දැනෙනා අසීමිත භක්තිය සියලු සැප සමිපත් පරාජය කරයි.

මීහරක් රංචුවේ පරාජය

බැතිමතුනි පිරිස ඉදිරිපිට ගමන් කිරීම නැවතීමක් නැත. වල්මීහරක් රංචුවද පහරදීමට සූදානම්ව ඉදිරියට පැමිණේ.

හදීසියේම කුඩා හෙලි කොප්ටරයක් බිමට බාන අයුරින් විශාල මොනරෙකු මෙම දෙපිරිස අතර, බිමට පත්විය.

මෙම බිමට පාත්වීමෙන් බියට පත්වූ වල්මී හරක් රංචුව කෑලෑව දෙවනත් කරමින් දුවන්නට පටන් ගත්තේ. බැතුමතුන්ගේ හරෝ හරා නාදය මුළු වනය පුරාවට රැවු පිළිරැව් දෙන්නට විය. මුරුගා යනුවෙන් බොහෝ දෙනෙක් ප්‍රකාශ කළේය.

මද වේළාවකින් විශාල මොනරෙකු අහසට ගමන් කළේය. අවශ්‍ය අවස්ථාවකදී කතරගම දෙවියන්ගේ පිහිට ලැබීම දෙවියන්ගේ බලමහිමය පෙන්වූ අවස්ථාවකි.

මෙම සිද්ධිය පසුගිය වර්ෂවල ගමනට එකතුවී මහත් භක්තියෙන් යුතුව කථා කරති.

ආහාරපාන

මහ වනය මැදින් ගල් උඩ ගස් යට නවාතැන් ගනිමින් තමන් ගෙන ආ ද්‍රව්‍ය වලින් නිර්මාංශ ආහාර පිළියෙල කර ගැනීම සිදු කරන අතර, වෙනත් සංවිධාන හෝ පුද්ගලයින් දෙන ආහාර ගැනීම ඔවුන්ගේ කැමැත්තක් නැත. මේ පාද යාත්‍රා ගමන දුෂ්කරව පැමිණ කතරගම දෙවියන්ට භාරහාර භක්තියෙන් යුතුව ඉටු කිරීම ඔවුන්ගේ බලාපොරොත්තුවයි. අහාර ලබා දීම ඔවුන්ගේ ගමනට බාධාවකි. වන මැද තුළදී ජලය පමණක් ලබා දීමට අකමැත්තක් නැත. භක්තියෙන් කතරගම දෙවියන් වෙනුවෙන් ඉටු කරන පාද යාත්‍රා ගමනට ආහාර පාන ලබා දීම මගින් කරන බාධාවට ඔවුන් කැමිති නැත.එසේ ආහාර පාන ලබා නොදෙන්නයි, ඔවුන් ඉල්ලා සිටිති.

දන්සල්

යාල වන මැද කටගමුව ප්‍ර දේශයේ පසු කිරීමෙන් කොච්චි පතාන ප්‍ර දේශයට පැමිණීමෙන් මන මැද පාද යාත්‍රා ගමන අවස්නවෙයි.

කොච්චිපතාන කැලේ දේවාලයේදී පැමිණි සියලු දෙනාට නවාතැන් පහසුකම් මෙන්ම ඔසුපැන් දන්සල් ඇත.

කොච්චිපතාන බුද්ධජයන්ති විහාරස්ථානයේදී පාදයාත්‍රා බැතිමතුන් වෙනුවෙන් මහා බත් දන්සලක් පැවැත්වේ.

එතැන් සිට ඔවුන් කතරගම පුදබිමට පැමිණ දේවාල භූමියේ ඇති අංගනයේ නවාතැන් ගෙන දෙවියන්ට වූ භාරහාර ඔප්පු කරති.

කතරගම පුදබිමේ නවාතැන් ගන්නා සියලූම බැතිමතුන්ට තේවානි අම්මා දේවාල සංකීර්ණයේ දිවා රාත්‍රී බත් දන්සලක්ද තේ කෝපි කිරි දන්සලක්ද පැවැත්වේ . කතරගම පුරාණ ගණ දේවාලයේ බත් හා කිරි කෝපි දන්සලක් පැවැත්වේ. ඇසළ පෙරහැර පැවැත්වෙන දින 15ක් පුරාවට පාද යාත්‍රා වෙන් කතරගමට බැතිමතුන් පැමිණෙති. සියලුම දෙනාට කතරගම පුදබිමෙහි නවාතැන් ගැනීමට ආහාර පාන ලබා ගැනීමටත් පහසුකම් සලසා දෙති. 

කතරගම විශේෂ ඊ.එච්. සෝමපාල

dinamina

========================================================

උපුටා ගැනීම් සහිතයි .... දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම්  like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....

අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya