අප චක‍්‍ර බලගැන්වීම යන්න හරහා සිදු කරනු ලබන්නේ මෙම චක‍්‍ර මනා ක‍්‍රියාකාරිත්වයට පත්කර ගැනීමයි. චක‍්‍ර බලගැන්වීමේදී තම මනස මූලිකව මෙම කරුණ කෙරෙහි අවධානය යොමු කිරීම ඉතා වැදගත්ය. එනම් ශරීරය සමතුලිත කිරීම හා මනා ක‍්‍රියාකාරිත්වයකට පත් කිරීම හැර කුණ්ඩලිණියේ වෙනත් ඉලක්ක උදෙසාම චක‍්‍ර බලගැන්වීම නොකළ යුතුය. එය අසාර්ථක උත්සහයකි. මෙය උදාහරණයක් ඇසුරින් විග‍්‍රහ කළහොත් අපගේ ශරීරය යතුරු පැදියකට සමාන කළහොත් නියමිත ලෙස සිදුකරන ‘සර්විස්’ මඟින් වාහනය උපරිම ලෙස ක‍්‍රියාකාරිත්වයට පත්කරගත හැකි වෙයි. එය නොසලකා හැරි විට සිදුවන්නේ ටිකින් ටික වාහනය අබලන් වීමයි. අප බයිසිකලය සර්විස් කළ පමණින් එයට අති වේගයක් හෝ වෙනත් අරුම පුදුම ශක්තියක් එක් වන්නේ නැත. එය හොඳින් තේරුම් ගත යුතු පළමු නියමයයි.
පළමු නියමය යැයි කියූ සැණින් දෙවැනි නියමයක්ද ඇතැයි යන්න අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත. මිනිස් ශරීරය හා යන්ත‍්‍ර සූත‍්‍ර අතර ඇති විශේෂත්වය වන්නේ යන්ත‍්‍ර සූත‍්‍ර මෙන් නොව මිනිස් ශරීරය අනුවර්තනය කළ හැකි වීමයි. එනම් කටහඬ පිළිබඳ වැඩි අවධානය යොමු කළහොත් ඔහුට මිහිරි ලෙස කතා කළ හැකි වෙයි. දෙපා පිළිබඳ වැඩි අවධානය යොමු කළහොත් ඔහුට අන් අය පරදා දිව යා හැකි වෙයි. බාහු ශක්තිය පිළිබඳ වැඩි අවධානය යොමු කළහොත් යකඩ කඩා දමන්නට හැකි වෙයි. මෙලෙසෙ ශරීරයේ ඕනෑම තැනක් කෙරෙහි දක්වන වැඩි අවධානය හරහා අන් අයට වඩා වැටි දෙයක් එම අවයවයෙන් කළ හැකි වෙයි. කුණ්ඩලීනි චක‍්‍ර කෙරෙහි වැඩි අවධානය යොමු කරන්නාටද හිමිවන ප‍්‍රතිලාභය එයයි. අන් අයට කළ නොහැකි මූලක කාර්ය හතක් කිරීමේ සරල අවස්ථාව ඔහුනට උදාවෙයි.
චක‍්‍රඵල බෙදීමක්
අප ශරීරය තුළ පිහිටා ඇති මෙම චක‍්‍ර ප‍්‍රධාන වශයෙන් කොටස් තුනකට බෙදුනු ලබයි.
භෞතික ශරීර පාලනය
1. මූලාදාර චක‍්‍රය
2. ස්ව අධිෂ්ඨානය චක‍්‍රය
3. මණිපුර චක‍්‍රය
ශුද්ධ ශරීර පාලනය
4. අනාභාත චක‍්‍රය –
ආධාත්මිකත්ව පාලනය
5. විශුද්ධි චක‍්‍රය
6. ආඥා චක‍්‍රය
7. සහස‍්‍රා චක‍්‍රය
මෙහිදී භෞතික ශරීරය හා ශුද්ධ ශරීරහ (්ිඑර්ක* අතර සබඳතාවය පවත්වා ගැනීම සිදුවන්නේ අනාභාත චක‍්‍රය හරහාය. අප මෙම චක‍්‍රය අවධි කිරීම හරහා ශුද්ධ ශරීරය අපේ අවශ්‍යතා කරා මෙහෙය විය හැකි වෙයි.
කුණ්ඩලණි ශක්තිය අවදි කිරීම
කුණ්ඩලණි ශක්තිය අවදි කිරීම උදෙසා භාවිත වන ක‍්‍රම කිහිපයකි.
1. ප‍්‍රාණයාම
2. මංත‍්‍ර භාවිතය
3. ඖෂධ මඟින්
4. සංසර්ගය
5. කම්පන තරංග භාවිතය
ප‍්‍රාණයාම
ප‍්‍රාණ යනු ශක්තියයි. ශරීරය තුළ සැඟව ඇති ජීව ශක්තිය නිසි පාලනයකට ලක් කිරීම හරහා ශරීරය තුළ ඇති චක‍්‍ර ක‍්‍රියාත්මක කිරීම මේ ක‍්‍රමය හරහා සිදුවෙයි.
ජීව ශක්තිය පාලනය කිරීම උදෙසා මෙහිදී සරලව සිදුකරන්නේ හුස්ම පාලනයකට ලක් කිරීමයි. හුස්ම ගැනීම, රඳවා ගැනීම, පිට කිරීම සිහියෙන් කිරීම ප‍්‍රාණයාමයේ මූලිකම පියවරයි.
ප‍්‍රාණයාමා හරහා අප බලාපොරොත්තු වන්නේ අප තුළ සැඟව ඇති ජීව ශක්තිය එළියට ගැනීම හා පරමාත්මයෙවහි ශක්තිය ශරීරය තුළට ගැනීමත්ය.
අප සාමාන්‍ය ලෙස හුස්ම ගන්නා විට කටෙන් හෝ නාසයෙන් හුස්ම ගැනීම පිට කිරීම සිදුකරන්නට පිළිවන. එහෙත් වැඩි වශයෙන් සිදුවන්නේ නාසයෙන් හුස්ම ගැනීම හා පිට කිරීමයි. මෙතැනදී ඔබ නොදත් කරුණක් ඇත. එනම් සෑම විටම ක‍්‍රියාත්මක වන්නේ අපේ එක් නාස් පුඩුවක් පමණක්ය යන්නය. එනම් ඔබ පැය කිහිපයක් එක දිගට හුස්ම ගන්නේද පිට කරන්නේද දකුණු නාස් පුඩුවෙනි. ඉන්පසු වම් නාස්පුඩුවට මාරවෙයි. පැය කිහිපයක් වම් නාස් පුඩුව භාවිත කරනු ලබයි. මෙය පැය කිහිපයකට වරක් මාරුවෙයි.
ප‍්‍රාණයාම හරහා සිදු වන්නේ මෙම ස්වාභාවික ක‍්‍රියාවලිය රිද්මයකට හරවා එය මනසේ පාලනයට නතු කිරීමයි. මේ හරහා ශරීරයේ ඇති සියලූ චක‍්‍රවල අයහපත් ක‍්‍රියාකාරිත්වය වෙනුවට යහපත් ක‍්‍රියාකාරිත්වයක් එක් කළ හැකිවෙයි.
ප‍්‍රාණයාම ඇරඹීම
ප‍්‍රථමයෙන් පද්මාසනය ආකාරයට වාඩි වී කඳ කෙළින්ව තබා දකුණ අතේ මාපට ඇඟිල්ලෙන් දකුනු නාස් පුඩුව වසන්න ඉන්පසු වම් නාස් පුඩුවෙන් හොඳින් හුස්මක් ගන්න. මෙම හුස්ම ගැනීම තත්පරයක් (1) තුළ සිදුකරන්න. ඉන්පසු දකුණු අතේ මැද ඇඟිල්ල සහ වෙද ඇඟිල්ල උපයෝගී කරගෙන තත්පර 4ක් වම් නාස්පුඩුවත් වසාගෙන හුස්ම රඳවා තබා ගන්න.
ඉන්පසුව දකුණු නාස්පුඩුව හැර තත්පර දෙකක් තුළ හුස්ම පිට කරන්න. එනම් 1:4:2 යන අනුපාතය මත මෙම හුස්ම ගැනීම රඳවා ගැනීම හා පිටකිරීම කළ යුතුය. ඉන්පසු එලෙසම වම් නාස් පුඩුව වසාගෙන දකුණින් හුස්ම ගෙන රඳවා තබාගෙන වමෙන් පිට කළ යුතුවෙයි. මෙය ප‍්‍රාණයාමයේ එක් වටයකි. මෙම අනුපාතය එක් එක් සතියේදී 1:4:2, 2:8:4, 3:12:6 ආදී ලෙසින් වර්ධනය කළ යුතුවෙයි. ආධුනිකයා මෙම ප‍්‍රාණයාම වට 3ක් උදය වරුවේදී තවත් 3 හවස් වරුවේදී යෙදිය යුතුය. වැඩි කාලයක් යෙදීම සුදුසු නැත.
හෙළ ක‍්‍රමවේදය
හෙළ ක‍්‍රමවේදය
චක‍්‍ර අවදි කිරීම උදෙසා භාවිත වන හෙළ ක‍්‍රමවේදයන් මෙයට වෙනස් වෙයි. එහිදී පහළ සිට ඉහළට චක‍්‍ර අවදි කිරීම වෙනුවට ඉහළ සිට පහළට ශක්ති ගමන් කරවීම හරහා චක‍්‍ර ක‍්‍රියාත්මකද කරවීම පාලනයකට ලක් කරනු ලබයි. එනම් පරිබාහිර ශක්තියක් තුළින් චක‍්‍ර බලගැන්වීමයි. එය බසින ලද බැටරියක් චාර්ජරයක් හරහා ආරෝපණය කර වාහනයකට යෙ¥ පසු එහි බලය පවත්වාගෙන යා හැකි වීමට සමාන වෙයි.
මේ උදෙසා භාවිත වනුයේ ශක්ති යේග (රුද්‍ර යෝග) ක‍්‍රමවේදයන්ය. ශක්ති යෝග අතර ප‍්‍රධානතම යෝගය වනුයේ ‘අදිති ශක්ති යෝගයයි’ අදිති යනු සූර්යයාට යෙදෙන තවත් නමකි. මෙය සරලව පවසතොත් සූර්ය භාවනාවකි. සූර්යයා යනු මහා ශක්ති ප‍්‍රභවයකි. ඒ මහා ශක්ති ප‍්‍රභාවයෙන් අපේ ශරීර තුළ ඇති චක‍්‍ර බල ගන්වා ගැනීම මේ භාවනාව තුළින් සිදුවෙයි.
අදිති ශක්ති යෝග
අදිති ශක්ති යෝග
සූර්යා නැග එන විට ස්වාභාවික පරිසරයට නිරාවරණය වූ නිදහස් භූමියක සිට භාවනාවට සූදානම් වන්න. ප‍්‍රථමයෙන්ම තම දෙඅත් හිසට ඉහළින් උඩටම ඔසවා සත් වතාවක් සූර්ය නමස්කාරයේ යෙදිය යුතුය. ඒ සඳහා ඕම් ආදිත්‍යාය නමඃ* යන මංත‍්‍රය භාවිත කළ යුතුය. මෙම නමස්කාරයේදී දකුණු කකුල ඔසවා යටි පතුල වම් දණහිස් අසලින් තබා ගැනීම වඩ ාසුදුසුය. ඒ කැපවීම හා භක්තිය පිළිබඳ සංකේතයයි.
ඉන්පසුව පද්මාසනයේ නැතහොත් ඔබට පහසු ආකාරයට භාවනා කිරීමට යෝග්‍ය ලෙස අසුන ගෙන දෙඅත් කෙළින් සිටින සේ (වැලිවිටෙන් නවා නොගෙන* දණිස් මත තබා ගන්න.
මෙහිදී අත්ල පිහිටි යුත්තේ ඉහළටය. ඉන්පසු මාපට ඇඟිල්ල හා දඹර ඇඟිල්ල එකිනෙක ස්පර්ශවන ලෙස තබාගත යුතුය.(ආකාශ මුද්‍යා)
මෙලෙස ඇඟිලි හා අත්ල පිහිටුවා ගැනීමට හේතුවක් ඇත. එය ප‍්‍රධාන කාරණා දෙකකි.
මෙලෙස ඇඟිලි හා අත්ල පිහිටුවා ගැනීමට හේතුවක් ඇත. එය ප‍්‍රධාන කාරණා දෙකකි.
1. මාපට ඇඟිල්ල බ‍්‍රහ්මන් (පරමාත්මය) නිවේදනය කරනු ලබන අතර දඹර ඇඟිල්ල අපගේ රජස් ස්වාභාවය (අභිමානය* පෙන්වයි. අභිමානය බ‍්‍රහ්මන් හමුවේ නම්‍යශීලි කිරීම මෙයින් ගම්‍ය වෙයි. එනම් අපේ අභිමානය අත හැරීමයි.
2. දඹර ඇඟිල්ල පස්වන චක‍්‍රය වන විශුද්ධ චක‍්‍රයත් මාපට ඇඟිල්ල දෙවන චක‍්‍රය වන ස්වඅධිෂ්ඨානය චක‍්‍රයත් පාලනය කරනු ලබයි. අපේ අත්ල මුල පළමු චක‍්‍රය වන මූලාධාර චක‍්‍රයත්, මධ්‍යයෙන් හත්වන චක‍්‍රය වන සහස‍්‍රා චක‍්‍රයත් පාලනය කෙරෙයි.
මෙහිදී ඇඟිලි දෙක එකිනෙක ස්පර්ශ කළ විට අත්ල උඩ ස්වාභාවික පිරමීඩයක් (ශක්ති කේන්ද්‍රයක්* නිර්මාණය වෙයි. 1, 2, 5 යන පාදයන් ඒ සඳහා මුල් වෙයි. මෙම පිරමීඩයේ මධ්‍යය වනුයේ 9 වන චක‍්‍රය වන සහස‍්‍රා චක‍්‍රයයි.
මේ හරහා සිදුවන්යේ සූර්යයාගේ සිට එන ශක්තිය අත්ල මත ගොඩ නැගෙන පිරමීඩය හරහා චක‍්‍ර වෙත ගමන් කරවීමයි.
සාමාන්‍යයෙන් සිංහල පැයක කාලයක් මෙම යෝගය වැඩිය යුතුය. සිංහල පැයක් යනු වත්මන් ඔරලෝසුවෙන් විනාඩි 24කි. එහිදී විනාඩි 7කට වරක් මාපට ඇඟිල්ල හා සම්බන්ධ වන ඇඟිල්ල වෙනස් කිරීමේ හැකියාවද පවතී.
1. මාපට ඇඟිල්ල – 2 – ස්වඅධිෂ්ඨානය
2. දඹර ඇඟිල්ල – 5 – විශුද්ධි
3. මැද ඇඟිල්ල – 3 – නාභි
4. වෙද ඇඟිල්ල – 6 – අඥා
5. සුලඟිල්ල – 4 – අනාභාත
නමුත් වැඩි වශයෙන් මුලින් මා සඳහන් කළ ක‍්‍රමය පමණක් භාවිතයට ගනු ලබයි. මෙහිදී මතක තබා ගත යුතු කාරණය වන්නේ සියලූ ඇඟිලි මාපට ඇඟිල්ලට සම්බන්ධ කළ යුතු වෙයි. අනෙක වනුයේ කුමන ඇඟිල්ල යොදාගත්තද දඹර ඇඟිල්ල සූර්යයා දෙසට දික් නොකර නම්‍යශීලීව පවත්වාගෙන යා යුතු වෙයි.
මෙම භාවනාව යෙදිය යුත්තේ උදෑසන කාලයේදී පමණි. මෙම භාවනාවෙදි අත්ල තුළ ගොනුවන ශක්තිය තම මනසින් එක් එක් චක‍්‍රය වෙත ගෙන ආ යුතු වෙයි. අදාළ ඇඟිල්ල හරහා කහ පැහැති ශක්ති ධාරාවක් සිතින් මවාගෙන අදාළ චක‍්‍රය වෙත ශක්ති ධාරාව රැුගෙන ආ යුතු වෙයි. මෙය ඉතා ප‍්‍රබල ශක්ති භාවනාවකි.
================================================
උපුටා
ගැනීම් සහිතයි ....!!!
දයාබර
පාථක සහෘදයිනි ඔබ මෙම වෙබ් අඩවිය හා පළකෙරෙන ළිපි පිළිඹඳව සෑහීමකට පත්වේනම් like කිරීමෙන් හා share
කිරීමෙන් මිතුරන් අතරේ බෙදාහැරීමට කාරුණික වන්න...ඔබගේ වටිනා අදහස් දැක්වීමද (''Comment'') අගය කොට සළකමි...ස්තුතියි....
අබිරහස්
අඩවිය - Abirahas
Adawiya
No comments:
Post a Comment