එදා බහිරව මිනිස් බිල්ල මරණයට කැප වූ හිරකරුවෙක්
පොළොව හිමි වන්නේ හෝ ආරක්‍ෂා කරන්නේ පොළොවට අරක්ගත් බහිරවයාය. එනම් බහිරවයා ඇතිවෙන්නෙ කෙසේද? ග‍්‍රහකිරණ වශයෙන් සලකාබලන කළ සමහර ජ්‍යොතිෂවේදීන්ගේ මතය වනුයේ පොළව අයිතිවන්නේ අ`ගහරුවාට බවය. නමුත් වැඩි දෙනෙකුගේ අදහස වන්නේ පොළොවට අයිතිකාරයා කේතා නොහොත් බඹ පුත්ය. කවුරු අයිතිකම් පැවැත්වුවත් අපි මේ පොළොව ගැණ යමක් ධාරණය කර ගනිමු. මිනිසුන් බහිරව පූජා පවත්වති. ශාන්තිය ලබති. නමුත් පුණි බහිරවයා ගැණ කරුණු නොදනිති. බහිරවයෝ ගැන ගුප්තවේදීන් අධිධාරණය කරති. බහිරවයෝ අට දෙනෙක් ගැන සඳහන් කරයි. අශ්ට බහිරව පූජාද පවත්වති. නමුත් ඒ ආකාශය හා පාතාලය බාර බහිරවයන් හැරය. ඔවුන් දෙදෙන සමග සම්පූර්ණයෙන් බහිරවයෝ දස දෙනෙකි. එනම් නික්කංඩ, ථූල, උග‍්‍ර, උච්චාටන, තාලරාක්‍ෂ, ආධි, අහාසී, සංඛ, සත්ති හා අෂ්ට යන්නයි. මින් අවසාන බහිරවයෝ දෙදෙන එනම් සන්ති ආකාශයටද අෂ්ට පාතාලයද භාරව ක‍්‍රියා කරයි.
මූලික වශයෙන් පාතාල බහිරව නැතහොත් අෂ්ට බහිරව නැතහොත් භූමි බහිරව සහ නිධන් බහිරව යනුවෙන් දෙවර්ගයකි. පාතාල බහිරවයා යනු පාතාලයට එනම් භූමියට අධිගෘහිත වු බලවේගයකි. බුද්ධ සාසනය හා ශ‍්‍රී ලංකාව, විෂ්ණු දෙවිඳුන්ට අයත් මෙන් පොළොව අයත් වන්නේ පාතාල බහිරවයාටය. බහිරවයෝ ඇතිවන්නේ කෙසේද? අපගේ ස්වාමිත්වයේ ඇති සියලූම වස්තූන් එනම් රන් රිදී යකඩ මිනිමුතු වැනි වටිනා වස්තු ප‍්‍රථමයෙන් පෘතුවියෙන් ලැබූ ඒවා බව අපට රහසක් නොවේ. මේවා පොළොවෙන් ලබාගෙන ඔපමට්ටම් කර තාවකාලික වශයෙන් ප‍්‍රයෝජනයට ගනු ලැබුවත් නියම හිමිකරුවා පොළොවය. එනම් පොළෝ මහී කාන්තාවටය. කුමන හෝ යමෙක් මේ පොළොවේ ජීවත්වේ නම් ඔහු ඒ විශ්වය පාතාලය වෙනුවෙන් කිසියම් කොටසක් පූජාකළ යුතුය. විශ්වයෙහි ජීවත්වනවා නම් ජීවය සඳහා යම්කිසි ගසක් වැලක් උත්පාදනය කළ යුතුමය. ගස්වැල් වැවිය යුතුමය.
විශ්වයේ උපන් හැමදෙනා ගස්වැල් වැවිය යුතුමය. ඒ විශ්වයේ පැවැත්ම සඳහාය. එසේ නොකළ හොත් විශ්වය කාන්තාරයක් වී ජීවියා මරණයට පත්වේ. මෙසේ ගස්වැල් නොවැවීමෙන් උත්තර ධ‍්‍රැවයේ හා දක්‍ෂිණ ධ‍්‍රැවයේ ඝණත්වය අඩුවී මනුෂ්‍යාගේ ජීවත්වීමට මහත් තර්ජනයක් කරයි. විශ්වය රැුක ගැනීම ඉදිරි පරම්පරාවේ විමුක්තිය සඳහාම වේ. මෙම පොළොව අපට මෙන්ම සතුන්ටද ඇසට නොපෙනෙන පේ‍්‍රත, භූත, යක්‍ෂ, ගෙවල වැනි අමනුෂ්‍යයන්ටද එක හා සමාන අයිතියක් ඇත. වන සතුන් කිසිදිනෙක වනය විනාශ නොකරයි. පේ‍්‍රත, භූත, වැනි අය අන්‍යයන්ගෙන් යැපේ, යක්‍ෂ ආදින් නියෝගවලට අනුව ජීවත්වේ. මේ හැමදෙනටම වඩා කල්පනා ශක්තිය ඇති මිනිසා සර්වභක්ෂික ලෙස විශ්වය ප‍්‍රයෝජනයට රැුගෙන විශ්වය රැුකීමට කරන ක‍්‍රියා අඩුය. මේ විශ්වය තුළ පවතින ආපෝ තේජෝ වායෝ පඨවි ආකාශ තුළින් පාතාලයේ එනම් පොළොවේ උගත් මිනිහා ජීවත්වේ. මෙම මිනිසා පොලොව මත යම් ගොඩනැගිල්ලක් ගසක් වැවීමේදී හෝ ව්‍යාපාරයක් ඇරඹීමේදී කිසියම් අය බද්දක් වැනි දෙයක් කැපකළ යුතුය. බහිරවරයා පුද පූජා අපේක්‍ෂාවෙන් මේ පොළොව රකී ඕනෑම දෙයක් ඇති කරන්නේ මහබඹාය. රකින්නේ විෂ්ණු දෙවියාය විනාශ කරන්නේ ඊශ්වරයාය. ඒ මතයකි. කරුණු එසේ තිබියදී බහිරව පූජාවලදී පළමුවෙන් ඊශ්වර තටුව තනන්නේ එහෙයිනි. ඊළ`ගට අශ්ට මහා බහිරව දොලය. ආකාසයට පොළොවට වෙනමම පූජා තැබිය යුතුය. ඊළ`ගට පේ‍්‍රත තටුව සකස් කරනු ලැබේ. මේ පේ‍්‍රත තටුව සැකැසීමේදී විශේෂයෙන් අහිකුංඨික ක‍්‍රමයට දණහිසෙන් පහළ ප‍්‍රමාණයෙන් අවශ්‍ය තැන්වලට ගෙනයාමට හැකිවනසේ එම තටුව තැනිය යුත්තේය. ඒ පේ‍්‍රතයා වෙනුවෙනි.
මෙසේ පේ‍්‍රත තටුව මේ ආකාරයට තැනිය යුත්තේ මන්දැයි පැනනගින ප‍්‍රශ්නයකි. සමහර පේ‍්‍රත බලවේගවලට පේ‍්‍රත තටුව ඇති ස්ථානයට ඒමට නොහැකිය. ඒ පිං මදි කම නිසාය. සියලූම ස්ථානවලට හා උයන ස්ථානයේදී පේ‍්‍රතයා බලවත් නම් හෝ පවතිනවා නම් එතැනින් නික්මීමට පිං මදි කමක් ඇතිවිය හැක. එම නිසා පේ‍්‍රත තටුව හැම ස්ථානයකටම ගෙන යා යුතුය. මසේ හරියාකාරව කටයුතු කර නිම කරන බහිරව පූජාවෙන් පසු එම භූමිය තුළ ඇති සියලූම ව්‍යාපාර ගේදොර ඉඩකඩම්වල කිසිදු කරදරයකින් තොර දියුණුව සමගිය ළ`ගාවීම සිදුවේ.
නිධන් බහිරවායා හා නිධන් බහිරව පුජා මීට හාත්පසින්ම වෙනස් සංකල්පයකි. එකල රාජභාණ්ඩාගාරයේ රන්රිදී මුතුමැණික් වටිනා ද්‍රව්‍ය ගබඩා කර තිබු බව නොරහසකි. ඒවා මුලින් සඳහන් කළ පරිදි පොළොවෙන් මතු වූ දේවල්ය. එම සියලූම වටිනා භාණ්ඩ රාජභාණ්ඩාගාරයේ ගබඩා කළ නමුත් අලූතින් සාදන ලද දාගැබේ වෙහෙර විහාර වල ධාතු ගර්භයේ හෝ පිළිම තුළ හෝ යම්කිසි ස්ථානයක ඉතා ආරක්‍ෂිත වන සේ තැන්පත් කිරීම රජතුමාගේ එක් රාජකාර්යයක් වන්නේය. වර්තමානයේදී එසේ කරන බව පැහැදිලි කරුණකි. ධාතු නිධන් කිරීම යනුවෙන් කරන්නේද එයමය.
පුරාණ රජ කාලයේ මරණීය දණ්ඩනයට ලක්වූ පුද්ගලයා, සතියක් මාසයක් හෝ රජතුමා නියම කරන දිනයට හිසගසා දමා මරණය සිදුකළ යුතුය. විධානය දුන් දිනයේ සිට මරණය සිදු කරන දිනය දක්වා මෙම මරණකරුට රජ බොජුන් දීම කරනු ඇත. මරණය සිදුකරන දිනයේ සුපුරුදු ආකාරයට වදමල් එල්ලා මිනිගෙඩි සොලවා මිනි ආභරණ අන්දවා අවශ්‍ය තැනට කැඳවා යනු ලැබේ.
රජතුමාට නිධන් කිරීමට අවශ්‍ය වටිනා භාණ්ඩ මේ මරණකරුට පෙන්වා ඒ ඔහුට බාර ගැනීමට අණකරයි. කාට හෝ දිය යුතුනම් ඒ ක‍්‍රමයද දන්වා සිටියි. එවිට මරණ කරුට මේ රන්රිදී වටිනා භාණ්ඩ ගැන දැඩි තෘෂ්ණාවක් උපද්දවා චුති චිත්තයේ මේ අසීමිත තෘෂ්ණාව රඳවා මරණය සිදුකරනු ලැබේ. මරණකරුගේ චුති චිත්තය මෙම නිධන් කරන භාණ්ඩවලට දැඩි තෘෂ්ණාව උපද්දවා ගත් හෙයින් මරණකරුගේ මීළ`ග උත්පත්තිය මෙම නිධානය රැකීමට බහිරවයෙක් ලෙස උත්පත්තිය ලැබීමයි. මේ සියල්ල නිධන්වඳුලේ සඳහන් කරයි. මෙම ආකාරයට නොවන වෙනත් කිසිම ආකාරයකට මෙම නිධානය ගැනීමට උත්සාහ කරන සැම දෙනාටම මේ බහිරවායෙගෙන් ලැබෙන්නේ මරණයයි ඒ නිධන් බහිරවායා ඇතිවූ හා නිධානය ආරක්‍ෂා කිරීමේ වතගොතයි.
මීපේගණිතගේ රන්ජිත් විද්‍යාරත්න
divaina
================================================
උපුටා ගැනීම් සහිතයි ....!!!
දයාබර පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම් like කිරීමෙන් හා share කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස් අඩවිය - Abirahas Adawiya
No comments:
Post a Comment